λέμφος

ο λέμφος είναι μέρος του λεμφικού συστήματος, το οποίο είναι το πιο σημαντικό σύστημα μεταφοράς για το σώμα εκτός από την κυκλοφορία του αίματος.

Είναι υπεύθυνη για την αποτοξίνωση, την άμυνα, τον καθαρισμό του σώματος και την πλήρη παρακολούθηση της υγείας. Μπορεί να επηρεάσει πολλές επιπλοκές και κλινικές εικόνες. Ο κύριος σκοπός της λέμφου είναι να εκκρίνει παθογόνα, καθώς μαζί με τα λεμφοκύτταρα στους λεμφαδένες καταστρέφει τα παθογόνα.

Τι είναι η λέμφη;

Το όνομα λεμφαδένιο προέρχεται από τη λατινική λέξη lympha, που σημαίνει καθαρό νερό. Ο πληθυντικός τύπος "λέμφες" χρησιμοποιήθηκε για να προσδιορίσει τις ρωμαϊκές θεότητες γλυκού νερού. Το Lymph είναι το όνομα που δίνεται στο ανοιχτό κίτρινο, ελαφρώς γαλακτώδες, θολό και υδατώδες υγρό που βρίσκεται στα λεμφικά αγγεία και δρα ως ενδιάμεσος σύνδεσμος μεταξύ του υγρού ιστού και του πλάσματος του αίματος.

Συλλέγεται στις ρωγμές των ιστών και είναι επίσης με τα ονόματα Διακυτταρικό υγρό και Υγρό ιστών γνωστός. Περιέχει λιγότερη πρωτεΐνη σε σύγκριση με το πλάσμα του αίματος. Αποτελείται από ηλεκτρολύτες, πρωτεΐνες, χυλομικρόνια και τα λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία είναι επίσης γνωστά ως λευκοκύτταρα.

Ανατομία & δομή

Η λέμφη δημιουργείται από εξωσωματικό υγρό που διαφεύγει στον ενδοκυτταρικό χώρο μέσω των τριχοειδών αίματος και δεν μπορεί πλέον να επιστρέψει στην κυκλοφορία του αίματος. Πλένει γύρω από όλα τα κύτταρα. Τα κύτταρα παίρνουν τις ουσίες που χρειάζονται από αυτό και εκκρίνουν τα απόβλητά τους στο υγρό της λέμφου.

Η λέμφος επομένως περιέχει απόβλητα υλικά που πρέπει να αφαιρεθούν από τον ενδοκυτταρικό χώρο και συνεπώς διαφέρει από το διακυτταρικό υγρό. Η λέμφη συλλέγεται στα τριχοειδή λεμφαδένια, τα οποία συνδυάζονται για να σχηματίσουν μεγαλύτερα αγγεία και οδηγούν στους λεμφαδένες. Στους λεμφαδένες, η λέμφη συλλέγεται και διηθείται. Το υγρό αφήνει τους λεμφαδένες μέσω των αγγείων εκκένωσης.

Τα λεμφικά αγγεία ενώνονται για να σχηματίσουν τον λεμφικό πόρο στον οποίο ανοίγουν επίσης τα λεμφικά αγγεία που μεταφέρουν το απορροφούμενο λίπος από το έντερο. Το περιεχόμενο του λεμφικού αγωγού χύνεται στη φλέβα της κλείδας στα αριστερά και με αυτόν τον τρόπο η λέμφη επιστρέφει στη γενική κυκλοφορία του αίματος.

Το ανθρώπινο σώμα παράγει δύο έως τρία λίτρα υγρού λέμφου την ημέρα. Η λέμφος αποτελείται από πλάσμα και κύτταρα λεμφαδένων. Τα συστατικά του είναι ασβέστιο, φωσφορικό, κάλιο, κρεατινίνη, γλυκόζη, νάτριο, ουρία, καταλάση, διάσταση, λιπάση, διπεπτιδάση, ινωδογόνο και πρόδρομοι ινώδους. Η λέμφη από το στομάχι ή τα έντερα είναι συνήθως θολό στο χρώμα και ονομάζεται χτύπημα.

Λειτουργία & εργασίες

Η πιο σημαντική λειτουργία της λέμφου και ολόκληρου του λεμφικού συστήματος είναι η μεταφορά θρεπτικών ουσιών και απορριμμάτων. Το λεμφικό σύστημα, με τα λεμφικά του αγγεία, τα οποία χρησιμεύουν ως οδοί, παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στη μεταφορά του σώματος εκτός από την κυκλοφορία του αίματος. Η απόρριψη παθογόνων, ξένων σωμάτων και βακτηρίων γίνεται στους λεμφαδένες. Η λέμφη μεταφέρει διαλυμένες ουσίες, πρωτεΐνες και λιπίδια και παίζει σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα επειδή μεταφέρει ξένα σώματα και μικρόβια στους λεμφαδένες, όπου τα λεμφοκύτταρα αντιδρούν σε αυτά.

Η λέμφη και το λεμφικό σύστημα είναι υπεύθυνα για την αποτοξίνωση, την αποστράγγιση ιστών και το ανοσοποιητικό σύστημα. Όλες οι ουσίες που δεν μπορούν να αφαιρεθούν απευθείας από τον ιστό στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων της κυκλοφορίας του αίματος επειδή δεν είναι δυνατή λόγω της μοριακής τους μάζας ή της υδροφοβικότητάς τους μεταφέρονται μέσω της λέμφου. Το υπερβολικό υγρό από τον ιστό αποστραγγίζεται μέσω των λεμφικών αγγείων.

Η λέμφη αναλαμβάνει επίσης τη μεταφορά των λιπιδίων που απορροφώνται από το έντερο, τα οποία πρώτα διέρχονται μέσω του λεμφικού αγωγού, από όπου φτάνουν στις φλέβες και στο ήπαρ, όπου τροφοδοτούνται στον μεταβολισμό. Η λέμφη αναλαμβάνει μια πολύ σημαντική λειτουργία στο ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς αντιδρά στα παθογόνα σχηματίζοντας λεμφοκύτταρα και αυτά μπορούν στη συνέχεια να καταπολεμηθούν σε όλο το σώμα. Αυτός ο πολλαπλασιασμός συγκεκριμένων κυττάρων, των λεγόμενων Τ κυττάρων και των Β κυττάρων, στον λεμφαδένα ονομάζεται αντίδραση βλαστικού κέντρου.

Ασθένειες

Δεδομένου ότι δημιουργείται συνεχώς νέο υγρό ιστού, η απομάκρυνσή του μέσω των λεμφικών αγγείων μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. Στην περίπτωση ασθενειών μπορεί να συμβεί ότι περισσότερο υγρό διαφεύγει από τα τριχοειδή από το κανονικό και έτσι το υγρό δεν μπορεί να αφαιρεθεί τόσο γρήγορα.

Μία τέτοια διαταραχή του λεμφικού συστήματος είναι το λεγόμενο λεμφοίδημα. Αυτό είναι πρήξιμο που συμβαίνει όταν το υγρό στον ιστό δεν μπορεί να αποστραγγιστεί. Αυτό σημαίνει ότι το υγρό συσσωρεύεται στον ιστό. Η λέμφη συσσωρεύεται και ο ιστός διογκώνεται. Τα άκρα επηρεάζονται όλο και περισσότερο από λεμφοίδημα, αλλά οίδημα μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε άλλα μέρη του σώματος.

Το πνευμονικό οίδημα μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο και μπορεί να οδηγήσει σε πνιγμό στη δική σας λέμφη που έχει συσσωρευτεί στις κυψελίδες. Το πνευμονικό οίδημα μπορεί να αναπτυχθεί όταν το αριστερό μισό της καρδιάς εξασθενεί και η κυκλοφοριακή συμφόρηση σχηματίζεται στη μικρή κυκλοφορία.

Η λεμφαγγίτιδα είναι μια ασθένεια του λεμφικού συστήματος που προκαλείται από βακτήρια και προκαλεί φλεγμονή του λεμφικού συστήματος. Η λεμφαδενίτιδα ορίζει τους φλεγμονώδεις λεμφαδένες. Οι όγκοι μπορούν επίσης να εξαπλωθούν μέσω του λεμφικού συστήματος. Τα καρκινικά κύτταρα μεταφέρονται από έναν πρωτογενή όγκο μέσω των λεμφικών αγγείων και σχηματίζουν μεταστάσεις.

Η εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων μέσω του λεμφικού συστήματος είναι επίσης γνωστή ως λεμφογενής μετάσταση. Προκειμένου να περιοριστεί η μετάσταση, οι λεμφαδένες απομακρύνονται συχνά χειρουργικά σε καρκινοπαθείς.