Αθλητική θεραπεία

ΕΝΑ Αθλητική θεραπεία χρησιμοποιείται για διαφορετικούς σκοπούς. Πρόκειται κυρίως για πρόληψη και αποκατάσταση. Ποιες ασκήσεις και αθλήματα είναι κατάλληλες εξαρτάται, ιδίως, από τα συμπτώματα του ασθενούς και τις υποκείμενες ασθένειες.

Τι είναι η αθλητική θεραπεία;

Η άσκηση είναι μια θεραπεία χωρίς ναρκωτικά. Η προέλευσή του μπορεί να εντοπιστεί από τον 19ο αιώνα. Σήμερα κερδίζει όλο και περισσότερη δημοτικότητα και εφαρμογή. Τελικά, η αθλητική θεραπεία θα πρέπει να ανακουφίσει, να αντισταθμίσει ή να αναζωογονήσει ψυχολογικά και / ή σωματικά παράπονα. Η δευτερογενής ζημιά μπορεί να προληφθεί με τη βοήθεια των ασκήσεων. Επιπλέον, πρέπει να ενισχυθούν οι κοινωνικοί παράγοντες και να προαχθεί η ευαισθητοποίηση για την υγεία κάποιου.

Εκτός από το ενεργό συστατικό, η ίδια η αθλητική θεραπεία αποτελείται από εκπαιδευτικά, ψυχολογικά και κοινωνικοθεραπευτικά στοιχεία. Η ευαισθητοποίηση του σώματος, ο συντονισμός και η αντοχή πρέπει να αυξηθούν κατά τις διάφορες συνεδρίες. Η προσπάθεια της αθλητικής θεραπείας δεν είναι ανταγωνιστικός αθλητισμός. Αντ 'αυτού, θα πρέπει να ενεργοποιήσει το πληγέν άτομο και να το βοηθήσει να βελτιώσει την υγεία του. Ο γιατρός αποφασίζει πότε είναι χρήσιμη συγκεκριμένη αθλητική θεραπεία. Ωστόσο, η άσκηση τακτικών αθλητικών δραστηριοτήτων ως ζήτημα αρχής μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή πολλών καταγγελιών.

Λειτουργία, αποτέλεσμα και στόχοι

Οι μέθοδοι αθλητικής θεραπείας είναι διαφορετικές. Δεν είναι κάθε άθλημα κατάλληλο για κάθε ασθενή. Για παράδειγμα, άτομα που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε μαθήματα κολύμβησης ή άτομα με χαλασμένα γόνατα μπορούν να τρέξουν Κατά συνέπεια, είναι καθήκον του εκπαιδευμένου προσωπικού να επιλέξει τη σωστή προπόνηση και να συνοδεύσει τον ασθενή επαγγελματικά στην αρχή. Ενώ ο γιατρός παραγγέλνει τη θεραπεία, ο προγραμματισμός και η δοσολογία είναι κατά συνέπεια στη διακριτική ευχέρεια του θεραπευτή κίνησης.

Μια τέτοια προσέγγιση αφορά συχνά τη φροντίδα των ψυχικά ασθενών, τη βοήθειά τους να έχουν καλύτερη αίσθηση ζωής και σώματος και τη μείωση του επιπέδου των παθήσεων που σχετίζονται με ψυχικές και ψυχολογικές διαταραχές. Ανάλογα με τα παράπονα, τα ραντεβού πραγματοποιούνται σε μεμονωμένες συνεδρίες ή σε μια μικρότερη ομάδα. Η συνεργασία με άλλους ασθενείς επιτρέπει την εκπαίδευση κοινωνικών δεξιοτήτων. Μία από τις μεθόδους είναι η θεραπεία συγκεντρωτικής κίνησης. Εδώ, οι ασθενείς συνήθως λαμβάνουν μόνο μερικές οδηγίες που πρέπει να εφαρμοστούν. Αντ 'αυτού, ο θεραπευτής δημιουργεί μια σύνδεση με την τρέχουσα κατάσταση. Η προσέγγιση είναι, για παράδειγμα, σχετικά με την ανακάλυψη του χώρου, την προσομοίωση συγκεκριμένων ενεργειών ή τη δοκιμή διαφορετικών προβλημάτων.

Το να κάνεις και να βιώσεις νοείται από τη συγκέντρωση της κινητικής θεραπείας όχι μόνο ως εστίαση, αλλά και ως κίνηση. Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν τόσο το σώμα τους όσο και τις ενέργειές τους. Μετά το φυσικό μέρος, η συνεδρία αντιμετωπίζεται προφορικά. Εδώ πρέπει να συζητηθούν εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις, συναισθήματα ή φιλοδοξίες. Σε γενικές γραμμές, η θεραπεία συγκεντρωτικής κίνησης επιτρέπει στους συμμετέχοντες να μάθουν να είναι κοντά σε άλλα άτομα ή να αποκαλύπτουν συνειδητά μεμονωμένα όρια. Τα συναισθήματα ή οι φόβοι που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της αλληλεπίδρασης μπορεί να παρέχουν ενδείξεις για την κατάσταση του νου. Είναι επομένως σημαντικό η συνεδρία να τελειώνει πάντα με μια λεπτομερή συζήτηση. Ο στόχος της θεραπείας είναι, μεταξύ άλλων, να δοθεί στους θιγόμενους η ευκαιρία να εκφραστούν μη λεκτικά. Η ανοιχτή επικοινωνία είναι δύσκολη για πολλούς ασθενείς.

Μια άλλη μέθοδος που χρησιμοποιείται συχνά για ιατρικούς λόγους είναι η ολοκληρωμένη θεραπεία κίνησης. Τα μεμονωμένα ραντεβού είναι σπάνια, αντίθετα είναι μια προσέγγιση που απαιτεί αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους. Το σώμα, τα συναισθήματα και οι σκέψεις πρέπει να γίνονται αντιληπτά συνειδητά. Η αθλητική θεραπεία, ωστόσο, δεν στοχεύει αποκλειστικά σε ψυχικές ασθένειες. Περιλαμβάνει επίσης ασκήσεις που, για παράδειγμα, αποκαθιστούν την κινητικότητα μετά από μια επέμβαση. Στην περίπτωση δίσκου με κήλη, για παράδειγμα, η ενίσχυση των μυών της πλάτης μπορεί να είναι χρήσιμη και μετά από χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, κάμψτε απαλά και τεντώνοντας το πόδι.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Κίνδυνοι, παρενέργειες & κίνδυνοι

Κατά κανόνα, δεν πρέπει να αναμένονται συμπτώματα με αθλητική θεραπεία. Σε ψυχολογική βάση, μπορεί να συμβεί όταν ένας ασθενής δεν επιθυμεί να ανοίξει στην ομάδα ή γενικά, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε άρνηση. Επιπλέον, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι η προσέγγιση δεν θα οδηγήσει στην ελπίδα για επιτυχία. Ωστόσο, είναι απίθανο η άσκηση να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία του ενδιαφερόμενου.

Ωστόσο, μπορεί να προκύψουν συμπτώματα κατά τη διάρκεια της αθλητικής θεραπείας για την αναγέννηση σωματικών ασθενειών. Αυτά συμβαίνουν συχνότερα όταν ο φυσιοθεραπευτής δίνει στον ασθενή κάποιες ασκήσεις για οικιακή χρήση και αυτές εκτελούνται λανθασμένα. Ειδικά κατά τη διάρκεια προπονήσεων που επηρεάζουν την πλάτη ή τα γόνατα, συχνά εντοπίζονται σφάλματα εφαρμογής, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε περαιτέρω καταγγελίες. Για παράδειγμα, είναι σημαντικό η άρθρωση να μην τεντώνεται ποτέ πλήρως κατά τη διάρκεια μιας άσκησης, αλλά διατηρεί πάντα μια μικρή κλίση στο τέλος και στην αρχική θέση. Επιπλέον, πρέπει πάντα να δίνεται προσοχή σε μια στάση στην οποία η πλάτη είναι σε ευθεία γραμμή και δεν σχηματίζεται κοίλη πλάτη.

Διαφορετικά, δεν μπορεί να αποκλειστεί η ανάπτυξη έντασης στους μυς. Αυτά είναι κυρίως αισθητά μέσω του πόνου. Η πληγείσα περιοχή συχνά σκληραίνει και, ανάλογα με τη θέση της, μπορεί να περιορίσει την κίνηση ορισμένων τμημάτων του σώματος. Το πάρα πολύ πρώιμο άγχος στην αθλητική θεραπεία σε πρόσφατα χειρουργικές αρθρώσεις οδηγεί συχνά σε πόνο και κακή επούλωση της πληγής. Ειδικά μετά τη χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, το πόδι πρέπει να κινείται αργά και η άρθρωση δεν πρέπει να τεντώνεται αμέσως με κάμψη.