Κάταγμα της ακτινικής κεφαλής

ΕΝΑ Κάταγμα της ακτινικής κεφαλής είναι - με περίπου 3 τοις εκατό όλων των σπασμένων οστών - ένα σχετικά σπάνιο κάταγμα. Το κάταγμα εμφανίζεται κυρίως ως αποτέλεσμα της πτώσης του τεντωμένου βραχίονα. Εκτός από τα συνηθισμένα κατάγματα, υπάρχουν επίσης σύνθετα κατάγματα, τα οποία μερικές φορές προκαλούν επίσης συνοδευτικούς τραυματισμούς.

Τι είναι μια σπασμένη ακτινική κεφαλή;

ο Κάταγμα ακτινικής κεφαλής χωρίζεται σε συνολικά πέντε τύπους. Ο τύπος 1 είναι ένα μη μετατοπισμένο κλάσμα. Αυτό το κάταγμα είναι μερικές φορές η πιο κοινή μορφή αυτού του σπάνιου τραυματισμού. Στον τύπο 2, ο γιατρός μιλά για ένα μετατοπισμένο κάταγμα, το οποίο ονομάζεται επίσης κάταγμα σμίλης, μεταξύ άλλων. Ο τύπος 2 είναι όταν υπάρχει ένας σχηματισμός βημάτων που υπερβαίνει τα 2 mm. Ο τύπος 3 είναι το σπασμένο κάταγμα. Στον τύπο 4, ο γιατρός μιλάει για κάταγμα λαιμού ακτίνας που δεν έχει μετατοπιστεί και στον τύπο 5 για κάταγμα λαιμού με ακτίνα. Οι τύποι 4 και 5 ταξινομούνται σύμφωνα με την ειδική φόρμα Bakalin.

αιτίες

Η πιο κοινή ή μοναδική αιτία θραύσης της ακτινικής κεφαλής πέφτει σε έναν εκτεταμένο ή ελαφρώς λυγισμένο βραχίονα. Αυτό σημαίνει ότι η έμμεση δύναμη είναι πάντα η αιτία για κάταγμα της ακτινικής κεφαλής. Η πτώση προκαλεί διάτμηση οστού, ευθεία κάταγμα ή μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε θραύση συντριμμιών (ή θραύση της ακτινικής κεφαλής). Δεν υπάρχουν άλλες γνωστές αιτίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αντίστοιχο κάταγμα.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Ο ασθενής παραπονείται για σοβαρό πόνο. Ο ενδιαφερόμενος περιγράφει κυρίως τον εντοπισμό του πόνου στην περιοχή του αντιβράχιου (κοντά στην ακτίνα) ή κοντά στην άρθρωση του αγκώνα.

Πολλοί ασθενείς παραπονιούνται επίσης για πόνο στα χέρια. Εδώ μπορεί να υποτεθεί ότι ο πόνος που προκαλείται από το κάταγμα της ακτινικής κεφαλής ακτινοβολεί στο χέρι. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, η κινητικότητα της άρθρωσης του αγκώνα περιορίζεται σοβαρά. Το κάταγμα της ακτινικής κεφαλής προκαλεί επίσης σημαντική διόγκωση - στην περιοχή του αγκώνα - που υποδηλώνει τραυματισμό.

Διάγνωση & πορεία της νόσου

Ο γιατρός διατάζει μια εξέταση ακτίνων Χ. Χρησιμοποιώντας τη διαδικασία απεικόνισης, μπορεί να πει εάν υπάρχει κάταγμα και τι είδους είναι. Εάν ο γιατρός δεν μπορεί να δει με σαφήνεια εάν έχει υπάρξει μετατόπιση του οστού, περαιτέρω μέθοδοι εξέτασης (θεραπεία μαγνητικού συντονισμού (MRI) ή υπολογιστική τομογραφία) μπορούν να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το βαθμό στον οποίο τραυματίζεται η ακτινική κεφαλή.

Αυτές οι διαδικασίες απεικόνισης είναι επίσης σημαντικές στο ότι μπορούν να αποκλειστούν τυχόν συνοδευτικοί τραυματισμοί. Τελικά, ο βραχίονας ή η ulna μπορεί να τραυματιστούν. Ανάλογα με τον τύπο και τους συνοδευτικούς τραυματισμούς, ο γιατρός αποφασίζει εάν πραγματοποιείται συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία ή θεραπεία. Ο χρόνος θεραπείας είναι περίπου έξι εβδομάδες. Συνήθως δεν αναμένεται επιπλοκές. Η κίνηση δεν περιορίζεται μετά τη θεραπεία. Δεν πρέπει να αναμένεται επακόλουθη ζημιά.

Επιπλοκές

Ένα κάταγμα της ακτινικής κεφαλής μπορεί περιστασιακά να οδηγήσει σε επιπλοκές. Οι γιατροί κάνουν διάκριση μεταξύ προηγούμενης έναρξης και μεταγενέστερης έναρξης. Η ψευδόρθρωση θεωρείται μάλλον σπάνια επίδραση του κατάγματος της ακτινικής κεφαλής. Είναι ιδιαίτερα εμφανές σε κατάγματα ακτινικού λαιμού που δεν έχουν μειωθεί επαρκώς.

Η επίπονη λανθασμένη θεραπεία είναι δυνατή ως μέρος της συντηρητικής θεραπείας. Αυτό οδηγεί σε μόνιμη κακή ευθυγράμμιση ή σχηματισμό βημάτων. Μεσοπρόθεσμα, υπάρχει κίνδυνος περιορισμένης κίνησης κατά την περιστροφή του αντιβραχίου και της μετατραυματικής οστεοαρθρίτιδας του αγκώνα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, απαιτούνται επιχειρησιακά μέτρα.

Μία από τις πιο συχνές επιπλοκές του κατάγματος της ακτινικής κεφαλής είναι ο χρόνιος περιορισμός της κίνησης της άρθρωσης του αγκώνα. Πιθανοί λόγοι γι 'αυτό είναι το ίδιο το κάταγμα ή πολύ μεγάλη περίοδος ακινητοποίησης. Επιπλέον, τα ελλείμματα τεντώματος στο αντιβράχιο είναι πιθανά, που προκαλούνται από συρρίκνωση ή κόλληση της κάψουλας. Εάν η φυσιοθεραπευτική αγωγή δεν φέρει καμία βελτίωση, μια επέμβαση μπορεί επίσης να βοηθήσει εδώ.

Πιθανές συνέπειες πρώιμης έναρξης του κατάγματος της ακτινικής κεφαλής είναι νευρικοί τραυματισμοί, σύνδρομο διαμερίσματος ή λοιμώξεις. Μεταγενέστερες επιπλοκές μπορεί να είναι λοιμώξεις ή εσφαλμένες ευθυγραμμίσεις των οστών. Μια επέμβαση για το κάταγμα της ακτινικής κεφαλής ενέχει επίσης τον κίνδυνο επιπλοκών.

Με αυτόν τον τρόπο, γειτονικές δομές μπορούν να επηρεαστούν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Πρόκειται κυρίως για συνδέσμους και νεύρα στην περιοχή του αγκώνα. Στη χειρότερη περίπτωση, θα υπάρξουν παρατεταμένα συμπτώματα αποτυχίας. Επειδή το απόλυτο ποσοστό επιτυχίας δεν μπορεί να επιτευχθεί με τη βοήθεια χειρουργικών επεμβάσεων, υπάρχει επίσης ο κίνδυνος οστεοαρθρίτιδας.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Σε περίπτωση κατάγματος της ακτινικής κεφαλής πρέπει πάντα να ζητείται η γνώμη του γιατρού. Δεν υπάρχει αυτοθεραπεία, οπότε η ασθένεια πρέπει σίγουρα να αντιμετωπιστεί από γιατρό. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αποφευχθούν επιπλοκές και να διασφαλιστεί ότι αναπτύσσονται σωστά μετά το κάταγμα. Σε περίπτωση κατάγματος της ακτινικής κεφαλής θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν ο ασθενής πάσχει από πολύ σοβαρό πόνο στην περιοχή του αντιβραχίου. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό, ειδικά μετά από πτώση ή οποιοδήποτε άλλο τραυματισμό σε αυτήν την περιοχή.

Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ο γιατρός έκτακτης ανάγκης πρέπει να καλείται ή το νοσοκομείο να επισκεφθεί. Ο πόνος μπορεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το χέρι και να έχει πολύ αρνητική επίδραση στην ποιότητα ζωής του ενδιαφερόμενου. Κατά κανόνα, η κινητικότητα του αντιβραχίου περιορίζεται επίσης σημαντικά από το κάταγμα της ακτινικής κεφαλής. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένας ορθοπεδικός χειρουργός μπορεί να θεραπεύσει καλά το κάταγμα της ακτινικής κεφαλής.

Θεραπεία & Θεραπεία

Εάν ο ασθενής παραπονιέται για έντονο πόνο ή εάν υπάρχει σοβαρή συλλογή, ο γιατρός μπορεί - χρησιμοποιώντας τοπική αναισθησία - να κάνει διάτρηση στις αρθρώσεις στην αρχή της θεραπείας. Αυτό ανακουφίζει σε μεγάλο βαθμό ή ανακουφίζει τον πόνο.

Αφού υποχωρήσει το πρήξιμο και είναι διαθέσιμα τα πρώτα αποτελέσματα των εξετάσεων απεικόνισης, ο γιατρός αποφασίζει εάν θα πρέπει να επιλεγεί μια συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία και θεραπεία. Εάν ο γιατρός αποφασίσει υπέρ της συντηρητικής θεραπείας, ο βραχίονας ακινητοποιείται πρώτα. Αυτό μέσω ενός νάρθηκα γύψου άνω βραχίονα. Ο άνω βραχίονας ή ο αγκώνας ακινητοποιείται υπό γωνία 90 μοιρών.

Εάν δεν υπάρχει καθυστερημένο κάταγμα, οι ασκήσεις φυσικοθεραπείας μπορούν να ξεκινήσουν μετά από μερικές ημέρες. Μετά από μερικές ημέρες, το άτομο που επηρεάζεται λαμβάνει - αντί του γύψου - ένα νάρθηκα, το οποίο πρέπει να φορεθεί για περίπου τρεις εβδομάδες. Μετά από σχεδόν έξι εβδομάδες υπάρχει πλήρης επούλωση. Η ελεύθερη κυκλοφορία πρέπει να αποκατασταθεί πλήρως - όπως και πριν από το ατύχημα. Συνιστώνται ασκήσεις φυσικοθεραπείας.

Μέσω αυτών των ασκήσεων, ενθαρρύνεται η κίνηση της άρθρωσης ή αποδεικνύεται η ίδια δυνατότητα κίνησης όπως πριν από το ατύχημα. Δεν πρέπει να αναμένονται μακροχρόνιες επιπτώσεις - ακόμη και αν δεν χρησιμοποιούνται φυσιοθεραπευτικές ασκήσεις.

Εάν δεν είναι δυνατή η συντηρητική θεραπεία, ο γιατρός αποφασίζει ποιος τύπος επέμβασης θα εκτελεστεί, ώστε να επιτευχθεί ένα τέλειο αποτέλεσμα. Πραγματοποιείται κυρίως εκτομή κεφαλής ακτίνας. Αυτή η χειρουργική μέθοδος χρησιμοποιείται, για παράδειγμα, για σπασμένα συντρίμμια. Εάν υπάρχει σύνθετο ή σοβαρό κάταγμα, ο γιατρός αποφασίζει σχετικά με την πρόσθεση ακτινικής κεφαλής.

Σε αυτήν τη διαδικασία, η τραυματισμένη ακτινική κεφαλή αντικαθίσταται με μια πρόσθεση. Και εδώ, ο χρόνος θεραπείας είναι περίπου έξι εβδομάδες. Ακόμα και μετά τη χειρουργική επέμβαση, είναι επωφελές εάν ληφθούν φυσικοθεραπευτικά μέτρα έτσι ώστε να αποκατασταθεί η πλήρης ελευθερία κινήσεων. Κατά κανόνα δεν υπάρχουν επιπλοκές.

πρόληψη

Τελικά, το κάταγμα της ακτινικής κεφαλής δεν μπορεί να αποφευχθεί καθόλου. Είναι σημαντικό ότι ο ενδιαφερόμενος αποφεύγει πτώσεις ή δεν θέλει να πιάσει τον εαυτό του με τεντωμένα χέρια. Ωστόσο, δεδομένου ότι πρόκειται για μια αντανακλαστική δράση, είναι σχεδόν αδύνατο να μην προσπαθήσετε να πιάσετε τον εαυτό σας με τα χέρια σας σε περίπτωση πτώσης.

Σε ηλικιωμένα άτομα ή άτομα που πάσχουν από οστικές ασθένειες (π.χ. οστεοπόρωση), κατάγματα της ακτινικής κεφαλής μπορεί να εμφανιστούν συχνότερα εάν θέλουν να στηριχθούν με τα τεντωμένα χέρια τους - ως μέρος της πτώσης. Σε αυτήν την περίπτωση, αυξάνεται η πιθανότητα πιθανών συνοδευτικών τραυματισμών.

Μετέπειτα φροντίδα

Ο τύπος και η ένταση της θεραπείας παρακολούθησης για μια σπασμένη ακτινική κεφαλή εξαρτώνται από τη συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία που χρησιμοποιείται.Μετά από συντηρητική θεραπεία με νάρθηκα, είναι σημαντικό να κινητοποιήσετε ξανά την άρθρωση του αγκώνα το συντομότερο δυνατό. Αυτό γίνεται για να αποφευχθούν μόνιμοι περιορισμοί στην κυκλοφορία.

Ο στόχος είναι να ανακτήσει την πλήρη κινητικότητά του μετά από περίπου έξι εβδομάδες. Εάν αυτό λειτουργεί και δεν υπάρχει πόνος, δεν απαιτείται περαιτέρω παρακολούθηση. Στην περίπτωση χειρουργικής θεραπείας του κατάγματος της ακτινικής κεφαλής, η θεραπεία παρακολούθησης ξεκινά επτά έως δέκα ημέρες μετά την ακινητοποίηση του αγκώνα χρησιμοποιώντας νάρθηκα.

Η παρακολούθηση της φροντίδας ξεκινά προσεκτικά με παθητικές ασκήσεις τεντώματος, δηλαδή χωρίς τη δική σας μυϊκή δύναμη. Είναι σημαντικό να είστε υπομονετικοί όταν το κάνετε αυτό, επειδή δεν πρέπει να επιτευχθεί πλήρης επέκταση του αγκώνα πριν περάσουν τέσσερις εβδομάδες. Η πραγματική προπόνηση δύναμης για την ανοικοδόμηση των μυών δεν αρχίζει παρά οκτώ έως δώδεκα εβδομάδες μετά τη χειρουργική θεραπεία της κήλης.

Εάν η προπόνηση των μυών ξεκινά πολύ νωρίς, αυξάνεται ο κίνδυνος μόνιμου περιορισμού των αγκώνων και επομένως πρέπει να αποφεύγεται. Μετά την επίτευξη πλήρους κινητικότητας και την ανοικοδόμηση των μυών, δεν απαιτείται περαιτέρω παρακολούθηση ή έλεγχος.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Μετά από κάταγμα ακτινικής κεφαλής, ισχύουν συνοδευτικά μέτρα όπως η ανάπαυση και η προστασία. Οι ασθενείς θα πρέπει να κρυώνουν τυχόν οίδημα και συλλογές και να ακολουθούν τις οδηγίες του γιατρού σχετικά με τη σωματική άσκηση. Ο ασθενής θα πρέπει να μιλήσει στο γιατρό σχετικά με τα φυσικά αναλγητικά για να υποστηρίξει τη φαρμακευτική θεραπεία.

Προς το παρόν, οι πληγέντες δεν πρέπει να σηκώνουν φορτία και δεν πρέπει να τεντώνουν ή να λυγίζουν το χέρι τους πάρα πολύ. Επιπλέον, το συνταγογραφούμενο φάρμακο πρέπει να λαμβάνεται. Περαιτέρω μέτρα επικεντρώνονται στην αποφυγή του κατάγματος και την προσοχή για ασυνήθιστα συμπτώματα. Δεδομένου ότι ένα κάταγμα της κεφαλής της ακτίνας σχετίζεται με περιορισμένη κίνηση του βραχίονα, μπορεί να απαιτούνται βοηθήματα όπως πατερίτσες.

Εάν το κάταγμα της κεφαλής της ακτίνας εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια ενός ατυχήματος, η θεραπεία μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη. Το τραύμα και τα συναισθηματικά προβλήματα πρέπει να διευκρινιστούν πριν από την εμφάνιση σοβαρών ψυχικών ασθενειών, όπως καταθλιπτική διάθεση ή φόβοι. Εάν τα παραπάνω μέτρα εκτελούνται με συνέπεια, ο τραυματισμός θα υποχωρήσει γρήγορα. Ωστόσο, εάν προκύψουν επιπλοκές που δεν μπορούν να μετριαστούν με μέτρα αυτοβοήθειας, ο γιατρός θα πρέπει να καλείται.