Κοινός χώρος

Απο Κοινός χώρος διαχωρίζει τις αρθρικές επιφάνειες μεταξύ τους. Περιέχει αρθρικό υγρό που συμβάλλει στη διατροφή, την κινητικότητα και την προστασία των αρθρώσεων. Εάν ο χώρος της άρθρωσης στενεύει ή διευρυνθεί, υπάρχει παθολογική αλλαγή στην άρθρωση.

Ποιος είναι ο κοινός χώρος;

Η ιατρική διακρίνει μεταξύ ψεύτικων και πραγματικών αρθρώσεων. Εκτός από τις χόνδριες συνδέσεις των οστών, τις συγχρονόζες και τις συμφωνίες, οι συνδέσεις των οστών του συνδετικού ιστού, οι συνδύσεις και οι συνάρκες είναι ψεύτικες αρθρώσεις. Οι συνδέσεις ψεύτικων διαφέρουν από τους πραγματικούς αρμούς στη δομή τους.

Στις πραγματικές αρθρώσεις, υπάρχει ένα κενό μεταξύ των άκρων των ακραίων και αλληλοσυνδεόμενων άκρων των οστών, το οποίο αναφέρεται ως το λεγόμενο διάκενο άρθρωσης. Το διάκενο αρθρώσεως είναι συνεπώς η κοιλότητα σχήματος διακένου των επιφανειών του χόνδρου, η οποία αποτελεί μέρος της κοιλότητας των αρθρώσεων και είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της διάρροιας. Το σώμα έχει πάνω από 100 αρθρώσεις.

Οι περισσότερες από αυτές είναι πραγματικές αρθρώσεις με χώρο άρθρωσης γεμάτο με υγρό. Το ιξώδες αρθρικό υγρό είναι ένα απαιτούμενο συστατικό κάθε χώρου αρθρώσεων και ονομάζεται επίσης αρθρική. Η ουσία στον κοινό χώρο τρέφει τα οστά και τους επιτρέπει να κινούνται. Φυσιολογικά, οι αρθρώσεις όπως η ταρσική άρθρωση έχουν αρκετούς χώρους αρθρώσεων.

Ανατομία & δομή

Ο χώρος αρθρώσεων βρίσκεται μεταξύ των επιμέρους επιφανειών χόνδρου που εμπλέκονται σε έναν σύνδεσμο. Ο ενδιάμεσος χώρος δημιουργείται σε σχήμα διακένου, το οποίο εξηγεί τον χαρακτηρισμό ως κοινό κενό. Ολόκληρος ο εσωτερικός χώρος της άρθρωσης που περικλείεται εντός της κάψουλας άρθρωσης αναφέρεται ως κοιλότητα της άρθρωσης.

Η κοιλότητα των αρθρώσεων σχηματίζεται κυρίως από τον χώρο των αρθρώσεων και γεμίζει με αρθρώσεις. Αυτό το αρθρικό υγρό έχει ιξώδη σύσταση. Χρησιμεύει ως λιπαντικό φιλμ για τα οστά και με αυτόν τον τρόπο επιτρέπει τις κινήσεις των οστών. Το αρθρικό υγρό προστατεύει τον αρθρικό χόνδρο κατά τις κινήσεις ρυθμίζοντας την τριβή και μειώνοντας έτσι τα σημάδια φθοράς. Δεδομένου ότι αποτελείται από ουσίες όπως η γλυκόζη, τρέφει επίσης τις αρθρώσεις. Ο όγκος των αρθρώσεων στον κοινό χώρο διαφέρει από άρθρωση σε άρθρωση.

Εκτός από τα κενά των αρθρώσεων και τις αρθρώσεις, η κοιλότητα των αρθρώσεων μπορεί επίσης να περιέχει ενδοαρθρικές δομές όπως δίσκους, συνδέσμους, τένοντες ή λιπαρά σώματα. Σε μεγαλύτερες αρθρώσεις, η κοιλότητα των αρθρώσεων στο σύνολό της συνδέεται συχνά με τον θύλακα.

Λειτουργία & εργασίες

Από λειτουργική ανατομική άποψη, είναι βασικά το διάκενο αρθρώσεων που επιτρέπει την κίνηση μιας άρθρωσης. Οι αρθρώσεις συνδέουν τα ελεύθερα οστά μεταξύ τους και τους δίνουν ένα ορισμένο εύρος κίνησης σε διαφορετικούς άξονες, ανάλογα με τον τύπο της άρθρωσης. Εκτός από την επέκταση, την απαγωγή, την προσθήκη, την κάμψη και την περιστροφή, ορισμένες αρθρώσεις στο σώμα μπορούν να εκτελέσουν προφορές, νάρθηκες, νυχτερίδες, αντιθέσεις, κλίσεις και επαναθέσεις.

Το εύρος κίνησης εξαρτάται από τον τύπο της άρθρωσης. Οι πραγματικοί σύνδεσμοι με το χώρο των αρθρώσεων μπορούν, για παράδειγμα, να αντιστοιχούν σε αρμούς σφαιρικής τριών αξόνων και έτσι να είναι σε θέση κάμψης, επέκτασης, απαγωγής και προσθήκης καθώς και εξωτερικής και εσωτερικής περιστροφής. Οι διαξονικές αρθρώσεις αυγών με χώρο αρθρώσεων είναι επίσης πραγματικοί αρμοί και πραγματοποιούν, για παράδειγμα, κινήσεις επέκτασης κάμψης ή κινήσεις από πλευρά σε πλευρά. Οι πραγματικοί σύνδεσμοι με τον χώρο των αρθρώσεων περιλαμβάνουν επίσης διαξονικούς αρθρώσεις σέλας με δυνατότητα κάμψης και επέκτασης, καθώς και απαγωγή και προσθήκη. Οι μονοαξονικοί σύνδεσμοι κυλίνδρων είναι επίσης πραγματικοί σύνδεσμοι και έχουν διάκενο αρμών. Μπορείτε να λυγίσετε και να τεντώσετε.

Οι μονοαξονικές πραγματικές αρθρώσεις είναι επίσης οι αρθρώσεις tenon. Μόνο οι αρμοί των επιπέδων είναι στατικοί, αλλά έχουν μεταφραστικούς βαθμούς ελευθερίας. Οι γνήσιοι δίκλωνυλοι σύνδεσμοι με κενά αρθρώσεων, με τη σειρά τους, είναι διαξονικοί και, εκτός από την κάμψη και την επέκταση, εκτελούν, για παράδειγμα, εξωτερικές και εσωτερικές περιστροφές. Ο κοινός χώρος είναι απαραίτητος για όλες τις αναφερόμενες κινήσεις. Περιέχει το αρθρικό υγρό, το οποίο βρίσκεται ως λιπαντικό φιλμ πάνω από τον χόνδρο κατά τη διάρκεια των κινήσεων και έτσι μειώνει την τριβή μεταξύ των στοιχείων.

Χωρίς τη μείωση της τριβής του αρθρώματος στο διάκενο των αρθρώσεων, οι αρθρώσεις θα φθαρούν μετά από πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και θα γίνουν άκαμπτες στην κίνηση. Επιπλέον, ο χόνδρος δεν θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς την παροχή αρθρικού υγρού στην ρωγμή, καθώς η γλυκόζη που περιέχεται το τρέφει.

Ασθένειες

Το κενό των αρθρώσεων είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην ακτινολογική διάγνωση για την αξιολόγηση μιας άρθρωσης και οποιωνδήποτε αλλαγών στις αρθρώσεις. Ένας διευρυμένος χώρος των αρθρώσεων μπορεί να υποδεικνύει στον γιατρό, για παράδειγμα, έναν τραυματισμό στις δομές του συνδέσμου ή μια συλλογή της άρθρωσης.

Με μια συλλογή από κοινού, το υγρό συλλέγεται μέσα στην άρθρωση. Αυτή η κατάσταση συχνά σχετίζεται με τραύμα ή σχετίζεται με φλεγμονή. Οι συλλογές των αρθρώσεων μπορούν επίσης να προκληθούν από εκφυλιστικές ασθένειες των αρθρώσεων όπως η οστεοαρθρίτιδα. Επιπλέον, η ουρική αρθρίτιδα, η αιμορροφιλία και η ρευματοειδής αρθρίτιδα προκαλούν αρθρώσεις στις αρθρώσεις. Επιπλέον, οι όγκοι συνδέονται συχνά με την εμφάνιση και τις σχετικές αλλαγές στον κοινό χώρο. Η εκτίμηση του κενού των αρθρώσεων δίνει έτσι στον γιατρό όχι μόνο ενδείξεις μιας συλλογής συλλογής, αλλά και ενδείξεις σημαντικών πρωτοπαθών ασθενειών στις οποίες θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί η κοινή συλλογή.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ακτινογραφία δείχνει έναν περιορισμένο ή ακόμη και πλήρως εξαλειμμένο χώρο των αρθρώσεων. Μια τέτοια ανακάλυψη είναι ένδειξη ρευματοειδούς αρθρίτιδας ή εκφυλιστικής ασθένειας όπως η οστεοαρθρίτιδα. Δεδομένου ότι ο χώρος αρθρώσεων διαχωρίζει τις εμπλεκόμενες επιφάνειες αρθρώσεων και οι οποίες απαιτούν επαφή, είναι εκ φύσεως μάλλον μικρές. Εάν οι επιφάνειες του χόνδρου είναι σε κανονική κατάσταση και, για παράδειγμα, δεν έχουν ασβεστοποιήσεις, το διάκενο μεταξύ υγιούς χόνδρου φαίνεται πολύ μεγαλύτερο σε μια ακτινογραφία από το διάκενο μεταξύ των εκφυλιστικών επιφανειών του χόνδρου.

Με εκφυλιστικές αλλαγές στον χόνδρο, τα προστατευτικά τμήματα του χόνδρου της άρθρωσης σπάζουν και οι επιφάνειες των οστών συνδέονται πιο κοντά μεταξύ τους. Αυτό το φαινόμενο οδηγεί στον περιορισμό του χώρου των αρθρώσεων στην ακτινογραφία. Η στένωση του χώρου των αρθρώσεων χωρίζεται σε δύο μορφές. Μια ομοιόμορφη ομόκεντρη στένωση του χώρου των αρθρώσεων υποδεικνύει αρθρίτιδα. Αντίθετα, η άνιση έκκεντρη στένωση του χώρου των αρθρώσεων συμβαίνει στην οστεοαρθρίτιδα.