Κάτω από ένα αγγειοεκτομή κατανοεί κανείς τη διακοπή του ανθρώπινου αγγείου deferens με σκοπό τη μόνιμη στειρότητα. Ο κύριος λόγος για την παρέμβαση είναι η επιθυμία του ασθενούς για αντισύλληψη χωρίς τη βοήθεια άλλων βοηθημάτων ή φαρμάκων. Η αγγειεκτομή σπάνια οδηγεί σε επιπλοκές και συνήθως είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνη από την αποστείρωση της γυναίκας.
Τι είναι η αγγειεκτομή;
Με μια ευρύτερη έννοια, η αγγειεκτομή στην ιατρική αναφέρεται στη χειρουργική αφαίρεση ενός αγγείου από το σώμα. Ο στενός όρος βασεκτομή (ή συνώνυμος με αυτό Αγγειοτομή) περιγράφει την αποστείρωση των ανδρών ως μέθοδο μόνιμης αντισύλληψης.
Η διαδικασία είναι τώρα μέρος του τυπικού ρεπερτορίου ουρολογίας. Υπό τοπική αναισθησία ή ενώ ο ασθενής βρίσκεται στον ύπνο του λυκόφωτος, ο γιατρός κόβει τους σπερματικούς αγωγούς στο όσχεο, οι οποίοι βρίσκονται στα σπερματοζωάρια. Στην κλασική βασεκτομή, το δέρμα στο όσχεο ανοίγεται με τη βοήθεια ενός νυστέρι, αλλά υπάρχει ακόμα μια εναλλακτική λύση σε αυτόν τον τύπο λειτουργίας: Το δέρμα μπορεί να τρυπηθεί με βελόνα και η προκύπτουσα τρύπα τεντωθεί προσεκτικά για να φτάσει το vas deferens, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούνται εκτίθενται ειδικοί σφιγκτήρες.
Το πλεονέκτημα της κλασικής μεθόδου έγκειται στον καλό οπτικό έλεγχο σε ολόκληρο το πεδίο λειτουργίας. Η μέθοδος βελόνας τραυματίζει μόνο το δέρμα έγκαιρα, έτσι ώστε να θεραπεύεται από μόνο του και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αναμένεται βραχύτερη διαδικασία αναγέννησης. Με μερικές εξαιρέσεις όπου υπάρχει ιατρική ένδειξη, η αγγειεκτομή είναι μία από τις προτιμώμενες υπηρεσίες του ασθενούς, η οποία δεν επιστρέφεται από τους ασφαλιστές υγείας και, ως εκ τούτου, χρεώνεται ιδιωτικά.
Λειτουργία, αποτέλεσμα και στόχοι
Ο κύριος τομέας εφαρμογής της αγγειεκτομής είναι η επιθυμία του ασθενούς για μόνιμη αποστείρωση και η συναφής συνέπεια της αποφυγής της εγκυμοσύνης κατά τη σεξουαλική επαφή χωρίς πρόσθετα αντισυλληπτικά μέτρα, όπως προφυλακτικά. Οι άνδρες συχνά υποβάλλονται επίσης στη διαδικασία για τον σύντροφό τους: Εάν ο οικογενειακός προγραμματισμός έχει ολοκληρωθεί ή δεν έχουν προγραμματιστεί παιδιά για άλλους λόγους, η αποστείρωση του άνδρα είναι μια λύση που συχνά πραγματοποιείται εάν η γυναίκα θα ήθελε να αποφύγει τη λήψη ορμονών.
Η ασφάλεια των αντισυλληπτικών μέτρων ποσοτικοποιείται με τον λεγόμενο Pearl Index, ο οποίος δείχνει τον αριθμό των ανεπιθύμητων κυήσεων που εμφανίστηκαν παρά την αντισύλληψη σε 1000 ζευγάρια εντός ενός έτους. Με 0,1, η αποστείρωση έχει τη δεύτερη καλύτερη τιμή όλων των πιθανών μεθόδων αντισύλληψης μετά το εμφύτευμα ορμονών της γυναίκας, γι 'αυτό αυτή η επέμβαση είναι συχνά η ιδανική λύση εάν δεν θέλετε να αποκτήσετε παιδιά. Για πολλά ζευγάρια, η ασφάλεια επηρεάζει επίσης τη σεξουαλική επαφή, η οποία - χωρίς πρόσθετα αντισυλληπτικά και, πάνω απ 'όλα, χωρίς φόβο πιθανής εγκυμοσύνης - μπορεί να είναι ιδιαίτερα ανέμελη.
Αυτή η ασφάλεια της αρσενικής αποστείρωσης προέρχεται από την πλήρη αποκοπή του vas deferens. Αυτό εμποδίζει τον φυσικό τρόπο για το σπέρμα στην εκσπερμάτωση, έτσι ώστε η γονιμοποίηση δεν είναι πλέον δυνατή. Για να βεβαιωθείτε ότι η επέμβαση ήταν 100% επιτυχής, η εκσπερμάτιση εξετάζεται για σπέρμα περίπου δύο έως τρεις μήνες μετά τη βασεκτομή. Μέχρι τότε, οι άνδρες, των οποίων η παραγωγή ορμονών δεν επηρεάζεται από τη διαδικασία, συνιστάται να λαμβάνουν αντισυλληπτικά μέτρα κατά τη σεξουαλική επαφή. Η επέμβαση είναι μια ρουτίνα ουρολογική διαδικασία. Συνήθως πραγματοποιείται σε εξωτερικούς ασθενείς, είτε με τοπική αναισθησία της γεννητικής περιοχής είτε με ύπνο λυκόφατος.
Οι τομές (στην κλασική βασεκτομή) γίνονται είτε σε ζεύγη στα δεξιά και αριστερά είτε ως κεντρική τομή. Ένα μικρό κομμάτι - περίπου ένα έως τρία εκατοστά - αφαιρείται από τους σπερματικούς αγωγούς για να αποτρέψει τη ροή του σπέρματος. Αντ 'αυτού, αυτά απορροφώνται από το σώμα. Τα υπόλοιπα δύο άκρα των αντίστοιχων vas deferens μπορούν είτε να ερημωθούν είτε να ανατραπούν και να ράβονται με ένα νήμα που δεν μπορεί να διαλυθεί από μόνο του.
Κίνδυνοι, παρενέργειες & κίνδυνοι
Οι κίνδυνοι της αγγειεκτομής είναι πολύ μικροί - ειδικά σε σύγκριση με την αποστείρωση γυναικών, η οποία μπορεί να σχετίζεται με συχνότερες επιπλοκές. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και μετά, μπορεί να υπάρχει ήπιος πόνος που μπορεί να ανακουφιστεί με φαρμακευτική αγωγή. Ο πόνος μετά την αγγειεκτομή στην περιοχή της επιδιδυμίδας, που πιστεύεται ότι είναι ερεθισμός των νεύρων ή αφύσικη πίεση στην επιδιδυμίδα, παρατηρείται σε έως και οκτώ τοις εκατό των περιπτώσεων.
Άλλες πιθανές αλλά σπάνιες επιπλοκές είναι ο σχηματισμός αιματωμάτων και ο σχηματισμός λοιμώξεων στη χειρουργική περιοχή. Οι παρενέργειες σε σχέση με τους φόβους που συχνά εκφράζονται από τους άνδρες, όπως η έλλειψη λίμπιντο, η μειωμένη στυτική λειτουργία και η αδυναμία εμφάνισης οργασμού, από την άλλη πλευρά, είναι αβάσιμες. Μια επαγγελματικά εκτελούμενη αγγειεκτομή δεν έχει καμία επίδραση σε καμία από αυτές τις διαδικασίες, έτσι ώστε η ερωτική ζωή να είναι απεριόριστη και - λόγω των πλέον απαραίτητων μεθόδων αντισύλληψης όπως χάπια και προφυλακτικά - συχνά πολύ πιο χαλαρή.
Δεδομένου ότι η ορμονική παραγωγή δεν επηρεάζεται από τη βαζεκτομή, απαιτείται νέος έλεγχος για σπέρμα στην εκσπερμάτωση το αργότερο ένα έτος μετά τη χειρουργική επέμβαση (λόγω πιθανής αναζωογόνησης των αγγείων deferens). Ωστόσο, αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια. Ο συνεχιζόμενος σχηματισμός σπέρματος είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο - ο οποίος είναι συχνά ο στόχος με μια νέα συνεργασία - η αναζωογόνηση, δηλαδή η αντιστροφή της λειτουργίας που εκτελείται με τη βοήθεια της μικροχειρουργικής, έχει καλές πιθανότητες επιτυχίας. Οι πιθανότητες επιτυχούς επανα γονιμοποίησης και κατά συνέπεια εγκυμοσύνης του συντρόφου είναι ιδιαίτερα καλές εάν η διαδικασία πραγματοποιηθεί τα πρώτα πέντε χρόνια μετά τη βασεκτομή.
