Διδανοσίνη

Στο Διδανοσίνη Είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται στη θεραπεία κατά της λοίμωξης από τον ιό HI. Το δραστικό συστατικό είναι ένας από τους παράγοντες αναστολής του ιού και χρησιμεύει για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος των ασθενών με HIV.

Τι είναι η διδανοσίνη;

Διδανοσίνη γενικά ενισχύει την άμυνα του οργανισμού σε ασθενείς με HIV, αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό των ιών ΗΙ και μειώνει τον αριθμό τους στο αίμα, μπορεί να αποτρέψει το AIDS και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και να το καταπολεμήσει.

Η διδανοσίνη δεν είναι ένα σταθερό σε οξύ δραστικό συστατικό, γι 'αυτό καταστρέφεται από το οξύ του στομάχου. Για το λόγο αυτό, η διδανοσίνη χορηγείται μόνο ως εντερική κάψουλα ή σε συνδυασμό με παράγοντες πρόσδεσης οξέος. Η ίδια η διδανοσίνη είναι ο λεγόμενος αναστολέας της αντίστροφης μεταγραφάσης νουκλεοσιδίου (NRTI) και, ως πρόδρομος δραστικού συστατικού (προφάρμακο), μόνος του δεν είναι αποτελεσματικός κατά των ιών.

Φαρμακολογική επίδραση

Η διδανοσίνη μετατρέπεται μόνο στο πραγματικό δραστικό συστατικό στο σώμα του ασθενούς, όπου αναστέλλει το ένζυμο αντίστροφη μεταγραφάση, η οποία καταστέλλει τον πολλαπλασιασμό των ιών ΗΙ.

Με τη μείωση του αριθμού των ιών στο αίμα, η ανοσολογική άμυνα του οργανισμού ενισχύεται και πάλι. Δεδομένου ότι ο ιός HIV είναι ένας πολύ προσαρμόσιμος ιός και έτσι αναπτύσσει γρήγορα αντοχή σε μεμονωμένες ουσίες, το δραστικό συστατικό χρησιμοποιείται συνήθως σε συνδυασμό με άλλα δραστικά συστατικά στη θεραπεία ασθενών με HIV.

Είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσετε το δραστικό συστατικό διδανοσίνη για την καταπολέμηση του AIDS ή τουλάχιστον να καθυστερήσετε την εμφάνισή του. Αν και η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί με διδανοσίνη, η ποιότητα ζωής μπορεί να βελτιωθεί και το προσδόκιμο ζωής να αυξηθεί.

Ιατρική εφαρμογή & χρήση

Εάν ο ασθενής είναι υπερευαίσθητος στο δραστικό συστατικό Διδανοσίνη, ο αντιπρόσωπος δεν πρέπει να χρησιμοποιείται. Θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο μετά από προσεκτική εξέταση από τον θεράποντα ιατρό για τον κίνδυνο και το όφελος σε ασθενείς με λοίμωξη HIV που έχουν ηπατική νόσο, διευρυμένη ηπατική ή ηπατική φλεγμονή.

Οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται στενά καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας, ειδικά οι υπέρβαρες γυναίκες. Οι ασθενείς με δυσλειτουργία σε ορισμένα κυτταρικά οργανίδια (τα λεγόμενα μιτοχόνδρια) πρέπει επίσης να παρακολουθούνται ειδικά. Πρέπει επίσης να δίνεται προσοχή σε ασθενείς με HIV που έχουν ή είχαν παγκρεατίτιδα. Εάν η λειτουργία του ήπατος ή των νεφρών είναι μειωμένη, η δόση πρέπει να προσαρμοστεί ανάλογα.

Οι εκπαιδευμένοι γιατροί είναι υποχρεωμένοι να επιβλέπουν τη θεραπεία εάν οι ασθενείς με HIV μολύνονται ταυτόχρονα με ιούς ηπατίτιδας Β ή ηπατίτιδας C, καθώς η θεραπεία ενέχει τότε επιπλέον κινδύνους. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η διδανοσίνη - όπως και πολλά άλλα φάρμακα - πρέπει να συνταγογραφείται μόνο μετά από προσεκτική στάθμιση των κινδύνων και των οφελών.

Τα πειράματα σε ζώα, ωστόσο, παρήγαγαν επιβλαβείς επιπτώσεις στο αγέννητο παιδί, αν και αυτά τα πειράματα δεν μπορούν να μεταφερθούν στον ανθρώπινο οργανισμό. Η διδανοσίνη συνεπώς, εάν είναι δυνατόν, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τους πρώτους τρεις μήνες της εγκυμοσύνης, καθώς αυξάνεται επίσης ο κίνδυνος αύξησης του επιπέδου γαλακτικού οξέος στο αίμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επομένως, οι έγκυες γυναίκες με λοίμωξη από τον ιό HIV πρέπει να φροντίζονται μόνο από έμπειρους γιατρούς. Σε γενικές γραμμές, μια γυναίκα που έχει μολυνθεί από τον ιό HI δεν θα θηλάσει το νεογέννητο της, επειδή ο ιός εισέρχεται στο μητρικό γάλα και έτσι μεταδίδεται στο παιδί.

Εάν ένα νεογέννητο έχει μολυνθεί από τον ιό της ΗΙ, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με διδανοσίνη μόνο μετά από τρεις μήνες, καθώς δεν υπάρχουν επαρκείς γνώσεις σχετικά με τις επιδράσεις του σε μωρά κάτω των τριών μηνών. Από την ηλικία των τριών μηνών, είναι δυνατή η θεραπεία με δόση που αντιστοιχεί στο σωματικό βάρος ή στην επιφάνεια του παιδιού, ανάλογα με την πορεία της νόσου. Ειδικά στην περίπτωση των παιδιών, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι η θεραπεία πραγματοποιείται με προσοχή και υπό ιατρική παρακολούθηση.

Κίνδυνοι & παρενέργειες

Διδανοσίνη Ως θεραπεία κατά του ιού HIV και του AIDS, έχει παρενέργειες όπως διάρροια, κακουχία, κοιλιακό άλγος, κεφαλαλγία, κόπωση, ναυτία σε σχέση με εμετό, κνίδωση και δερματικά εξανθήματα, φλεγμονή του ήπατος, ίκτερος, ξηροστομία, αναιμία, τριχόπτωση.

Υπάρχουν επίσης άλλες γνωστές ανεπιθύμητες ενέργειες που μπορεί να εμφανιστούν λίγο πολύ συχνά και ποικίλλουν από ασθενή σε ασθενή. Συγκεκριμένα, σε ασθενείς με AIDS, είναι συχνά δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ αντιδράσεων που σχετίζονται με ασθένειες και παρενεργειών που σχετίζονται με φάρμακα.

Τα φάρμακα που περιέχουν τη δραστική ουσία διδανοσίνη πρέπει να λαμβάνονται τουλάχιστον δύο ώρες μετά από άλλα φάρμακα και γεύματα, ώστε να μην μειωθεί η απορρόφηση του δραστικού συστατικού. Ο θεράπων ιατρός γνωρίζει ποια φάρμακα δεν πρέπει να λαμβάνονται ταυτόχρονα.