Πρωκτική φάση

ο πρωκτική φάση περιγράφει στην ψυχανάλυση μετά τον Sigmund Freud ένα τμήμα της πρώιμης ανάπτυξης του παιδιού. Η πρωκτική φάση ακολουθεί τη στοματική φάση και ξεκινά στην ηλικία των δύο. Στην πρωκτική φάση, οι εκκριτικές λειτουργίες του σώματος και ο τρόπος αντιμετώπισής τους αποτελούν το επίκεντρο της προσοχής των παιδιών.

Ποια είναι η πρωκτική φάση;

Για τον Sigmund Freud η είσοδος στην πρωκτική φάση πρέπει να εξομοιωθεί με την ανακάλυψη της ευχαρίστησης του παιδιού στη διαδικασία της αφόδευσης. Στην αρχή της φάσης, η ευχαρίστηση αποκτάται μέσω της απομάκρυνσης των κοπράνων, ενώ στην συνέχεια το παιδί βιώνει επίσης ευχαρίστηση στον περιορισμό των προϊόντων απέκκρισης. Αυτό δημιουργεί μια κατάσταση μεταξύ της απελευθέρωσης και της συγκράτησης, η οποία μπορεί να χαρακτηρίζεται από ένταση.

Λειτουργία & εργασία

Κατά τη διάρκεια της πρωκτικής φάσης, για πρώτη φορά, οι γονείς και το περιβάλλον απαιτούν από το παιδί καθαριότητα και αυτοσυγκράτηση. Το παιδί βιώνει ότι ορισμένα πράγματα που δημιουργούνται από το παιδί και θεωρούνται σημαντικά (στην περίπτωση αυτή το περιττώματα) μπορούν να απορριφθούν ή ακόμη και να επιβληθούν κυρώσεις από το περιβάλλον.

Ανάλογα με το χρόνο εκκένωσης του εντέρου, οι φροντιστές του παιδιού το χαρακτηρίζουν ως «καλό» ή «κακό», ανάλογα με το αν οι ανάγκες ικανοποιήθηκαν σύμφωνα με τις προδιαγραφές του φροντιστή ή του παιδιού. Ως εκ τούτου, η πρωκτική φάση θεωρείται ως η προέλευση των συγκρούσεων για την εξουσία και τον έλεγχο και αντιπροσωπεύει την αρχή της «δικής του θέλησης».

Στην πρωκτική φάση, το παιδί μαθαίνει ότι μπορεί και να επιβάλει τη δική του θέληση και να λυγίσει στη βούληση των άλλων. Το παιδί έχει επίσης επίγνωση του ζητήματος του να δίνει και να κρατά για πρώτη φορά στην πρωκτική φάση.

Οι πρώιμες εμπειρίες ευχαρίστησης όταν δίνουν τα προϊόντα απέκκρισης, για παράδειγμα μέσω επαίνων από τους γονείς όταν περπάτησαν επιτυχώς στο γιογιό, αποτυπώνονται βαθιά στον χαρακτήρα του παιδιού και μπορούν να προκαλέσουν χαρά να δώσουν πράγματα αργότερα στη ζωή. Με αρνητική έννοια, τα επαναλαμβανόμενα συναισθήματα δυσαρέσκειας όταν εγκαταλείπουν τα απόβλητα εξασφαλίζουν ότι το παιδί μπορεί να προσελκύσει την προσοχή αργότερα στη ζωή λόγω υπερβολικής απληστίας.

Στην πρωκτική φάση, το παιδί εξισώνει τη διαδικασία απέκκρισης με τα αντίστοιχα όργανα και προϊόντα (κόπρανα και ούρα) · δεν υπάρχει ακόμη υποδιαίρεση. Εάν τα προϊόντα απέκκρισης επηρεάζονται αρνητικά από τους φροντιστές του παιδιού, αυτό μπορεί να εκδηλωθεί στο παιδί ως αισθήματα ντροπής και αηδίας για το σώμα τους.

Κατά τη διάρκεια της πρωκτικής φάσης και της σχετικής εκπαίδευσης σχετικά με την καθαριότητα, το παιδί ασχολείται συνεχώς με το εξωτερικό περιβάλλον. Με αυτόν τον τρόπο το εγώ εξελίσσεται ως μεσολαβητής μεταξύ της ταυτότητας, του υπερ-εγώ και της εξωτερικής πραγματικότητας.

Μέσα από αυτήν την περίπτωση, όταν η πρωκτική φάση ολοκληρώνεται μετά το τρίτο έτος της ζωής, το παιδί έχει διευρύνει τη μνήμη και τις γλωσσικές δεξιότητες, μια σταθερή προσωπικότητα και την ικανότητα να ενεργεί σύμφωνα με την αρχή της πραγματικότητας. Επιπλέον, μετά την πρωκτική φάση, το παιδί είναι σε θέση είτε να υποχωρήσει στις ενστικτώδεις απαιτήσεις του αναγνωριστικού είτε να τα καταστείλει.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Ασθένειες και παθήσεις

Εάν κατά τη διάρκεια της πρωκτικής φάσης του παιδιού ο φροντιστής αξιολογήσει τα κόπρανα πολύ αυστηρά ή ακόμη και αρνητικά ή απειλεί να αντιμετωπίσει τη δυσκοιλιότητα, αυτή η συμπεριφορά του φροντιστή μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε αναπτυξιακές διαταραχές στο παιδί.Η υγρασία ή η αφόδευση, το υπερβολικό ρητό όχι ή το τραύλισμα είναι συνέπειες λανθασμένου χειρισμού της πρωκτικής φάσης. Το ακριβώς αντίθετο του μη-λέγοντα, του αιώνιου ναι-λένε, μπορεί επίσης να έχει την προέλευσή του σε μια διαταραχή της πρωκτικής φάσης.

Σε παιδιά που δεν έχουν βιώσει ικανοποιητική ικανοποίηση στη φάση του πρωκτού (για παράδειγμα, μέσω μιας υπερβολικά αυστηρής εκπαίδευσης σχετικά με την καθαριότητα των γονέων), μπορεί να προσδιοριστεί η προσαρμογή της πρωκτικής φάσης με την πάροδο της ηλικίας. Μια επιδιόρθωση προκύπτει από την απογοήτευση, που σημαίνει απογοήτευση, επιείκεια ή ανεπαρκή ικανοποίηση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κολλήσετε στη φάση που βιώνεται ως απογοητευτική, η οποία με τη σειρά της μπορεί να οδηγήσει σε μια διαφορετική ανάπτυξη της προσωπικότητας.

Οι άνθρωποι που πλήττονται από τη σταθεροποίηση στην πρωκτική φάση πρέπει ακόμη να αγωνιστούν με τις μη ικανοποιημένες ανάγκες πολύ μετά την έξοδο από τη φάση. Μεταξύ άλλων, αυτή μπορεί να είναι η υποσυνείδητη επιθυμία να παίξετε με κόπρανα. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι ή το περιβάλλον δεν επιτρέπουν και τιμωρούν την ικανοποίηση των αναγκών, η ψυχή μερικές φορές διαθέτει αμυντικούς μηχανισμούς για την καταστολή των τάσεων. Αυτό μετατρέπει τη δική σας επιθυμία να λερωθείτε ακριβώς στο αντίθετο και εμφανίζεται στην υπερβολική καθαριότητα.

Τα ψυχολογικά συμπτώματα καθαριότητας εξυπηρετούν την ανθρώπινη ψυχή ως ψυχική ισορροπία μεταξύ τάσεων που προκαλούν φόβο και της εσωτερικής άμυνας εναντίον της. Περαιτέρω αργότερα τα αποτελέσματα της αυστηρής εκπαίδευσης καθαριότητας στην πρωκτική φάση εμφανίζονται σε τύπους μανιακής προσωπικότητας που είναι αισθητές μέσω υπερβολικού ελέγχου, μια ακραία ανάγκη για καθαριότητα και τσιγκούνη. Αυτός ο τύπος αναφέρεται επίσης από τον Sigmund Freud ως «πρωκτικό χαρακτήρα».

Προκειμένου να αποφευχθούν διαταραχές στην ανάπτυξη της πρώιμης παιδικής ηλικίας, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να προσέχουν να μην εκφράζουν αρνητικές εκτιμήσεις των διεργασιών απέκκρισης και των προϊόντων απέκκρισης προς το παιδί. Στην πρωκτική φάση είναι εξαιρετικά σημαντικό το παιδί να έχει όρια και να παρακολουθούνται οι παλμοί από το παιδί με υποστηρικτικό τρόπο.