Φατοπρωτεΐνη άλφα-1

ο Φατοπρωτεΐνη άλφα-1 (AFPσχηματίζεται κυρίως στον εμβρυϊκό ιστό και χρησιμεύει ως πρωτεΐνη μεταφοράς εκεί. Πολύ λίγο AFP παράγεται μετά τη γέννηση. Οι αυξημένες τιμές ορού ή αίματος σε παιδιά και ενήλικες δείχνουν, μεταξύ άλλων, όγκους.

Τι είναι η εμβρυοπρωτεΐνη Alpha-1;

Η άλφα-1 fetoprotein είναι μια πρωτεΐνη που σχηματίζεται στον ενδοδερμικό ιστό κατά τη διάρκεια της εμβρυογένεσης. Ο ενδοδερμικός ιστός αναπτύσσεται από τον κρόκο και σχηματίζει το σημείο εκκίνησης για την ανάπτυξη διαφόρων ιστών και οργάνων όπως το πεπτικό σύστημα, το συκώτι, το πάγκρεας, ο θύμος αδένας, ο θυρεοειδής, τα αναπνευστικά όργανα, η ουροδόχος κύστη ή η ουρήθρα.

Από την τέταρτη εβδομάδα της εγκυμοσύνης και μετά, η άλφα-1-φετοπρωτεΐνη παράγεται κυρίως στον σάκο του κρόκου και σε μικρότερες ποσότητες επίσης από το αναπτυσσόμενο ήπαρ του εμβρύου. Η συγκέντρωσή του φτάνει τις υψηλότερες τιμές κατά τη δωδέκατη έως τη δέκατη έκτη εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Λίγο μετά τη γέννηση, η σύνθεση του AFP έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Σε ενήλικες και παιδιά, οι υψηλότερες συγκεντρώσεις αποτελούν ένδειξη παθολογικών διεργασιών στο σώμα. Η fetoprotein άλφα-1, για παράδειγμα, χρησιμεύει ως δείκτης όγκου.

Η μέτρηση των συγκεντρώσεων αίματος και ορού σε έγκυες γυναίκες χρησιμοποιείται για τη διάγνωση ελαττωμάτων του νευρικού σωλήνα στο έμβρυο ή για την αποκάλυψη του συνδρόμου Down. Η πρωτεΐνη αποτελείται από 591 αμινοξέα. Συνήθως υπάρχει μόνο μία αλυσίδα. Οι αλυσίδες διμερούς ή τριμερούς πρωτεΐνης βρίσκονται σπάνια στην άλφα-1 fetoprotein.

Λειτουργία, εφέ & εργασίες

Η άλφα-1 fetoprotein έχει μεγάλη σημασία για το αναπτυσσόμενο έμβρυο. Γι 'αυτό σχηματίζεται επίσης σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στον εμβρυϊκό ιστό (ειδικά στον σάκο του κρόκου). Χρησιμεύει ως πρωτεΐνη μεταφοράς κατά την εμβρυογένεση.

Επιτρέπει τη μεταφορά των ιχνοστοιχείων νικελίου και χαλκού στο εμβρυϊκό αίμα. Είναι επίσης υπεύθυνη για τη μεταφορά χολερυθρίνης και λιπαρών οξέων στο αίμα του εμβρύου. Επομένως, οι αυξημένες τιμές στον ορό, στο πλάσμα του αίματος ή στο αμνιακό υγρό μπορούν επίσης να μετρηθούν σε έγκυες γυναίκες. Ο κρόκος του εμβρύου είναι το πραγματικό μεταβολικό όργανο έως ότου σχηματιστεί το συκώτι. Χρειάζεται fetoprotein άλφα-1 για να κάνει το αναπτυσσόμενο έμβρυο όλο και πιο ανεξάρτητο από την κυκλοφορία του αίματος της μητέρας.

Μετά τη γέννηση, αυτή η πρωτεΐνη δεν είναι πλέον απαραίτητη και συντίθεται μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες στο πεπτικό σύστημα. Ωστόσο, η παραγωγή της άλφα-1 fetoprotein αυξάνεται καθώς αυξάνονται οι όγκοι.

Εκπαίδευση, εμφάνιση, ιδιότητες και βέλτιστες τιμές

Σε μη έγκυες γυναίκες, άνδρες και παιδιά, η φυσιολογική συγκέντρωση της άλφα-1 fetoprotein στο πλάσμα και στον ορό του αίματος είναι μικρότερη από επτά νανογραμμάρια ανά χιλιοστόλιτρο. Ωστόσο, υπάρχει μια γκρίζα περιοχή έως 20 νανογραμμάρια ανά χιλιοστόλιτρο. Ωστόσο, πρέπει να αναφερθεί ότι δεν έχουν καθοριστεί σαφείς οριακές τιμές στη Γερμανία. Ωστόσο, εάν η συγκέντρωση AFP υπερβαίνει τα 40 νανογραμμάρια ανά λίτρο, θα πρέπει επίσης να εξεταστεί η πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου.

Σε έγκυες γυναίκες, οι συγκεντρώσεις AFP στο πλάσμα του αίματος, στον ορό και φυσικά στο αμνιακό υγρό αυξάνονται. Η συγκέντρωση AFP στον ορό σε έγκυες γυναίκες καθορίζεται πάντα ως μέρος των προγεννητικών εξετάσεων διαλογής. Εδώ οι συγκεντρώσεις δίνονται ως οι λεγόμενες τιμές MoM. MoM σημαίνει "πολλαπλάσιο της κεντρικής τιμής". Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι συγκεντρώσεις AFP αυξάνονται εξαιρετικά και αλλάζουν συνεχώς ανάλογα με το στάδιο της εγκυμοσύνης.

Η συγκέντρωση AFP στον ορό δεν πρέπει να υπερβαίνει την τιμή των 2,5 MoM, επειδή οι αυξημένες τιμές μπορεί να υποδηλώνουν ένα νευρικό σωλήνα ελάττωμα στο έμβρυο. Η κανονική τιμή για τις έγκυες γυναίκες είναι 05 έως 2,0 MoM. Τα χαμηλότερα επίπεδα της άλφα-1 fetoprotein μπορούν με τη σειρά τους να υποδηλώσουν τρισώματα όπως το σύνδρομο Down.

Ασθένειες & Διαταραχές

Οι αποκλίνουσες τιμές της άλφα-1-φετοπρωτεΐνης στο πλάσμα ή στον ορό του αίματος υποδηλώνουν παθολογικές διεργασίες τόσο σε έγκυες γυναίκες όσο και σε μη έγκυες γυναίκες, καθώς και σε παιδιά και άνδρες. Εάν οι τιμές είναι αυξημένες σε έγκυες γυναίκες, μπορεί να είναι ένα ελάττωμα του νευρικού σωλήνα στο αναπτυσσόμενο παιδί.

Το ελάττωμα του νευρικού σωλήνα χαρακτηρίζεται από ατελές κλείσιμο του νευρικού σωλήνα. Μεγάλες ποσότητες άλφα-1 fetoprotein εισέρχονται στο πλάσμα του αίματος της εγκύου ή στο αμνιακό υγρό μέσω του ανοιχτού νευρικού σωλήνα. Εάν η συγκέντρωση είναι πάνω από 2,5 MoM, αυτές οι δυσπλασίες θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να πραγματοποιούνται περαιτέρω εξετάσεις υπερήχων. Μπορούν να εντοπιστούν συγγενείς ανωμαλίες του νευρικού σωλήνα, όπως η εγκεφαλία (εγκεφάλου που λείπει) ή η σπονδυλική στήλη (ανοιχτή πλάτη), καθώς και ελαττώματα του κοιλιακού τοιχώματος. Εάν η συγκέντρωση του AFP είναι κάτω από 0,5 MoM, μπορεί επίσης να υπάρχει τρισωμία 21 (σύνδρομο Down) ή άλλες τρισωμίες.

Ωστόσο, οι αποκλίνουσες τιμές AFP σε έγκυες γυναίκες παρέχουν μόνο ένδειξη πιθανών ελαττωμάτων. Οι μέθοδοι απεικόνισης όπως οι εξετάσεις υπερήχων πρέπει να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση. Αυξημένες τιμές εμφανίζονται επίσης σε πολλαπλές εγκυμοσύνες ή σε εσφαλμένη ημερομηνία εγκυμοσύνης. Οι στοχευμένες εξετάσεις υπερήχων μπορούν να διεξαχθούν στο οριακό εύρος 2,0 έως 2,5 MoM. Μπορεί να υπάρχουν υψηλότερες οριακές τιμές στο αμνιακό υγρό. Έτσι, εδώ μεταξύ της 13ης και της 15ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης δίδονται 2,5 MoM. Ωστόσο, η οριακή τιμή στο αμνιακό υγρό αυξάνεται σε 4,0 MoM έως την 24η εβδομάδα της εγκυμοσύνης.

Σε μη έγκυες γυναίκες, παιδιά και άνδρες, μόνο οι αυξημένες συγκεντρώσεις AFP έχουν ιατρική σημασία. Εάν οι τιμές είναι πάνω από 40 νανογραμμάρια ανά χιλιοστόλιτρο, μπορεί να υπάρχει ένδειξη όγκου. Ως εκ τούτου, το AFP χρησιμοποιείται ως δείκτης όγκου για καρκίνους όπως καρκίνο του ήπατος, καρκίνος του πνεύμονα, καρκίνος του πεπτικού συστήματος, καρκίνος των όρχεων ή καρκίνος των ωοθηκών. Οι αυξημένες τιμές άλφα-1-φετοπρωτεΐνης παρέχουν και πάλι μόνο ενδείξεις, αλλά όχι απόδειξη όγκου. Άλλες μέθοδοι εξέτασης πρέπει να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση.

Οι συγκεντρώσεις AFP στον ορό ή στο πλάσμα του αίματος μπορούν επίσης να αυξηθούν σε χρόνια ηπατίτιδα, κίρρωση του ήπατος ή στο σύνδρομο Louis-Bar. Το σύνδρομο Louis Bar είναι μια γενετική νευροεκφυλιστική ασθένεια.