Συγγενής εξάρθρωση γόνατος

Στο συγγενής εξάρθρωση του γόνατοςτο κάτω πόδι του ασθενούς είναι στριμμένο και οι επιφάνειες των αρθρώσεων του γόνατος δεν έχουν επαρκή επαφή. Το μη επεμβατικό τέντωμα είναι τώρα διαθέσιμο ως θεραπευτικό μέτρο. Μόνο σε ακραίες περιπτώσεις η άρθρωση πρέπει να επανατοποθετηθεί χειρουργικά.

Τι είναι μια συγγενής εξάρθρωση του γόνατος;

Η ιατρική μιλά για εξάρθρωση σε περίπτωση πλήρους ή ελλιπούς απώλειας επαφής μεταξύ δύο επιφανειών αρθρώσεων. Μια συγγενής εξάρθρωση του γόνατος είναι συνεπώς μια συγγενής δυσλειτουργία των αρθρώσεων στο γόνατο. Έτσι, αυτό το φαινόμενο επηρεάζει τα οστά της κνήμης και του μηρού. Η κακή ευθυγράμμιση οδηγεί σε υπέρταση της άρθρωσης του γόνατος. Οι μύες των μηρών μειώνονται και το γόνατο μετακινείται προς τα έξω.

Οι σταυροειδείς σύνδεσμοι συχνά λείπουν ή συμβαίνουν περιστροφικές δυσλειτουργίες. Ο Chatelain περιέγραψε για πρώτη φορά αυτή τη μορφή εξάρθρωσης τον 19ο αιώνα. Η οικογενειακή συσσώρευση φαίνεται να έχει παρατηρηθεί σε ορισμένες οικογένειες. Γενικά, ωστόσο, δεν υπάρχει ζήτημα πραγματικής κληρονομικότητας. Μια αναλογία περίπου 1,5 ανά 100.000 νεογέννητα δίδεται ως ο επιπολασμός για συγγενή εξάρθρωση γόνατος. Αυτό καθιστά την εξάρθρωση του γονάτου ένα σχετικά κοινό φαινόμενο.

αιτίες

Η συγγενής εξάρθρωση του γόνατος τείνει να εμφανίζεται σποραδικά. Οι ακριβείς αιτίες της κακής ευθυγράμμισης δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί οριστικά. Η ιατρική υποθέτει ότι τα υπερβολικά πόδια στη μήτρα μπορεί να διαδραματίσουν αιτιώδη ρόλο. Η ίνωση είναι επίσης μια πιθανή αιτία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την ίνωση του τετρακέφαλου μηριαίου μυός (μυς τεσσάρων κεφαλών).

Δεδομένου ότι εκείνοι που πλήττονται από συγγενή εξάρθρωση του γόνατος συχνά δεν έχουν τους σταυρωτούς συνδέσμους, δίνεται επίσης προσοχή σε αυτό το φαινόμενο. Ωστόσο, η μυϊκή ίνωση που οφείλεται σε υπερβολικά εκτεταμένες θέσεις στη μήτρα είναι η πιο πιθανή αιτία. Σε αντίθεση με τους ελλειπόμενους συνδέσμους, η ίνωση είναι παρούσα σε όλους τους ασθενείς με συγγενή εξάρθρωση του γόνατος. Η συγγενής παραμόρφωση μπορεί επίσης να συμβεί στο πλαίσιο διαφόρων συνδρόμων. Για παράδειγμα, οι ασθενείς με σύνδρομο Larsen και Down επηρεάζονται συχνότερα από την παραμόρφωση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το φαινόμενο μπορεί επίσης να έχει κληρονομικό συστατικό.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Το κύριο σύμπτωμα μιας συγγενούς εξάρθρωσης του γόνατος μπορεί να φανεί με γυμνό μάτι. Το κάτω πόδι του ασθενούς στρίβεται λόγω της κακής ευθυγράμμισης και ο μυς του μηρού μειώνεται λίγο πολύ. Η συστροφή του κάτω ποδιού είναι μια εξάρθρωση από την άρθρωση του γόνατος στην οποία το κάτω πόδι μετακινείται προς τα εμπρός.

Η κακή ευθυγράμμιση εμφανίζεται συνήθως από τη μία πλευρά, αλλά έχουν επίσης παρατηρηθεί παραλλαγές διπλής όψης. Η μορφή διπλής όψης φαίνεται να εμφανίζεται κυρίως στο πλαίσιο των συνδρόμων. Εάν η συγγενής εξάρθρωση του γόνατος εμφανίζεται στην πραγματικότητα ως μέρος ενός συνδρόμου, το φαινόμενο συνοδεύεται από διάφορα συμπτώματα. Τα συνοδευτικά συμπτώματα στη συνέχεια εξαρτώνται από τη φύση της αρχικής ασθένειας.

Στο σύνδρομο Larsen, για παράδειγμα, εμφανίζονται πολλές εξάρσεις. Υπάρχουν επίσης δυσπλασίες του σκελετού. Σε σύνδρομα όπως το σύνδρομο Zellweger, δεν εμφανίζονται μόνο ανωμαλίες σκελετικών και αρθρώσεων, αλλά και ανωμαλίες του εγκεφάλου και των εσωτερικών οργάνων.

Διάγνωση & πορεία

Η συγγενής εξάρθρωση του γόνατος μπορεί να παρατηρηθεί αμέσως μετά τη γέννηση με οπτική διάγνωση. Η τυπική συστροφή του κάτω ποδιού είναι αρκετή για μια αξιόπιστη διάγνωση. Συχνά εκτελείται υπερηχογραφία, η οποία παρέχει πληροφορίες σχετικά με την ακριβή θέση του γόνατος. Οι ακτίνες Χ μπορούν επίσης να δείξουν οστικές αλλαγές που είναι εξίσου τυπικές εξάρθρωσης στο γόνατο με τη στριμμένη θέση του κάτω ποδιού.

Προκειμένου να αποκλειστεί η παρουσία ενός συνδρόμου, εκτός από τις εξετάσεις υπερήχων και ακτίνων Χ, πραγματοποιούνται συνήθως διάφορες διαδικασίες αποκλεισμού και εξετάσεις. Η πορεία της εξάρθρωσης στο γόνατο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το χρόνο της θεραπευτικής παρέμβασης. Ως εκ τούτου, οι γιατροί συνήθως συνιστούν χειρουργική επέμβαση μόλις γίνει η διάγνωση. Όσο νωρίτερα διορθωθεί η μετατόπιση, τόσο λιγότεροι περιορισμοί κίνησης παραμένουν στην περαιτέρω ζωή του ασθενούς.

Συνήθως, η εξάρθρωση έχει ως αποτέλεσμα τουλάχιστον μια κάπως περιορισμένη ικανότητα κάμψης του κάτω ποδιού, αλλά αυτό δεν εμποδίζει την κίνηση του προσβεβλημένου ατόμου. Εάν υπάρχει βλάβη στη συσκευή κάψουλας εκτός από την εξάρθρωση, οι γιατροί συνήθως μιλούν για μια ελαφρώς λιγότερο ευνοϊκή πρόγνωση.

Επιπλοκές

Η συγγενής εξάρθρωση του γόνατος είναι μια επώδυνη κακή ευθυγράμμιση του γόνατος που μπορεί να οδηγήσει σε οξεία επακόλουθη βλάβη. Συνήθως το γόνατο κάθεται ακίνητο και στη θέση του από τους συνδέσμους. Στην περίπτωση εξάρθρωσης του γόνατος, ωστόσο, το γόνατο πηδά έξω από την καθορισμένη ολίσθηση προς το εξωτερικό του γόνατος. Τις περισσότερες φορές θα περάσει από μόνη της στη σωστή θέση.

Εάν οι πάσχοντες αγνοήσουν το σύμπτωμα, οι επιπλοκές θα αυξηθούν μετά από κάθε ολίσθηση. Οι αρθρώσεις διογκώνονται και χρόνια οστεοαρθρίτιδα μπορεί να αναπτυχθούν. Επιπλέον, ο πόνος μπορεί να γίνει τόσο σοβαρός που καθίσταται αδύνατο να περπατήσετε και να σταθείτε χωρίς προβλήματα. Το πόδι λυγίζει κυριολεκτικά στην άρθρωση του γόνατος. Το σύμπτωμα εμφανίζεται περίπου στην ηλικία των 20 ετών.

Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να επηρεαστούν από τους άνδρες. Λόγω της εξάρθρωσης του γόνατος, οι σύνδεσμοι, ο λεπτός ιστός καθώς και ο χόνδρος και τα οστά είναι υπερβολικά στραγγισμένα. Εάν το σύμπτωμα δεν αντιμετωπιστεί νωρίς, οι σύνδεσμοι και ο χόνδρος μπορούν να σχίσουν και να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη στη συσκευή συγκράτησης, καθώς και πόνος που εκτείνεται στο οστό του μηρού. Η ιατρική διάγνωση γίνεται με ακτινογραφίες ή μαγνητική τομογραφία.

Οποιαδήποτε βλάβη οστού και συνδέσμου έχει προκύψει διορθώνεται χειρουργικά. Ένα επακόλουθο φυσικοθεραπευτικό μέτρο βοηθά το άτομο που επηρεάζεται να μπορεί να φορτώσει ξανά την άρθρωση του γόνατος. Ένας ειδικός επίδεσμος πρέπει να φορεθεί ανάλογα με τη σοβαρότητα των ευρημάτων. Όσοι πάσχουν από συγγενή εξάρθρωση του γόνατος πρέπει συνεπώς να ασκούν τακτικά τους μυς των μηρών για να μειώσουν τον κίνδυνο επιπλοκών.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Η συγγενής εξάρθρωση του γόνατος συνήθως διαγιγνώσκεται αμέσως μετά τη γέννηση. Ο υπεύθυνος γιατρός θα ενημερώσει τους γονείς για την κακή ευθυγράμμιση και θα τους παραπέμψει σε παιδιατρικό ορθοπεδικό κέντρο για περαιτέρω θεραπεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι δυνατό να διορθωθεί η εξάρθρωση του γόνατος με ορθοπεδικά μέτρα. Το εάν μια άλλη λειτουργία είναι απαραίτητη στη συνέχεια εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από τη σοβαρότητα και τη θέση της παραμόρφωσης.

Περαιτέρω ιατρικά μέτρα είναι απαραίτητα, για παράδειγμα, εάν ένα ένδικο βοήθημα, δηλαδή χειροκίνητη διόρθωση, δεν επιτυγχάνει ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Η ακριβής διαδικασία διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση. Οι γονείς πρέπει επομένως να συμβουλεύονται τακτικά τον υπεύθυνο γιατρό και να λαμβάνουν υπόψη όλες τις ιατρικές επιλογές. Εάν το προσβεβλημένο γόνατο δυσλειτουργεί σε μεταγενέστερη ζωή, πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.

Το άτομο που πάσχει μερικές φορές χρειάζεται θεραπευτική υποστήριξη, καθώς οι διαταραχές βάδισης που συμβαίνουν μερικές φορές μπορεί να οδηγήσουν σε κοινωνικό αποκλεισμό και, κατά συνέπεια, σε ψυχολογικά προβλήματα. Κανονικά, ωστόσο, δεν αναμένονται μακροπρόθεσμες συνέπειες από την άμεση θεραπεία.

Γιατροί και θεραπευτές στην περιοχή σας

Θεραπεία & Θεραπεία

Σύμφωνα με την τρέχουσα κατάσταση της ιατρικής, οι κακές θέσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν σχετικά αποτελεσματικά. Για ασθενείς με συγγενή εξάρθρωση γόνατος, η θεραπεία πραγματοποιείται σε παιδιατρικό ορθοπεδικό κέντρο. Ο στόχος της θεραπείας είναι να επανατοποθετήσει τη στριμμένη άρθρωση, αποκαθιστώντας την κινητικότητα του ασθενούς όσο το δυνατόν περισσότερο. Συχνά δεν υπάρχει ανάγκη για εγχείρηση.

Υπό ορισμένες συνθήκες, το τέντωμα μπορεί ήδη να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο ασθενής συνήθως υποβάλλεται σε αναισθησία για να τεντώσει τον κοντό μυϊκό μυ. Αυτή η αναισθησία είναι ιδιαίτερα σημαντική δεδομένης της ευαίσθητης ηλικίας των ασθενών. Η θέση του στριμμένου συνδέσμου μπορεί να επηρεαστεί με τη χρήση ενός μέσου αποκατάστασης. Κατά κανόνα, υπάρχουν τακτικοί έλεγχοι παρακολούθησης υπερηχογραφίας κατά τους οποίους καταγράφονται οι προηγούμενες επιτυχίες της κοινής επανατοποθέτησης.

Εάν ένα αποκαταστατικό καστ δεν παράγει ικανοποιητικά αποτελέσματα, εξετάζονται συχνά χειρουργικά μέτρα. Από αυτή την άποψη, για παράδειγμα, η χειρουργική επιμήκυνση των τετρακέφαλων είναι μια επιλογή. Η ακριβής διαδικασία χειρουργικής επέκτασης των μυών εξαρτάται από τη μεμονωμένη περίπτωση. Είναι δυνατές διάφορες μέθοδοι. Η έκταση της μη ευθυγράμμισης, αλλά και η ποιότητα της κάψουλας συσκευής, μπορεί να παίξει ρόλο στην επιλογή της χειρουργικής διαδικασίας, για παράδειγμα.

Προοπτικές και προβλέψεις

Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή η καταγγελία οδηγεί σε σχετικά σοβαρούς περιορισμούς στην κυκλοφορία του διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Το κάτω πόδι του ατόμου είναι συνήθως πολύ στριμμένο, γεγονός που έχει επίσης ως αποτέλεσμα τη μείωση του μυός του μηρού. Αυτό οδηγεί σε σοβαρή κακή ευθυγράμμιση, έτσι ώστε οι συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες να γίνονται πολύ πιο δύσκολες από αυτήν την ασθένεια.

Δεν είναι ασυνήθιστο για τα άτομα που πάσχουν να υποφέρουν από κατάθλιψη ή άλλες ψυχικές διαταραχές λόγω των περιορισμών. Συχνά έχει συμβεί ότι τα περισσότερα παιδιά επηρεάζονται από τα πειράγματα λόγω της κακής ευθυγράμμισης. Αυτή η ασθένεια μπορεί επίσης να οδηγήσει σε σημαντικούς περιορισμούς και καθυστερήσεις στα σχολικά αθλήματα ή στην ανάπτυξη των παιδιών.

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με τη βοήθεια διαφόρων θεραπειών ή χειρουργικής επέμβασης. Με αυτόν τον τρόπο, τα περισσότερα παράπονα μπορούν να περιοριστούν έτσι ώστε να μην υπάρχουν σημαντικοί περιορισμοί στην καθημερινή ζωή του ασθενούς. Το προσδόκιμο ζωής του ατόμου που επηρεάζεται επίσης δεν μειώνεται από αυτήν την ασθένεια.

Η δυσφορία δεν θεραπεύεται από μόνη της, έτσι ώστε χωρίς θεραπεία, μπορεί να εμφανιστούν σοβαρές δυσφορίες και περιορισμοί ακόμη και στην ενηλικίωση. Κατά κανόνα, η ποιότητα ζωής του θιγόμενου ατόμου μειώνεται σημαντικά.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

πρόληψη

Η συγγενής εξάρθρωση του γόνατος δεν μπορεί να προληφθεί. Δεδομένου ότι οι επιλογές θεραπείας είναι πλέον πολύ προχωρημένες, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου διαταραχές που μειώνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής αυτών που πλήττονται.

Μετέπειτα φροντίδα

Η εξάρθρωση του γόνατος είναι συγγενής. Μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω θεραπείας ή χειρουργικής επέμβασης σε τέτοιο βαθμό που δεν υπάρχουν περιορισμοί στην καθημερινή ζωή. Συνεπώς αποκλείεται η επανεμφάνιση της εξάρθρωσης του γόνατος με σημαντικά αποτελέσματα. Συνεπώς, η φροντίδα παρακολούθησης πρέπει να επιδιώκει άλλους στόχους. Πρόκειται για τη διατήρηση της κινητικότητας στην καθημερινή ζωή.

Η πλήρης επούλωση δεν είναι πάντα δυνατή. Μερικές φορές υπάρχει περιορισμένη ικανότητα κάμψης. Ωστόσο, αυτό δεν χρειάζεται να οδηγήσει σε σημαντικούς περιορισμούς στην ιδιωτική ζωή και στην εργασία. Αντίθετα, είναι σημαντικό για τους ασθενείς να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν την υπόλοιπη παραμόρφωση. Οι φυσιοθεραπευτές διδάσκουν ασκήσεις.

Οι άρρωστοι μπορούν να ενισχύσουν τους μυς των μηρών τους, για παράδειγμα. Μια σειρά από ποδήλατα γυμναστικής είναι κατάλληλα για αυτό. Επιπλέον, οι ασθενείς θα πρέπει να διατηρούν μόνιμα την κινητικότητα των ποδιών τους. Οι σύντομοι περίπατοι πρέπει να ενσωματωθούν στην καθημερινή ζωή. Δεν είναι ασυνήθιστο τα παιδιά να επηρεάζονται από εξάρθρωση στα γόνατα. Είστε τακτικά εκτεθειμένοι σε κουτσομπολιά σε μαθήματα φυσικής αγωγής.

Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει μια ψυχική ασθένεια που εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και μετά από επιτυχημένη θεραπεία. Στη συνέχεια, ένας γιατρός συνταγογραφεί τακτικά θεραπεία για την ανοικοδόμηση της μειωμένης αυτοεκτίμησης. Οι γιατροί διαγνώζουν πρώτα ένα εξάρθρωση στο γόνατο κατά τη γέννηση. Οι ακτίνες Χ και οι εξετάσεις υπερήχων είναι κατάλληλες για συνεχή τεκμηρίωση της νόσου.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Το καλύτερο πράγμα στην καθημερινή ζωή είναι να συνεχίζετε να κάνετε ελαφρύ σπορ. Στο σπίτι, είναι καλή ιδέα να προπονηθείτε σε χαμηλό επίπεδο με ένα ποδήλατο γυμναστικής δύο έως τρεις φορές την εβδομάδα. Αυτό ενισχύει τον μυ του μηρού, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την καθοδήγηση του γόνατος. Η εκπαίδευση συμβάλλει επίσης στην ανάπτυξη της αίσθησης για τη σωστή ακολουθία κινήσεων για τον κάμψη και τον εκτατήρα. Περπατήστε στο δάσος και κάνετε μικρά ψώνια με τα πόδια συμβάλλετε στη διατήρηση της κινητικότητας των ποδιών και μπορούν εύκολα να ενσωματωθούν στην καθημερινή ζωή.

Κατά τον καθαρισμό ή την κατασκευή κρεβατιών, είναι χρήσιμο να αγοράσετε ένα χαλί γονάτου και να το βάλετε κάτω από αυτό. Αυτό ανακουφίζει το άγχος στην άρθρωση και δεν απαιτείται εξωτερική βοήθεια για αυτές τις δραστηριότητες. Για να διευκολύνετε όλες τις ακολουθίες κίνησης, είναι λογικό να χρησιμοποιείτε τα χέρια σας ως βοήθημα. Όταν κάθεστε ή στέκεστε όρθιοι, συνιστάται να μετακινήσετε το βάρος σας πάνω τους και να είστε σε θέση να καθίσετε ή να σταθείτε πατώντας ή να απορροφήσετε.

Εάν αισθάνεστε πόνο στην καθημερινή ζωή, συνιστάται να σταματήσετε και να ελέγξετε χειροκίνητα την καθοδήγηση της επιγονατίδας και να το διορθώσετε εάν είναι απαραίτητο. Στη συνέχεια, είναι συνήθως δυνατό να συνεχίσετε να τρέχετε χωρίς προβλήματα. Για προβλήματα τη νύχτα, συνιστάται να λερώσετε το κουάρκ στο γόνατο και να φορέσετε έναν χαλαρό επίδεσμο. Η πιο άνετη και λιγότερο επώδυνη θέση ύπνου είναι στο στομάχι.