Trochlear παράλυση

Ως μέρος του α Trochlear παράλυση εμφανίζεται μια βλάβη του 4ου κρανιακού νεύρου, ως αποτέλεσμα της οποίας εμφανίζεται παράλυση του άνω μυός. Η τριχωτή παράλυση μπορεί να συμβεί είτε μονομερώς είτε διμερώς ή πλήρως ή μερικώς.

Τι είναι το Trochlear Palsy;

Το τέταρτο κρανιακό νεύρο προέρχεται από τον μεσαίο εγκέφαλο και είναι το μόνο κρανιακό νεύρο που διασχίζει πλήρως προς την αντίθετη πλευρά κάτω από την λεγόμενη πλάκα τεσσάρων λόφων. Είναι ένα καθαρά σωματοκινητικό νεύρο και τροφοδοτεί τον λοξό, άνω μυ του μυός, επίσης γνωστό ως Ανώτερος λοξός μυς αναφέρεται ως. Μια συστολή αυτού του μυός προκαλεί μια κίνηση των ματιών προς τα κάτω. Το trochlear νεύρο είναι το μικρότερο οφθαλμοκινητικό κρανιακό νεύρο, η παράλυση του σε ένα Trochlear παράλυση οδηγεί. Εάν το IV κρανιακό νεύρο αποτύχει, οι κινήσεις των ματιών περιορίζονται ή εμφανίζεται ένα τυπικό μοτίβο στραβισμού. Από όλα τα κρανιακά νεύρα που είναι Trochlear νεύρο σπάνια επηρεάζεται από συμπτώματα παράλυσης, με την πιο κοινή αιτία να είναι τραυματικοί εγκεφαλικοί τραυματισμοί.

αιτίες

Η τριχοειδής παράλυση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα εγκεφαλικών επεισοδίων, μικροαγγειοπάθειας, ανευρύσεων ή τραυματικών εγκεφαλικών τραυματισμών. Τα τριχοειδή νεύρα επηρεάζονται ιδιαίτερα συχνά στο τραύμα της κεφαλής. Η βλεννομυκητίαση ή η κυστικέρκωση είναι πιθανές φλεγμονώδεις αιτίες, αλλά η τριχοειδής παράλυση μπορεί επίσης να προκληθεί από όγκους στην περιοχή του ανώτερου εγκεφαλικού στελέχους (χάρωμα, μεταστάσεις, λεμφώματα, γλοιώματα).

Ωστόσο, αυτά συνήθως συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα. Trochlear paresis μπορεί επίσης να συμβεί με υπέρταση ή σακχαρώδη διαβήτη, οπότε η πρόγνωση είναι πολύ ευνοϊκή. Άλλες πιθανές αιτίες της τριχοειδούς παράλυσης μπορεί να είναι:

• Σύνδρομο κυνηγιού Tolosa
• Επιπλοκές σε νευροχειρουργικές επεμβάσεις
• πολλαπλή σκλήρυνση
• μηνιγγίτιδα

Υπάρχει επίσης συγγενής τριχοειδής παράλυση ή αυτές που αποκτώνται στην πρώιμη παιδική ηλικία. Αυτά έπειτα δείχνουν διαφορετικά συμπτώματα. Η αιτία της συγγενούς ή πρόωρης αποκτηθείσας τριχοειδούς παράλυσης δεν είναι ακόμη γνωστή. Το τραύμα της γέννησης θα μπορούσε να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο εδώ. Η συγγενής τριχοειδής παράλυση πρέπει πάντα να διαφοροποιείται από το λεγόμενο strabismus sursoadductarius (συγγενής θέση στραβισμού των λοξών μυών των ματιών).

Είναι επίσης απαραίτητο να εξεταστεί πιθανός τραυματισμός του χόνδρου (τροχλία) σε περίπτωση μετατραυματικών διαταραχών του άνω μυός των ματιών. Επιπλέον, πρέπει να αποκλείεται ένα σπαστικό τορτίκι (torticollis) ή ένας διαχωρισμένος κατακόρυφος στραβισμός.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Εάν εμφανιστεί τριχοειδής παράλυση, ο προσβεβλημένος μυς χάνει τη λειτουργία του. Ο λοξός μυς του άνω ματιού εκτελεί συνήθως τρεις διαφορετικές εργασίες: μια στροφή προς τα έξω, μια προς τα μέσα κύλιση και μια χαμηλότερη. Στην περίπτωση της τριχοειδούς παράλυσης, ωστόσο, η θέα αποκλίνει, δηλαδή, εμφανίζεται ένας στραβισμός ή ένας ρόλος προς την κατεύθυνση του ναού.

Επιπλέον, εκείνοι που επηρεάζονται βλέπουν διπλές εικόνες που γίνονται αντιληπτές είτε με κλίση, κάθετα είτε οριζόντια. Ως αποτέλεσμα, οι ασθενείς αναλαμβάνουν μια αναγκαστική θέση στο κεφάλι για να είναι σε θέση να εξαλείψουν τη διπλή όραση. Τις περισσότερες φορές το κεφάλι είναι κεκλιμένο προς την υγιή πλευρά, αλλά αν το κεφάλι είναι κεκλιμένο προς την αρρώστια πλευρά, μπορεί να φανεί ότι το μάτι ανυψώνεται. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως το λεγόμενο «φαινόμενο Bielschowsky».

Η παράλυση Trochlear είναι εξαιρετικά ενοχλητική, ειδικά όταν πρόκειται για καθημερινά πράγματα όπως το φαγητό, η ανάγνωση ή η εργασία σε ένα γραφείο, όπου το βλέμμα κατευθύνεται προς τα κάτω. Ατυχήματα μπορεί επίσης να συμβούν κατά την αναρρίχηση των σκαλοπατιών ή το περπάτημα, καθώς η γωνία στραβισμού δεν μπορεί να αντισταθμιστεί με τη βοήθεια μιας αναγκαστικής στάσης κεφαλής. Ένα άλλο σύμπτωμα είναι η διαφορά μεταξύ της πρωτεύουσας και της δευτερεύουσας γωνίας στραβισμού.

Η πρωταρχική γωνία είναι η απόκλιση του στραβισμού που μπορεί να μετρηθεί με το μη ασθενές μάτι κατά τη διάρκεια της στερέωσης. Η δευτερεύουσα γωνία περιγράφει την απόκλιση κατά τη στερέωση με τον αντίστοιχο οφθαλμό. Σε περίπτωση παράλυσης στραβισμού, η πρωτεύουσα γωνία είναι πάντα μικρότερη από τη δευτερεύουσα γωνία. Στην περίπτωση μιας τριχοειδούς παράλυσης που εμφανίζεται και στις δύο πλευρές, ωστόσο, μπορεί να είναι ότι λείπει μια απόκλιση στραβισμού όταν κοιτάζει προς τα πάνω.

Διάγνωση & πορεία της νόσου

Η Trochlear παράλυση διαγιγνώσκεται από νευρολόγο. Αυτό μετρά τη γωνία στραβισμού σε διαφορετικές κατευθύνσεις θέασης και με διαφορετικές στερεώσεις. Επιπλέον, αξιολογούνται οι δεξιότητες μονοφθαλμικής εκδρομής καθώς και το πεδίο της διοφθαλμικής απλής όρασης. Το συνοπτόμετρο ή ο πίνακας εφαπτομένων Harms χρησιμοποιούνται για την έρευνα.

Η δοκιμή κεκλιμένου κεφαλιού Bielschowsky παρέχει επίσης περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την παρουσία της τριχοειδούς παράλυσης. Εάν η κεφαλή είναι κεκλιμένη προς την ασθενή πλευρά, μπορεί να παρατηρηθεί υψηλότερη θέση του προσβεβλημένου οφθαλμού, αλλά στην υγιή πλευρά δεν υπάρχει απόκλιση στραβισμού ή μειώνεται σημαντικά. Στην περίπτωση της αυθόρμητης τριχοειδούς παράλυσης, πραγματοποιείται δοκιμή αντοχής σε εφελκυσμό ή γλυκόζη και μια τροχιακή μαγνητική τομογραφία για τον αποκλεισμό της μυασθένειας. Η παράλυση Trochlear συχνά αναγνωρίζεται σχετικά αργά επειδή συχνά είναι αρκετά φυσιολογικό ή τα συμπτώματα παρερμηνεύονται.

Επιπλοκές

Η τριχοειδής παράλυση οδηγεί σε διάφορα συμπτώματα των ματιών. Τα άτομα που πάσχουν πάσχουν από διπλή όραση ή καλυμμένη όραση, γεγονός που οδηγεί σε σημαντικούς περιορισμούς στην καθημερινή ζωή του ενδιαφερόμενου. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ασθενείς πρέπει να κρατήσουν το κεφάλι τους σε αναγκαστική θέση έτσι ώστε να κλίνει προς τη μία πλευρά.

Αυτή η στάση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή δυσφορία και περιορισμούς στην καθημερινή ζωή. Μπορεί να συμβούν ατυχήματα, ειδικά όταν τρέχετε. Η ασθένεια μπορεί επίσης να προάγει τον στραβισμό. Το προσβεβλημένο άτομο συχνά δεν μπορεί πλέον να κοιτάζει. Ειδικά στα παιδιά, η τριχοειδής παράλυση μπορεί να οδηγήσει σε εκφοβισμό ή πειράγματα λόγω κακής στάσης του σώματος.

Ως αποτέλεσμα, πολλά παιδιά υποφέρουν επίσης από ψυχολογικά παράπονα ή κατάθλιψη. Ωστόσο, η ασθένεια οδηγεί σε περιορισμούς στην ανάπτυξη των παιδιών, έτσι ώστε επιπλοκές και παράπονα μπορούν επίσης να προκύψουν στην ενηλικίωση. Η θεραπεία της τριχοειδούς παράλυσης πραγματοποιείται συνήθως σε πολύ μικρή ηλικία και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι επιτυχής. Δεν υπάρχουν επιπλοκές. Συνήθως τα παράπονα επιλύονται πλήρως.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Συνιστάται μια άμεση επίσκεψη σε έναν νευρολόγο σε περίπτωση ξαφνικών διαταραχών της όρασης με στραβισμό και διπλή όραση. Μπορεί να είναι μια τριχοειδής παράλυση που χρειάζεται θεραπεία. Πάνω απ 'όλα, ωστόσο, η αιτία πρέπει να προσδιοριστεί. Ένας οφθαλμίατρος καλείται συχνά για τη διάγνωση αυτής της διαταραχής.

Πολλοί ασθενείς προσπαθούν πρώτα να αντισταθμίσουν τα τυπικά συμπτώματα της τριχοειδούς παράλυσης αλλάζοντας τις θέσεις της κεφαλής. Αντίθετα, λόγω του δράματος των πιθανών ενεργοποιήσεων, θα πρέπει να απευθυνθούν κατευθείαν σε έναν νευρολόγο ή οφθαλμίατρο. Η τριχοειδής παράλυση μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης, μικρο-αγγειοπάθειας, ανευρύσματος, εγκεφαλικού επεισοδίου ή φλεγμονωδών διεργασιών. Σε όλες τις περιπτώσεις συνιστάται να ξεκινήσετε τη θεραπεία το συντομότερο δυνατό.

Η προσεκτική διαφορική διάγνωση και η ανάμνηση διασφαλίζουν ότι η αιτία του φαινομένου εντοπίζεται και, εάν είναι δυνατόν, αντιμετωπίζεται με επιτυχία. Ταυτόχρονα, γίνονται προσπάθειες για τη βελτίωση των συμπτωμάτων της τριχοειδούς παράλυσης. Αυτό μπορεί να γίνει με πρίσμα γυαλιά ή με χειρουργική επέμβαση. Το εάν η παράλυση του άνω μυός μειώνεται εντελώς μετά από αυτή τη θεραπεία.

Η Trochlear palsy είναι συχνά μια ιδιοπαθή συμπτωματολογία που δεν μπορεί να προσδιοριστεί με βάση τις αιτίες. Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί λίγες σκανδάλες. Δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί άλλοι παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε παράλυση της τροχιάς. Υπάρχει συγγενής παράλυση ή τριχοειδής παράλυση σε μικρά παιδιά. Ωστόσο, αυτά έχουν διαφορετικά συμπτώματα.

Θεραπεία & Θεραπεία

Η απόκλιση στραβισμού μπορεί να βελτιωθεί με τη βοήθεια των φακών πρίσματος. Εάν η παράλυση δεν υποχωρήσει μετά από έξι έως εννέα μήνες, απαιτείται επέμβαση για να μειωθεί η αναγκαστική στάση της κεφαλής ή η κυκλοτροπία. Οι επεμβάσεις ενίσχυσης των μυών στις οποίες ο προσβεβλημένος μυς των ματιών είναι διπλωμένος ή τοποθετημένος μπροστά είναι επίσης αποτελεσματικές.

Η αποκατάσταση της λειτουργίας συνήθως μπορεί να εκτιμηθεί μόνο μετά από έξι έως δώδεκα μήνες. Ως εκ τούτου, μια λειτουργία συνήθως θεωρείται μόνο μετά από ένα έτος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το κάτω μέρος του φακού καλύπτεται επίσης συχνά για να αποφευχθούν ενοχλητικές διπλές εικόνες. Η θεραπεία με τοξίνη αλλαντίασης είναι επίσης δυνατή για την αποδυνάμωση του ανταγωνιστικού μυός.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα για οφθαλμικές λοιμώξεις

πρόληψη

Δεδομένου ότι η τριχοειδής παράλυση μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα εγκεφαλικού επεισοδίου ή τραύματος στο κεφάλι, δεν είναι δυνατή η πρόληψη της βλάβης.

Μετέπειτα φροντίδα

Μετά τη θεραπεία της τριχοειδούς παράλυσης, οι πάσχοντες πρέπει να υποβληθούν σε ειδική οπτική εκπαίδευση. Επιπλέον, θα πρέπει να πραγματοποιούνται τακτικές εξετάσεις από τον θεράποντα ιατρό. Για να αποφευχθεί η υποτροπή, ο οφθαλμίατρος πρέπει να παρακολουθεί την όραση όσων επηρεάζονται και, εάν είναι απαραίτητο, να συνταγογραφήσει περαιτέρω φάρμακα.

Όσοι επηρεάζονται πρέπει να απαριθμήσουν όλα τα συμπτώματα σε ένα ημερολόγιο και να τα παρουσιάσουν στον θεράποντα ιατρό, έτσι ώστε ο γιατρός να μπορεί να ενεργήσει εγκαίρως. Η φυσιοθεραπεία πρέπει επίσης να ξεκινήσει λόγω της περιορισμένης στάσης του σώματος. Όσοι έχουν πληγεί θα πρέπει να προσέχουν πολύ το κοινωνικό τους περιβάλλον, έτσι ώστε η βοήθεια των συγγενών, για παράδειγμα, να μπορεί να ζητηθεί ανά πάσα στιγμή. Μετά την τελική θεραπεία, οι πάσχοντες μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν παυσίπονα φυσικής ιατρικής σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό.

Δεδομένου ότι η ασθένεια μπορεί να είναι ένα σοβαρό βάρος για πολλούς ανθρώπους που επηρεάζονται και τους συγγενείς τους, συνιστάται να υποβάλλονται σε μακροχρόνια ψυχολογική συμβουλευτική. Με αυτόν τον τρόπο, οι πάσχοντες και οι συγγενείς τους μπορούν να μάθουν πώς να αντιμετωπίσουν την ασθένεια. Προκειμένου να αυξηθεί και πάλι η ποιότητα ζωής τους, οι πάσχοντες πρέπει να ακολουθήσουν δραστηριότητες που απολάμβαναν πριν από την ασθένεια. Το κοινωνικό περιβάλλον παίζει επίσης σημαντικό ρόλο εδώ. Μια ομάδα αυτοβοήθειας μπορεί επίσης να είναι ευεργετική. Με αυτόν τον τρόπο, οι πληγέντες μπορούν να ανταλλάξουν ιδέες με άλλους άρρωστους και να συγκρίνουν τον τρόπο ζωής τους.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Η παράλυση της τροχιάς μπορεί πιθανώς να διορθωθεί με ειδικούς φακούς πρίσματος. Εάν είναι απαραίτητο, πρέπει επίσης να εκτελεστεί μια λειτουργία. Οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν διάφορα μέτρα για να βοηθήσουν στη θεραπεία.

Πρώτα απ 'όλα, συνιστάται η στοχοθετημένη εκπαίδευση των ματιών και οι τακτικές επισκέψεις στο γιατρό. Ο οφθαλμίατρος πρέπει να παρακολουθεί την όραση και, εάν είναι απαραίτητο, να συνταγογραφεί επιπλέον φάρμακα για να αποτρέψει την επιδείνωση της κατάστασης. Στην περίπτωση της συγγενούς τριχοειδούς παράλυσης, είναι επίσης απαραίτητο να διαφοροποιηθεί από άλλες ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα. Οι πληγέντες θα πρέπει επομένως να τηρούν ημερολόγιο καταγγελιών και να γράφουν λεπτομερώς τα διάφορα συμπτώματα. Οι πληροφορίες μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση. Η αναγκαστική στάση του κεφαλιού μπορεί να διορθωθεί μέσω στοχευμένης φυσιοθεραπείας. Επιπλέον, πρέπει να χρησιμοποιείται φάρμακα για τον πόνο.

Σε συνεννόηση με το γιατρό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν απαλά παυσίπονα από τη naturopathy, ειδικά μετά τη λήξη της θεραπείας. Υπάρχουν, για παράδειγμα, παρασκευάσματα με βαλεριάνα ή St. John's wort, καθώς αυτά μπορούν να ληφθούν μαζί με κανονική φαρμακευτική αγωγή λόγω των χαμηλών παρενεργειών. Εάν ακολουθηθούν αυτά τα μέτρα, η τριχοειδής παράλυση μπορεί να αντιμετωπιστεί καλά. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, απαιτείται στενή ιατρική παρακολούθηση του ενδιαφερομένου.