Κοινή κεφαλή αθροιστή

Ένα φαρμακευτικό βότανο που σχεδόν δεν χρησιμοποιείται στην ιατρική στη Γερμανία σήμερα είναι αυτό συνηθισμένο κεφάλι αθροιστή, επίσης άγρια ​​γλώσσα βοδιού που ονομάζεται. Μερικές φορές χρησιμοποιείται ακόμα ως συστατικό στα καλλυντικά.

Εμφάνιση & καλλιέργεια του κεφαλιού του κοινού αθροιστή

Τα άνθη είναι παρόμοια με το κεφάλι ενός φιδιού με μια γλώσσα που τρεμοπαίζει, γι 'αυτό το φυτό ονομάζεται επίσης "κεφάλι του αθροιστή". Τα λουλούδια θεωρούνται το κεφάλι ενός φιδιού, η προεξέχουσα γραφίδα με τη γλώσσα τους στήμονες. Απο Adderhead (Echium vulgare), επίσης μπλε Χάινριχ ή περήφανος Χάινριχ, Γλώσσα βόδι ή Φωτιά ουρανού ονομάζεται, είναι ένα διετές ή πολυετές φυτό που διανέμεται στη Γερμανία, σε όλη την Ευρώπη και διαδεδομένο στη Δυτική Ασία. Αναπτύσσεται ιδιαίτερα σε πετρώδεις, ξηρούς χώρους, για παράδειγμα σε κάγκελα, επιχώματα και λατομεία, σε επιφάνειες με χαλίκια και σε ερείπια. Γίνεται ύψος περίπου 3 ποδιών. Το κεφάλι του αθροιστή ανήκει στο γένος Echium και είναι ο μόνος εκπρόσωπος αυτού του γένους στη χώρα μας.

Ο όρος "Echium" προέρχεται από το λατινικό "Echis", που σημαίνει βίδρα ή οχιά. Ο όρος "vulgare" σημαίνει συνηθισμένο. Το κεφάλι του αθροιστή έχει πολλές τρίχες στα στελέχη και τα φύλλα του. Τα λογχοειδή φύλλα μπορούν να έχουν μήκος έως δέκα εκατοστά. Μεγαλώνουν στενότερα προς το στέλεχος. Στην κορυφή είναι τα λουλούδια που είναι διατεταγμένα σαν σταφύλια, τα οποία αρχικά είναι ροζ και αργότερα γίνονται μπλε.

Μοιάζουν με το κεφάλι ενός φιδιού με μια γλώσσα που τρεμοπαίζει, γι 'αυτό το φυτό είναι επίσης γνωστό ως "κεφάλι του αθροιστή". Τα λουλούδια θεωρούνται το κεφάλι ενός φιδιού, η προεξέχουσα γραφίδα με τη γλώσσα τους στήμονες. Μετά την περίοδο ανθοφορίας, η οποία εκτείνεται από τον Μάιο έως τις αρχές Οκτωβρίου, τα λουλούδια αναπτύσσουν σχισμένα φρούτα με σπόρους.

Εφέ & εφαρμογή

Στην κουζίνα και ως φαρμακευτικό βότανο, το κεφάλι του κοινού αθροιστή χρησιμοποιείται σπάνια. Τα φύλλα έχουν γεύση σαν αγγούρι και μπορούν να παρασκευαστούν παρόμοια με το σπανάκι. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την προετοιμασία των νεαρών φύλλων. Τόσο το φυτό όσο και τα φύλλα του περιέχουν αλκαλοειδή πυρρολιζιδίνης, τα οποία θεωρούνται τοξικά για το ήπαρ και καρκινογόνα. Επομένως, το κεφάλι του αθροιστή δεν πρέπει να τρώγεται σε μεγαλύτερες ποσότητες.

Ειδικά τα άτομα με ηπατική νόσο πρέπει να είναι προσεκτικά. Το κεφάλι του κοινού αθροιστή δεν χρησιμοποιείται σχεδόν καθόλου στη γενική ιατρική στη Γερμανία. Συνήθιζε να συνιστάται σε φυτικά βιβλία ως θεραπεία για την επούλωση πληγών από φίδια. Όταν χρησιμοποιείται εσωτερικά, έχει διουρητικό και εφίδρωση. Η αλλαντοΐνη που περιέχεται στο φυτό έχει ευεργετική επίδραση στην επούλωση των πληγών, ενώ άλλα δραστικά συστατικά έχουν αντιβακτηριακή δράση. Ένας από τους διάφορους τομείς εφαρμογής είναι οι αναπνευστικές ασθένειες όπως ο βήχας.

Εξωτερικά, το κεφάλι του αθροιστή βοηθάει με καρβουνάκια και βράζει. Τα φύλλα και τα βότανα συλλέγονται κατά την περίοδο της ανθοφορίας και ξηραίνονται σε σκιερά μέρη. Ένα τσάι μπορεί να παρασκευαστεί από το φρέσκο ​​ή αποξηραμένο βότανο. Για αυτό, δύο κουταλάκια του γλυκού λάχανο του αθροιστή ανά φλιτζάνι χύνονται με βραστό νερό. Το τσάι πρέπει να βυθιστεί για πέντε έως δέκα λεπτά και στη συνέχεια χύνεται μέσα από κόσκινο, γλυκαίνεται αν είναι απαραίτητο και πίνεται με γουλιά.

Βοηθά επίσης με κρυολογήματα και πονοκεφάλους. Οι άκρες των ανθοφόρων φυτών μπορούν να κοπούν πολύ λεπτά για έναν εύθυμο φάκελο σε περίπτωση φλεγμονής του κρεβατιού των νυχιών, των βράσεων ή των καρβουνιών. Ο φρεσκοστυμμένος χυμός των φυτών βοηθά στον ερεθισμό και την ερυθρότητα του δέρματος. Οι ρίζες του κεφαλιού του αθροιστή περιέχουν αλλαντοΐνη, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συμπιέσεις ή αλοιφές για δερματικά προβλήματα και τραυματισμούς στο μυοσκελετικό σύστημα.

Στο παρελθόν, τα φιδάκια χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία κεφαλών φιδιών, πιθανώς λόγω της ομοιότητας των λουλουδιών με τα κεφάλια φιδιών. Ήταν επίσης δημοφιλές λόγω της επίδρασής του ως αφροδισιακού, αν και αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι σαφώς αποδεδειγμένο. Οι ρίζες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για χρωματισμό, δίνουν ένα ωραίο κόκκινο χρώμα.

Σημασία για την υγεία, τη θεραπεία και την πρόληψη

Το κεφάλι του κοινού αθροιστή είναι ένα από τα φαρμακευτικά φυτά που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στη φυσική ιατρική σήμερα, αλλά η χρήση τους έχει μειωθεί σημαντικά. Τα αποξηραμένα βότανα και οι αποξηραμένες ρίζες χρησιμοποιούνται κυρίως για ιατρικούς σκοπούς. Το κεφάλι του αθροιστή, όταν χρησιμοποιείται εσωτερικά, έχει διουρητικό αποτέλεσμα, βοηθά με βήχα, πυρετό και πονοκεφάλους. Εφαρμόζονται εξωτερικά, οι συμπιέσεις βοηθούν με διαστρέμματα, συσπάσεις και παραμορφώσεις.

Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως φάκελος ή με τη μορφή κρέμας. Για να φτιάξετε μια κρέμα, μια χούφτα ψιλοκομμένες άκρες φυτών αναμιγνύονται με 200 g λίπους αρμέγματος και 50 g ελαιοκράμβης και θερμαίνονται προσεκτικά σε μια κατσαρόλα έως ότου το λίπος γίνει υγρό. Το υγρό πρέπει στη συνέχεια να τραβήξει για 20 λεπτά και στη συνέχεια να κρυώσει. Στη συνέχεια μπορεί να μεταφερθεί σε βάζα κρέμας. Ένας φρέσκος χυμός από το κεφάλι του αθροιστή μπορεί να εφαρμοστεί σε κοκκινωμένο δέρμα και ερεθισμένες περιοχές του δέρματος.

Η αλλαντοΐνη που περιέχεται στη ρίζα σε συνδυασμό με την αποξηραμένη ρίζα σε μια κρέμα έχει θετική επίδραση σε μώλωπες, μώλωπες και στελέχη και εκφυλιστικές ασθένειες των τενόντων εάν παραμείνουν για περισσότερο. Ωστόσο, δεν είναι κατάλληλο για μακροχρόνια χρήση. Σε περίπτωση αμφιβολίας, θα πρέπει να παρέχονται συμβουλές από έναν εναλλακτικό επαγγελματία. Στον τομέα του εσωτερικού, τα μπλε λουλούδια του κεφαλιού του αθροιστή θεωρούνται «γιορτή για τα μάτια».

Βρέχοντας το «τρίτο μάτι» με εκχύλισμα λουλουδιών, η εσωτερική όραση υποτίθεται ότι βελτιώνεται μέσω της ενέργειας του Δία. Στην περιοχή της κουζίνας, η κεφαλή του αθροιστή δεν συνιστάται λόγω των δηλητηριωδών αλκαλοειδών πυρρολιζιδίνης, τα οποία θεωρούνται δηλητήρια του ήπατος και υπάρχουν υποψίες ότι είναι καρκινογόνα. Αν και το φυτό δεν είναι εξαιρετικά δηλητηριώδες, η μακροχρόνια χρήση αποθαρρύνεται έντονα.