εκσπερμάτωση

Εάν η σεξουαλική διέγερση αυξάνεται σε ένα ορισμένο σημείο, το εκσπερμάτωση έφτασε. Αυτό περιλαμβάνει επίσης το εκσπερμάτωση Ελήφθη. Η εκσπερμάτωση εμφανίζεται σε δύο φάσεις και δεν επιτυγχάνεται μόνο από τους άνδρες (βλέπε γυναικεία εκσπερμάτωση).

Τι είναι η εκσπερμάτωση;

Η εκσπερμάτωση του άνδρα ονομάζεται εκσπερμάτωση. Αυτό σχετίζεται με τον οργασμό (την κορυφή της σεξουαλικής διέγερσης). Ορισμένες γυναίκες μπορούν επίσης να επιτύχουν γυναικεία εκσπερμάτωση, η οποία χαρακτηρίζεται επίσης από την έκκριση εκκρίσεων κατά τη διάρκεια του οργασμού.

Η σεξουαλική ωριμότητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εκσπερμάτωση. Κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτωσης, ένα άλλο όνομα για την ανδρική εκσπερμάτωση, το σπέρμα εκτοξεύεται από την ουρήθρα σε εκρήξεις. Αυτό προκαλείται από σεξουαλικά ερεθίσματα, συνήθως μέσω αυνανισμού ή σεξουαλικής επαφής.

Οι μύες του σπερματικού πόρου, του σπερματικού κυστιδίου, του στυτικού ιστού και του πυελικού εδάφους διεγείρονται από ρυθμικές συστολές, με τις οποίες το σπέρμα μεταφέρεται έξω από το πέος.

Ο οργασμός προκαλείται από το σεξουαλικό κέντρο του diencephalon. Αυτές οι νευρικές παρορμήσεις δρουν στα νευρικά κύτταρα στο οσφυϊκό τμήμα. Αυτές οι νευρικές ίνες στη συνέχεια προκαλούν εκσπερμάτωση.

Η εκσπερμάτιση χωρίζεται σε δύο φάσεις. Κατά τη διάρκεια της φάσης εκπομπής, το υγρό από το σπερματικό κυστίδιο και το υγρό από τον προστάτη συλλέγονται στο πρώτο τμήμα της ουρήθρας.

Η εκσπερμάτωση με τη στενότερη έννοια, δηλαδή η δεύτερη φάση, είναι το σπέρμα που διαφεύγει από το πέος σε εκρήξεις. Όταν παράγεται επαρκής ποσότητα σπέρματος, συμβαίνει αυτή η διαδικασία. Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να σταματήσει όταν έχει συμβεί.

Λειτουργία & εργασία

Ο προστάτης παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό σπέρματος. Οι προστάτες αδένες παράγουν μια γαλακτώδη, θολό, υγρή έκκριση. Περιέχει ένζυμα που κάνουν το σπέρμα υγρό. Περιλαμβάνει επίσης σπέρμα. Αυτό το συστατικό είναι σημαντικό για την προστασία του DNA (γενετικές πληροφορίες) και δίνει στο σπέρμα την τυπική του μυρωδιά. Η έκκριση του προστάτη αποτελεί περίπου το 20 έως 30 τοις εκατό του σπέρματος. Είναι σημαντικό για τη γονιμότητα του ανθρώπου.

Η συλλογή μπορεί να γίνει με ή σπέρμα. Ακόμα και τα αγόρια μπορούν να έχουν υγρό οργασμό πριν από την εφηβεία. Σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει ακόμη γόνιμο σπέρμα.

Όταν οι άνθρωποι εκσπερματίζουν μετά την εφηβεία, αποβάλλεται μεταξύ δύο και έξι χιλιοστόλιτρων σπέρματος. Ωστόσο, αυτό είναι μόνο μια προσέγγιση, είναι πολύ πιο πιθανό. Ο βαθμός διέγερσης του άνδρα είναι καθοριστικός για την ποσότητα του σπέρματος. Ο καιρός από την τελευταία εκσπερμάτωση παίζει επίσης ρόλο. Η ποσότητα του σπέρματος που εκδιώκεται επομένως ποικίλλει και όσο περισσότερο διαρκεί η φάση στύσης, τόσο περισσότερος όγκος εκσπερματώνει ο άντρας.

Μετά την αποβολή του σπέρματος, υπάρχει μια ανθεκτική φάση ή φάση ανάρρωσης. Αυτός είναι ο χρόνος μετά τον οργασμό που χρειάζεται για να υπάρξει άλλος οργασμός. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν είναι δυνατή η περαιτέρω εκσπερμάτωση.

Ασθένειες και παθήσεις

Υπό κανονικές συνθήκες, ο ανδρικός οργασμός σχετίζεται με την εκσπερμάτωση. Ωστόσο, εάν υπάρχουν ασθένειες, μπορεί επίσης να εμφανιστεί οργασμός χωρίς εκσπερμάτωση. Η εκσπερμάτωση χωρίς οργασμό είναι επίσης δυνατή.

Μερικοί άνδρες εμφανίζουν συμπτώματα του συνδρόμου μεταγασματικής ασθένειας μετά την εκσπερμάτωση. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αυξημένη θερμοκρασία σώματος, εφίδρωση και ρίγη. Η κόπωση και η εξάντληση είναι επίσης συμπτώματα ασθένειας. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά της γρίπης.

Ένα από τα προβλήματα ισχύος που σχετίζονται με την εκσπερμάτωση είναι η πρόωρη εκσπερμάτωση. Η εκσπερμάτωση συμβαίνει συχνά με ένα φιλί ή μια ελαφριά πινελιά. Ο άντρας δεν είναι σε θέση να ελέγξει το χρονοδιάγραμμα της εκσπερμάτωσης, η οποία είναι ως επί το πλείστον διαδικασία ελεγχόμενη από το κεφάλι. Ο υπερβολικός ενθουσιασμός μπορεί να είναι αιτία. Αυτό είναι ένα από τα πιο κοινά προβλήματα εκσπερμάτωσης.

Η καθυστερημένη εκσπερμάτωση μπορεί επίσης να είναι μια δυσκολία με την οποία παλεύουν οι άνδρες. Τα νευρολογικά προβλήματα μπορεί να είναι η αιτία εδώ.

Εάν ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να εκσπερματώσει, μιλάμε για την εκσπερμάτωση. Είναι η έλλειψη εκσπερμάτωσης. Οι αιτίες για αυτό είναι συνήθως ένας τραυματισμός του νωτιαίου μυελού, μια νευρική νόσος όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, μια μεταβολική νόσος ή μια επέμβαση στη λεκάνη. Η χρήση φαρμάκων μπορεί επίσης να προωθήσει αυτή τη διαταραχή. Το πρόβλημα με την εκσπερμάτωση είναι σπάνια μια ψυχολογική αιτία.

Η σπερματοζωία μπορεί να εμφανιστεί με ανεπάρκεια του τελικού τμήματος του σπερματικού πόρου. Το σπερματικό υγρό ρέει έπειτα από την ουρήθρα χωρίς σεξουαλική διέγερση. Εάν το τελικό τμήμα του σπερματικού πόρου είναι κλειστό, αυτό μπορεί επίσης να είναι η αιτία χαμηλού όγκου εκσπερμάτωσης.

Όσο μεγαλώνει ο άντρας, τόσο χειρότερος είναι ο συντονισμός των συστολών της επιδιδυμίδας, των αγγείων, των κυστιδίων, του προστάτη, της ουρήθρας και των μυών του πυελικού εδάφους. Η απώλεια συντονισμού μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη στυτική δυσλειτουργία.

Η διάγνωση των διαταραχών εκσπερμάτωσης βασίζεται συνήθως σε πληροφορίες του ενδιαφερόμενου. Όταν μιλάτε με το γιατρό, η σεξουαλική ζωή περιγράφεται λεπτομερώς και ο σύντροφος είναι συχνά μέρος της συνομιλίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η δυσαρέσκεια με τη σεξουαλική ζωή κάποιου είναι επίσης ο κύριος λόγος για τις δυσκολίες εκσπερμάτωσης.

Για να αποκλειστεί μια υποκείμενη ασθένεια, πραγματοποιείται επίσης μια διαγνωστική διαδικασία με τη μορφή εργαστηριακής εξέτασης αίματος και ούρων. Αυτή η εξέταση πραγματοποιείται στον ουρολόγο.

Εάν η αιτία είναι ψυχολογική, βοηθά πολλούς πάσχοντες να μιλήσουν με τον σύντροφό τους για τα προβλήματα. Αυτό είναι το πρώτο και συχνά αποφασιστικό βήμα για τη μείωση των δυσκολιών εκσπερμάτωσης. Εάν το πρόβλημα παραμένει, συνιστάται να επισκεφτείτε έναν ψυχολόγο εκτός εάν υπάρχει ιατρικό ιστορικό για τη διαταραχή.