Αραχνοφοβία

Ο όρος Αραχνοφοβία είναι μια διαταραχή άγχους στην οποία το άτομο πάσχει από φόβο αραχνών. Αυτή η μορφή φοβίας είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ευρώπη και μπορεί να προκληθεί από διαφορετικές αιτίες. Ενώ οι ελαφριές μορφές του Φόβος για αράχνες Δεν απαιτείται θεραπεία, μπορεί να είναι σοβαρή Φοβίες αράχνης επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής αυτών που επηρεάζονται.

Τι είναι η αραχνοφοβία;

Το πιο ξεκάθαρο σύμπτωμα της αραχνοφοβίας είναι ο υπερβολικός φόβος των αραχνών. Ωστόσο, ο τύπος και η έκταση των συμπτωμάτων εξαρτώνται ιδιαίτερα από την ένταση της φοβίας.
© Eugen Thome - stock.adobe.com

Οι ειδικοί καταλαβαίνουν ότι η αραχνοφοβία είναι μια παθολογική διαταραχή άγχους, πιο συγκεκριμένα ο παθολογικός φόβος των αραχνών.

Αυτή η διαταραχή άγχους είναι μια από τις πιο συχνές στην Ευρώπη, αν και παράδοξα δεν υπάρχουν δηλητηριώδη είδη αράχνης στην Ευρώπη που θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Ένας τέτοιος ειδικός φόβος για αράχνες είναι κυρίως άγνωστος στους πρωτόγονους ανθρώπους. Όπως και οι περισσότερες διαταραχές άγχους, η αραχνοφοβία εκδηλώνεται με υπερβολικά βίαιες αντιδράσεις στην όραση ή μερικές φορές μόνο με τη σκέψη μιας αράχνης.

Οι ακριβείς αιτίες ενός τόσο ισχυρού φόβου για αράχνες δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί, αλλά υπάρχουν πολλές διαφορετικές θεωρίες. Η αραχνοφοβία δεν χρειάζεται πάντα να θεραπεύεται θεραπευτικά.

αιτίες

Σύμφωνα με ειδικούς, η αραχνοφοβία μπορεί να έχει πολλές πιθανές αιτίες. Σε μεγάλο βαθμό, θεωρείται σήμερα ότι οι αρνητικές εμπειρίες της πρώιμης παιδικής ηλικίας με μια αράχνη μπορούν να οδηγήσουν σε διαταραχή άγχους αργότερα.

Αυτό μπορεί επίσης να είναι μια προηγούμενη ζωή της αραχνοφοβίας από γονείς ή άλλους φροντιστές. Άλλες θεωρίες δείχνουν ότι η αιτία της αραχνοφοβίας είναι ένας φυσικός φόβος για όλες τις μορφές ζωής που μοιάζουν περισσότερο με τους ανθρώπους. Αυτό υποστηρίζεται από τον τρόπο με τον οποίο κινούνται οι αράχνες, για παράδειγμα.

Ακόμα άλλες θεωρίες οδηγούν την αραχνοφοβία στο γεγονός ότι τα αραχνοειδή μπορούν πραγματικά να αποτελέσουν απειλή για τον άνθρωπο ή θα μπορούσαν να το κάνουν κατά τη διάρκεια της εξέλιξης. Ένας βάσιμος φόβος για το ίδιο θα μπορούσε επομένως να προγραμματιστεί γενετικά σύμφωνα με αυτές τις υποθέσεις.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα για την ηρεμία και την ενίσχυση των νεύρων

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Το πιο ξεκάθαρο σύμπτωμα της αραχνοφοβίας είναι ο υπερβολικός φόβος των αραχνών. Ωστόσο, ο τύπος και η έκταση των συμπτωμάτων εξαρτώνται ιδιαίτερα από την ένταση της φοβίας. Ενώ μερικοί πάσχοντες υποφέρουν κυρίως από υπερβολικά συναισθήματα φόβου και αντιδρούν φεύγοντας όταν βλέπουν αράχνη ή ζώα που μοιάζουν με αράχνη, άλλοι ασθενείς αντιμετωπίζουν επίσης φυσικές αντιδράσεις.

Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει εφίδρωση, τρόμο, υπεραερισμό, ζάλη ή καρδιακή καρδιά. Πολλοί πάσχοντες παραπονιούνται επίσης για σοβαρή ναυτία, παράλυση ή ακόμη και δύσπνοια. Συχνά η αραχνοφοβία είναι τόσο έντονη που η απλή σκέψη μιας αράχνης προκαλεί συμπτώματα. Το ίδιο ισχύει για φωτογραφίες και παραστάσεις αραχνών στην τηλεόραση, καθώς και για πλαστικές αράχνες.

Εάν η αράχνη κάθεται πάνω από μια πόρτα, πολλά φοβικά δεν μπορούν να περάσουν από την πόρτα. Μερικές φορές η φοβία μπορεί ακόμη και να αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που οδηγεί σε απομόνωση από τον έξω κόσμο ή οδηγεί σε καταναγκαστικές πράξεις. Για παράδειγμα, πολλοί από αυτούς που επηρεάζονται αποφεύγουν να μπουν στο υπόγειο, να ελέγχουν όλες τις γωνίες του δωματίου αρκετές φορές την ημέρα ή να υποκύπτουν σε υποχρέωση καθαρισμού. Στην ακραία του μορφή, η φοβία της αράχνης κυριαρχεί σε ολόκληρη την καθημερινή ζωή όσων επηρεάζονται. Δευτερογενείς ασθένειες όπως διαταραχές πανικού ή κατάθλιψη είναι επίσης δυνατές σε αυτήν την περίπτωση.

Διάγνωση & πορεία

Η αραχνοφοβία μπορεί συνήθως να διαγνωστεί πολύ εύκολα, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις το άτομο που επηρεάζεται μπορεί να παρέχει ακριβείς πληροφορίες για το τι προκαλεί τα τυπικά συναισθήματα φόβου σε αυτόν.

Στην περίπτωση της αραχνοφοβίας, είναι πιο σημαντικό από την πραγματική διάγνωση να προσδιοριστεί πόσο σοβαρή είναι η διαταραχή άγχους και εάν απαιτείται θεραπευτική αγωγή. Όπως και οι περισσότερες φοβίες, η αραχνοφοβία εκδηλώνεται μέσω τυπικών συμπτωμάτων που εμφανίζονται σε έντονο άγχος και αγχωτικές καταστάσεις.

Ακριβώς ποια συμπτώματα εμφανίζονται και πόσο σοβαρά είναι εξαρτάται από τη μεμονωμένη περίπτωση. Υπό ορισμένες συνθήκες, η διαταραχή άγχους μπορεί να αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που το άτομο που επηρεάζεται εμφανίζει έντονες αντιδράσεις στη σκέψη μιας αράχνης. Στη χειρότερη περίπτωση, η αραχνοφοβία μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την καθημερινή ζωή.

Επιπλοκές

Ο παθολογικός φόβος των αραχνοειδών, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, οδηγεί σε επιπλοκές που επηρεάζουν αρχικά την κοινωνική ζωή του ασθενούς. Ενώ μια απλή θήκη μπορεί απλά να μην βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο με αράχνες, ένας ασθενής που πάσχει σοβαρά μπορεί ήδη να αποφύγει να πάει στο υπόγειο, στην υπέροχη ύπαιθρο ή, στη χειρότερη περίπτωση, ακόμη και να βγει από το σπίτι. Όπως και με οποιονδήποτε με διαταραχή άγχους, είναι σημαντικό να αντιμετωπιστούν αυτές οι στρατηγικές αποφυγής από νωρίς.

Από το σημείο στο οποίο ο ασθενής κυριαρχείται από τον φόβο του και συχνά φτάνει σε ένα αβάσιμο επίπεδο φόβου, χάνει την ποιότητα ζωής. Προκειμένου τα αραχνοφόρα να μην απομακρυνθούν από την κοινωνική ζωή, πιθανόν να χάσουν τη δουλειά τους και να αναπτύξουν κατάθλιψη ως αποτέλεσμα, είναι σημαντικό ένας θεραπευτής ή ψυχίατρος που ειδικεύεται σε γενικευμένες διαταραχές άγχους να αναλάβει τη θεραπεία.

Οι θεραπευτές επιτυγχάνουν τη μεγαλύτερη επιτυχία στην περίπτωση της αραχνοφοβίας με γνωστική συμπεριφορική θεραπεία. Ο στόχος αυτής της μεθόδου είναι να επανεξετάσει τις στάσεις και να εγκαταλείψει τις συνήθειες σκέψης και τις ακατάλληλες συμπεριφορές, όπως φόβους, ιδεοληπτικές σκέψεις ή ενέργειες, διαταραχές της οδήγησης ή καταθλιπτικές διαταραχές

Σε μια εκτεταμένη μορφή θεραπείας συμπεριφοράς, είναι επίσης δυνατή μια θεραπευτική αντιμετώπιση με καταστάσεις ή αντικείμενα που προκαλούν φόβο. Αυτό χρησιμοποιείται, για παράδειγμα, για ασθενείς με κλειστοφοβία ή άλλες κοινωνικές φοβίες.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Ο φόβος των αραχνών θεωρείται γενικά πολύ κοινός. Σε μια ήπια μορφή με αηδία και μια μικρή ταλαιπωρία, δεν αποτελεί λόγο για να επισκεφθείτε έναν γιατρό. Ωστόσο, εάν υπάρχουν ενδείξεις εκδηλωμένης φοβίας με έντονες κρίσεις πανικού και σωματικές υπερδράσεις, απαιτείται επίσκεψη σε ψυχοθεραπευτή. Το ίδιο ισχύει για εσκεμμένα επαγόμενους περιορισμούς και προβλήματα συμπεριφοράς για την αποφυγή επαφής με αράχνες.

Δεδομένου ότι μια διαταραχή άγχους μπορεί να οδηγήσει σε μαζικές αλλαγές στη διάθεση, σοκ και προβλήματα κυκλοφορίας, η θεραπεία με τη βοήθεια ειδικού είναι απαραίτητη. Παρόμοια αποτελέσματα μπορούν επίσης να εμφανιστούν στην επαγγελματική ζωή μακροπρόθεσμα. Το αποτέλεσμα είναι περιορισμένη απόδοση, η οποία εμφανίζεται επίσης στον ιδιωτικό τομέα. Οι έντονοι φόβοι και οι εφιάλτες επηρεάζουν τον ύπνο. Γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο για τους πληγέντες να αντιμετωπίσουν την καθημερινή ζωή. Η αύξηση της κοινωνικής απομόνωσης είναι επίσης ένα σοβαρό προειδοποιητικό σημάδι.

Οι υπερβολικές προσπάθειες να προστατευθεί από τον φόβο δείχνουν τον επείγοντα χαρακτήρα της επαγγελματικής θεραπείας. Αυτό περιλαμβάνει τη μόνιμη σφράγιση ρωγμών πορτών, παραθύρων και άλλων πιθανών σημείων πρόσβασης για αράχνες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι απόπειρες προστασίας καταλήγουν σε άρνηση να εγκαταλείψουν το οικείο και ελεγχόμενο περιβάλλον. Αλλά ακόμη και χωρίς έντονη έκφραση φόβου, μια προοπτική θεραπεία μπορεί να είναι χρήσιμη. Κατά την υπέρβαση της φοβίας των αραχνών, οι ασθενείς αντιδρούν γενικά με ανακούφιση, αποκτούν νέα αυτοπεποίθηση και κερδίζουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Γιατροί & θεραπευτές στην περιοχή σας

Θεραπεία & Θεραπεία

Εάν η αραχνοφοβία είναι τόσο έντονη που ο ενδιαφερόμενος αισθάνεται περιορισμένος από αυτήν ή πάσχει από κάποιον άλλο τρόπο, μπορεί να έχει νόημα να πραγματοποιηθεί θεραπεία. Αυτό είναι γνωστό ως θεραπεία συμπεριφοράς.

Σε αυτό, ο θεράπων θεραπευτής θα προσπαθήσει βήμα-βήμα να αντιμετωπίσει τον ασθενή με αράχνες ως μέρος μιας συμπεριλαμβανόμενης θεραπείας έκθεσης. Πρώτα απ 'όλα, μπορεί να είναι μια συνομιλία για αράχνες ή για μια φωτογραφία ή βίντεο. Αργότερα, ο ενδιαφερόμενος ενθαρρύνεται να κοιτάξει μια πραγματική αράχνη και τελικά να την αγγίξει. Σε αυτόν τον τύπο θεραπείας, ο θεραπευτής θέλει τον ασθενή να ξεπεράσει τον φόβο του, ο οποίος, ωστόσο, σημαίνει ότι πρέπει να το αντιμετωπίσει και να ζήσει μέσα από αυτόν.

Το εάν η θεραπεία είναι επιτυχής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη βούληση και τη συνεργασία του ενδιαφερομένου. Εάν η θεραπεία διακοπεί πρόωρα, η αραχνοφοβία μπορεί να επιδεινωθεί.

Προοπτικές και προβλέψεις

Ένας αδύναμος έως μετρίως έντονος φόβος για τις αράχνες δεν απαιτεί θεραπεία, καθώς δεν περιορίζει σοβαρά τον ενδιαφερόμενο στον τρόπο ζωής του. Επίσης, δεν θα υποχωρήσει αυθόρμητα. Δεν υπάρχουν γνωστές καθυστερήσεις της ήπιας αραχνοφοβίας.

Ωστόσο, ένας έντονος φόβος για αράχνες μπορεί να οδηγήσει σε ακραίες καταστάσεις, για παράδειγμα εάν ο ενδιαφερόμενος έχει επίθεση πανικού. Στο αυτοκίνητο ή σε άλλες επικίνδυνες καταστάσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε ατυχήματα. Ακόμη και με ισχυρές φοβίες, αυτό δεν θα επιλυθεί αυθόρμητα.

Από την άλλη πλευρά, η θεραπεία έχει μια καλή έως πολύ καλή πιθανότητα επιτυχίας. Η εστίαση εδώ είναι στη θεραπεία έκθεσης. Αλλά είναι απολύτως απαραίτητο να υφίσταται και η αντιπαράθεση με την αράχνη. Η αποτυχία μπορεί να επιδεινώσει την αραχνοφοβία παρά να την καταπολεμήσει. Εάν η θεραπεία είναι επιτυχής, η φοβία περιστασιακά μετατρέπεται σε αγάπη για τις αράχνες: μερικές φορές οι αράχνες διατηρούνται ως κατοικίδια ζώα από πρώην φοβικούς, αλλά τουλάχιστον αναγνωρίζονται και γίνονται αποδεκτές ως ωφέλιμα ζώα.

Υπάρχουν αρκετές νεότερες θεραπευτικές προσεγγίσεις - μεταξύ άλλων με τη βοήθεια της τεχνολογίας εικονικής πραγματικότητας - που έχουν επίσης καλές προοπτικές επιτυχίας.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα για την ηρεμία και την ενίσχυση των νεύρων

πρόληψη

Δεδομένου ότι οι αιτίες της αραχνοφοβίας δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί με σαφήνεια, η πρόληψη με την πραγματική έννοια δεν είναι δυνατή. Ωστόσο, οι γονείς μπορούν να δώσουν παραδείγματα και να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους να αντιμετωπίζουν αράχνες και άλλα ζώα με έναν υγιή και όχι υπερβολικά φοβισμένο τρόπο και με αυτόν τον τρόπο επηρεάζουν την πιθανή ανάπτυξη της αραχνοφοβίας. Εάν υπάρχει ήδη ένας φόβος για αράχνες, ο οποίος εκδηλώνεται με σοβαρά συμπτώματα, μπορεί να έχει νόημα να δεις έναν θεραπευτή και να υποβληθεί σε θεραπεία.

Μετέπειτα φροντίδα

Η αραχνοφοβία θεωρείται θεραπεύσιμη. Αυτό καθιστά συχνά περιττή τη φροντίδα. Ωστόσο, πολλοί θεραπευτές προτείνουν μια συνεδρία παρακολούθησης καθώς υπάρχει ορισμένος κίνδυνος υποτροπής. Ο κίνδυνος υποτροπής είναι υψηλός στις ακόλουθες περιπτώσεις: Η ασθένεια ήταν ιδιαίτερα σοβαρή και εξουθενωτική. Ενδέχεται να υπάρχουν υπολειμματικά συμπτώματα μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας.

Εκτός από τη φοβία της αράχνης, υπάρχουν και άλλες διαταραχές άγχους ή άλλες ψυχικές διαταραχές. Συνιστάται εξέταση παρακολούθησης εδώ. Συνήθως αρκεί μια μεμονωμένη παρακολούθηση. Ο θεραπευτής μιλά στον ασθενή για τις εμπειρίες του από το τέλος της θεραπείας. Ελέγχει αν το φοβικό πέτυχε τους στόχους του και μπορεί να δείξει επιτυχία στην αντιμετώπιση αραχνών. Εάν είναι απαραίτητο, σε συνεννόηση με τον ασθενή, θα συνταγογραφήσει περαιτέρω συνεδρίες σταθεροποίησης.

Ο ενδιαφερόμενος πρέπει να αντιμετωπίσει τον φόβο του για αράχνες στο δικό του περιβάλλον. Εάν αυτό δεν συνέβη κατά τη διάρκεια της θεραπείας, μπορεί να γίνει ως μέρος της παρακολούθησης. Η δευτερογενής πρόληψη απαιτεί επανειλημμένη έκθεση: Το φοβικό θα πρέπει να κοιτάζει συνειδητά και να αγγίζει αράχνες για να αποφευχθεί η υποτροπή.

Προκειμένου να αποφευχθεί η επανεμφάνιση συμπτωμάτων άγχους, ενδείκνυται η εκμάθηση ή η εμβάθυνση μιας τεχνικής χαλάρωσης. Τα μαθήματα με τις ακόλουθες μεθόδους είναι κατάλληλα για αυτό: τεχνικές αναπνοής, αυτογενής προπόνηση, προοδευτική χαλάρωση των μυών, ευφάνταστες μέθοδοι, γιόγκα, Qi Gong, διαλογισμός.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Οι αραχνοφοβικοί δεν χρειάζεται απαραίτητα να αντιμετωπίσουν τον φόβο της αράχνης. Για να αποφευχθούν κρίσεις πανικού, συνήθως αρκεί να αποφευχθεί η επαφή με αράχνες. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό ή εάν πρέπει να ξεπεραστεί η αραχνοφοβία, μπορεί να βοηθήσει η συστηματική απευαισθητοποίηση. Η τακτική επαφή με αράχνες ή η άσκηση με πλαστικές αράχνες μπορεί να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε τους φόβους σας.

Σε περίπτωση έντονης αραχνοφοβίας, θα πρέπει να πραγματοποιούνται κατάλληλες ασκήσεις μαζί με φίλους ή υπό την επίβλεψη ενός θεραπευτικού συμβούλου. Εναλλακτικά, υπάρχουν θεραπευτικά μέτρα από τη naturopathy. Για παράδειγμα, το χτύπημα του acupressure, στο οποίο η ροή ενέργειας στο σώμα ρυθμίζεται πατώντας σε σημεία βελονισμού ή θεραπεία παλάμης, στην οποία ορισμένα σημεία πιέζονται στις γραμμές χεριών, έχουν αποδειχθεί.

Εάν προκύψει κρίση πανικού παρά αυτά τα μέτρα, το κύριο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να διατηρήσετε την ηρεμία σας και να πάρετε μια βαθιά ανάσα.Το ψυχολογικό άγχος μπορεί στη συνέχεια να μειωθεί μέσω σωματικής άσκησης, κατάλληλου σπιτιού και φυσικών θεραπειών (π.χ. arnica, ginseng, πράσινο τσάι, σοκολάτα) και αντιμετωπίζοντας αυτό που έχει συμβεί. Μακροπρόθεσμα, οι αραχνοφόροι θα πρέπει να αναζητήσουν μια συνομιλία με έναν ψυχολόγο και να αντιμετωπίσουν τον φόβο των αραχνών με επαγγελματική βοήθεια.