ο παγκρέας (ιατρικός παγκρέας) είναι ένας αδένας που ανήκει στα πεπτικά όργανα των ανθρώπων και επίσης σε όλα τα σπονδυλωτά. Βρίσκεται στην άνω κοιλιακή χώρα, είναι ένα από τα ζωτικά όργανα.
Τι είναι το πάγκρεας;
ο παγκρέας είναι ένας εξωκρινός αδένας που απελευθερώνει πεπτικά ένζυμα στο δωδεκαδάκτυλο.
Μόνο τότε μπορούν να κατανεμηθούν τα συστατικά των τροφίμων που καταναλώνονται και τα θρεπτικά συστατικά να απελευθερωθούν στο αίμα. Ταυτόχρονα, το πάγκρεας είναι επίσης ένας ενδοκρινικός αδένας που παράγει ορμόνες, π.χ. Σχηματίζει ινσουλίνη.
Χωρίς το πάγκρεας, οι περίπλοκες πεπτικές διαδικασίες δεν θα ήταν δυνατές. Το πάγκρεας έχει μεγάλη σημασία στο σχηματισμό ινσουλίνης και επομένως στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα.
Ανατομία & δομή
ο παγκρέας βρίσκεται μεταξύ του στομάχου, του ήπατος και της σπλήνας στην άνω κοιλιακή χώρα. Το περιτόναιο βρίσκεται μπροστά από όλα αυτά τα κοιλιακά όργανα. Το πάγκρεας έχει σχήμα σφήνας, μήκους περίπου οκτώ ιντσών, πλάτους τριών έως τεσσάρων ιντσών και μήκους μίας έως δύο ίντσες. Ζυγίζει μεταξύ 70 και 100 γραμμαρίων.
Το πάγκρεας χωρίζεται σε τρεις διαφορετικές περιοχές. Το κεφάλι του παγκρέατος είναι στη δεξιά πλευρά, ακολουθούμενο από το σώμα του παγκρέατος. Ο αδένας τελειώνει με την ουρά του παγκρέατος στα αριστερά. Η ουρά του παγκρέατος τελειώνει ακριβώς στην εσωτερική διόγκωση του σπλήνα.
Η κεφαλή του παγκρέατος είναι σχεδόν ενσωματωμένη στο δωδεκαδάκτυλο. Η επιφάνεια του παγκρέατος αποτελείται από χιλιάδες λοβούς. Το καθένα έχει διάμετρο περίπου τρία χιλιοστά.
Το πάγκρεας ανοίγει στο δωδεκαδακτύλιο με έναν αγωγό εξόδου. Τα παγκρεατικά ένζυμα φτάνουν στο έντερο μέσω αυτού του περάσματος. Μια κάψουλα συνδετικού ιστού περιβάλλει ολόκληρο το πάγκρεας.
Λειτουργίες & εργασίες
Στο σώμα και την ουρά του παγκρέας είναι τα νησιά Langerhans. Παράγουν τις ζωτικής σημασίας ορμόνες ινσουλίνη, γλυκαγόνη και σωματοστατίνη. Η ινσουλίνη και η γλυκαγόνη ρυθμίζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα στο σώμα.
Το εξωκρινές τμήμα του παγκρέατος περιέχει κύτταρα αδένων που παράγουν πεπτικά ένζυμα που ονομάζονται πάγκρεας. Η έκκριση ταξιδεύει από τους αδένες λοβούς μέσω αγωγών αδένα στον μεγάλο αγωγό εξόδου (ductus panreaticus). Μαζί με τον αγωγό της χοληδόχου κύστης, ο παγκρεατικός αγωγός ανοίγει στο δωδεκαδάκτυλο και ένζυμα από το πάγκρεας εισέρχονται στο έντερο.
Αυτά τα παγκρεατικά ένζυμα επιτρέπουν την απορρόφηση υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών από τα τρόφιμα στο αίμα. Χωρίς να διασπώνται από τα παγκρεατικά ένζυμα, αυτά τα συστατικά είναι πολύ μεγάλα για να μπει στο αίμα.
98 τοις εκατό του παγκρεατικού ιστού είναι υπεύθυνο για την εξωκρινή λειτουργία, δηλαδή για την παραγωγή πεπτικών ενζύμων.
Μόνο το 2% του παγκρεατικού ιστού φροντίζει για την ενδοκρινική λειτουργία, δηλαδή την παραγωγή ορμονών. Αλλά αυτό το μικρό μέρος είναι ζωτικής σημασίας.
Η πιο γνωστή παγκρεατική ορμόνη είναι η ινσουλίνη. Εξασφαλίζει ότι οι υδατάνθρακες μπορούν να εισέλθουν στα κύτταρα του σώματος ως καύσιμο, χρησιμεύοντας ουσιαστικά ως «ανοιχτήρι πόρτας» για τα κύτταρα. Είναι η μόνη ορμόνη στο σώμα που μπορεί να μειώσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Το Glucagon είναι ο ανταγωνιστής της ινσουλίνης. Αυξάνει το επίπεδο σακχάρου στο αίμα όταν υπάρχει απειλή υπογλυκαιμίας (π.χ. κατά τη διάρκεια της άσκησης). Μόνο μια υγιής αλληλεπίδραση ινσουλίνης και γλυκαγόνης επιτρέπει σταθερό επίπεδο σακχάρου στο αίμα
Ασθένειες
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι ασθένειες είναι παγκρέας Διαβήτης.
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια ασθένεια των ενδοκρινών αδένων του παγκρέατος. Υπάρχουν διάφορες μορφές διαβήτη, με τις δύο πιο γνωστές μορφές σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, ο ασθενής χρειάζεται ινσουλίνη. Το πάγκρεας δεν παράγει πλέον ινσουλίνη. Είναι μια αυτοάνοση ασθένεια. Το ανοσοποιητικό σύστημα στρέφεται εναντίον του ίδιου του σώματός του επειδή δεν αναγνωρίζει πλέον τα κύτταρα ως δικά του σώματα. Η ινσουλίνη πρέπει να προστεθεί από το εξωτερικό χρησιμοποιώντας σύριγγες ινσουλίνης.
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 εξακολουθεί να είναι ανίατος και η αιτία δεν είναι ακόμη πλήρως γνωστή. Με την κατάλληλη ινσουλίνη και τη διατροφική θεραπεία, ωστόσο, οι ασθενείς σήμερα ζουν μια σχεδόν απρόσκοπτη ζωή.
Στο σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, το πάγκρεας εξακολουθεί να παράγει ινσουλίνη, αλλά το σώμα είναι εν μέρει ή πλήρως ανθεκτικό στην ινσουλίνη. Επομένως, η ινσουλίνη δεν μπορεί να λειτουργήσει ή μπορεί να λειτουργήσει λανθασμένα. Αυτή η μορφή διαβήτη μπορεί συχνά να αντιμετωπιστεί με δισκία.
Μια άλλη ασθένεια του παγκρέατος είναι ο καρκίνος του παγκρέατος, ο οποίος είναι συχνά θανατηφόρος επειδή συνήθως αναγνωρίζεται αργά.
Τυπικές και κοινές ασθένειες
- Φλεγμονή του παγκρέατος (παγκρεατίτιδα)
- Καρκίνος του παγκρέατος (καρκίνος του παγκρέατος)
- Σακχαρώδης διαβήτης
.jpg)
