Περίχονδριο

ο Περίχονδριο είναι το δέρμα του χόνδρου από σφιχτό συνδετικό ιστό, το οποίο περιβάλλει, σταθεροποιεί και θρέφει όλους τους υαλικούς και ελαστικούς χόνδρους, με εξαίρεση τον χόνδρο των αρθρώσεων. Το perichondrium περιέχει την παροχή αίματος στον ιστό χόνδρου που είναι συνδεδεμένος με αυτό. Τραυματισμοί στο περιχόνδριο μπορεί να οδηγήσουν σε βλάβη του χόνδρου καθώς η παροχή του χόνδρου διακόπτεται τόσο.

Τι είναι το περίχοντριο;

Ο ιστός χόνδρου ή ο χόνδρος αποτελείται από εξειδικευμένα χονδροκύτταρα και αντιστοιχεί στην εξωκυτταρική βασική ουσία που έχει συσσωρευτεί συνδετικό ιστό. Με τη μορφή του αρθρικού χόνδρου, ο ιστός του χόνδρου καλύπτει τις μεμονωμένες επιφάνειες των αρθρώσεων των πραγματικών αρθρώσεων ή των διαρθρώσεων στον άνθρωπο, για παράδειγμα στην άρθρωση του γόνατος ή του ισχίου.

Ο στόχος του χόνδρου στις αρθρώσεις είναι να δημιουργήσει κινητικότητα χαμηλής τριβής. Εκτός από τις λειτουργίες των αρθρώσεων, ο χόνδρος είναι η βασική ουσία των μεσοσπονδύλιων δίσκων και των μηνίσκων. Ο ιστός του χόνδρου του ανθρώπινου σώματος έχει ένα στρώμα επικάλυψης έξω από τις αρθρώσεις, το λεγόμενο perichondrium. Το περιόνδριο σχηματίζει το πιο επιφανειακό στρώμα ιστού χόνδρου και αποτελείται από δύο στρώσεις.

Τα επιμέρους στρώματά του αντιστοιχούν στο στρώμα ίνας και στην κυτταρική στρώση. Το στρώμα κάλυψης όχι μόνο διατηρεί ζωντανό τον χόνδρο, αλλά επίσης υποστηρίζει την αναγέννηση της βλάβης του χόνδρου καθώς μεγαλώνει. Εκτός από τις επιφάνειες των αρθρώσεων, όλοι οι υαλικοί και οι ελαστικοί χόνδροι του σώματος έχουν ένα περιχόνδριο. Αντίθετα, ο ινώδης χόνδρος στερείται του περιχονδρίου.

Ανατομία & δομή

Το perichondrium αντιστοιχεί σε ένα σφιχτό στρώμα συνδετικού ιστού και επομένως εξειδικευμένα χονδροκύτταρα. Το στρώμα κάλυψης συνδέεται σταθερά με τον ιστό του χόνδρου μέσω ινών κολλαγόνου. Η δομή του περιχονδρίου αποτελείται από δύο διαφορετικά στρώματα.

Το στρώμα ινώδους σχηματίζει το εξωτερικό στρώμα ινών και αποτελείται από στενό συνδετικό ιστό με ίνες κολλαγόνου. Χάρη σε αυτό το στρώμα, ο συνδεδεμένος χόνδρος έχει υψηλή σταθερότητα διαστάσεων. Η κυτταρική στρώση αντιστοιχεί στο εσωτερικό στρώμα του περιχονδρίου. Είναι ένα πλούσιο σε κύτταρα χονδρογονικά στρώματα που περιέχει ινοβλάστες και μεσεγχυματικά κύτταρα της αδιαφοροποίητης μορφής. Τα μη διαφοροποιημένα μεσεγχυματικά κύτταρα μπορούν να γίνουν χονδροβλάστες ή να εξελιχθούν σε χονδροκύτταρα. Εμπλέκονται επομένως στην προθετική ανάπτυξη του χόνδρου.

Στο perichondrium υπάρχει επίσης ένα τριχοειδές δίκτυο που τροφοδοτεί ολόκληρο τον ιστό του χόνδρου. Δεδομένου ότι το στρώμα κάλυψης του χόνδρου περιέχει αναλόγως πολλά αγγεία και διαθέτει επίσης νευρικές απολήξεις, το στρώμα κάλυψης είναι εξαιρετικά ευαίσθητο στον πόνο.

Λειτουργία & εργασίες

Το perichondrium εκπληρώνει πολλές λειτουργίες στο ανθρώπινο σώμα. Όλες οι λειτουργίες του σχετίζονται με τον ιστό χόνδρου που καλύπτει το στρώμα κάλυψης. Από τη μία πλευρά, το περιχόνδριο έχει σταθεροποιητικό αποτέλεσμα και, μέσω των ινών κολλαγόνου και των ελαστικών ινών του, εξουδετερώνει όλες τις δυνάμεις εφελκυσμού που δρουν στον χόνδρο. Επιπλέον, το περίχρονδρο είναι υπεύθυνο για τη διατροφή και την παροχή οξυγόνου του ιστού του χόνδρου. Ο ιστός εκπληρώνει αυτή τη λειτουργία τροφοδοσίας μέσω της αγγειακής συσκευής που μεταφέρει μέσα.

Εκτός από τα θρεπτικά συστατικά, το αίμα περιέχει οξυγόνο σε μορφή αιμοσφαιρίνης και σε ελεύθερη μορφή. Στο ανθρώπινο σώμα, το αίμα είναι το πιο σημαντικό μέσο μεταφοράς. Εκτός από τα θρεπτικά συστατικά και το O2, οι αυξητικοί παράγοντες και οι ουσίες αγγελιοφόρου μεταφέρονται εν μέρει στο αίμα και φτάνουν στους ιστούς στόχους τους μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Στην περίπτωση του περιχονδρίου, η μεταφορά οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών από το αίμα στα κύτταρα του χόνδρου πραγματοποιείται με τη μορφή διάχυσης εντός της βασικής ουσίας. Η διάχυση βασίζεται σε μια μη κατευθυνόμενη τυχαία κίνηση μορίων λόγω θερμικής ενέργειας. Εάν η συγκέντρωση είναι άνιση, περισσότερα μόρια μετακινούνται από τις περιοχές υψηλής συγκέντρωσης στην χαμηλότερη συγκέντρωση.

Με αυτόν τον τρόπο, υπάρχει μεταφορά υλικού που μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς τη χρήση ενέργειας και έτσι αντιπροσωπεύει μια μορφή μεταφοράς παθητικών υλικών. Από το perichondrium, τα θρεπτικά συστατικά και το οξυγόνο κινούνται κατά μήκος της βαθμίδας συγκέντρωσης στον χόνδρο και τροφοδοτούν τον ιστό. Το γεγονός ότι ο αρθρικός χόνδρος δεν εξαρτάται από ένα περιχόνδριο οφείλεται πρωτίστως στη λεγόμενη αρθρίτιδα στην κοινή κάψουλα. Αυτό το αρθρικό υγρό διασφαλίζει την τροφοδοσία που παρέχεται από το στρώμα κάλυψης σε χόνδρο με περιόνδριο. Εκτός από τις αναφερθείσες λειτουργίες, το περίχρονδρο μπορεί να σχηματίσει αναγεννητικό χόνδρο στην πρώιμη παιδική ηλικία, εάν απαιτείται. Σε έναν ενήλικο οργανισμό, αυτή η λειτουργία δίνεται μόνο σε πολύ μικρό βαθμό σχεδόν καθόλου.

Ασθένειες

Μια εξαιρετικά επώδυνη ασθένεια του περιχονδρίου είναι η λεγόμενη περιχονδρίτιδα. Αυτή η ασθένεια είναι μια φλεγμονή του χόνδρου που προκαλείται από βακτήρια, η οποία επηρεάζει συνήθως το αυχένα και από εκεί μπορεί να εξαπλωθεί στο εσωτερικό ή εξωτερικό κανάλι του αυτιού.

Συνήθως τα παθογόνα που προκαλούν τη λοίμωξη είναι σταφυλόκοκκοι ή ψευδομονάδες. Τα παθογόνα διεισδύουν στον χόνδρο μέσω των μικρότερων τραυματισμών στο δέρμα, όπου πολλαπλασιάζονται. Συχνά ένα δάγκωμα εντόμου είναι αρκετό ως πύλη. Στην περιχονδρίτιδα, ο προσβεβλημένος ιστός συνήθως διογκώνεται και γίνεται ερυθρός. Μπορεί να εμφανιστεί δερματική φουσκάλες, η οποία συνοδεύεται από έντονο πόνο. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η περιχονδρίτιδα οδηγεί σε θάνατο ιστών. Οι τραυματισμοί στο αυχένα μπορούν επίσης να προκαλέσουν μόνιμη βλάβη στο περίχρονδρο που βρίσκεται εκεί.

Το ίδιο ισχύει και για τραυματισμούς σε όλους τους άλλους χόνδρους που καλύπτονται από το περιχονδρικό σώμα, για παράδειγμα στην περιοχή των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Οι τραυματισμοί στο περίχονδρο δεν πρέπει να υποτιμούνται επειδή το στρώμα κάλυψης τρέφει τον ίδιο τον χόνδρο. Για αυτόν τον λόγο, μετά από τραυματισμούς χόνδρου, περιχρονικούς τραυματισμούς ή ακόμη και αιματώματα μεταξύ του περιχονδρίου και του χόνδρου, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να σχηματιστεί νέκρωση στον ιστό του χόνδρου. Τέτοιες νεκρώσεις δεν είναι πλήρως αναστρέψιμες.

Επιπλέον, λόγω των πολυάριθμων νευρικών απολήξεων στον περιχονδριακό ιστό, υπάρχει έντονος πόνος σε τυχόν τραυματισμούς του περιχονδρίου. Αυτό το φαινόμενο του πόνου δεν πρέπει να συγχέεται με την οστεοαρθρίτιδα, η οποία αποτελεί ένδειξη φθοράς στον αρθρικό χόνδρο χωρίς περιχρόνιο.