Περιστροφική κίνηση

ο Περιστροφική κίνηση έρχεται ως κίνηση στο ανθρώπινο σώμα, κ.λπ. με τα πόδια και το αντιβράχιο. Παίζει σημαντικό ρόλο στο περπάτημα και σε σημαντικές καθημερινές δραστηριότητες χεριών.

Τι είναι η περιστροφική κίνηση;

Στο πόδι, η κίνηση πραγματοποιείται στον πρόσθιο θάλαμο του κάτω αστραγάλου, ο οποίος σχηματίζεται από τρία ταρσικά οστά. Ένα από τα τρία, το οσφυϊκό οστό, περιστρέφεται γύρω από τα άλλα δύο κατά τη διάρκεια αυτής της κίνησης, έτσι ώστε η εσωτερική άκρη του ποδιού να περιστρέφεται προς τα πάνω. Αυτή η διαδικασία είναι καθαρά περιγραφική. Μια καθαρή περιστροφή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ενεργά σε αυτήν την άρθρωση επειδή οι μύες που εκτελούν δεν είναι σε θέση να το κάνουν λόγω της πορείας τους. Άλλα στοιχεία κίνησης συνεπώς συνδέονται πάντα με την περιστροφική κίνηση. Με τη στερέωση των δύο ταρσικών οστών κοντά στο σώμα, η μεμονωμένη περιστροφή μπορεί να πραγματοποιηθεί παθητικά, για παράδειγμα κατά τις εξετάσεις κίνησης.

Η περιστροφική κίνηση στο άνω άκρο είναι κίνηση μεταξύ των δύο οστών του αντιβραχίου. Οι ακτίνες περιστρέφονται γύρω από το ulna έτσι ώστε τα δύο οστά να είναι παράλληλα μεταξύ τους στην τελική θέση. Με την αντίθετη κίνηση, την προφορά, εμφανίζεται μια ισχυρή διασταύρωση. Συνδέοντας τον καρπό και τα καρπιαία οστά, το χέρι μεταφέρεται με την περιστροφή των οστών του αντιβραχίου. Όταν στρίβετε, η παλάμη δείχνει όλο και περισσότερο προς το σώμα · κατά την προφορά, το πίσω μέρος του χεριού δείχνει προς το σώμα.

Λειτουργία & εργασία

Η περιστροφή του ποδιού εμπλέκεται σε όλες τις ελεύθερες κινήσεις που κατευθύνονται προς τα μέσα. Είναι ένα σημαντικό συστατικό της φάσης του swing leg. Όσο ισχυρότερος είναι ο προσανατολισμός προς το κέντρο του σώματος και όσο πιο γρήγορη είναι η εκτέλεση, τόσο μεγαλύτερη είναι η σημασία του. Τέτοιες δραστηριότητες συμβαίνουν σε πολλές αθλητικές δραστηριότητες.

Ένα τυπικό παράδειγμα είναι οι κινήσεις στις πολεμικές τέχνες, όπου ο στόχος είναι να βγάλουμε τον αντίπαλο από τα πόδια με μια κούνια του ποδιού ή ένα διαγώνιο λάκτισμα. Στο ποδόσφαιρο, ένα πέρασμα ή ένα πλευρό με το εσωτερικό μπαμπού χαρακτηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από την περιστροφή και την ανάπτυξη της δύναμης των εκτελεστικών μυών, των υπερισχύων. Το γύρισμα που παίρνει η μπάλα είναι κυρίως η μεταφορά της ενέργειας της θέσης του υπερκείμενου ποδιού στην κίνηση της μπάλας.

Όλες οι δραστηριότητες του χεριού που κατευθύνονται προς το σώμα, οι οποίες πραγματοποιούνται στην άνω και μπροστινή περιοχή, είναι λειτουργικά δυνατές μόνο μέσω της εμπλοκής της περιστροφικής κίνησης. Η αλληλεπίδρασή τους με την προσθήκη και την κάμψη στην άρθρωση του ώμου και την κάμψη στον αγκώνα επιτρέπουν στο χέρι να φτάσει σχεδόν σε οποιοδήποτε σημείο στο κεφάλι και στον άνω κορμό.

Ίσως η πιο σημαντική δραστηριότητα που πραγματοποιείται είναι το φαγητό. Αλλά άλλες ενέργειες στην καθημερινή ζωή, όπως πλύσιμο των μαλλιών σας, φυσώντας τη μύτη σας, ξύσιμο το κεφάλι ή το λαιμό σας, καθώς και μαζεύοντας αντικείμενα και τραβώντας τα προς το σώμα σας, χαρακτηρίζονται από αυτά τα συστατικά κίνησης.

Στον αθλητισμό, οι κινήσεις των βραχιόνων που πραγματοποιούνται από κάτω προς τα πάνω προς τα πάνω συνδέονται συχνά με περιστροφή. Οι χαρακτηριστικές ακολουθίες κίνησης με αυτά τα συστατικά είναι οι προσόψεις του αθλητικού τένις ρακέτας, σκουός και μπάντμιντον. Ειδικά στο μπάντμιντον, η περιστροφή δίνει την αποφασιστική κίνηση ώθησης για την επιτάχυνση της μπάλας. Η ίδια τροχιά κίνησης με ένα ισχυρό στοιχείο ύπνου του χεριού μπορεί επίσης να φανεί στο μποξ όταν χτυπήσει το άνω μέρος. Ο δικέφαλος ως κάμψη και ισχυρότερος ενισχυτής χρησιμοποιείται στην πλήρη αντοχή του.

Όλες οι κινήσεις ταλάντευσης του βραχίονα και του χεριού πάνω από το κεφάλι περιλαμβάνουν την περιστροφή ως συστατικό προέντασης για την ακόλουθη κίνηση διάτρησης ή ρίψης, όπως ρίψη πέτρας ή χτύπημα στο βόλεϊ.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Ασθένειες και παθήσεις

Όπως με όλες τις κινήσεις, η περιστροφή μπορεί να επηρεαστεί από μειωμένη μυϊκή δραστηριότητα ή άλλες διαδικασίες που περιορίζουν το εύρος κίνησης. Οι επιδράσεις σε ζωτικές λειτουργίες όπως το φαγητό και το περπάτημα είναι συχνά εμφανείς. Οι πληγέντες δεν μπορούν πλέον να εκτελέσουν αυτές τις κινήσεις εντελώς ή καθόλου και έτσι να χάσουν την ανεξαρτησία τους.

Εκτός από τις συστηματικές ασθένειες όπως μυϊκές δυστροφίες ή αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, υπάρχουν συχνά ειδικοί τραυματισμοί και ασθένειες που εμποδίζουν τις λειτουργίες.

Στο πόδι, αυτά μπορεί να είναι κατάγματα στην περιοχή των ταρσικών οστών ή τραυματισμών του συνδέσμου. Συχνά προκύπτουν από δυσμενείς κινήσεις ως αποτέλεσμα της δράσης εξωτερικών δυνάμεων. Ένας τυπικός μηχανισμός τραυματισμού είναι το λεγόμενο τραύμα του ύπνου, στο οποίο το πόδι κάμπτεται προς τα μέσα, το οποίο συχνά οδηγεί σε κατάγματα και δάκρυα των εξωτερικών συνδέσμων.

Οι δίσκοι με κνησμό ή οι βλάβες των περιφερικών νεύρων μπορούν να οδηγήσουν στη λεγόμενη αδυναμία ραχιαίας κάμψης. Η περιστροφική κίνηση επηρεάζεται όταν το κνημιαίο νεύρο έχει υποστεί βλάβη. Μια ειδική μορφή επηρεασμού της εκτέλεσης κινήσεων στο πόδι εμφανίζεται συνήθως ως αποτέλεσμα ενός εγκεφαλικού επεισοδίου. Η ημιπληγία αναπτύσσεται στην πληγείσα πλευρά με σπαστικότητα του ποδιού με έντονη τάση να τεντώνεται και να κυματίζει. Όταν περπατάτε, το πόδι οδηγείται πολύ έντονα προς τα μέσα μέσω κυκλικής κίνησης στην άρθρωση του ισχίου και το πόδι δεν μπορεί να τοποθετηθεί σωστά. Το αποτέλεσμα είναι το λεγόμενο μοτίβο βάδισης Wernicke-Mann.

Στο άνω άκρο, η βλάβη στα νεύρα του βραχίονα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις λειτουργίες του χεριού. Εκτός από τους δίσκους με κήλη στην αυχενική σπονδυλική στήλη, η περιφερειακή βλάβη στο διάμεσο ή το ακτινικό νεύρο είναι συχνά υπεύθυνη για αρνητικές επιπτώσεις στην περιστροφική κίνηση.

Τα σπασμένα οστά στο αντιβράχιο έχουν άμεσο αντίκτυπο στην κινητικότητα των οστών του αντιβραχίου. Τυπικοί τραυματισμοί αυτού του τύπου είναι κατάγματα καρπού με εμπλοκή της κόλπου και της ακτίνας και το κάταγμα ή εξάρθρωση της εγγύς ακτινικής κεφαλής.

Η περιστροφική κίνηση ως περιστροφική κίνηση δεν είναι δυνατή ακόμη και μετά από ιατρική περίθαλψη, ή δεν επιτρέπεται έως ότου το οστό έχει εντελώς ενοποιηθεί.