Τα αδέλφια του Σωτήρα

Οπως και Τα αδέλφια του Σωτήρα χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό παιδιών που υποτίθεται ότι βοηθούν έναν άρρωστο μεγαλύτερο αδερφό. Λειτουργούν σαν ένα είδος καταστήματος ανταλλακτικών, γι 'αυτό η μέθοδος είναι πολύ αμφιλεγόμενη. Εάν ένα παιδί χρειάζεται αίμα ή ιστό, αυτό μπορεί να ληφθεί από τον «αδελφό διάσωσης», ο οποίος πρέπει να είναι γενετικά πανομοιότυπος με το άρρωστο παιδί. Για να διασφαλιστεί η γενετική αντιστοίχιση, πραγματοποιείται τεχνητή γονιμοποίηση και εμφυτεύεται το «βέλτιστο» έμβρυο στη γυναίκα.

Τι είναι τα αδέλφια Retter;

Ένα άτομο που πάσχει από λευχαιμία, για παράδειγμα, εξαρτάται από ξένο μυελό των οστών και αίμα. Συνήθως είναι δύσκολο να βρεθεί ένας κατάλληλος δότης. Σε μια τέτοια περίπτωση επιτρέπεται ήδη σε ορισμένες χώρες να "αναπαράγουν" ένα παιδί δότη. Εάν η συμβατότητα HLA των γονέων ενός άρρωστου παιδιού είναι ανεπαρκής, μπορεί να δημιουργηθεί ένας αδελφός μέσω γονιμοποίησης in vitro, δηλαδή σε δοκιμαστικό σωλήνα.

Τα προκύπτοντα έμβρυα εξετάζονται στη συνέχεια για τη γενετική τους αντιστοιχία με τον πιθανό αδερφό, που εμφυτεύεται στη μήτρα της γυναίκας εάν υπάρχει υψηλός βαθμός συμβατότητας και μεταφέρεται σε μια κανονική εγκυμοσύνη. Το προκύπτον μωρό στη συνέχεια χρησιμεύει ως κατάλληλος δότης για τον μεγαλύτερο αδελφό ή την αδελφή μέσω του αίματος του ομφάλιου λώρου ή του μυελού των οστών. Τα αδέλφια διάσωσης ως ιατρική μέθοδος είναι ηθικά πολύ αμφιλεγόμενα και απαγορεύονται στη Γερμανία, για παράδειγμα, στη Μεγάλη Βρετανία, ωστόσο, επιτρέπεται, γι 'αυτό οι επηρεαζόμενοι γονείς ζητούν βοήθεια στο εξωτερικό.

Λειτουργία, αποτέλεσμα και στόχοι

Με τη βοήθεια των προ-εμφυτευτικών διαγνωστικών (PGD), ελέγχεται η συμβατότητα των τεχνητά δημιουργημένων εμβρύων. Το PGD χρησιμεύει πραγματικά ως δοκιμή για τον έλεγχο εμβρύων από τεχνητή γονιμοποίηση για κληρονομικές ασθένειες, εάν οι γονείς του παιδιού έχουν ήδη προδιάθεση. Στην περίπτωση των Retter αδελφών, χρησιμοποιείται για την εύρεση ενός πιθανού δότη.

Τα ζωτικά κύτταρα για το μεγαλύτερο παιδί μπορούν στη συνέχεια να ληφθούν από το αίμα του ομφάλιου λώρου και το μυελό των οστών του αδελφού του διασώστη, γνωστό και ως Savior Sibling. Για το σκοπό αυτό, τα βλαστικά κύτταρα από τον ιστό που σχηματίζει αίμα μεταμοσχεύονται στον ασθενή με λευχαιμία έτσι ώστε να μπορεί να αποκατασταθεί ο κανονικός σχηματισμός αίματος.

Δυστυχώς, μέχρι στιγμής μόνο μερικές ασθένειες μπορούν να αντιμετωπιστούν με αυτόν τον τρόπο. Απαιτείται επίσης ένας κατάλληλος δότης μυελού των οστών για ορισμένες μορφές αναιμίας, όπου τα αδέλφια διάσωσης μπορούν να αντικαταστήσουν τις μεταγγίσεις αίματος από ξένους. Οι δωρεές οργάνων από τα αδέλφια διάσωσης, από την άλλη πλευρά, είναι πιο κρίσιμες, καθώς αυτές ενέχουν υψηλό κίνδυνο για το παιδί που δωρίζει. Οι γονείς των αδελφών διάσωσης γενικά αποφεύγουν να κάνουν τέτοιες δωρεές, καθώς αυτό εκθέτει ένα παιδί σε συγκεκριμένο κίνδυνο για να σώσει το άλλο.

Το 2003, ο πρώτος γενετικά επιλεγμένος αδελφός διάσωσης στην Ευρώπη γεννήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία. Η PGD επιτρέπεται σε όλη την Ευρώπη εκτός από τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία.

Κίνδυνοι, παρενέργειες & κίνδυνοι

Στη Γερμανία, δεν μπορούν να δημιουργηθούν αδέλφια διάσωσης, ειδικά η επιλογή εμβρύου που είναι κοινή με την PGD απαγορεύεται κατ 'αρχήν. Σύμφωνα με τον γερμανικό νόμο για την προστασία των εμβρύων, απαγορεύεται η αναπαραγωγή εμβρύων για οτιδήποτε άλλο εκτός από την καθαρή εγκυμοσύνη. Η δυνατότητα δημιουργίας ενός «μωρού σχεδιαστών» φαίνεται να προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία.

Για να μπορέσετε να προσδιορίσετε ποια μύτη έχει ή πόσο μεγάλη πρέπει να βασίζεται στο χρώμα των μαλλιών και των ματιών του παιδιού σας. Η αλιεία για τα καλύτερα γονίδια είναι επίσης αμφισβητήσιμη ως μέθοδος ιατρικής θεραπείας, καθώς ο αδελφός που δημιουργήθηκε θα μπορούσε να αισθάνεται περισσότερο σαν ένα προοριζόμενο παιδί από ένα προοριζόμενο παιδί. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι η ζωή ενός άλλου παιδιού μπορεί να σωθεί με αυτόν τον τρόπο. Το 2010, ένα μικρό κορίτσι θεραπεύτηκε από αναιμία Fanconi στο Μπρίστολ του Ηνωμένου Βασιλείου, χρησιμοποιώντας θεραπεία με βλαστικά κύτταρα. Για το λόγο αυτό, ο μικρός της αδελφός επιλέχθηκε από πολλά έμβρυα λίγους μήνες νωρίτερα.

Ωστόσο, δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη μόνο οι ψυχολογικές συνέπειες για τα παιδιά, αλλά και οι κίνδυνοι που συνδέονται με την τεχνητή γονιμοποίηση. Το αυγό αφαιρείται χειρουργικά από τη γυναίκα, και γι 'αυτό εκτίθεται στους συνήθεις κινδύνους όπως λοίμωξη ή εσωτερικούς τραυματισμούς. Κατ 'αρχήν, η τεχνητή γονιμοποίηση ακολουθείται συχνά από εγκυμοσύνη υψηλού κινδύνου, έως και την αποβολή.