άνοια

άνοια είναι μια ασθένεια στην οποία οι ψυχικές ικανότητες, όπως η μνήμη και η ικανότητα σκέψης, μειώνονται απότομα. Αυτό οδηγεί επίσης σε κινητικά προβλήματα, αποπροσανατολισμό, διαταραχές του λόγου και αλλαγή στην προσωπικότητα. Εκείνοι που επηρεάζονται δεν είναι πλέον σε θέση να εκτελούν τις καθημερινές τους εργασίες και εξαρτώνται από τη βοήθεια άλλων ανθρώπων.

Τι είναι η άνοια

Η εκπαίδευση μνήμης χρησιμοποιείται συνήθως στα αρχικά στάδια της άνοιας και του αποπροσανατολισμού, προσαρμοσμένη στην αντίστοιχη κατάσταση της νόσου.

Ο όρος άνοια καλύπτει έναν αριθμό ασθενειών στις οποίες η ικανότητα σκέψης και μνήμης είναι μειωμένη. Πάνω απ 'όλα, τα άτομα με άνοια εμφανίζουν σημαντική μείωση των διανοητικών ικανοτήτων. Η βραχυπρόθεσμη μνήμη και η αίσθηση της κατεύθυνσης επηρεάζονται ιδιαίτερα. Όμως, οι διαταραχές του λόγου και οι κινητικές δεξιότητες μειώνονται όλο και περισσότερο.

Μία μορφή άνοιας είναι αυτή στην άνοια του Αλτσχάιμερ. Αυτή η μορφή εμφανίζεται σε 60 έως 70 τοις εκατό όλων των περιπτώσεων άνοιας. Υπάρχει επίσης αγγειακή, δηλαδή άνοια που σχετίζεται με αγγειακά. Αυτή η φόρμα είναι πιο σπάνια και αντιπροσωπεύεται περίπου στο 20 τοις εκατό. Υπάρχουν επίσης διάφορες μικτές μορφές άνοιας στις οποίες η άνοια του Αλτσχάιμερ και η αγγειακή άνοια μπορούν να συγχωνευτούν.

Η νόσος της άνοιας είναι όλο και πιο συχνή στους ηλικιωμένους στη Γερμανία. Αυτό οφείλεται κυρίως στο υψηλό προσδόκιμο ζωής καθώς και στον τρόπο ζωής του δυτικού πολιτισμού μας. Μόνο σπάνια υπάρχουν νεότεροι άνθρωποι που πάσχουν από άνοια. Πάνω απ 'όλα, τα άτομα άνω των 80 έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια.

αιτίες

Οι αιτίες της άνοιας μπορεί να έχουν διάφορα υπόβαθρα. Η πιο κοινή άνοια εμφανίζεται στο πλαίσιο της νόσου του Alzheimer. Στην περίπτωση της αγγειακής άνοιας, οι κύριες αιτίες είναι ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή σκλήρυνση των αρτηριών ή της αρτηριοσκλήρωσης. Επιπλέον, λοιμώξεις (π.χ. νόσος Creutzfeldt-Jakob), μεταβολικές ασθένειες (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης) και έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλο ευθύνονται κυρίως για την άνοια.

Μπορεί επίσης να υπάρχει σύνδεση με τη νόσο του Πάρκινσον, την κατάθλιψη και την κληρονομική άνοια. Υπάρχουν πολλές θεωρίες για το γιατί συμβαίνουν οι ονομαζόμενες άνοιες:

Ψυχική ευκινησία: Οι παθητικές δραστηριότητες (όπως η παρακολούθηση τηλεόρασης) για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα δεν διεγείρουν βέλτιστα την ανάπτυξη νέων νευρικών κυττάρων ή τα αφήνουν αργά να πεθάνουν επειδή δεν είναι απαραίτητα. Με αυτόν τον τρόπο, οι ενεργές ψυχικές δραστηριότητες μπορούν να αποτρέψουν την άνοια. Η ανάγνωση, η εκμάθηση, η μουσική και η αινιγματικότητα ειδικότερα οξύνουν το ανθρώπινο μυαλό.

Θρέψη: Μια ανθυγιεινή και μονότονη διατροφή με τα χρόνια είναι επιβλαβής για τον εγκέφαλο. Πάνω απ 'όλα, ένα υψηλό ποσοστό κορεσμένων λιπαρών οξέων στο κρέας και η υψηλή κατανάλωση σακχάρου έχουν επιζήμια αποτελέσματα μακροπρόθεσμα. Επομένως, μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή με βιταμίνες C και E έχει νόημα. Τα ψάρια με τα πολύτιμα λιπαρά οξέα ωμέγα-3 έχουν επίσης διεγερτική επίδραση στο μυαλό και τη μνήμη.

Σωματική δραστηριότητα: Εκτός από τη φτωχή ψυχική δραστηριότητα στη ζωή, η έλλειψη άσκησης μπορεί επίσης να ευθύνεται για την άνοια. Το σώμα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα ολιστικό «ον». Δεν είναι τίποτα που λέγεται: "Σε ένα υγιές σώμα υπάρχει επίσης ένα υγιές μυαλό." «Σφάλμα» το σώμα και το μυαλό αργά για χρόνια μέσω της αδράνειας και της διέγερσης της διέγερσης, οι ασθένειες δεν πρέπει να είναι ασυνήθιστες.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα κατά των διαταραχών της μνήμης και της λήθης

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Η άνοια είναι μια ασθένεια που είναι προοδευτική και περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων. Συνήθως ξεκινά με προοδευτική απώλεια μνήμης. Προς το παρόν, όσοι επηρεάζονται κυρίως υποφέρουν από περιορισμό της βραχυπρόθεσμης μνήμης τους: οι πληροφορίες που καταγράφονται δεν αποθηκεύονται πλέον και δύσκολα μπορούν να μάθουν νέα πράγματα.

Αυτό δεν είναι απαραιτήτως απαρατήρητο στην αρχή, δεδομένου ότι μια ορισμένη ξεχαστικότητα πρέπει να θεωρείται φυσιολογική, ειδικά στα γηρατειά. Στη συνέχεια, οι αναμνήσεις χάνονται και ο ενδιαφερόμενος ξεχνά όλο και περισσότερες πτυχές της ζωής του. Αλλάζει επίσης τις συνήθειες ανάλογα και φαίνεται συγκεχυμένος όταν ρωτάται για τα γεγονότα του παρελθόντος που είναι πραγματικά γνωστά σε αυτόν.

Άλλες γνωστικές ιδιότητες χάνονται επίσης: προκύπτουν επίσης διαταραχές εύρεσης λέξεων και προβλήματα προσανατολισμού. Αυτό που είναι πραγματικά γνωστό δεν αναγνωρίζεται πλέον ή δεν ταξινομείται λανθασμένα και οι αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη σύγχυση ή θυμό. Στο τέλος υπάρχει σοβαρή κόπωση, απάθεια και αδυναμία αναγνώρισης των συγγενών του.

Σε όρους κινητικότητας, η άνοια επηρεάζει κυρίως το περπάτημα. Τα βήματα γίνονται μικρότερα και τα άτομα που επηρεάζονται είναι λιγότερο ασφαλή. Τα κινητικά αντανακλαστικά κάθε είδους μπορούν να χαθούν. Υπάρχουν επίσης πολλά ψυχολογικά συμπτώματα που πρέπει να αναφερθούν. Εκτός από την απάθεια και την ευερεθιστότητα, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παράλογη συμπεριφορά (φαγητό φαγώσιμο ή περιπλάνηση), ή ψευδαισθήσεις και ευφορία.

Σε κάθε περίπτωση, παρατηρούνται μεγάλες αλλαγές στη συμπεριφορά. Τα σημάδια άνοιας είναι μια σταδιακή απώλεια μνήμης και αλλαγές στην προσωπικότητα του ατόμου που πάσχει.

σειρά μαθημάτων

Η πορεία της άνοιας μπορεί να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Κατά κανόνα, η ένταση της άνοιας εξελίσσεται αργά (για αρκετά χρόνια) και δεν είναι άμεσα αναγνωρίσιμη. Επιπλέον, εκδηλώσεις άνοιας εμφανίζονται αργότερα κατά τη διάρκεια της νόσου. Επομένως, ημέρες σχετικά σαφούς σκέψης και συνείδησης εναλλάσσονται με ψυχικά συννεφιασμένες ημέρες. Επιπλέον, πολλά άτομα με άνοια υποφέρουν από σοβαρές αλλαγές στη διάθεση, όπως καυτή ιδιοσυγκρασία και θυμό, καθώς και κατάθλιψη.

Επιπλοκές

Η άνοια δεν χρειάζεται απαραίτητα να οδηγήσει σε επιπλοκές. Εάν οι πάσχοντες λάβουν επαρκή και εκτεταμένη φροντίδα, ο κίνδυνος μπορεί να διατηρηθεί αρκετά χαμηλός. Ωστόσο, ορισμένες επιπλοκές οφείλονται σε ανεπαρκή θεραπεία. Πολλοί άνθρωποι με άνοια στεγάζονται σε νοσοκομεία της περιοχής ή σε σπίτια ηλικιωμένων.

Λόγω έλλειψης προσωπικού, οι θεραπείες είναι μερικές φορές πολύ ανεπαρκείς. Το υπερβολικά απασχολημένο νοσηλευτικό προσωπικό μπορεί να οδηγήσει σε κακοποίηση που μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω ψυχολογικά προβλήματα.Η ανεπαρκής φυσική φροντίδα μπορεί επίσης να οδηγήσει σε πληγές στο δέρμα, μερικές φορές με σοβαρή φλεγμονή. Οι ασθένειες της άνοιας εμφανίζονται σε πολλές διαφορετικές μορφές και βαθμούς σοβαρότητας.

Οι επιπλοκές εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την αιτία της νόσου. Οι επιπλοκές που ισχύουν γενικά για όλες τις ασθένειες της άνοιας είναι, για παράδειγμα, παρενέργειες από τη φαρμακευτική αγωγή, αποτυχία σωματικών λειτουργιών, αυξημένα ποσοστά μόλυνσης και, σε μεταγενέστερα στάδια, απώλειες από την άποψη της ικανότητας αλληλεπίδρασης. Όταν εμφανιστεί η ασθένεια, το προσδόκιμο ζωής πέφτει επίσης. Οι ασθένειες της άνοιας μπορούν επίσης να προωθήσουν πτώσεις, σπασμένα οστά και μυϊκές συσπάσεις.

Ο υποσιτισμός και η αφυδάτωση παρατηρούνται επίσης συχνά. Μια ασυνήθιστη επιπλοκή είναι η βίαιη συμπεριφορά απέναντι στον εαυτό σας και στους άλλους. Οι ασθένειες της άνοιας είναι πολύπλοκες και οδηγούν σε σημαντικές απώλειες στην ποιότητα ζωής των προσβεβλημένων και των συγγενών τους. Λόγω του αποφασιστικού χαρακτηριστικού της ασθένειας, της λήθης, οι πάσχοντες ασθενείς συχνά βρισκόταν σε απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Εάν η συνήθης μνήμη πέσει ή αλλάξει, πρέπει πάντα να συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Εάν χάσετε τη μνήμη σας στην καθημερινή ζωή, συνιστάται να ξεκινήσετε τις εξετάσεις εγκαίρως. Εάν ο ενδιαφερόμενος μπορεί να θυμηθεί γεγονότα των τελευταίων ωρών ή ημερών με αυξανόμενη δυσκολία, χρειάζεται έναν γιατρό. Εάν η ικανότητα ανάγνωσης ενός αναλογικού ρολογιού εξαφανιστεί σωστά, θα πρέπει να εξεταστεί πλήρως.

Μόλις οι συγγενείς παρατηρήσουν ότι τα υπάρχοντα κενά μνήμης γεμίζουν με εφευρεθείσες ιστορίες, θα πρέπει να αναζητηθεί μια ήρεμη και αξιόπιστη συνομιλία με τον ενδιαφερόμενο για τις παρατηρημένες αλλαγές. Χρειάζεται βοήθεια το συντομότερο δυνατό σε περίπτωση αποπροσανατολισμού ή απώλειας ονόματος ή προσωπικής μνήμης. Η ασθένεια είναι τότε σε προχωρημένο στάδιο και το άτομο που πάσχει δεν θα πρέπει πλέον να μένει μόνο του. Απαιτείται επίσης ιατρική βοήθεια εάν, εκτός από την απώλεια μνήμης, παρατηρηθούν αισθητές αλλαγές στη συμπεριφορά.

Η επιθετική συμπεριφορά ή η απότομη αύξηση των συγκρούσεων με άτομα που βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση θεωρείται ανησυχητική και πρέπει να διευκρινιστεί από γιατρό. Εάν ο ενδιαφερόμενος ξεχάσει να πάρει τα απαραίτητα φάρμακα ή εάν δεν χρειάζεται να καταναλώνει αρκετά τρόφιμα και υγρά την ημέρα, χρειάζεται ιατρική βοήθεια. Εάν υπάρχει αξιοσημείωτη απώλεια βάρους ή αλλαγμένη ανάγκη για ύπνο, θα πρέπει να ξεκινήσουν περαιτέρω εξετάσεις.

Γιατροί & θεραπευτές στην περιοχή σας

Θεραπεία & Θεραπεία

Η θεραπεία ή η θεραπεία της άνοιας εξαρτάται από τη μορφή της. Ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία για την άνοια. Ανάλογα με τη σοβαρότητα, γίνονται προσπάθειες στη θεραπεία της άνοιας για να επιβραδύνει την ψυχική παρακμή και τα σωματικά συμπτώματα. Εάν η άνοια αναγνωριστεί εγκαίρως, μπορούν να γίνουν προσπάθειες σε αυτό το πρώιμο στάδιο για να επιβραδυνθούν οι σοβαρές συνέπειες.

Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται κυρίως εδώ. Επιπλέον, η καλή κοινωνική ένταξη στην οικογένεια είναι επωφελής για να δώσει στους θιγόμενους την αίσθηση ότι εξακολουθούν να «ανήκουν». Επιπλέον, μια κοινωνικοθεραπευτική ή ψυχοθεραπευτική θεραπεία είναι μια επιλογή, η οποία προσφέρει σημαντική υποστήριξη εκτός από τη φαρμακευτική θεραπεία.

Εκτός από αυτά τα μέτρα, συνιστάται μια εξέταση από έναν νευρολόγο, ο οποίος μπορεί να παράσχει άλλες σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τη συγκεκριμένη μορφή άνοιας και μπορεί έτσι να προσφέρει στον φροντιστή ή στην οικογένεια απαντήσεις σχετικά με την ασθένεια. Υπάρχουν επίσης ομάδες υποστήριξης και κλινικές μνήμης που μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα με άνοια να διατηρήσουν την ανεξαρτησία και την ψυχική τους ικανότητα για περισσότερο.

Προοπτικές και προβλέψεις

Η πορεία της άνοιας ποικίλλει πολύ από άτομο σε άτομο και εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από τη συγκεκριμένη μορφή άνοιας. Στην πιο κοινή μορφή άνοιας, τη νόσο του Αλτσχάιμερ, αλλά και στις περισσότερες άλλες μορφές άνοιας, η ασθένεια εξελίσσεται αργά. Πάνω από πολλά χρόνια υπάρχει μια αργά αυξανόμενη απώλεια γνωστικής απόδοσης. Η καταστροφή των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο είναι μη αναστρέψιμη.

Η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί με φαρμακευτική αγωγή ή ψυχοκοινωνικά μέτρα. Μόνο η εξέλιξη της νόσου μπορεί να επιβραδυνθεί ή ακόμη και να σταματήσει προσωρινά. Με την πάροδο των ετών, οι πάσχοντες γίνονται όλο και πιο ξεχασμένοι και εξαρτημένοι, μέχρι που χρειάζονται πλήρη φροντίδα και τελικά πεθαίνουν από τις επιπλοκές της ασθένειάς τους. Οι ασθενείς δεν είναι πλέον σε θέση να φροντίσουν τον εαυτό τους και εξαρτώνται πλήρως από τη βοήθεια άλλων για πράγματα όπως η πρόσληψη τροφής και η σωματική υγιεινή.

Η ίδια η διάγνωση του Αλτσχάιμερ δεν αντιπροσωπεύει την πραγματική αιτία θανάτου για τον ασθενή, αλλά το να περιορίζεται στο κρεβάτι μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία, πνευμονική εμβολή ή άλλες μολυσματικές ασθένειες, από τις οποίες τελικά μπορεί να πεθάνει ο ασθενής. Βασικά, όσο αργότερα εμφανίζεται η άνοια, τόσο μικρότερη είναι η πορεία της νόσου.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα κατά των διαταραχών της μνήμης και της λήθης

Μετέπειτα φροντίδα

Η επακόλουθη φροντίδα για όσους πάσχουν από άνοια συνίσταται στην επιστροφή τους στο οικιακό τους περιβάλλον μετά από παραμονή σε νοσοκομείο. Η πρόκληση συνίσταται συχνά στο να εξαρτάται από τους φροντιστές συγγενείς που πρέπει πρώτα να βρουν το δρόμο τους στον νέο τους ρόλο. Συνεπώς, η φροντίδα παρακολούθησης δεν επηρεάζει μόνο τον ασθενή αλλά και τους συγγενείς του, οι οποίοι πρέπει να ενημερώνονται και να φροντίζονται για να αποφευχθεί η κατάθλιψη.

Η παραμονή ενός ημερήσιου ασθενούς σε μια κλινική μπορεί να είναι χρήσιμη για να διευκολύνει τα πράγματα, γιατί εδώ οι άρρωστοι σταδιακά απελευθερώνονται στην καθημερινή ζωή. Ένας ορισμένος βαθμός αυτονομίας μπορεί να ανακτηθεί μέσω θεραπευτικών προσφορών, ανάλογα με το στάδιο της άνοιας. Είναι σημαντικό τα άτομα που πάσχουν να μην κατακλύζονται από τον θεραπευτή, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα εκδήλωση της νόσου. Οι ανάγκες κάθε ατόμου πρέπει να λαμβάνονται προσεκτικά υπόψη.

Εάν ο ασθενής μεταβεί εντελώς στο περιβάλλον του σπιτιού, είναι επίσης χρήσιμο εδώ να λαμβάνετε τακτικές επισκέψεις στο γιατρό ή να προσλαμβάνετε επαγγελματία νοσοκόμα για να παρέχετε υποστήριξη στην δύσκολη αρχική περίοδο. Ο καλός καθημερινός σχεδιασμός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, έτσι ώστε ο ασθενής να αντιμετωπίζει προβλήματα και να μην υπάρχει κενό στο οποίο μπορεί να ξεσπάσει η ασθένεια. Η συμμετοχή στην κοινωνική ζωή, η ανάληψη παλαιών χόμπι και η τακτική εκπαίδευση του σώματος και του νου είναι μερικές μόνο προτάσεις.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Με την πρόοδο της άνοιας, αυξάνονται οι περιορισμοί και τα προβλήματα στην καθημερινή ζωή αυτών που πλήττονται. Με απλές συμβουλές αυτοβοήθειας - εκτός από την ιατρική περίθαλψη - η ποιότητα ζωής αυτών που επηρεάζονται μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά.

Η ανταλλαγή ιδεών με άλλα άτομα που έχουν προσβληθεί είναι εξαιρετικά σημαντική, ειδικά στην αρχή της πορείας της νόσου. Με αυτόν τον τρόπο, οι ασθενείς μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα την κλινική εικόνα τους και επίσης να ξεχωρίσουν συναισθηματικά. Συνιστάται επαρκής άσκηση, υγιεινή διατροφή και χρόνος για τον εαυτό σας για προσωπική υποχώρηση, έτσι ώστε οι ασθενείς να μπορούν να παραμείνουν σε ισορροπία παρά την ασθένειά τους. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για τους πληγέντες να βρουν ένα σεβαστό, στοργικό περιβάλλον που έχει υποστηρικτικό αποτέλεσμα. Μια ανοιχτή προσέγγιση για τη δική του ασθένεια έχει συνήθως θετική επίδραση σε εκείνους που έχουν προσβληθεί και στην αντιμετώπιση της καθημερινής τους ζωής.

Εκτός από τις συμβουλές αυτοβοήθειας που μπορούν να φέρουν οι ενδιαφερόμενοι στην καθημερινή ζωή, συνιστάται επίσης επαγγελματική συμβουλή και υποστήριξη. Με διάφορες μορφές θεραπείας, όπως μουσική ή επαγγελματική θεραπεία, το άτομο που επηρεάζεται μπορεί να απαλλαγεί από αγχωτικά προβλήματα συμπεριφοράς και να ηρεμήσει.

Το άτομο που επηρεάζεται πρέπει να επικεντρωθεί στην προώθηση των υπαρχουσών δεξιοτήτων, προκειμένου να είναι σε θέση να διατηρήσει την ανεξαρτησία του για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Οι ξαφνικές αλλαγές στο περιβάλλον θα μπορούσαν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στον ασθενή με άνοια και επομένως θα πρέπει να αποφεύγονται.