Αυγό

Αρθρώσεις αυγών καλούνται επίσης Ελλειψοειδείς αρθρώσεις και είναι μία από τις πολλές κοινές μορφές στο ανθρώπινο σώμα. Μια κοίλη επιφάνεια αρμού με οβάλ άκρο εμπλέκεται σε μια μεγαλύτερη υποδοχή άρθρωσης σε αυτές τις αρθρώσεις. Η οστεοαρθρίτιδα είναι μία από τις πιο σημαντικές ασθένειες των αρθρώσεων.

Τι είναι η άρθρωση του αυγού;

Στις αρθρώσεις, τα οστά συναντώνται για να σχηματίσουν εύκαμπτες συνδέσεις. Το ανθρώπινο σώμα περιέχει 143 αρθρώσεις. Μεταξύ αυτών είναι ψεύτικες και πραγματικές αρθρώσεις. Οι πραγματικές αρθρώσεις έχουν ένα κενό μεταξύ των άκρων των οστών, επίσης γνωστό ως διάκενο των αρθρώσεων.

Οι πραγματικές αρθρώσεις του ανθρώπινου σώματος ποικίλλουν σε σχήμα ανάλογα με τη θέση τους και τις σχετικές λειτουργικές απαιτήσεις. Ένας τύπος άρθρωσης είναι η άρθρωση του αυγού. Αυτή η παραλλαγή σχήματος πραγματικών αρθρώσεων οφείλει το όνομά της στην ανατομία που μοιάζει με αυγό. Όπως πολλοί άλλοι τύποι αρθρώσεων, η άρθρωση του αυγού βασίζεται στην αποκαλούμενη αρχή κλειδαριάς ή χειρολαβής. Τα δύο οστά που συναντώνται σε αυτό σχεδιάζονται ανάλογα με την αρχή της μορφής αντί-μορφής και με αυτόν τον τρόπο αλληλοσυνδέονται χαλαρά.

Αυτή η αλληλοσύνδεση καθιστά δυνατά διαφορετικά επίπεδα κίνησης στην άρθρωση, το καθένα με έναν ορισμένο βαθμό κινητικότητας. Η διαξονική άρθρωση αυγού χαρακτηρίζεται, για παράδειγμα, από προσθήκη, απαγωγή, κάμψη και επέκταση. Οι αρθρώσεις των αυγών ονομάζονται μερικές φορές ελλειψοειδείς αρθρώσεις. Η άρθρωση του καρπού είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του τύπου αρμού. Η πρώτη άρθρωση κεφαλής αντιστοιχεί επίσης σε μια άρθρωση αυγού.

Ανατομία & δομή

Οι αρμοί των αυγών αποτελούνται από δύο διαφορετικές επιφάνειες αρθρώσεων. Αυτές οι επιφάνειες αλληλοσυνδέονται σαν κλειδί σε κλειδαριά. Η δομή που μοιάζει με αυγό αποτελείται από μια κυρτή επιφάνεια αρμού και το αντίστοιχό της: την υποδοχή άρθρωσης. Η κυρτή επιφάνεια αρμού έχει μια οβάλ διατομή που ταιριάζει απόλυτα στην κάπως μεγαλύτερη υποδοχή άρθρωσης.

Δεδομένου ότι οι αρθρώσεις των αυγών είναι πραγματικοί αρμοί, η άρθρωση των αυγών έχει διαφορετική ανατομία από τις λεγόμενες ψεύτικες αρθρώσεις. Ως πραγματική άρθρωση, η ελλειψοειδής άρθρωση είναι μία από τις διαρθρώσεις που έχουν ένα κενό στη μορφή της άρθρωσης μεταξύ των άκρων των οστών τους. Όλες οι εμπλεκόμενες επιφάνειες αρθρώσεων καλύπτονται με αρθρικό χόνδρο. Μια κάψουλα άρθρωσης βρίσκεται γύρω από την άρθρωση του αυγού και έτσι τη σταθεροποιεί. Αυτή η κάψουλα άρθρωσης αποτελείται από μια εξωτερική ινώδη μεμβράνη με τη μορφή στενού συνδετικού ιστού και μια εσωτερική αρθρική μεμβράνη με τη μορφή συσχετισμών συνδετικού ιστού που μοιάζουν με επιθηλιακό.

Οι αρθρικοί ή κάψουλοι σύνδεσμοι ενισχύουν την σταθεροποιητική εξωτερική μεμβράνη. Οι σύνδεσμοι άρθρωσης στην κάψουλα των πραγματικών αρθρώσεων φέρουν ένα στρώμα της αρθρικής μεμβράνης και συνεπώς συνδέονται με την κάψουλα. Η κάψουλα της άρθρωσης του αυγού περικλείει την κοιλότητά της χωρίς κενά και ακουμπά πάνω στα σώματα των αρθρώσεων. Οι κάψουλες των αρθρώσεων περιέχουν ένα παχύρρευστο υγρό που ονομάζεται αρθρώσεις ή υγρό άρθρωσης

Λειτουργία & εργασίες

Όλες οι αρθρώσεις στο σώμα συνδέουν δύο ή περισσότερα οστά το ένα με το άλλο, έχουν σταθεροποιητικό αποτέλεσμα και επίσης δίνουν στα οστά έναν βαθμό κινητικότητας. Η κινητικότητα των αρθρώσεων εξαρτάται από τη θέση τους και ταιριάζει ιδανικά με τις λειτουργικές απαιτήσεις που προκύπτουν για μεμονωμένα οστά και άκρα. Οι αρθρώσεις είναι ικανές για μονοαξονικές ή πολυαξονικές κινήσεις, ανάλογα με τον τύπο τους. Οι αρθρώσεις των αυγών κινούνται διαξονικά.

Τέσσερις κινήσεις είναι δυνατές στους δύο άξονες κίνησής τους. Η πρώτη κίνηση είναι η πλάγια κίνηση προς τη δεξιά ή την αριστερή κατεύθυνση. Αυτή η κίνηση ονομάζεται επίσης προσθήκη. Η αντίθετη κίνηση και συνεπώς η κίνηση επιστροφής από την πλευρική κίνηση αντιστοιχεί στην απαγωγή. Εκτός από αυτές τις δύο κινήσεις, οι ελλειψοειδείς αρμοί πραγματοποιούν κίνηση προς τα εμπρός και προς τα πίσω. Η κίνηση προς τα εμπρός σε αυτό το πλαίσιο είναι γνωστή ως κάμψη. Η κίνηση προς τα πίσω είναι η επέκταση. Κατά κανόνα, αυτές οι δύο μορφές κίνησης τεντώνονται και κάμπτονται προκειμένου να πραγματοποιηθούν ελάχιστες περιστροφικές κινήσεις.

Οι αρθρώσεις των αυγών βρίσκονται στο ανθρώπινο σώμα κυρίως με τη μορφή της άρθρωσης της κεφαλής μεταξύ του άτλαντα και του κρανίου και με τη μορφή του άνω καρπού. Οι κινήσεις κάμψης και επέκτασης της άνω άρθρωσης της κεφαλής μεταξύ του άτλαντα και του κρανίου εμπλέκονται σε καθημερινές διαδικασίες όπως το νεύμα. Όπως ο καρπός, η άρθρωση της κεφαλής περιορίζεται σημαντικά στο εύρος κίνησής της σε σύγκριση με άλλους τύπους αρθρώσεων. Ο σταθεροποιητικός χαρακτήρας μπαίνει στο παιχνίδι σε αυτό το σημείο. Οι αρθρώσεις των αυγών έχουν επομένως ήδη προστασία έναντι της συστροφής, η οποία αποσκοπεί στην αποτροπή βλάβης στην άρθρωση και στη συγκράτηση των επιφανειών των αρθρώσεων.

Ασθένειες

Η πιο διάσημη ασθένεια των αρθρώσεων είναι η οστεοαρθρίτιδα. Αυτό είναι υπερβολική φθορά στις αρθρώσεις, ή μάλλον το προστατευτικό τους στρώμα χόνδρου. Σύμφωνα με τον στενότερο ορισμό, η οστεοαρθρίτιδα είναι παρούσα μόνο εάν η φθορά υπερβαίνει το φυσιολογικό ηλικιακό εύρος.

Το υπερβολικό στρες λόγω του αυξημένου σωματικού βάρους ή των τραυματικών παραμορφώσεων μπορεί να προωθήσει την οδυνηρή ασθένεια των αρθρώσεων. Οι συγγενείς αιτίες μπορούν επίσης να θεωρηθούν παράγοντες κινδύνου, για παράδειγμα συγγενής κακή ευθυγράμμιση των αρθρώσεων ή παραμορφώσεις λόγω κληρονομικών ασθενειών των οστών.Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται επίσης ως αποτέλεσμα της φλεγμονής των αρθρώσεων και στην περίπτωση αυτή αναφέρεται ως δευτερογενής οστεοαρθρίτιδα. Εάν υπάρχει μια συλλογή που προκαλείται από υπερφόρτωση στην άρθρωση, η προκύπτουσα οστεοαρθρίτιδα θεωρείται μεταξύ των δευτερογενών φλεγμονωδών αντιδράσεων και ονομάζεται ενεργοποιημένη οστεοαρθρίτιδα.

Κατ 'αρχήν, όχι μόνο η άρθρωση του αυγού, αλλά κάθε τύπος άρθρωσης μπορεί να επηρεαστεί από αρθριτικές αλλαγές. Η οστεοαρθρίτιδα είναι επομένως μία από τις πιο διαδεδομένες ασθένειες των οστών παγκοσμίως. Τα πιο σημαντικά συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο που εξαρτάται από την άσκηση, ο οποίος, ανάλογα με το στάδιο της οστεοαρθρίτιδας, επεκτείνεται τελικά σε περιόδους ανάπαυσης. Κατά τη διάρκεια της νόσου, ο προστατευτικός χόνδρος πάνω στις επιφάνειες των αρθρώσεων συνεχίζει να φθείρεται. Οι εξάρσεις είναι πολύ λιγότερο συχνές από τις διαδικασίες οστεοαρθρίτιδας στις αρθρώσεις των αυγών, όπως στον καρπό, λόγω της ανατομίας τους στο χέρι.