φαιά ουσία

ο φαιά ουσία είναι ένα σημαντικό μέρος του κεντρικού νευρικού συστήματος και καθορίζει σημαντικά τις λειτουργίες του. Οι ικανότητες νοημοσύνης του εγκεφάλου σχετίζονται ιδιαίτερα με την γκρίζα ύλη. Ωστόσο, εκτός από τη νοημοσύνη, ελέγχει όλες τις αντιληπτικές διαδικασίες και την ανθρώπινη κινητική απόδοση.

Ποια είναι η γκρίζα ύλη;

Το κεντρικό νευρικό σύστημα αποτελείται από γκρι και λευκή ύλη. Σε αντίθεση με το λευκό, η γκρίζα ύλη αποτελείται από τα πραγματικά κυτταρικά σώματα των νευρικών κυττάρων (νευρώνες) και των γλοιακών κυττάρων. Η λευκή ύλη, από την άλλη πλευρά, αποτελείται από τις νευρικές ίνες, τους άξονες, που περιβάλλονται από μεμβράνες.

Το νευροφίλο και τα τριχοειδή βρίσκονται ακόμη μεταξύ των νεύρων και των γλοιακών κυττάρων. Η πραγματική επεξεργασία του κεντρικού νευρικού συστήματος λαμβάνει χώρα στους νευρώνες. Τα γλοιακά κύτταρα παίζουν υποστηρικτικό ρόλο. Αλλά δεν εμπλέκονται στις διαδικασίες μετάδοσης του νευρικού συστήματος. Το νευροφίλη, ως το λεγόμενο νευρικό τσόχα, διασφαλίζει ότι τα μεμονωμένα κύτταρα συνδέονται μεταξύ τους. Σε τελική ανάλυση, τα τριχοειδή είναι υπεύθυνα για την τροφοδοσία των κυττάρων με οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά. Ο χαρακτηρισμός γκρίζας ύλης προκύπτει από τον γκρίζο χρωματισμό των παρασκευασμάτων που διατηρούνται σε φορμαλίνη σε αυτές τις περιοχές.

Ωστόσο, η γκρίζα ύλη στους ζωντανούς οργανισμούς δεν εμφανίζεται γκρίζα, αλλά ροζ. Η γκρίζα ύλη υπάρχει σε όλα τα μέρη του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αυτό ισχύει εξίσου για τον εγκέφαλο, τον νωτιαίο μυελό και τις νευρικές οδούς. Ωστόσο, τα δύο συστατικά γκρι και λευκή ύλη είναι διατεταγμένα διαφορετικά στις επιμέρους περιοχές του νευρικού συστήματος.

Ανατομία & δομή

Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τρόποι διευθέτησης της γκρίζας ύλης. Πρέπει πάντα να σημειωθεί ότι συμβαίνει πάντα μαζί με τη λευκή ύλη. Η λευκή ύλη αντιπροσωπεύει μια περιοχή που περιέχει κυρίως τις νευρικές ίνες των νευρώνων.

Τα πραγματικά κυτταρικά σώματα συλλέγονται στην περιοχή της γκρίζας ύλης. Στον εγκέφαλο, η γκρίζα ύλη βρίσκεται στην περιφέρεια. Ο λεγόμενος φλοιός, ο εγκεφαλικός φλοιός, αποτελείται από γκρίζα ύλη, ενώ στο εσωτερικό του εγκεφάλου η λευκή ύλη βρίσκεται ως εγκεφαλικό μυελό. Τόσο ο εγκέφαλος όσο και η παρεγκεφαλίδα περιβάλλεται από έναν φλοιό φτιαγμένο από γκρίζα ύλη. Υπάρχουν πυρήνες γκρίζας ύλης που περιβάλλονται από λευκή ύλη σε διάφορες άλλες περιοχές του εγκεφάλου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το diencephalon και το στέλεχος του εγκεφάλου. Στο νωτιαίο μυελό, η γκρίζα ύλη είναι μέσα. Εκεί βρίσκεται η λευκή ύλη στο εξωτερικό.

Έχει βρεθεί ότι η ποσότητα της γκρίζας ύλης στον εγκέφαλο συσχετίζεται με τη νοημοσύνη και όλες τις άλλες λειτουργίες του εγκεφάλου. Ωστόσο, λόγω της έλλειψης χώρου, ο εγκέφαλος δεν μπορεί να επεκταθεί επ 'αόριστον. Η βιολογική λύση συνίσταται σε μια ολοένα και πιο περίπλοκη αναδίπλωση του εγκεφαλικού φλοιού. Με αυτόν τον τρόπο, η επιφάνειά της διευρύνεται, με την οποία η γκρίζα ύλη βρίσκει περισσότερο χώρο. Ο ανθρώπινος φλοιός περιέχει μεταξύ 19 και 23 δισεκατομμυρίων νευρικών κυττάρων, οι συνδέσεις μεταξύ των οποίων καθορίζουν μεγάλα μέρη της απόδοσης του εγκεφάλου.

Λειτουργία & εργασίες

Η γκρίζα ύλη ελέγχει όλες τις λειτουργίες του εγκεφάλου καθώς και όλες τις λειτουργίες του κεντρικού νευρικού συστήματος. Ο φλοιός του εγκεφάλου είναι υπεύθυνος για διάφορες βασικές λειτουργίες. Αποτελείται από τέσσερις λοβούς που ονομάζονται μετωπικοί, βρεγματικοί, χρονικοί και ινιακοί λοβοί.

Ο μετωπικός λοβός ελέγχει τις κινητικές διαδικασίες, τα κίνητρα, την κίνηση και την ψυχολογική απόδοση. Οι τρεις άλλοι λοβοί επεξεργάζονται κυρίως τα σήματα από τα αισθητήρια όργανα. Ο βρεγματικός λοβός είναι υπεύθυνος για τα ερεθίσματα επαφής. Ο κροταφικός λοβός επεξεργάζεται όλα τα ακουστικά και τον ινιακό λοβό όλα τα οπτικά ερεθίσματα. Ο παρεγκεφαλικός φλοιός ελέγχει την ισορροπία και τον συντονισμό. Οι βασικοί μηχανισμοί ελέγχου υποβάλλονται σε επεξεργασία στο στέλεχος του εγκεφάλου. Το diencephalon μεταδίδει σήματα στον εγκέφαλο. Αποτελείται από πυρήνες γκρίζας ύλης που λειτουργούν ως θαλάμος, υποθάλαμος, επιθήλαμος και υποθαλάμος.

Ο θαλάμος παίζει ειδικό ρόλο στη μετάδοση σήματος στον εγκέφαλο. Στο νωτιαίο μυελό, η γκρίζα ύλη είναι υπεύθυνη για τις κινητικές λειτουργίες των σκελετικών μυών και για την ευαισθησία των νευρικών κυττάρων. Οι δέσμες ινών των νευρικών κυττάρων καθοδηγούνται μέσω του νωτιαίου σωλήνα με τη μορφή νευρικών κορδονιών. Μέσα σε αυτές τις δέσμες νεύρων είναι η γκρίζα ύλη. Οι δέσμες ινών χωρίζονται σε σχήμα Η σε μπροστινή και πίσω στήλη. Η μπροστινή κολόνα είναι γνωστή ως η μπροστινή ρίζα του κινητήρα και η πίσω κολώνα ως η ευαίσθητη πίσω ρίζα λόγω της λειτουργίας του.

Ασθένειες

Όταν ορισμένα μέρη του κεντρικού νευρικού συστήματος αποτυγχάνουν, προκύπτουν χαρακτηριστικά συμπτώματα αποτυχίας. Στον εγκεφαλικό φλοιό, υπάρχουν πολλές περιοχές το ένα δίπλα στο άλλο που εκτελούν εντελώς διαφορετικές λειτουργίες.

Οι τοπικοί τραυματισμοί ή οι αστοχίες που σχετίζονται με την ασθένεια μπορούν να οδηγήσουν σε μερικές διαταραχές στις αντιληπτικές διαδικασίες. Για παράδειγμα, εάν το οπτικό κέντρο καταστραφεί, η τύφλωση εμφανίζεται ακόμη και αν τα μάτια είναι καλά. Τα οπτικά ερεθίσματα μεταδίδονται από το μάτι στον εγκέφαλο, αλλά η επεξεργασία των οπτικών εντυπώσεων δεν είναι πλέον δυνατή σε αυτήν την περίπτωση. Εάν τα υψηλότερα πεδία φλοιού αποτύχουν, ο ασθενής μπορεί να δει αλλά δεν μπορεί πλέον να αναγνωρίσει τις κινήσεις, τα χρώματα ή τα πρόσωπα. Όταν το κέντρο Broca έχει υποστεί ζημιά, η ικανότητα ομιλίας μειώνεται σοβαρά. Ωστόσο, η κατανόηση της γλώσσας δεν υποφέρει.

Η ζημιά στον μετωπιαίο λοβό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη νοημοσύνη και αλλαγές στην προσωπικότητα. Η βλάβη σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου μπορεί να προκληθεί από τραυματισμούς, εγκεφαλικά επεισόδια ή άλλες ασθένειες. Η βλάβη στον νωτιαίο μυελό, με τη σειρά της, είναι συχνά η αιτία των συμπτωμάτων παράλυσης και παραπληγίας, καθώς τα νευρικά του καλώδια είναι υπεύθυνα για τις κινητικές λειτουργίες των σκελετικών μυών.

Τέτοιες βλάβες προκαλούνται από τραυματισμούς ή σύνθλιψη νεύρων στο πλαίσιο ενός κήλη δίσκου. Στην περίπτωση παγίδευσης νεύρων, μπορεί να εμφανιστούν προσωρινά συμπτώματα παράλυσης, τα οποία συνήθως εξαφανίζονται ξανά μετά την εξάλειψη της αιτίας. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ωστόσο, η παραπληγία μπορεί να αναπτυχθεί εδώ λόγω του θανάτου των νευρικών ινών.