Θωρακικός αγωγός

Απο Θωρακικός αγωγός Ως μέρος του λεμφικού συστήματος, είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά θρεπτικών ουσιών και απορριμμάτων. Συλλέγει τη λέμφη από τα δύο κάτω και αριστερά άνω τεταρτημόρια του σώματος και την οδηγεί πίσω στο φλεβικό σύστημα. Ο θωρακικός αγωγός μεταφέρει τη λέμφο μέσω λεμφαδένων, οι οποίοι αποτελούν σημαντικό μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και παρέχουν πληροφορίες σχετικά με πιθανές ασθένειες στη διαγνωστική διαδικασία.

Τι είναι ο θωρακικός αγωγός;

Το όνομα Ductus thoracicus προέρχεται από τη λατινική λέξη για βάδισμα και την ελληνική λέξη για στήθος. Ως το μεγαλύτερο στέλεχος λεμφαδένων στο ανθρώπινο σώμα, μεταφέρει περίπου τα τρία τέταρτα του συνολικού υγρού της λέμφου από τα δύο κάτω και άνω αριστερά τεταρτημόρια του σώματος.

Η λέμφη είναι ένα ανοικτό κίτρινο, υδατώδες υγρό που περιέχει κύτταρα και πλάσμα λεμφαδένων. Στα γερμανικά, ο όρος είναι συνώνυμος του θωρακικού αγωγού Αγωγός μαστού γάλακτος μεταχειρισμένος. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της νεφελώδους, γαλακτώδους ποιότητας της λέμφου, η οποία δημιουργείται από τα λίπη που απορροφώνται στο έντερο μετά το φαγητό. Αυτή η λιπαρή λέμφη είναι επίσης γνωστή ως χτύπημα. Ο θωρακικός αγωγός περιγράφηκε για πρώτη φορά ιατρικά σε σκύλους τον 17ο αιώνα, και μερικά χρόνια αργότερα και σε ανθρώπους.

Ανατομία & δομή

Ο θωρακικός πόρος αναδύεται στην κιστέρνα χύλη, στην οσφυϊκή δεξαμενή. Αυτό το σημείο συχνά διευρύνεται γιατί εκεί συγκλίνουν η λέμφη από τα κάτω άκρα, τη λεκάνη και την κοιλιά. Οι τρεις λεμφαδένιοι κορμοί που οδηγούν από τα κάτω τεταρτημόρια του σώματος είναι ο ζεύγος οσφυϊκός κορμός και ο μη ζευγαρωμένος εντερικός κορμός.

Ο θωρακικός αγωγός δέχεται τη λέμφη από αυτά τα τρία αγγεία πριν διεισδύσει στο διάφραγμα στα δεξιά πίσω από την αορτή. Από εκεί τρέχει κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης μέχρι τον θώρακα και στη συνέχεια τρέχει στην περιοχή του λαιμού σε ένα τόξο προς την αριστερή φλεβική γωνία. Η διασταύρωση βρίσκεται κοντά στη συμβολή της εσωτερικής σφαγίτιδας φλέβας και της υποκλείδιας φλέβας στη βραχυκεφαλική φλέβα. Λίγο πριν από τη διασταύρωση, ο θωρακικός αγωγός δέχεται τον βρογχομεσοθωριακό κορμό, τον υποκλείδιο κορμό και τον σφαγικό κορμό.

Αυτά τα τρία αγγεία συλλέγουν τη λέμφη από το αριστερό τεταρτημόριο του σώματος. Μια βαλβίδα στο στόμα εμποδίζει το φλεβικό αίμα να εισέλθει στον θωρακικό πόρο. Ανατομικά, ο θωρακικός πόρος είναι συγκρίσιμος με ένα αιμοφόρο αγγείο, αλλά ο αυλός των λεμφικών αγγείων για τη μεταφορά πρωτεϊνών και θρομβωμένου αίματος μετά από τραυματισμούς είναι μεγαλύτερος

Λειτουργία & εργασίες

Ως μέρος του λεμφικού συστήματος, ο θωρακικός αγωγός συμπληρώνει το σύστημα των αιμοφόρων αγγείων. Μεταφέρει υγρό που δεν έχει απορροφηθεί από τα αιμοφόρα αγγεία και το επιστρέφει στη φλεβική κυκλοφορία του αίματος. Το λεμφικό υγρό στον θωρακικό πόρο μεταφέρει πρωτεΐνες, λίπη, ανοσοκύτταρα και νερό. Μετά από ιδιαίτερα γεύματα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, η συγκέντρωση λίπους στη λέμφη αυξάνεται, γεγονός που καθιστά το υγρό της λέμφου θολό και γαλακτώδες.

Μπροστά από το άνοιγμα στη φλέβα, υπάρχουν λεμφαδένες μέσω των οποίων ο θωρακικός αγωγός οδηγεί το λεμφικό υγρό. Εκεί καθαρίζεται από ξένα σώματα, καρκινικά κύτταρα και παθογόνα. Οι λεμφαδένες είναι επίσης ουσιαστικό μέρος του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος. Ανάλογα με την παρουσία παθογόνων στο λεμφικό υγρό, ενεργοποιούν και πολλαπλασιάζουν τα αντισώματα. Αυτά στη συνέχεια απελευθερώνονται στην κυκλοφορία του αίματος για την καταπολέμηση των παθογόνων. Εάν η δραστηριότητα αυξάνεται λόγω λοίμωξης ή όγκου, ο λεμφαδένας διογκώνεται. Κατά τη διάρκεια ιατρικών εξετάσεων, αυτό παρέχει πληροφορίες σχετικά με την παρουσία και τον τύπο της νόσου.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Ασθένειες

Όπως όλα τα λεμφικά αγγεία, ο θωρακικός πόρος μπορεί να επηρεαστεί από συγγενείς ή επίκτητες ασθένειες. Το λεμφοίδημα εμφανίζεται όταν η ικανότητα μεταφοράς επιστροφής είναι υπερβολική. Το οίδημα είναι μια συσσώρευση υγρού στον μεσοκυτταρικό χώρο.

Αυτό μπορεί να συμβεί ως σύμπτωμα μιας συνοδευτικής ασθένειας όπως η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια. Η λεμφαγγίτιδα, γνωστή ως γνωστή ως δηλητηρίαση αίματος, μπορεί επίσης να επηρεάσει τον αρτηριακό πόρο. Είναι μια φλεγμονή της λέμφου που προκαλείται συνήθως από βακτήρια. Το πιο εμφανές εξωτερικό σύμπτωμα είναι μια κόκκινη λωρίδα στο δέρμα από το επίκεντρο της φλεγμονής. Υπάρχουν διευρυμένοι λεμφαδένες στην αντίστοιχη περιοχή και μπορεί επίσης να εμφανιστούν γενικά συμπτώματα όπως πυρετός.

Η χρόνια λεμφαγγίτιδα μπορεί επίσης να προκαλέσει λεμφοίδημα με την πάροδο του χρόνου λόγω διαταραχής παροχέτευσης. Το λεμφαγγείωμα είναι συγκρίσιμο με το αιμαγγείωμα στο σύστημα των αιμοφόρων αγγείων. Αυτή είναι μια σπάνια, καλοήθης νόσος του όγκου. Το λεμφαγγείωμα εμφανίζεται συνήθως στην πρώιμη παιδική ηλικία, αν και συνήθως εμφανίζεται κατά τη γέννηση. Σε αντίθεση με τα αιμαγγειώματα, τα λεμφαγγειώματα δεν υποχωρούν από μόνα τους. Η πλήρης απομάκρυνση είναι απαραίτητη επειδή τυχόν υπολείμματα στον ιστό θα επαναληφθούν γρήγορα. Εάν το λεμφαγγείωμα δεν περιορίζεται σε μια μοναδική μάζα, αλλά εξαπλώνεται σε όλο το σώμα, τότε υπάρχει λεμφαγγειομάτωση. Αυτή η ασθένεια αναγκάζει τα λεμφικά αγγεία να πολλαπλασιάζονται σε εσωτερικά όργανα, οστά, δέρμα ή μαλακό ιστό.

Η λεμφαγγειομάτωση μπορεί να προκαλέσει υγρό στην καρδιά, την κοιλιά ή τους πνεύμονες, καθώς και πυρετό και εσωτερική αιμορραγία. Άλλα σημεία περιλαμβάνουν ογκώδη πόνο και λεμφοίδημα. Η πρόγνωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον εντοπισμό και την εξάπλωση της νόσου. Στην περίπτωση της λεμφαγγειεκτασίας, τα λεμφικά αγγεία επεκτείνονται επίσης με τη μορφή ατράκτου, σάκου ή σωλήνα. Μπορεί να είναι συγγενής ως παρενέργεια ενός συνδρόμου ή να εμφανίζεται ως μέρος μιας επίκτητης νόσου. Εάν ο θωρακικός αγωγός ρήξει λόγω τραύματος, το λεμφικό υγρό διαρρέει στην κοιλότητα του θώρακα. Εάν η παρεντερική διατροφή για αρκετές ημέρες δεν οδηγεί σε βελτίωση, απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση της ρήξης.