Σπινθηρογραφία υποδοχέα σωματοστατίνης

Οι νευροενδοκρινικοί όγκοι (NET) μπορούν να προληφθούν με τη βοήθεια του Σπινθηρογραφία υποδοχέα σωματοστατίνης να διαγνωστεί. Ένα ανάλογο σωματοστατίνης επισημαίνεται ραδιενεργά με ιχνηθέτη και συσσωρεύεται σε ιστούς υψηλής πυκνότητας σε υποδοχείς σωματοστατίνης. Η έκθεση στην ακτινοβολία αυτής της εξέτασης αντιστοιχεί περίπου σε αυτήν της υπολογιστικής τομογραφίας της κοιλιάς.

Τι είναι το σπινθηρογράφημα υποδοχέα Somatostatin;

Η σπινθηρογραφία υποδοχέα σωματοστατίνης είναι μια διαδικασία απεικόνισης πυρηνικής ιατρικής που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση νευροενδοκρινικών όγκων (NET) ειδικότερα. Αυτοί εκφράζουν υποδοχείς σωματοστατίνης σε υψηλή πυκνότητα με τους οποίους συνδέεται η οκτρεοτίδη, ένα συνθετικό ανάλογο σωματοστατίνης.

Αυτό επισημαίνεται ραδιενεργά και η εκπεμπόμενη ακτινοβολία γάμμα ανιχνεύεται με κάμερα γάμμα. Με αυτόν τον τρόπο, αυτοί οι όγκοι, που συχνά δεν είναι προσβάσιμοι σε άλλες μεθόδους απεικόνισης, μπορούν να εντοπιστούν. Η μέθοδος είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στη διάγνωση νευροενδοκρινικών όγκων, με εξαίρεση το ινσουλίνη.

Λειτουργία, αποτέλεσμα και στόχοι

Ο κύριος τομέας εφαρμογής της σπινθηρογραφίας των υποδοχέων σωματοστατίνης είναι η διάγνωση νευροενδοκρινικών όγκων (NET). Αυτά είναι επιθηλιακά νεοπλάσματα που εμφανίζονται κυρίως στην κοιλιά και το πάγκρεας. Μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις, και έχουν συχνότητα 1-2 ανά 100.000 ανά έτος.

Αυτοί οι όγκοι εκφράζουν υποδοχείς σωματοστατίνης σε υψηλή πυκνότητα, ο οποίος χρησιμοποιείται για την ανίχνευση πυρηνικής ιατρικής. Το ινσουλινώμα, ένας όγκος που προέρχεται από τα ενδοκρινικά βήτα κύτταρα (νησίδες Langerhans) στο πάγκρεας, είναι ο μόνος νευροενδοκρινικός όγκος που δεν μπορεί να διαγνωστεί με σπινθηρογραφία υποδοχέα σωματοστατίνης επειδή δεν έχει τέτοιους υποδοχείς.

Το ραδιοφαρμακευτικό προϊόν που χρησιμοποιείται αποτελείται από ένα ανάλογο σωματοστατίνης, έναν ισχυρό παράγοντα συμπλοκοποίησης και έναν εκπομπό γάμμα που ονομάζεται ιχνηθέτης. Ένα συνήθως χρησιμοποιούμενο ανάλογο σωματοστατίνης είναι το οκτρεοτίδιο, γι 'αυτό και αυτή η διαδικασία είναι επίσης γνωστή ως οκτρεοτίδη σάρωση. Το οκτρεοτίδιο συνδέεται με τον παράγοντα συμπλοκοποίησης, για παράδειγμα DTPA (διαιθυλενοτριαμινοπενταοξικό οξύ) ή DOTA (1,4,7,10-τετρααζακυκλοδωδεκάνιο-1,4,7,10-τετραοξικό οξύ) και επισημαίνεται ραδιενεργά λίγο πριν από τη χρήση.

Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, με 111 ίνδιο, το οποίο εκπέμπει ακτίνες γάμμα και έχει χρόνο ημιζωής 2,8 ημέρες. Η ένωση με DTPA ονομάζεται 111indium pentetreotide. Λόγω αυτού του μικρού χρόνου ημιζωής, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί η ραδιενεργή σήμανση αμέσως πριν από την εξέταση.

Το ραδιοφάρμακο χορηγείται ενδοφλεβίως και κατανέμεται σε όλο τον οργανισμό μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Το τμήμα οκτρεοτιδίου του μορίου συνδέεται με υποδοχείς σωματοστατίνης στο σώμα και συσσωρεύεται σε ιστούς με υψηλή πυκνότητα υποδοχέα. Αυτά βρίσκονται φυσικά σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου όπως ο υποθάλαμος, ο φλοιός και ο εγκέφαλος. Επιπλέον, διάφοροι όγκοι και οι μεταστάσεις τους εκφράζουν αυτόν τον υποδοχέα.

Η σπινθηρογραφία υποδοχέα σωματοστατίνης είναι ιδιαίτερα πολύτιμη για την ανίχνευση νευροενδοκρινικών όγκων γαστρεντεροπαγκρεατικών (GEP-NET), οι οποίοι δύσκολα μπορούν να εμφανιστούν με άλλες μεθόδους απεικόνισης. Η σάρωση οκτρεοτιδίων δείχνει μια πολύ υψηλή ευαισθησία εδώ. Χρησιμοποιείται τόσο για την πρωτογενή διάγνωση όσο και για τη σταδιοποίηση (προσδιορισμός του σταδίου του όγκου) και για τον μετεγχειρητικό έλεγχο.

Επιπλέον, το σπινθηρογράφημα υποδοχέα σωματοστατίνης χρησιμοποιείται για τη διάγνωση μυελοκυτταρικών καρκινωμάτων και όγκων κυττάρων Merkel και για τη διαφορική διάγνωση μηνιγγιώματος έναντι νευρωμάτων. Ορισμένοι καρκίνοι του μαστού και του παχέος εντέρου εκφράζουν επίσης υποδοχείς σωματοστατίνης. Η ευαισθησία της οκτρεοτιδικής σάρωσης είναι πολύ χαμηλότερη εδώ, γι 'αυτό δεν χρησιμοποιείται για τη διάγνωση αυτών των ασθενειών.

Η πρώτη φωτογραφία τραβήχτηκε με την κάμερα γάμμα τέσσερις ώρες μετά τη χορήγηση του ραδιοφαρμακευτικού προϊόντος. Το ραδιενεργό ισότοπο συνδέεται τώρα με τους υποδοχείς σωματοστατίνης του οργανισμού μέσω του συστατικού οκτρεοτίδης και εκπέμπει ακτινοβολία γάμμα όταν αποσυντίθεται. Σε περιοχές με υψηλή πυκνότητα υποδοχέων σωματοστατίνης, υπάρχει αυξημένη ακτινοβολία γάμμα, η οποία ανιχνεύεται από την κάμερα γάμμα και εμφανίζεται ως εικόνα.

Έτσι μπορεί να εντοπιστεί ένας όγκος. Η εξέταση διαρκεί περίπου μία ώρα. Θα επαναληφθεί την επόμενη μέρα. Το ραδιοφαρμακευτικό προϊόν εκκρίνεται μέσω των νεφρών και των εντέρων. Εναλλακτικές λύσεις έναντι του 111 πεντετρεοτίδιου ινδίου είναι, για παράδειγμα, το τεκτρωτίδιο 99 τεχνητίου, με το οποίο μπορεί να επιτευχθεί ακόμη υψηλότερη ευαισθησία. Άλλα ισότοπα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι το ιώδιο και το γάλλιο. Το τελευταίο χρησιμοποιείται για τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET).

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Κίνδυνοι, παρενέργειες & κίνδυνοι

Οι ακτίνες γάμμα, όπως οι ακτίνες Χ, είναι ένας τύπος ιονίζουσας ακτινοβολίας. Αυτά έχουν την ικανότητα να αφαιρούν ηλεκτρόνια από άτομα, δηλαδή να τα ιονίζουν. Εάν επηρεάζονται μόρια του γονιδιώματος, δηλ. DNA, μπορεί να προκύψουν μεταλλάξεις που μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο.

Τέτοιες μεταλλάξεις και μοριακές αλλαγές εμφανίζονται ξανά και ξανά στα κύτταρα λόγω διαφόρων αιτιών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, μπορούν να εξαλειφθούν από τα κυτταρικά συστήματα επισκευής.

Στην εμβρυϊκή φάση, ωστόσο, ο οργανισμός είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε επιβλαβείς επιδράσεις. Η συνέπεια της έκθεσης σε ακτινοβολία στη μήτρα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στην παιδική ηλικία. Για αυτόν τον λόγο, οι εξετάσεις πυρηνικής ιατρικής αντενδείκνυνται σε έγκυες γυναίκες. Κάθε ασθενής πρέπει να αποφεύγει την εντατική επαφή με έγκυες γυναίκες και μικρά παιδιά την ημέρα της εξέτασης.

Στα παιδιά, η ένδειξη είναι αυστηρή και η δόση του ραδιοφαρμακευτικού προϊόντος μειώνεται ανάλογα με την ηλικία και το βάρος του παιδιού. Δεδομένου ότι τα ραδιοφαρμακευτικά προϊόντα μπορούν να συσσωρευτούν στο μητρικό γάλα, συνιστάται στις γυναίκες που θηλάζουν να εκφράζουν γάλα πριν από την εξέταση και να διακόψουν το θηλασμό για λίγες ημέρες μετά τη σπινθηρογραφία.

Ο σύντομος χρόνος ημιζωής των ισοτόπων που χρησιμοποιούνται σε μελέτες πυρηνικής ιατρικής διασφαλίζει ότι η ακτινοβολία δεν παραμένει στον οργανισμό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η έκθεση σε ακτινοβολία μιας οκτρεοτιδικής σάρωσης σε ενήλικες είναι 13-26 mSv (χιλιοστά). Αυτό αντιστοιχεί περίπου στην έκθεση σε ακτινοβολία μιας υπολογιστικής τομογραφίας της κοιλιάς. Για σύγκριση: Μια απλή ακτινογραφία πνεύμονα έχει 0,02-0,04 mSv. Η έκθεση στη φυσική ακτινοβολία του περιβάλλοντος είναι 2-3 mSv ανά έτος.

Δεν αναμένονται άμεσες παρενέργειες και οι αντιδράσεις δυσανεξίας στο ραδιοφαρμακευτικό προϊόν είναι εξαιρετικά σπάνιες. Οι ασθενείς που λαμβάνουν οκτρεοτίδη ως θεραπευτικός παράγοντας πρέπει να σταματήσουν να το παίρνουν λίγες ημέρες πριν από την εξέταση.