Ο όρος Μικρό για την ηλικία κύησης περιγράφει τα νεογνά που είναι πολύ μικρά για την αντίστοιχη ηλικία ωριμότητας. Ο αγγλικός όρος έχει καθιερωθεί και συντομογραφείται ως SGA. Τα περισσότερα παιδιά SGA μεγαλώνουν αργότερα και φτάνουν στο κανονικό ύψος και βάρος.
Τι σημαίνει το Small for Gestational Age;
.jpg)
© sabelskaya - stock.adobe.com
Ο όρος Μικρό για την ηλικία κύησης, συντομογραφείται επίσης ως SGA, έχει γίνει ο κανόνας για την περιγραφή νεογνών που είναι πολύ μικρά και πολύ ελαφριά κατά τη γέννηση. Σε αυτά τα παιδιά, το μέγεθος γέννησης ή το βάρος γέννησης βρίσκεται στο χαμηλότερο εύρος της κανονικής στατιστικής κατανομής. Υπάρχουν δύο διαφορετικοί ορισμοί.
Ένας ορισμός ορίζει το μήκος και το βάρος τουλάχιστον δύο τυπικές αποκλίσεις κάτω από το μέσο όρο. Αυτό αντιστοιχεί σε βάρος και μήκος κάτω από το 3ο εκατοστημόριο. Όλοι οι γιατροί που ασχολούνται με τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη των παιδιών προτιμούν αυτόν τον ορισμό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ανάπτυξη δεν επιβραδύνεται μέχρι το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.
Το έμβρυο δεν κερδίζει πλέον βάρος, αλλά το μέγεθος του παιδιού εξακολουθεί να είναι φυσιολογικό κατά τη γέννηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, χρησιμοποιείται ο όρος ασύμμετρη καθυστέρηση. Εάν τόσο το βάρος όσο και το ύψος είναι πολύ μικρά, υπάρχει συμμετρική καθυστέρηση. Αυτός ο ορισμός είναι επαρκής για στατιστικές και επομένως δεν είναι κατάλληλος για τον προσδιορισμό της αιτίας της καθυστερημένης ανάπτυξης.
Υπάρχει επίσης η έννοια του καθυστέρηση ενδομήτριας ανάπτυξης, το οποίο χρησιμοποιείται επίσης συνώνυμα για SGA. Αυστηρά, αυτός ο ορισμός ισχύει μόνο για παιδιά που έχουν καθυστερήσει την ανάπτυξη λόγω παθολογικής αιτίας. Ωστόσο, μόνο ένα κλάσμα όλων των παιδιών SGA εμπίπτουν σε αυτόν τον ορισμό. Η συχνότητα καθυστέρησης της ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι περίπου πέντε τοις εκατό.
αιτίες
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για καθυστερημένη ανάπτυξη. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλώς μια απόκλιση από την κανονική ανάπτυξη. Η ανάπτυξη συνήθως παγιδεύεται μετά τη γέννηση. Συχνά δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για παθολογική ανάπτυξη. Είναι απλώς μια στατιστική ασυμφωνία. Ωστόσο, υπάρχουν φυσικά λόγοι για τέτοιες στατιστικές διακυμάνσεις.
Αυτά δεν μπορούν να προσδιοριστούν σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Συχνά, ωστόσο, οφείλεται στη διατροφή και τον τρόπο ζωής της μητέρας. Ειδικά στην περίπτωση των μητέρων που καπνίζουν, υπάρχουν στατιστικά πιο συχνές καθυστερήσεις στην ανάπτυξη των εμβρύων. Το επίπεδο διατροφής και η παροχή θρεπτικών ουσιών στο έμβρυο μέσω του πλακούντα παίζουν επίσης ρόλο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι λοιμώξεις και άλλες ασθένειες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν επίσης αντίκτυπο στην ανάπτυξη.
Κατά κανόνα, η ανάπτυξη και η ανάπτυξη του παιδιού ομαλοποιούνται μετά τη γέννηση. Ωστόσο, ένα σημαντικά μικρότερο ποσοστό παιδιών έχουν καθυστερήσει την ανάπτυξη λόγω σοβαρής διαταραχής της υγείας. Συχνά αυτά είναι γενετικά ελαττώματα που αναστέλλουν την ανάπτυξη και μερικές φορές προκαλούν γενική φυσική δυσπλασία.
Σοβαρές ασθένειες της εγκύου μητέρας, όπως η ερυθρά, μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε καθυστέρηση της ανάπτυξης του εμβρύου. Η κατάχρηση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Τέλος, πρέπει να ελέγχεται η λήψη φαρμάκων.
Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία
Ο αγγλικός όρος "Small for Gestational Age" δείχνει ήδη το πραγματικό χαρακτηριστικό του SGA. Κατά τη γέννηση, τα προσβεβλημένα παιδιά είναι πολύ μικρά όσον αφορά την ωριμότητα. Επιπλέον, το βάρος γέννησής τους είναι πολύ χαμηλό σε σύγκριση με τη στατιστική κανονική κατανομή. Ωστόσο, τα περισσότερα παιδιά φτάνουν σε ύψος και βάρος και αναπτύσσονται κανονικά αργότερα.
Για μερικούς, ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος η διαδικασία ανάπτυξης να παραμείνει καθυστερημένη. Ως αποτέλεσμα, αυτοί που επηρεάζονται σε αυτές τις περιπτώσεις πάσχουν από μικρό ανάστημα ακόμη και στην ενηλικίωση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν δεν έχει σημειωθεί σημαντική ώθηση στην ηλικία των δύο. Μετά από αυτό, το έλλειμμα ανάπτυξης συνήθως δεν μπορεί πλέον να αντισταθμιστεί.
Η επιβράδυνση της ανάπτυξης ξεκινά συχνά το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Η πρόωρη γέννηση συμβαίνει περίπου στο 30 τοις εκατό αυτών που έχουν προσβληθεί. Τα παιδιά με SGA συχνά υποφέρουν από συνεχή υπογλυκαιμία και χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα αμέσως μετά τη γέννηση. Όταν υπάρχει έλλειψη οξυγόνου, σχηματίζονται περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια.
Αυτό αυξάνει το ιξώδες του αίματος και οδηγεί σε κυκλοφορικές διαταραχές. Σοβαρή εγκεφαλική βλάβη που οδηγεί σε παράλυση ή διαταραχές της κίνησης παρατηρείται ελαφρώς πιο συχνά από ότι σε παιδιά φυσιολογικού βάρους. Ελαφρές διαταραχές των λεπτών κινητικών δεξιοτήτων και συντονισμός της κίνησης εμφανίζονται κάπως πιο συχνά στα προσβεβλημένα παιδιά σχολείου. Αυξάνεται επίσης ο κίνδυνος ανάπτυξης διαβήτη και καρδιαγγειακών παθήσεων στην ενηλικίωση.
Διάγνωση & πορεία της νόσου
Σύμφωνα με το SGA, ένα βρέφος είναι πολύ μικρό μετά τη γέννηση εάν έχει μήκος μικρότερο από 46 εκατοστά και / ή ζυγίζει λιγότερο από 2.600 γραμμάρια. Αυτό αντιστοιχεί στο διπλάσιο της τυπικής απόκλισης κάτω από τις μέσες τιμές των 51 εκατοστών κατά τη γέννηση ή 3400 γραμμαρίων κατά το βάρος γέννησης. Συνήθως αυτό δεν είναι πρόβλημα, διότι το βρέφος συμβαίνει με την κανονική ανάπτυξη σε πάνω από 90 τοις εκατό των περιπτώσεων.
Το υπόλοιπο δέκα τοις εκατό μπορεί να αυξηθεί σύντομα. Σε περίπτωση παθολογικών διαταραχών, πρέπει να αναζητηθεί η συγκεκριμένη αιτία. Τα παιδιά με αναπτυξιακή καθυστέρηση διατρέχουν στατιστικά μεγαλύτερο κίνδυνο να πάσχουν από ορισμένες ασθένειες τα τελευταία χρόνια. Αυτά κινδυνεύουν ιδιαίτερα να αναπτύξουν σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, παχυσαρκία και μεταβολικό σύνδρομο.
Ακόμη και μετά τη γέννηση παιδιών SGA, υπάρχει αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη, ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας και μεταβολικών διαταραχών. Εάν η ανάπτυξη δεν αρχίσει να αυξάνεται έως το τέλος του δεύτερου έτους ζωής, θα παραμείνει σύντομη.
Το SGA διαγιγνώσκεται μετρώντας το μήκος του σώματος και το σωματικό βάρος μετά τη γέννηση και ταυτόχρονα προσδιορίζοντας την ηλικία της ωριμότητας. Το βάρος, το μήκος και η περιφέρεια της κεφαλής τεκμηριώνονται τακτικά εντός δύο ετών. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, πρέπει να αναζητηθεί μια υποκείμενη παθολογική αιτία.
Επιπλοκές
Κατά κανόνα, το Small for Gestational Age μπορεί να έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής του ατόμου. Τα ακριβή συμπτώματα και επιπλοκές αυτής της ασθένειας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το ακριβές βάρος και το μέγεθος της γέννησης, έτσι ώστε να μην μπορεί να γίνει μια γενική πρόβλεψη για την πορεία. Ωστόσο, οι πάσχοντες πάσχουν από μικρό ανάστημα και επίσης από διαβήτη ή παχυσαρκία.
Αυτά τα συμπτώματα της νόσου Small for Gestational Age μπορούν να οδηγήσουν σε εκφοβισμό ή πειράγματα, ειδικά στους νέους, και έτσι να προκαλέσουν κατάθλιψη και άλλα ψυχολογικά παράπονα. Επιπλέον, ο μεταβολισμός όσων επηρεάζονται συχνά διαταράσσεται, οδηγώντας σε αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η θεραπεία του μικρού για την ηλικία κύησης βασίζεται στις ακριβείς αιτίες και μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια φαρμάκων. Συνήθως δεν υπάρχουν επιπλοκές. Ωστόσο, η συνήθης ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί ακόμη και με τη βοήθεια φαρμάκων. Το κατά πόσον η ασθένεια θα οδηγήσει σε μειωμένο προσδόκιμο ζωής δεν μπορεί γενικά να προβλεφθεί.
Θεραπεία & Θεραπεία
Το SGA αντιμετωπίζεται με επαρκή διατροφή και επαρκή παροχή βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων. Ταυτόχρονα, υπάρχει στενή παρακολούθηση του βάρους και της ανάπτυξης του σωματικού μήκους. Εάν το παιδί παραμείνει πολύ κάτω από το μέσο όρο έως το τέλος του δεύτερου έτους της ζωής του, πρέπει να αποκλειστούν άλλες αιτίες επιβράδυνσης της ανάπτυξης χρησιμοποιώντας μια διαφορική διάγνωση.
Εάν το μικρό ανάστημα διατηρηθεί, η ορμονική θεραπεία με αυξητική ορμόνη μπορεί να δοκιμαστεί από την ηλικία των τεσσάρων ετών. Σε πολλές περιπτώσεις, τα παιδιά θα φτάσουν σε φυσιολογικό μήκος ανάπτυξης εντός τριών ετών. Η θεραπεία με την αυξητική ορμόνη θα πρέπει, ωστόσο, να συνεχιστεί χωρίς διακοπή έως ότου επιτευχθεί το τελικό μήκος, ώστε να μην διακινδυνεύσει ένα έλλειμμα ανάπτυξης. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ωστόσο, η ορμονική θεραπεία δεν επιτυγχάνει σημαντική ανάπτυξη.
πρόληψη
Το πιο σημαντικό μέτρο για την πρόληψη της SGA στους απογόνους είναι η διατήρηση ενός υγιούς τρόπου ζωής, ειδικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό περιλαμβάνει τη συνεχή αποχή από το κάπνισμα και το αλκοόλ. Μια ισορροπημένη διατροφή και άφθονη άσκηση έχουν επίσης θετική επίδραση στην ανάπτυξη του παιδιού.
Μετέπειτα φροντίδα
Ο αγγλικός όρος "Small for Gestational Age" δείχνει ήδη το πραγματικό χαρακτηριστικό του SGA. Κατά τη γέννηση, τα προσβεβλημένα παιδιά είναι πολύ μικρά όσον αφορά την ωριμότητα. Επιπλέον, το βάρος γέννησής τους είναι πολύ χαμηλό σε σύγκριση με τη στατιστική κανονική κατανομή. Ωστόσο, τα περισσότερα παιδιά φτάνουν σε ύψος και βάρος και αναπτύσσονται κανονικά αργότερα. Για μερικούς, ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος η διαδικασία ανάπτυξης να παραμείνει καθυστερημένη.
Ως αποτέλεσμα, αυτοί που επηρεάζονται σε αυτές τις περιπτώσεις πάσχουν από μικρό ανάστημα ακόμη και στην ενηλικίωση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν δεν έχει σημειωθεί σημαντική ώθηση στην ηλικία των δύο. Μετά από αυτό, το έλλειμμα ανάπτυξης συνήθως δεν μπορεί πλέον να αντισταθμιστεί. Η επιβράδυνση της ανάπτυξης ξεκινά συχνά το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.
Η πρόωρη γέννηση συμβαίνει περίπου στο 30 τοις εκατό αυτών που έχουν προσβληθεί. Τα παιδιά με SGA συχνά υποφέρουν από συνεχή υπογλυκαιμία και χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα αμέσως μετά τη γέννηση. Όταν υπάρχει έλλειψη οξυγόνου, σχηματίζονται περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια. Αυτό αυξάνει το ιξώδες του αίματος και οδηγεί σε κυκλοφορικές διαταραχές.
Σοβαρή εγκεφαλική βλάβη που οδηγεί σε παράλυση ή διαταραχές της κίνησης παρατηρείται ελαφρώς πιο συχνά από ότι σε παιδιά φυσιολογικού βάρους. Ελαφρές διαταραχές των λεπτών κινητικών δεξιοτήτων και συντονισμός της κίνησης εμφανίζονται κάπως πιο συχνά στα προσβεβλημένα παιδιά σχολείου. Αυξάνεται επίσης ο κίνδυνος ανάπτυξης διαβήτη και καρδιαγγειακών παθήσεων στην ενηλικίωση.
Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας
Σε πολλά παιδιά, το αρχικό κοντό ανάστημα ακολουθείται από αντισταθμιστική ανάπτυξη. Αλλά υπάρχει επίσης ο κίνδυνος οι ασθενείς να συνεχίσουν να είναι πολύ μικροί.
Στην καθημερινή ζωή, οι γονείς πρέπει να προσέχουν μια υγιεινή διατροφή για να αποφύγουν τα συμπτώματα ανεπάρκειας και να μειώσουν τον κίνδυνο διαβήτη. Επιπλέον, απαιτούνται τακτικές εξετάσεις με τον γιατρό, ο οποίος θα αξιολογήσει την περαιτέρω ανάπτυξη του ύψους και του βάρους. Ένας στενός ιατρικός έλεγχος είναι επίσης χρήσιμος στα επόμενα χρόνια προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος πιθανών δευτερογενών ασθενειών. Στην ηλικία του δημοτικού σχολείου, μπορεί να εμφανιστούν ορισμένες νευρολογικές ανωμαλίες, οι οποίες εμφανίζονται σε κινητικές διαταραχές ή σε περιορισμένες κινητικές δεξιότητες. Τέτοια συμπτώματα απαιτούν στενή εξέταση προκειμένου να αντιμετωπιστούν έγκαιρα τυχόν χειρότερες διαταραχές.
Μερικές φορές υπάρχει αυξημένο ψυχολογικό άγχος στην οικογένεια αυτών που πλήττονται. Πάνω απ 'όλα, οι ίδιοι οι ασθενείς αισθάνονται κατώτεροι λόγω του μικρού τους μεγέθους. Μια ομάδα αυτοβοήθειας βοηθά σε τέτοιες περιπτώσεις να αντιμετωπίσει καλύτερα την κατάσταση. Ενισχύει επίσης την αυτοπεποίθηση και οι κοντοί ασθενείς δεν αισθάνονται μόνοι με το πρόβλημά τους. Η καθημερινή υποστήριξη προέρχεται συχνά από μέλη της οικογένειας και φίλους. Επιπλέον, υπάρχουν ειδικά έπιπλα και άλλα βοηθήματα που διευκολύνουν τη ζωή των μικρών ατόμων.
.jpg)
.jpg)
