Κνήμη

Από Κνήμη Συνήθως κάθε παιδί ήδη γνωρίζει ότι πονάει άσχημα όταν κάποιος πατάει εναντίον σας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι σχετικά απροστάτευτο για οστικές καταστάσεις ακριβώς κάτω από το δέρμα. Είναι ένα σημαντικό οστό του σώματος, χωρίς το οποίο δεν θα μπορούσαμε ποτέ να σταθούμε σε όρθια θέση.

Τι είναι το κνήμη;

ο Κνήμη (Tibia) βρίσκεται δίπλα στο ινώδες ένα από τα δύο οστά του κάτω ποδιού και έτσι συνδέει το μηρό οστό με το ταρσικό οστό.

Είναι ένα τυπικό μακρύ οστό με γειτονικό μυελικό κανάλι. Περιοριστικές αρθρώσεις είναι το γόνατο και ο αστράγαλος, και υπάρχει επίσης μια αρκετά άκαμπτη, αρθρωτή σύνδεση μεταξύ της κνήμης και του ινώδους.

Ανατομία & δομή

Μια σύγκριση της ανατομίας μπορεί να αποκαλύψει τη σημασία του Κνήμη Για το κάτω άκρο, δηλαδή τα πόδια, ξεκαθαρίστε: Ενώ στο αντιβράχιο ο αγκώνας και η ακτίνα είναι περίπου τα ίδια λειτουργικά με τα οστά που τρέχουν το ένα δίπλα στο άλλο, στο κάτω πόδι το βάρος (επίσης ληφθεί κυριολεκτικά) μετατοπίζεται σαφώς υπέρ του ποδιού. Η κνήμη μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος του σωματικού φορτίου από την άρθρωση του γόνατος στην άρθρωση του αστραγάλου. Το ινώδες τρέχει στο πλάι του και χρησιμεύει μόνο ως μυϊκή προέλευση και για ανάρτηση στην άνω άρθρωση του αστραγάλου.

Το ινώδες δεν έχει άμεση σχέση με την άρθρωση του γόνατος: απλώς αποτελείται από το μηρό, το shinbone και το γόνατο. Μόνο η άνω άρθρωση του αστραγάλου σχηματίζεται από την κνήμη και την ινώδη σαν το δίκρανο του αστραγάλου και ο αστράγαλος κυλάει ως σύνδεσμος του αρμού, με την κνήμη να έχει επίσης την σημαντικά μεγαλύτερη περιοχή επαφής εδώ.

Υπάρχουν άλλα ανατομικά σημεία αναφοράς της κνήμης στην εικόνα ακτίνων Χ που είναι σημαντικά για τον γιατρό: οι κόνδυλοι ως ο ανώτερος αρθρικός χόνδρος στην άρθρωση του γόνατος, το tuberosity στην κορυφή ως σημείο εκκίνησης του επιγονατιδικού τένοντα του γόνατος, το πρόσθιο άκρο της κνήμης, του οποίου το περιόστεο δεν προέρχεται Οι μύες ή άλλοι μαλακοί ιστοί είναι καλυμμένοι και ως εκ τούτου πονάει τόσο πολύ σε εξωτερική επαφή, και το εσωτερικό πέλμα, που ανήκει στον αστράγαλο, είναι το πιο σημαντικό από αυτές τις δομές των οστών.

Μεταξύ της κνήμης και της ίνας, η λεγόμενη μεμβράνη interossea, μια νευρώδης μεμβράνη, εκτείνεται σε όλο το μήκος της, η οποία χωρίζει το κάτω πόδι σε δύο διαμερίσματα, μπροστά και πίσω από το οστό.

Οι μύες του οπίσθιου μηρού και των μεσαίων προσαγωγών βρίσκονται κυρίως στο εσωτερικό της κνήμης ακριβώς κάτω από την άρθρωση του γόνατος, στο μπροστινό και πίσω μέρος της κνήμης υπάρχουν ρίζες για τους πρόσθιοι και τους οπίσθιους μυς του κάτω ποδιού, οι οποίοι μερικές φορές έχουν πολύ μακριά νήματα τένοντα πίσω από τον αστράγαλο ο αστράγαλος και το εξωτερικό γεφυρώθηκαν κυρίως μπροστά του και επιτρέπει την κινητικότητα του ποδιού.

Όλα τα σημαντικά αιμοφόρα αγγεία και οι νευρικές οδοί έρχονται μέσω του κοίλου του γόνατος και στη συνέχεια χωρίζονται, με κάποια διάτρηση της ενδοσυνδετικής μεμβράνης και τροφοδοτούν το μπροστινό μέρος του κάτω μέρους του ποδιού και του ραχιαίου ποδιού, ενώ το μεγαλύτερο μέρος είναι κρυμμένο μεταξύ των στρωμάτων των μυών στο πίσω μέρος και καταλήγει μόνο στη σόλα του ποδιού και των ποδιών.

Λειτουργία & εργασίες

Η λειτουργία του Κνήμη είναι πραγματικά μια εγγύηση σταθερότητας. Είναι επομένως ένα πολύ δυνατό οστό, χωρίς το οποίο θα ήταν εντελώς αδύνατο να στέκεσαι και να περπατάς όρθια. Επιπλέον, χρησιμεύει ως σημείο εκκίνησης και αφετηρίας για τους μύες και σχηματίζει τις επιφάνειες των αρθρώσεων με τον μηρό και τον αστράγαλο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ο ρόλος του ως «χώρος» για το σχηματισμό αίματος, ο οποίος, όπως και όλα τα μακριά οστά, λαμβάνει χώρα στο μυελό των οστών του.

Ασθένειες και παθήσεις

στο Κνήμη Όπως συμβαίνει με όλα τα οστά, μπορεί να αναπτυχθούν διάφορες ασθένειες και τραυματισμοί.

Τα κατάγματα κνημιαίου είναι σίγουρα τα πιο συνηθισμένα: Το κάταγμα της κνημιαίας κεφαλής ακριβώς κάτω από το γόνατο εμφανίζεται κυρίως όταν το πόδι συμπιέζεται διαμήκως. Το κάταγμα του κνημιαίου άξονα εμφανίζεται συνήθως μαζί με ένα κάταγμα της ίνας, οι τυπικοί μηχανισμοί ατυχήματος είναι πτώση κατά το σκι ή εάν ένας πεζός πιάνεται από τον προφυλακτήρα οχήματος στο κατάλληλο ύψος. Λόγω της επιφανειακής θέσης των οστών, αυτά είναι επίσης συχνά ανοιχτά κατάγματα. Εν τω μεταξύ, ένα από τα πιο συνηθισμένα κατάγματα στο ανθρώπινο σώμα είναι το κάταγμα του αστραγάλου, στο κάτω μέρος της κνήμης ή του ινώδους. Τα περισσότερα από αυτά πρέπει να σταθεροποιηθούν λειτουργικά.

Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι λόγω της διαίρεσης του κάτω ποδιού σε στενά διαμερίσματα από την ενδοσυνδεμένη μεμβράνη που αναφέρθηκε παραπάνω, καταστάσεις πίεσης μπορεί να προκύψουν γρήγορα μετά από τραυματισμούς: Μετά από κάταγμα, ο ιστός διογκώνεται πάντα, η καρδιά συνεχίζει να αντλεί αίμα προς τα κάτω στο πόδι, κάτι που οφείλεται στην αυξημένη Η πίεση δεν μπορεί πλέον να ρέει πίσω και λόγω των σταθερών μεμβρανών δεν μπορεί πλέον να διαφύγει από το αντίστοιχο διαμέρισμα. Σοβαρός πόνος και αργός θάνατος του κάτω ποδιού είναι το αποτέλεσμα, απαιτείται γρήγορη δράση και διάσπαση της περιτονίας (δημιουργία χώρου).

Ο πόνος στην κνήμη, ειδικά σε παιδιά και εφήβους, μπορεί επίσης να ονομάζεται άσηπτη νέκρωση των οστών ή καλοήθεις και κακοήθεις όγκους του οστού. Υποδεικνύεται πάντοτε μια διευκρίνιση, εάν είναι απαραίτητο με την απεικόνιση ακτίνων Χ, ειδικά εάν δεν μπορεί να θυμηθεί κανένα ατύχημα.