ΕΝΑ Καρκίνος του κόλπου, επίσης ως Καρκίνος του κόλπου γνωστό, είναι ένας σχετικά σπάνιος αλλά σοβαρός καρκίνος στην περιοχή των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Όπως με όλες τις μορφές καρκίνου, η έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του αιδοίου είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία της θεραπείας.
Τι είναι ο καρκίνος του αιδοίου;
Σε ένα Καρκίνος του κόλπου είναι κακοήθης, δηλαδή κακοήθης όγκος στην περιοχή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων των γυναικών. Αυτή η περιοχή αποτελείται από τα εξωτερικά και εσωτερικά χείλη, καθώς και από την κλειτορίδα και τον κολπικό προθάλαμο.
Σε περίπου 90 τοις εκατό όλων των περιπτώσεων, ένα τέτοιο καρκίνωμα αιδοίου αναπτύσσεται από τα ανώτερα στρώματα της βλεννογόνου μεμβράνης και στη συνέχεια αναφέρεται ως καρκίνωμα πλακωδών κυττάρων. Αλλά και όλοι οι άλλοι τύποι όγκων, όπως ο λεγόμενος καρκίνος του μαύρου δέρματος, συνοψίζονται με τον όρο καρκίνωμα του αιδοίου, υπό την προϋπόθεση ότι εμφανίζονται στην περιοχή του αιδοίου.
Ο καρκίνος του αιδοίου είναι σπάνιος. Κάθε χρόνο περίπου 3.400 έως 4.000 γυναίκες αρρωσταίνουν στη Γερμανία. Ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του αιδοίου αυξάνεται σημαντικά με την ηλικία. Τα άτομα που έχουν πληγεί είναι κυρίως ηλικίας άνω των 60 ετών.
αιτίες
Οι αιτίες ενός Καρκίνος του κόλπου δεν θα μπορούσε τελικά να διευκρινιστεί, αλλά η ασθένεια συνδέεται συχνά με ορισμένους παράγοντες κινδύνου. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι η μόλυνση με τους λεγόμενους ιούς ανθρώπινου θηλώματος ή για HPV για συντομία.
Αυτοί οι ιοί μεταδίδονται μέσω σεξουαλικής επαφής και σχετίζονται με πολλές άλλες γεννητικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Οι ιοί μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές στο δέρμα του αιδοίου, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να οδηγήσουν σε καρκίνο του αιδοίου.
Ο καρκίνος του κόλπου μπορεί επίσης να προηγηθεί λοίμωξη από ιούς έρπητα, χλαμύδια ή παθογόνο σύφιλη Treponema pallidum, καθώς και από τη λεγόμενη λευκή ποώδη νόσο (λευκοπλακία). Η αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, για παράδειγμα λόγω μιας νόσου του AIDS, μπορεί επίσης να προωθήσει την ανάπτυξη καρκίνου του αιδοίου. Σε σχέση με τον καρκίνο του αιδοίου, παρατηρήθηκε επίσης αυξημένη κατανάλωση νικοτίνης μέσω του καπνίσματος.
Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία
Στατιστικά, ο καρκίνος του αιδοίου επηρεάζει πολύ λίγες μόνο γυναίκες. Η ασθένεια συνήθως διαγιγνώσκεται μόνο σε προχωρημένο στάδιο. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο τότε προκύπτει πόνος. Μερικές φορές ένας γυναικολόγος μπορεί να κάνει μια έγκαιρη διάγνωση ως μέρος μιας ρουτίνας εξέτασης. Η παρατεταμένη, χωρίς συμπτώματα αφαίρεση του όγκου είναι συνήθως δυνατή χωρίς προβλήματα στο αρχικό στάδιο. Πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ της έναρξης και των προχωρημένων σημείων μιας ασθένειας.
Οι προσβεβλημένες γυναίκες παραπονιούνται αρχικά για ασυνήθιστη φαγούρα. Αυτό συμβαίνει στα εξωτερικά χείλη ή μεταξύ της κλειτορίδας και του ουρηθρικού ανοίγματος. Μερικές φορές έχουν επίσης σχηματιστεί κόκκινα σημεία ή ουλές. Οι αυταρχές που θυμίζουν κονδυλώματα εμφανίζονται τακτικά. Ωστόσο, η αυξημένη κολπική απόρριψη δείχνει επίσης καρκίνο του αιδοίου.
Ασυνήθιστη αιμορραγία μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια ή μετά το σεξ. Αφού ο όγκος μεγαλώσει σε ένα ορισμένο μέγεθος, οι γυναίκες συχνά αισθάνονται πόνο αδειάζοντας την κύστη τους. Η περιοχή των γεννητικών οργάνων αισθάνεται πόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας. Έλκη έχουν σχηματιστεί.
Τα κομμάτια μπορούν επίσης να γίνουν αισθητά. Σε προχωρημένο στάδιο, ο καρκίνος του αιδοίου μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα σε άλλα μέρη του σώματος. Ο πόνος στην πλάτη είναι εξίσου συχνός με τα πόδια. Τα νεύρα του νωτιαίου μυελού είναι υπεύθυνα για αυτό.
Διάγνωση & πορεία
Ειδικά στα αρχικά στάδια κάνει αισθητή Καρκίνος του κόλπου μετά από συγκεκριμένα συμπτώματα, σχεδόν το ένα πέμπτο όλων των γυναικών που επηρεάζονται δεν αισθάνονται συμπτώματα. Ωστόσο, η επίμονη φαγούρα εμφανίζεται σχετικά συχνά.
Περαιτέρω ενδείξεις μπορούν να δοθούν στις αλλαγές του δέρματος με τη μορφή κοκκινωπών κηλίδων ή εξογκωμάτων, καθώς και απόρριψης, οι οποίες μπορεί να είναι αιματηρές υπό ορισμένες συνθήκες. Στο προχωρημένο στάδιο, αναπτύσσονται έλκη ή σβώλοι, η επιφανειακή δομή του οποίου είναι συγκρίσιμη με εκείνη ενός κουνουπιδιού.
Οι πρώτες εξετάσεις στο γιατρό περιλαμβάνουν εξέταση ψηλάφησης και κολποσκόπηση. Με το κολποσκόπιο, η βλεννογόνος μεμβράνη του αιδοίου φαίνεται μεγεθυσμένη αρκετές φορές και έτσι μπορεί να θεωρηθεί καλύτερα για ανωμαλίες. Η τελική διάγνωση του καρκίνου του αιδοίου γίνεται μέσω βιοψίας, δηλαδή η αφαίρεση και η εξέταση ενός δείγματος ιστού.
Η διάγνωση όσο το δυνατόν νωρίτερα είναι επωφελής επειδή τα καρκινώματα του αιδοίου μπορούν ήδη να σχηματίσουν μεταστάσεις στους γειτονικούς λεμφαδένες στα αρχικά στάδια.
Επιπλοκές
Εάν εντοπιστεί εγκαίρως ο καρκίνος του αιδοίου, δεν αναμένονται επιπλοκές. Ωστόσο, εάν η θεραπεία ξεκινά μόνο σε προχωρημένο στάδιο, ο κίνδυνος αυξάνεται ότι ο όγκος θα αρχίσει να εξαπλώνεται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, σχηματίζονται μεταστάσεις, οι οποίες συχνά επηρεάζουν πρώτα το λεμφικό σύστημα, ειδικά τους λεμφαδένες στην περιοχή της βουβωνικής χώρας.
Στο επόμενο βήμα, τα καρκινώματα σχηματίζονται στη λεκάνη. Εάν ο ασθενής δεν ανταποκριθεί στις προσπάθειες θεραπείας, άλλα εσωτερικά όργανα, ιδίως το ήπαρ ή οι νεφροί, μπορούν επίσης να επηρεαστούν στην περαιτέρω πορεία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω σοβαρές, ενδεχομένως απειλητικές για τη ζωή, επιπλοκές όπως ανεπάρκεια πολλαπλών οργάνων.
Επιπλοκές μπορεί επίσης να προκύψουν από την ίδια τη θεραπεία. Στον καρκίνο του αιδοίου, ο όγκος συνήθως απομακρύνεται χειρουργικά. Όπως με οποιαδήποτε επέμβαση, σοβαρή αιμορραγία και λοίμωξη του χειρουργικού τραύματος και, ως αποτέλεσμα, μπορεί να εμφανιστεί σήψη. Επιπλέον, ο όγκος υποβάλλεται συχνά σε ακτινοθεραπεία πριν από την επέμβαση, ειδικά εάν είναι ήδη πολύ μεγάλος, προκειμένου να συρρικνωθεί.
Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας είναι σημαντικά λιγότερο αγχωτικές για τους περισσότερους ασθενείς από εκείνες της χημειοθεραπείας, αλλά μπορεί να εμφανιστούν παρενέργειες που μειώνουν μαζικά την ποιότητα ζωής. Σε ευαίσθητα άτομα και σε ασθενείς των οποίων η γενική κατάσταση έχει ήδη εξασθενίσει σοβαρά, μπορεί να προκληθεί βλάβη στη βλεννογόνο του στόματος και του λαιμού, καθώς και στην ουροδόχο κύστη και στα γεννητικά όργανα. Σοβαρές γαστρεντερικές διαταραχές παρατηρούνται επίσης περιστασιακά.
Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;
Ο καρκίνος του κόλπου μπορεί φυσικά να αναπτυχθεί μόνο σε γυναίκες ή κορίτσια. Επομένως, ανήκουν στην ομάδα κινδύνου της νόσου. Πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό κατά τις πρώτες διαταραχές και παρατυπίες του γυναικείου φύλου. Χωρίς πρόωρη ιατρική και ιατρική περίθαλψη, η ασθένεια μπορεί να τελειώσει με τον πρόωρο θάνατο.
Επομένως, υπάρχει επείγουσα ανάγκη για δράση εάν εμφανιστούν οπτικές ανωμαλίες ή παρατηρηθούν παράπονα. Το πρήξιμο, ο κνησμός ή τα προβλήματα με τη χρήση της τουαλέτας πρέπει να συζητηθούν με έναν γιατρό. Εάν υπάρχουν ανωμαλίες στην εκκένωση της ουροδόχου κύστης, αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό ως έγκαιρο προειδοποιητικό σήμα. Ο πόνος, η γενική κακουχία ή η ανησυχία πρέπει να διερευνηθούν.
Τα σκληρυμένα χείλη, ο σχηματισμός ουλών ή κηλίδων καθώς και των κονδυλωμάτων και των εξογκωμάτων που μπορείτε να αισθανθείτε πρέπει να εξεταστούν και να αντιμετωπιστούν. Εάν υπάρχουν ανωμαλίες στη σεξουαλική επαφή, αλλαγές στη λίμπιντο ή διαταραχές της εμμήνου ρύσεως, θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό. Εάν τα υπάρχοντα παράπονα στο σώμα εξαπλωθούν περαιτέρω ή αν παρατηρηθεί αύξηση της έντασης, απαιτείται δράση.
Ένας γιατρός θα πρέπει να συμβουλευτεί το συντομότερο δυνατό εάν παρατηρηθούν προβλήματα στην πλάτη εκτός από τα παράπονα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Πρέπει να εξεταστεί η ακανόνιστη κίνηση, η ταλαιπωρία σε επαφή με τα υφάσματα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και η ασυνήθιστη απόρριψη από τον κόλπο.
Θεραπεία & Θεραπεία
Θεραπεία του Καρκίνος του κόλπου Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, χρησιμοποιείται αιδοιοτομή, πράγμα που σημαίνει ότι ο καρκίνος του αιδοίου έχει αφαιρεθεί ως μέρος μιας επέμβασης. Το πόσο εκτεταμένη θα είναι αυτή η επέμβαση εξαρτάται από την εξέλιξη της νόσου. Ο στόχος σας είναι να αφαιρέσετε εντελώς τον καρκίνο του αιδοίου, δηλαδή με τυχόν μεταστάσεις που μπορεί να υπάρχουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επέμβαση μερικές φορές περιλαμβάνει επίσης κοντινούς λεμφαδένες, μήτρα, ουροδόχο κύστη ή έντερα.
Ανάλογα με τη θέση και το μέγεθος του καρκίνου του αιδοίου, μπορεί να έχει νόημα η ακτινοβόληση του όγκου προτού αφαιρεθεί χειρουργικά προκειμένου να μειωθεί το μέγεθος. Η ακτινοβολία μετά από χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιείται για τη μείωση του κινδύνου επανεμφάνισης του καρκίνου του αιδοίου. Η χημειοθεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη για τη θεραπεία μεταστάσεων.
Ανάλογα με την έκταση της αιδοίου, μπορούν να ακολουθήσουν περαιτέρω παρεμβάσεις για την αποκατάσταση και τη διατήρηση της λειτουργίας των γεννητικών οργάνων. Μετά την επέμβαση, απαιτείται παρακολούθηση μετά από κάθε τρεις μήνες για τα δύο πρώτα χρόνια και κάθε έξι μήνες για τα επόμενα τρία χρόνια.
πρόληψη
Μια πρόληψη κατά Καρκίνος του κόλπου είναι δυνατή μόνο σε περιορισμένο βαθμό. Με τον εμβολιασμό νεαρών γυναικών κατά ιών ανθρώπινου θηλώματος, όπως συνιστάται για τον έλεγχο του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, ωστόσο, μπορεί επίσης να εξαλειφθεί ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του αιδοίου. Η τακτική εξέταση καρκίνου με γυναικολόγο είναι ζωτικής σημασίας για την ταχύτερη δυνατή ανίχνευση.
Μετέπειτα φροντίδα
Η κλινικά προσανατολισμένη παρακολούθηση πραγματοποιείται μετά τη θεραπεία του καρκίνου του αιδοίου. Ο ασθενής πραγματοποιεί τακτικά γυναικολογικές εξετάσεις. Οι έλεγχοι πραγματοποιούνται κάθε τρίμηνο για τα πρώτα τρία χρόνια. Πραγματοποιούνται κάθε έξι μήνες για τα επόμενα δύο χρόνια, και στη συνέχεια κάθε χρόνο.
Ο εξεταστικός γιατρός εξετάζει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και πραγματοποιεί γυναικολογική εξέταση που σχετίζεται με συμπτώματα. Εάν οι εξετάσεις παρακολούθησης αποκαλύψουν μη φυσιολογικά ευρήματα, λαμβάνεται δείγμα ιστού (βιοψία). Οι στόχοι της μετέπειτα φροντίδας περιλαμβάνουν επίσης την ανίχνευση των επακόλουθων ή συνακόλουθων παθήσεων του καρκίνου του αιδοίου και την αντίστοιχη θεραπεία τους.
Πιθανές υποτροπές μπορούν επίσης να εντοπιστούν και να αντιμετωπιστούν σε πρώιμο στάδιο με αυτόν τον τρόπο. Είναι επομένως εξαιρετικά σημαντικό ο ασθενής να κρατά τακτικά τα ραντεβού για τις εξετάσεις. Μέρος των εξετάσεων ελέγχου είναι κλινικές εξετάσεις της περιοχής του αιδοίου, καθώς και η εξέταση της περιοχής της βουβωνικής χώρας, η οποία συνήθως γίνεται με υπερηχογραφία (υπερηχογραφική εξέταση). Εάν υπάρχει υποψία υποτροπής, πραγματοποιούνται διαδικασίες απεικόνισης όπως υπολογιστική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI).
Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας
Η καθημερινή ζωή των γυναικών που επηρεάζονται συνήθως περιορίζεται σοβαρά από τον καρκίνο. Οι απαραίτητες θεραπείες σημαίνουν ότι πολλοί ασθενείς δεν μπορούν να συνεχίσουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια αντιπροσωπεύει επίσης ένα μεγάλο ψυχολογικό βάρος για την ενδιαφερόμενη γυναίκα, τον σύντροφό της και την οικογένεια. Οι πληγέντες μπορούν να βρουν βοήθεια σε ομάδες αυτοβοήθειας ή σε φόρουμ στο Διαδίκτυο για ασθενείς με καρκίνο και τους συγγενείς τους. Ο καρκίνος του κόλπου μπορεί επίσης να οδηγήσει σε δυσκολίες στη συνεργασία. Τόσο η ασθένεια όσο και η θεραπεία της μπορεί να οδηγήσουν σε πλήρη απώλεια λίμπιντο. Ως εκ τούτου, ένα περιβάλλον κατανόησης που βασίζεται σε εταιρικές σχέσεις είναι χρήσιμο.
Ανάλογα με τη θέση και την πορεία του καρκίνου του αιδοίου, η νόσος αντιμετωπίζεται χειρουργικά με μερική αφαίρεση του αιδοίου. Αυτό είναι συνήθως πολύ αγχωτικό για τις ενδιαφερόμενες γυναίκες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν θεραπευτή ζευγαριών ή έναν ψυχολόγο.
Κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία για καρκίνο του κόλπου, οι ασθενείς πρέπει να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα μέσω ενός υγιούς τρόπου ζωής. Μια υγιεινή διατροφή πλούσια σε βιταμίνες είναι ιδιαίτερα σημαντική. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πυελικό δάπεδο εξασθενεί μετά τη χειρουργική επέμβαση. Επομένως, συνιστάται να το εκπαιδεύσετε συγκεκριμένα.
.jpg)
.jpg)
