Τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο

ο τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο συνδέει τον αγωγό με τον οισοφάγο, προκαλώντας συμπτώματα όπως βήχα και αναρρόφηση τροφής. Το φαινόμενο είναι συνήθως συγγενές και σε αυτήν την περίπτωση συνήθως σχετίζεται με δυσπλασία της τραχείας και του οισοφάγου. Η θεραπεία πραγματοποιείται χειρουργικά.

Τι είναι το συρίγγιο τραχειο-οισοφάγου;

Τα συρίγγια μεταξύ του οισοφάγου και της τραχείας, όπως όλες οι άλλες συνδέσεις συριγγίων, συμβαίνουν συχνά μετά από χειρουργικές επιπλοκές. Η διηθητική ανάπτυξη κακοήθων όγκων μπορεί επίσης να εμπλέκεται στην ανάπτυξη.
© pixdesign123 - stock.adobe.com

Τα συρίγγια είναι σωληνοειδείς συνδέσεις μεταξύ κοίλων οργάνων ή της επιφάνειας του σώματος και ενός οργάνου. Αυτές οι διασταυρώσεις αντιστοιχούν σε παθολογικούς αγωγούς που περιβάλλονται ή επενδύονται με ιστό. Κατ 'αρχήν, τα συρίγγια μπορούν να σχηματιστούν σε μια μεγάλη ποικιλία τοποθεσιών.

ο τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο αντιστοιχεί σε σύνδεση συριγγίου μεταξύ της τραχείας και του οισοφάγου, δηλαδή μεταξύ της τραχείας και του οισοφάγου. Οι συνδέσεις συριγγίου μεταξύ αυτών των δύο δομών μπορούν να υπάρχουν σε συγγενή ή επίκτητη μορφή. Ανάλογα με την ανατομική πορεία, το φάρμακο διαφοροποιεί μεταξύ διαφορετικών μορφών τραχειο-οισοφαγικού συριγγίου.

Ένα από αυτά είναι το τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο στον τυφλό σάκο της οισοφαγικής ατερέιας, το οποίο οδηγεί στην τραχεία και προκαλεί συνεχή κατάποση. Τα Η-συρίγγια, από την άλλη πλευρά, είναι συνδέσεις μεταξύ του οισοφάγου και της τραχείας που δεν παρεμβαίνουν στη διέλευση του οισοφάγου.

Ανάλογα με το μέγεθός του, αυτό το συγγενές συρίγγιο οδηγεί το πολύ στην αναρρόφηση υγρού ενώ πίνει: Ένα τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο του τραχειακού συστήματος, το οποίο οδηγεί στον κάτω τυφλό σάκο της ατροφίας του οισοφάγου, συνήθως σχετίζεται με γαστρική παλινδρόμηση και συνήθως προκαλεί τα πιο σοβαρά συμπτώματα.

αιτίες

Τα συρίγγια μεταξύ του οισοφάγου και της τραχείας, όπως όλες οι άλλες συνδέσεις συριγγίων, συμβαίνουν συχνά μετά από χειρουργικές επιπλοκές. Η διηθητική ανάπτυξη κακοήθων όγκων μπορεί επίσης να εμπλέκεται στην ανάπτυξη. Βασικά, τα αποκτηθέντα συρίγγια μεταξύ του οισοφάγου και της τραχείας είναι ένα μάλλον σπάνιο φαινόμενο.

Σε λιγότερο από το ένα τοις εκατό αυτών που έχουν προσβληθεί, μια προηγούμενη τραχειοστομία είναι η αιτία του σχηματισμού του αγωγού συριγγίου. Σε περίπου πέντε τοις εκατό των περιπτώσεων, ο σχηματισμός του συριγγίου προηγείται από κακοήθεις όγκους του οισοφάγου. Λιγότερο από το ένα τοις εκατό των ασθενών έχουν πρωτογενείς όγκους του πνεύμονα. Οι αιτίες που αναφέρονται μέχρι τώρα σχετίζονται αποκλειστικά με την αποκτηθείσα μορφή του τραχειο-οισοφαγικού συριγγίου. Ανάλογα με την αιτία, οι ληφθείσες φόρμες δείχνουν μια κλινικά διαφορετική εικόνα των συμπτωμάτων.

Στη συντριπτική πλειοψηφία όλων των περιπτώσεων, τα τραχειο-οισοφαγικά συρίγγια είναι συγγενή. Τέτοιες συγγενείς ανωμαλίες σχετίζονται συνήθως με δυσπλασίες του οισοφάγου ή της τραχείας και σπάνια εμφανίζονται ως μεμονωμένα φαινόμενα. Ένα συγγενές συρίγγιο μεταξύ του οισοφάγου και του σωλήνα εμφανίζεται σε περίπου ένα ή δύο νεογνά μεταξύ 2000 και 4000 ζωντανών γεννήσεων.

Οι επιπλέον δυσπλασίες επηρεάζουν έως και το 70% των ασθενών. Στο πλαίσιο των υπερταγμάτων συνδρόμων, τα συρίγγια είναι, για παράδειγμα, στο πλαίσιο του συνδρόμου Feingold ή της εμβρυοπάθειας βήτα-αναστολέα.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Ασθενείς με τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο εμφανίζουν διαφορετικά συμπτώματα ανάλογα με τη θέση και την αιτία του σχηματισμού συριγγίου. Με αιτίες όπως η οισοφαγική ατερία, τα κλινικά συμπτώματα καθορίζονται από την ατερία. Εάν ο αγωγός του συριγγίου αντιστοιχεί σε ένα απομονωμένο συρίγγιο, συμβαίνουν προσβολές βήχα που είναι συμπτωματικές και σχετίζονται με χρόνια υποτροπιάζουσα πνευμονία και μετεωρισμό.

Οι ασθενείς πάσχουν από φλεγμονώδεις αντιδράσεις των πνευμόνων, καθώς τα περιεχόμενα του στομάχου φτάνουν στους πνεύμονες μέσω της τραχείας τους. Επιπλέον, εκείνοι που επηρεάζονται συχνά εμφανίζουν υψηλές ποσότητες αέρα στην πεπτική οδό, επειδή η σύνδεση μεταξύ του οισοφάγου και της τραχείας διευκολύνει την κατάποση του αέρα.

Εκτός από αυτά τα συμπτώματα, οι αγωγοί συριγγίου μεταξύ των δύο ανατομικών δομών μπορούν επίσης να εκδηλωθούν ως άρνηση κατανάλωσης και μπλε αποχρωματισμός κατά τη διάρκεια μιας προσπάθειας να πιει. Εκτός από την επαναλαμβανόμενη αναρρόφηση υγρού και τροφής, μπορεί να εμφανιστεί ατελεκτασία άνω λοβού.

Διάγνωση & πορεία της νόσου

Η διάγνωση ενός τραχειο-οισοφαγικού συρίγγιου γίνεται μέσω απεικόνισης. Στην περίπτωση συγγενών συριγγίων σε αυτήν τη θέση, ο γιατρός συνήθως ξεκινά την απεικόνιση ως απάντηση στην άρνηση κατανάλωσης ή συνεχή βήχα. Τα συρίγγια εντοπίζονται ξεκινώντας από την τραχεία, ειδικά από το επίπεδο του έκτου έως του δεύτερου της σπονδυλικής στήλης.

Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι τύποι συριγγίων είναι σημαντικά υψηλότεροι από εκείνους της ατροφίας του οισοφάγου. Σε όλες τις περιπτώσεις, τα στοιχεία παρέχονται με ακτινογραφίες, οι οποίες πραγματοποιούνται με ακτινοσκόπηση με χορήγηση μέσου αντίθεσης. Ο ακριβής εντοπισμός καθορίζει την ταξινόμηση σε μία από τις υπο-μορφές. Η πρόγνωση των ασθενών με τραχειο-οισοφαγικά συρίγγια εξαρτάται από την ακριβή θέση του συριγγίου και την κύρια αιτία του σχηματισμού των αγωγών.

Επιπλοκές

Πρώτα απ 'όλα, εκείνοι που πάσχουν από αυτή την ασθένεια πάσχουν από πολύ ισχυρό και πάνω από όλα δυσάρεστο βήχα. Αυτό οδηγεί σε προσβολές βήχα που μπορούν να περιορίσουν σημαντικά την καθημερινή ζωή του ατόμου που πάσχει. Φλεγμονή και λοιμώξεις στους πνεύμονες εμφανίζονται επίσης και έχουν αρνητική επίδραση στην ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Πολλοί πάσχοντες πνίγονται, έτσι ώστε ο αέρας να εισέρχεται στον πεπτικό σωλήνα. Αυτό οδηγεί σε αέριο και μετεωρισμό. Στη χειρότερη περίπτωση, η αναρρόφηση μπορεί επίσης να οδηγήσει στο θάνατο του ασθενούς. Η κατάποση μπορεί να είναι θανατηφόρα, ειδικά στα παιδιά. Δεδομένου ότι αυτή η ασθένεια δεν θεραπεύεται μόνη της, οι ασθενείς εξαρτώνται πάντα από τη θεραπεία από γιατρό.

Συνήθως, η θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω χειρουργικής επέμβασης. Αυτό συμβαίνει χωρίς επιπλοκές και διευκολύνει την ενόχληση. Δεν υπάρχουν περαιτέρω παράπονα. Οι φλεγμονές και οι λοιμώξεις αντιμετωπίζονται με τη βοήθεια φαρμάκων. Κατά κανόνα, η επιτυχής θεραπεία δεν μειώνει το προσδόκιμο ζωής του ασθενούς. Ωστόσο, η χειρουργική θεραπεία πραγματοποιείται μόνο μετά τη θεραπεία της φλεγμονής.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Σε περίπτωση επαναλαμβανόμενων προσβολών βήχα ή αύξησης του βήχα, η αιτία πρέπει να διευκρινιστεί. Αυτά είναι προειδοποιητικά σήματα από τον οργανισμό, η αιτία των οποίων πρέπει να προσδιοριστεί. Εάν το φαγητό μπαίνει επανειλημμένα στον αγωγό, εάν ο ενδιαφερόμενος πνιγεί συχνά ή εάν εμφανιστεί εμετός ακούσια, απαιτείται ιατρική εξέταση.

Η άρνηση κατανάλωσης και κατανάλωσης υγρών θεωρείται ανησυχητική. Πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό, καθώς μπορεί να προκύψει απειλητική για τη ζωή κατάσταση. Μια αυξημένη θερμοκρασία σώματος, εσωτερική ανησυχία και ευερεθιστότητα υποδηλώνουν βλάβη στην υγεία. Εάν υπάρχουν αναπνευστικοί θόρυβοι, προβλήματα με την παροχή αέρα ή άγχος, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό.

Οι διαταραχές του πεπτικού συστήματος, ο μετεωρισμός ή το πρήξιμο στην κοιλιά είναι περαιτέρω σημάδια μιας υπάρχουσας νόσου. Εκτεταμένες ιατρικές εξετάσεις θα πρέπει να ξεκινήσουν εάν ο ενδιαφερόμενος πάσχει από κατάποση αέρα, μείωση της ικανότητας άσκησης και αϋπνία.

Η ιατρική περίθαλψη ενδείκνυται έτσι ώστε να μην υπάρχει περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Σε οξείες καταστάσεις υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή. Επομένως, μια υπηρεσία ασθενοφόρων θα πρέπει να ειδοποιείται εάν υπάρχει έλλειψη αναπνοής, κατάσταση αναισθησίας ή κρίση πανικού. Ο ενδιαφερόμενος απειλεί να πεθάνει πρόωρα λόγω ασφυξίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι παρόντες πρέπει να λάβουν μέτρα πρώτων βοηθειών.

Θεραπεία & Θεραπεία

Η θεραπεία ενός τραχειο-οισοφαγικού συριγγίου εξαρτάται από την κύρια αιτία. Η συμπτωματική θεραπεία του ίδιου του συριγγίου ισοδυναμεί με επεμβατική χειρουργική επέμβαση. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο αγωγός συριγγίου είναι συνδεδεμένος. Η σύνδεση μεταξύ του οισοφάγου και της τραχείας διαχωρίζεται χειρουργικά και τα δύο συστήματα είναι εντελώς ξεχωριστά συστήματα.

Εκτός από την πραγματική θεραπεία του συριγγίου, υπάρχει μια αιτιώδης θεραπεία που αντιμετωπίζει την αιτία του προβλήματος. Στην περίπτωση της ατροφίας του οισοφάγου, αυτή η αιτιώδης θεραπεία αντιστοιχεί σε μια επέμβαση, πριν από την οποία η έκκεντρη έκκριση αποστραγγίζεται μέσω ενός ανιχνευτή. Η χειρουργική διόρθωση συνίσταται στην αφαίρεση του άνω μέρους του οισοφάγου.

Τα χαλαρά μέρη του οισοφάγου συνδέονται μεταξύ τους μετά την αφαίρεση. Εάν υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση μεταξύ των μεμονωμένων μερών, δίνεται μια εναλλακτική θεραπεία. Αυτή η θεραπεία αντιστοιχεί συνήθως σε μια επέκταση θεραπείας του οισοφάγου που εκτείνεται για αρκετές ημέρες ή και εβδομάδες.

Μετά την επεξεργασία επέκτασης, η απόσταση μεταξύ των δύο μερών είναι ιδανικά αρκετά μικρή για να συνδέσει τα άκρα. Εάν η επιμήκυνση δεν δίνει επαρκές αποτέλεσμα, ο χειρουργός μετεγκαθιστά τμήματα του στομάχου ή των εντέρων στην περιοχή του θώρακα για να αντικαταστήσει το κομμάτι του οισοφάγου που λείπει.

Οι υπάρχουσες συνδέσεις με τον αεραγωγό ή τους πνεύμονες κόβονται και σφραγίζονται καλά. Όλες οι θεραπείες του τραχειο-οισοφαγικού συριγγίου μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο όταν δεν υπάρχει πλέον ενεργή πνευμονία.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

➔ Φάρμακα κατά του βήχα και του κρυολογήματος

πρόληψη

Το τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο μπορεί να προληφθεί μόνο στο βαθμό που μπορεί να προληφθεί η οιστροφαγουτουρία και άλλες πρωτογενείς αιτίες.

Μετέπειτα φροντίδα

Μετά την επιτυχή θεραπεία ενός μη συγγενών τραχειο-οισφαγικού συρίγγου, απαιτούνται τακτικές εξετάσεις παρακολούθησης καθώς αυξάνεται η πιθανότητα επανεμφάνισης του συρίγγου τραχειο-οφαγίου σε ασθενείς που το έχουν ήδη υποστεί. Για το σκοπό αυτό, πρέπει να πραγματοποιούνται τακτικές ακτινογραφίες και, εάν είναι απαραίτητο, εξετάσεις μαγνητικής τομογραφίας του οισοφάγου και της τραχείας.

Επιπλέον, ένας γιατρός θα πρέπει να συμβουλευτεί αμέσως εάν υπάρχει σοβαρή καούρα, παλινδρόμηση (παλινδρόμηση των περιεχομένων του στομάχου), συχνή κατάποση, ειδικά κατά την κατανάλωση αλκοόλ ή αναπνευστικά προβλήματα, καθώς αυτά μπορεί να είναι σημάδια υποτροπής ενός τραχειο-οισοφαγικού συριγγίου. Εάν το συρίγγιο αναπτυχθεί ως επιπλοκή μιας επέμβασης, δεν απαιτούνται περαιτέρω μέτρα παρακολούθησης εκτός από αυτούς τους ελέγχους.

Εάν ένας όγκος ήταν η αιτία του σχηματισμού συριγγίου, είναι σημαντικό να ελέγχετε επίσης τακτικά το αίμα για δείκτες όγκου προκειμένου να ανιχνεύσετε την επανεμφάνιση ενός όγκου σε πρώιμο στάδιο. Εάν το τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο ήταν συγγενές, θα πρέπει επίσης να πραγματοποιούνται τακτικές εξετάσεις του οισοφάγου και του αγωγού κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του παιδιού, καθώς το συρίγγιο μπορεί να αναπτυχθεί ξανά κατά τη διάρκεια της εφηβείας σε σπάνιες περιπτώσεις.

Επιπλέον, στην περίπτωση συγγενών τραχειο-οισοφαγικών συριγγίων, τυχόν υποκείμενες γενετικές ασθένειες που μπορεί να οδηγήσουν σε δυσπλασίες (σύνδρομο Feingold, συσχέτιση VACTERL) θα πρέπει να αντιμετωπίζονται για όλη τη ζωή. Οι κατάλληλες θεραπείες πρέπει να συζητούνται ξεχωριστά με τον θεράποντα ιατρό.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Ένα τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά. Ο ασθενής μπορεί να υποστηρίξει τη θεραπεία με μερικά μέτρα και θεραπείες από το νοικοκυριό και τη φύση.

Πρώτα απ 'όλα, η πληγή πρέπει να φροντίζεται προσεκτικά και να παρατηρείται μετά από εγχείρηση, έτσι ώστε να μπορούν να εντοπιστούν επιπλοκές νωρίς. Εάν εμφανιστεί πόνος, αιμορραγία ή άλλα ασυνήθιστα συμπτώματα, ο γιατρός πρέπει να ενημερωθεί. Θα πρέπει επίσης να μιλήσετε με το γιατρό σας εάν υπάρχουν ενδείξεις υποτροπής. Ο γιατρός μπορεί να προτείνει κατάλληλα παρασκευάσματα ή, σε σοβαρές περιπτώσεις, να συνταγογραφήσει αλοιφές που απαιτούν συνταγή.

Επιπλέον, πρέπει να προσδιοριστεί η αιτία της ανάπτυξης του συριγγίου. Εάν το συρίγγιο εμφανίστηκε μετά από εγχείρηση, απαιτείται πάντα ολοκληρωμένη πρόληψη όγκου. Ειδικότερα με κακοήθεις όγκους του οισοφάγου και πρωτογενείς όγκους του πνεύμονα, ο κίνδυνος καρκινικής νόσου είναι σχετικά υψηλός.

Τέλος, ξεκουραστείτε και ξεκουραστείτε, καθώς η λειτουργία και η αφαίρεση του συριγγίου δίνουν μεγαλύτερη πίεση στο σώμα. Οι κατευθυντήριες γραμμές της Γερμανικής Εταιρείας Παιδιατρικής Χειρουργικής παρέχουν σε αυτούς που επηρεάζονται περαιτέρω συμβουλές και πληροφορίες με τις οποίες το τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο μπορεί τώρα να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.