Αδενοκαρκίνωμα

Σε ένα Αδενοκαρκίνωμα είναι ένας κακοήθης όγκος. Αναπτύσσεται από αδενικό ιστό. Το αδενοκαρκίνωμα μπορεί να αναπτυχθεί σε διαφορετικές περιοχές του σώματος.

Τι είναι το αδενοκαρκίνωμα;

Στην ιατρική, οι αλλαγές στον αδενικό ιστό χωρίζονται σε αδένωμα και αδενοκαρκίνωμα. Ένα αδένωμα είναι μια καλοήθης αλλαγή κυττάρων. Η κακοήθης αλλαγή στον ιστό είναι γνωστή ως αδενοκαρκίνωμα. Οι γιατροί μιλούν επίσης για έναν κακοήθη όγκο σε αυτές τις περιπτώσεις. Διαδικασίες φυσικής αλλαγής που έχουν προοδευτικό και ταυτόχρονα καταστροφικό χαρακτήρα αναφέρονται ως κακοήθεια.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορούν να οδηγήσουν στο θάνατο του ασθενούς. Τα αδενοκαρκινώματα εμφανίζονται σε μια ποικιλία διαφορετικών καρκίνων που μπορούν να εξαπλωθούν σχεδόν οπουδήποτε στο σώμα. Τα πιο γνωστά είναι ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του στομάχου ή ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Το αδενοκαρκίνωμα βρίσκεται επίσης σε καρκίνο του πνεύμονα, καρκίνο των νεφρών και καρκίνο του προστάτη. Αυτοί είναι άλλοι καρκίνοι που αναπτύσσουν αδενοκαρκίνωμα

Καρκίνωμα παγκρέατος, καρκίνωμα χολικών αγωγών, οισοφάγος και καρκίνωμα σώματος στη μήτρα. Τα αδενοκαρκινώματα έχουν διαφορετικά πρότυπα ανάπτυξης, τα οποία υποδιαιρούνται μικροβιολογικά και μακροβιολογικά. Συχνά εκφράζονται για μια ακούσια απώλεια βάρους, την εμφάνιση ναυτίας, ανεξήγητη αιμορραγία και έλλειψη ενέργειας ή δύναμης παρά την υπάρχουσα θέληση.

αιτίες

Είναι ποικίλοι και δεν έχουν βρεθεί μέχρι τώρα όλοι οι παράγοντες κινδύνου. Επομένως, δεν μπορεί να γίνει γενική δήλωση. Μερικοί άνθρωποι έχουν γενετικές προθέσεις. Αυτά μπορούν να κληρονομηθούν ή να προκύψουν μέσω μετάλλαξης κατά τη διάρκεια της ζωής. Επιπλέον, περιβαλλοντικές επιδράσεις όπως αέρια ή ρύποι στον αέρα θεωρείται ότι προκαλούν καρκίνο.

Ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης όγκου. Η απορρόφηση των τοξινών μέσω αλκοόλ ή νικοτίνης θεωρείται καρκινογόνος. Εάν το σώμα εκτίθεται σε μεγάλα φορτία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, τα κύτταρα θα διαιρούνται όλο και περισσότερο. Αυτό μπορεί να είναι αιτία σχηματισμού όγκου.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από τον τόπο προέλευσης και τον τύπο του αδενοκαρκινώματος. Επομένως προκύπτουν μεμονωμένα συμπτώματα. Συχνά υπάρχει αίμα στα ούρα ή κόπρανα και έμετος αίματος. Ανεξήγητος πόνος εμφανίζεται στις πληγείσες περιοχές.

Η πέψη διαταράσσεται ή αναπτύσσεται ένα αίσθημα σύσφιξης του σώματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αισθητή σκλήρυνση των νεοπλασμάτων ή διογκώσεις κάτω από το δέρμα λόγω του υπερβολικού ιστού. Εμφανίζονται δυσλειτουργίες ή αστοχίες των προσβεβλημένων οργάνων. Ο ασθενής πάσχει από έλλειψη ενέργειας, ναυτία ή έμετο. Τα συμπτώματα ποικίλλουν και αρχικά συχνά αποδίδονται σε άλλες ασθένειες, όπως κρυολόγημα ή καρδιακή προσβολή.

Μπορεί να προκύψει πόνος κατά την ούρηση ή κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα. Οι σωματικές ή αθλητικές δραστηριότητες θεωρούνται επίπονες. Η γενική ευημερία μειώνεται και μπορεί να υπάρχει αλλαγή στη διάθεση. Ο πόνος αυξήθηκε σταθερά τις επόμενες εβδομάδες. Μπορεί να οδηγήσει σε αϋπνία, ανησυχία και κόπωση.

Διάγνωση & πορεία

Η ανάπτυξη ενός αδενοκαρκινώματος είναι προοδευτική. Ο καρκίνος συνήθως αναπτύσσεται για εβδομάδες ή μήνες έως ότου αφαιρεθεί χειρουργικά. Η διάγνωση γίνεται από γιατρό. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι διαδικασίες απεικόνισης όπως ακτινογραφίες, δημιουργία αριθμού αίματος ή αφαίρεση δειγμάτων ιστού.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Ο κίνδυνος του αδενοκαρκινώματος είναι ότι συχνά διαγιγνώσκεται πολύ αργά. Τα πρώτα συμπτώματα όπως η καούρα και η μικρή δυσκολία στην κατάποση συχνά δεν προκαλούν επίσκεψη σε γιατρό. Αυτό δεν είναι απαραίτητο στην αρχή, αλλά τα συμπτώματα πρέπει να παρακολουθούνται περαιτέρω. Εάν επιμείνουν, συνιστάται να συμβουλευτείτε τον οικογενειακό σας γιατρό. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα όπως πόνος κατά την κατάποση τροφής, κράμπες στον οισοφάγο ή αίσθημα σπασμού στο λαιμό, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό.

Εάν υπάρχει υποψία για ασθένεια του οισοφάγου, η παραπομπή γίνεται συνήθως σε έναν παθολόγο. Τα συμπτώματα που αναφέρονται δεν μπορούν μόνο να υποδηλώνουν μια απειλητική για τη ζωή ασθένεια, αλλά περιορίζουν επίσης σοβαρά την ποιότητα ζωής. Εάν δεν δοθεί θεραπεία ή εάν πραγματοποιηθεί συμπτωματική αυτοθεραπεία, τα συμπτώματα θα αυξηθούν. Ο οισοφάγος ερεθίζεται περαιτέρω από την αύξηση του στομάχου και των χολικών οξέων. Σε περίπτωση επίμονου πονόλαιμου, βραχνάδας, βήχα, αυξημένης σιελόρροιας, ρέψιμο, ψηλαφητών εξογκωμάτων στην περιοχή του λαιμού και μόνιμα διογκωμένων λεμφαδένων, θα πρέπει επίσης να συμβουλευτείτε έναν ειδικό (ENT, internist).

Περαιτέρω συμπτώματα όπως διάρροια και έμετος (ειδικά όταν αναμιγνύεται αίμα) εμφανίζονται καθώς η ασθένεια εξελίσσεται και απαιτεί άμεση θεραπεία. Η αποτυχία θεραπείας οδηγεί σε απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις λόγω αφυδάτωσης, ανεπάρκειας ορυκτών και επικείμενης κατάρρευσης του κυκλοφορικού. Λόγω της συνοδευτικής απώλειας βάρους, ο ασθενής χάνει όλο και περισσότερο την αντίσταση. Ο επίμονος ή σοβαρός πόνος στον αυχένα και την πλάτη είναι επίσης σοβαρά παράπονα που υποδηλώνουν ότι η ασθένεια εξελίσσεται καλά.

Γιατροί και θεραπευτές στην περιοχή σας

Θεραπεία & Θεραπεία

Η θεραπεία για αδενοκαρκίνωμα εξαρτάται από το μέγεθος και τη θέση του καρκίνου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, γίνεται χειρουργική επέμβαση. Κατά τη διάρκεια αυτού, ο ασθενής ιστός αφαιρείται. Αυτό ακολουθείται από χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Στη χημειοθεραπεία, χρησιμοποιούνται ουσίες που υποτίθεται ότι εμποδίζουν το διαχωρισμό των κυττάρων.

Οι ουσίες που χρησιμοποιούνται είναι κυτταροστατικές. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αποτρέπεται η κυτταρική διαίρεση των καρκινικών κυττάρων καθώς και των υγιών κυττάρων. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής με χημειοθεραπεία πάσχει από πολλές παρενέργειες. Αυτά περιλαμβάνουν την απώλεια μαλλιών, βλάβη των βλεννογόνων στη μύτη, το στόμα και το λαιμό και καταγγελίες του πεπτικού συστήματος. Ο ασθενής πάσχει από εξάντληση, κόπωση, έμετο και ναυτία.

Επιπλέον, μπορεί να υπάρχει αυξημένη τάση για αιμορραγία. Κατά τη διάρκεια της ακτινοθεραπείας, ο ασθενής ιστός προσβάλλεται και καταστρέφεται από ιονίζουσα ακτινοβολία. Οι παρενέργειες της θεραπείας περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, ναυτία, έμετο, κόπωση και απώλεια όρεξης. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν πεπτικά προβλήματα και φλεγμονώδεις αλλαγές στο δέρμα.

Οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας ή της ακτινοθεραπείας είναι πολύ αγχωτικές για τον ασθενή. Είναι μεγάλης διάρκειας και μπορούν να προκαλέσουν περαιτέρω συναισθηματικά προβλήματα. Ο ενδιαφερόμενος δεν μπορεί να ασκήσει επαγγελματική δραστηριότητα για αρκετούς μήνες ή χρόνια. Επιπλέον, ζει για αρκετά χρόνια με το φόβο ότι ο καρκίνος θα εξαπλωθεί περαιτέρω, θα αναπτυχθεί σε νέα μέρη ή θα επιστρέψει παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί.

Προοπτικές και προβλέψεις

Δεδομένου ότι το αδενοκαρκίνωμα είναι ένας κακοήθης όγκος, εμφανίζονται οι συνήθεις επιπλοκές του καρκίνου, γεγονός που περιορίζει σοβαρά την ποιότητα ζωής και, στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του ασθενούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό οδηγεί σε αίμα στα κόπρανα ή σε αιματηρό εμετό. Οι ασθενείς συχνά υποφέρουν από κρίσεις πανικού όταν βλέπουν αιματηρό εμετό ή αιματηρά κόπρανα.

Επιπλέον, υπάρχουν πεπτικά προβλήματα και κοιλιακό άλγος. Όσοι πάσχουν από διάρροια, ναυτία και έμετο συχνά. Ομοίως, ο πόνος εμφανίζεται κατά τη χρήση της τουαλέτας και γενικά υπάρχει αίσθημα ασθένειας στον ενδιαφερόμενο. Οι περισσότεροι ασθενείς πάσχουν επίσης από αλλαγές στη διάθεση και καταθλιπτικές διαθέσεις.

Ο πόνος και η δυσφορία με την πέψη μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε προβλήματα ύπνου. Η προκύπτουσα απώλεια όρεξης οδηγεί επίσης σε συμπτώματα υποσιτισμού και ανεπάρκειας.

Η ίδια η θεραπεία δεν οδηγεί σε επιπλοκές. Ωστόσο, η πλήρης επούλωση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εάν ο όγκος έχει ήδη εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματος. Στην περαιτέρω πορεία της νόσου, ο ασθενής πεθαίνει από τις συνέπειες του καρκίνου. Το προσδόκιμο ζωής συνήθως περιορίζεται από το αδενοκαρκίνωμα.

πρόληψη

Δεν υπάρχουν σταθερά και γενικά εφαρμόσιμα προληπτικά μέτρα για την πρόληψη του αδενοκαρκινώματος. Ένας υγιεινός τρόπος ζωής μπορεί να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, αλλά δεν πρέπει να θεωρείται μοναδικό σημείο πώλησης. Μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή και η αποφυγή τοξινών όπως το αλκοόλ, η νικοτίνη ή τα ναρκωτικά είναι συνιστώμενα μέτρα.

Επιπλέον, πρέπει να διασφαλίζεται επαρκής ύπνος και να αποφεύγεται το μόνιμο άγχος. Ως πρόσθετο μέτρο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η συμμετοχή σε διάφορους τακτικούς ελέγχους. Οι έλεγχοι πρέπει να πραγματοποιούνται σε επαναλαμβανόμενα διαστήματα από μια συγκεκριμένη ηλικία.

Μετέπειτα φροντίδα

Στην περίπτωση του αδενοκαρκινώματος, οι επιλογές φροντίδας παρακολούθησης είναι συνήθως πολύ περιορισμένες. Δεδομένου ότι αυτή η ασθένεια είναι όγκος, το άτομο που επηρεάζεται πρέπει να συμμετέχει σε τακτικές εξετάσεις προκειμένου να εντοπίζει και να θεραπεύει άλλους όγκους σε πρώιμο στάδιο. Γενικά, η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της νόσου έχουν θετική επίδραση στην περαιτέρω πορεία και μπορούν να αποτρέψουν επιπλοκές.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το αδενοκαρκίνωμα αφαιρείται με χειρουργική επέμβαση. Μετά από αυτήν τη διαδικασία, το άτομο που επηρεάζεται πρέπει σίγουρα να ξεκουραστεί και να φροντίσει το σώμα του. Σε αυτήν την περίπτωση, οι έντονες δραστηριότητες ή οι αθλητικές δραστηριότητες πρέπει να αποφεύγονται για την προστασία του σώματος. Η ακτινοθεραπεία είναι επίσης συχνά απαραίτητη για την πλήρη ανακούφιση των συμπτωμάτων. Ωστόσο, το αδενοκαρκίνωμα δεν μπορεί πάντα να αντιμετωπιστεί γενικά.

Σε ορισμένες περιπτώσεις οδηγεί επίσης στο θάνατο του ενδιαφερόμενου ή σε σημαντικά μειωμένο προσδόκιμο ζωής. Δεδομένου ότι το αδενοκαρκίνωμα μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ψυχολογικά παράπονα ή κατάθλιψη, η επαφή με άλλα άτομα που επηρεάζονται από την ασθένεια έχει νόημα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανταλλαγή πληροφοριών, η οποία μπορεί να διευκολύνει την καθημερινή ζωή.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Ένα διαγνωσμένο αδενοκαρκίνωμα είναι μια σοβαρή ασθένεια που απαιτεί ιατρική θεραπεία. Η αυτοθεραπεία δεν θεραπεύει την ασθένεια, αλλά τα συμπτώματα μπορούν να ανακουφιστούν.

Η μεγαλύτερη εξασθένηση στην καθημερινή ζωή είναι η δυσκολία κατάποσης κατά το φαγητό. Επομένως, η συνοχή του φαγητού δεν πρέπει να είναι πολύ σταθερή. Η τροφή που είναι πολύ ζεστή και πικάντικη ερεθίζει επίσης την επένδυση του οισοφάγου και μπορεί να προκαλέσει επιπλέον πόνο. Για να αποφευχθεί η καούρα - η οποία θα προσβάλλει επίσης τον βλεννογόνο - η κατανάλωση αρκετών μικρών γευμάτων όλη την ημέρα έχει αποδειχθεί ευεργετική.

Βασικά, μια ισορροπημένη, υγιεινή διατροφή είναι πολύ σημαντική. Μια επαρκής ποσότητα βιταμινών, ινών και μετάλλων ενισχύει την άμυνα του οργανισμού και υποστηρίζει τον οργανισμό κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επούλωσης.

Είναι επίσης σημαντικό να ελαχιστοποιηθεί το επιπλέον άγχος: η άσκηση στον καθαρό αέρα, οι ασκήσεις χαλάρωσης όπως η αυτογενής προπόνηση, τα αθλήματα αντοχής ή η ακρόαση μουσικής μπορούν να βοηθήσουν. Δεδομένου ότι ο καρκίνος είναι επίσης ένα σημαντικό συναισθηματικό βάρος για τους πληγέντες, θα πρέπει να επανεξεταστεί η διαβούλευση με έναν ψυχοθεραπευτή.

Οι τακτικές συζητήσεις σε μια ομάδα αυτοβοήθειας μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην εξισορρόπηση αυτής της ψυχολογικής πίεσης. Προκειμένου να υποστηριχθεί το σώμα κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας και της ακτινοθεραπείας, είναι πιθανή η λήψη συμπυκνωμένων μικροθρεπτικών συστατικών ή ομοιοπαθητικών φαρμάκων.