διφθερίτιδα είναι μια σοβαρή μολυσματική ασθένεια που μπορεί να αποβεί μοιραία εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Στο παρελθόν, ειδικά τα παιδιά διατρέχουν τον κίνδυνο αυτής της ασθένειας, η οποία μπορεί να μεταδοθεί γρήγορα από άτομο σε άτομο μέσω λοιμώξεων σταγονιδίων όπως το φτέρνισμα και ο βήχας. Τυπικά σημεία είναι πυρετός, δύσπνοια και ανώμαλοι θόρυβοι αναπνοής.
Τι είναι η διφθερίτιδα;
© jozsitoeroe - stock.adobe.com
Η διφθερίτιδα είναι μια μολυσματική ασθένεια που προκαλείται από βακτήρια. Είναι το βακτήριο Corynebacterium diphtheriae.
Αυτό που είναι ιδιαίτερο για αυτό το βακτήριο, ωστόσο, είναι ότι μπορεί να ξεσπάσει μόνο εάν μπορεί να παράγει τοξίνες. Οι τοξίνες μπορούν να επηρεάσουν τη σταθερότητα της μεμβράνης στα κύτταρα και έτσι να τις καταστρέψουν.
Η ασθένεια εκδηλώνεται πάντα τοπικά στις μολυσμένες περιοχές του ανθρώπινου οργανισμού και οδηγεί σε φλεγμονή εκεί, η οποία τελικά οδηγεί στο θάνατο του ιστού.
αιτίες
Η αιτία της διφθερίτιδας είναι πάντα παθογόνα που προκαλούν λοίμωξη. Το παθογόνο είναι επίσης η αιτία σχηματισμού του δηλητηρίου και προκαλεί το θάνατο των μολυσμένων κυττάρων. Μια λοίμωξη σταγονιδίων από άτομο σε άτομο είναι υπεύθυνη για το γεγονός ότι μπορεί να μεταδοθεί το παθογόνο. Αυτό συμβαίνει πάντα με φτέρνισμα ή βήχα.
Η διφθερίτιδα συνήθως προηγείται κρυολογήματος. Βασικά, ωστόσο, οι τοξίνες (δηλητηριώδεις ουσίες) είναι η αιτία της εκδήλωσης της νόσου, επειδή προκαλούν τη φλεγμονή των άνω αεραγωγών και την οδηγούν έντονα προς τα εμπρός. Βλάπτουν επίσης τους βλεννογόνους και έτσι η λευκή ψευδομεμβράνη δημιουργείται από τον νεκρό ιστό των κατεστραμμένων κυττάρων. Αυτό αυξάνει τον αριθμό των απειλητικών για τη ζωή αναπνευστικών δυσκολιών και δεν είναι ασυνήθιστο για βλάβες στην καρδιά και επίσης στα νεφρά, τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία.
Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ
➔ Φάρμακα για δύσπνοια και πνευμονικά προβλήματαΣυμπτώματα, ασθένειες και σημεία
Η βακτηριακή τοξίνη προκαλεί τοπική βλάβη στη διφθερίτιδα, αλλά και ένα συστηματικό αποτέλεσμα, δηλαδή επηρεάζει ολόκληρο το σώμα. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται μετά από περίοδο επώασης δύο έως επτά ημερών. Αυτό οδηγεί σε πονόλαιμο και δυσκολία στην κατάποση. Οι ασθενείς έχουν πυρετό, αισθάνονται σοβαρά άρρωστοι, είναι κουρασμένοι και εξαντλημένοι.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η διφθερίτιδα επηρεάζει τον ρινοφάρυγγα. Κίτρινες-λευκές επικαλύψεις σχηματίζονται στις αμυγδαλές, οι οποίες εξαπλώνονται αργά σε όλο τον ρινοφάρυγγα και μπορούν να οδηγήσουν στην τρομακτική απόφραξη των αεραγωγών. Αυτές οι πλάκες είναι ανώδυνες και θα αιμορραγούν όταν προσπαθείτε να τις τραβήξετε. Είναι γνωστά ως ψευδομεμβράνες.
Χαρακτηρίζεται από μια γλυκιά μυρωδιά από το στόμα του ασθενούς, παρόμοια με αυτή των ζυμωτικών μήλων. Εάν εμπλέκεται η μύτη, εμφανίζεται μια αιματηρή, πυώδης καταρροή. Σε ορισμένους από τους ασθενείς υπάρχει έντονο πρήξιμο του λαιμού και των λεμφαδένων, οι οποίοι είναι σαφώς ορατοί από έξω, ο λεγόμενος καισαρική τομή.
Αυτό μπορεί επίσης να περιορίσει τους αεραγωγούς. Η διφθερίτιδα επηρεάζει λιγότερο συχνά το δέρμα. Στη διφθερίτιδα του δέρματος, εμφανίζονται φλύκταινες, φουσκάλες, έλκη του δέρματος και πρήξιμο. Οι φοβισμένες συνέπειες της συστηματικής εξάπλωσης των βακτηριακών τοξινών είναι η φλεγμονή του καρδιακού μυός με την ανάπτυξη καρδιακών αρρυθμιών και νευρική βλάβη στα νεύρα στην περιοχή της κεφαλής και του λαιμού.
σειρά μαθημάτων
Η πορεία της διφθερίτιδας συνοδεύεται από επίπεδα καλύμματα, τις ψευδομεμβράνες που αναφέρονται παραπάνω. Αυτά γενικά βρίσκονται στις αμυγδαλές, στην οροφή του στόματος, στη ραγοειδή και επίσης στον ρινικό βλεννογόνο. Σε μια πολύ σοβαρή πορεία διφθερίτιδας, τα συμπτώματα εξαπλώνονται πολύ γρήγορα και οι ασθενείς παραπονιούνται για σοβαρή δύσπνοια ως αποτέλεσμα υψηλού πυρετού και σοβαρού εμέτου.
Το πρήξιμο των λεμφαδένων είναι επίσης ένα σύνηθες σύμπτωμα διφθερίτιδας, και η βλάβη του ήπατος και των νεφρών εμφανίζεται επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της πορείας της. Επιπλοκές μπορεί επίσης να προκύψουν εάν η διφθερίτιδα δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, συμπεριλαμβανομένης της παράλυσης του μαλακού υπερώου και της μυοκαρδίτιδας.
Επιπλοκές
Λόγω των διαφορετικών μορφών και της έντασης της αναφερόμενης διφθερίτιδας, οι επιπλοκές που εμφανίζονται είναι αρκετά διαφορετικές. Στην πιο επικίνδυνη μορφή, τοξική διφθερίτιδα, μια στένωση των αεραγωγών εμφανίζεται παρά τη θεραπεία. Η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα σε άλλα όργανα και να επηρεάσει το ήπαρ και τα νεφρά.
Το δηλητήριο οδηγεί σε φλεγμονή του καρδιακού μυός, επίσης γνωστή ως μυοκαρδίτιδα, και μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε θάνατο χωρίς θεραπεία. Το δηλητήριο επιτίθεται συχνά στο νευρικό σύστημα. Σε αυτήν την περίπτωση, οι επιπλοκές εκδηλώνονται με παράλυση διαφόρων μυών.
Εάν οι μύες των ματιών επηρεάζονται, εμφανίζονται οπτικές διαταραχές και τα νεύρα του προσώπου που έχουν υποστεί βλάβη εκφράζονται από άκαμπτες εκφράσεις του προσώπου. Εάν υπάρχει διφθερίτιδα φάρυγγα ή λάρυγγα, οι επιπλοκές είναι εμφανείς από διαταραχές κατάποσης και ομιλίας. Η φλεγμονή που προκαλείται από τη μόλυνση μπορεί να παραμείνει για αρκετές εβδομάδες παρά την ιατρική θεραπεία.
Η διφθερίτιδα μπορεί επίσης να οδηγήσει σε επιπλοκές των νεφρών, ακόμη και οι βαλβίδες του εγκεφάλου και της καρδιάς μπορούν να φλεγμονώσουν, ακόμη και αν αυτά τα περιστατικά είναι σπάνια. Η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει με την παραμικρή υποψία διφθερίτιδας, προκειμένου να διατηρηθεί η εξάπλωση και οι επιπλοκές όσο το δυνατόν χαμηλότερα.
Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;
Η διφθερίτιδα, επίσης γνωστή ως ο στραγγαλιστικός άγγελος πριν από την ανάπτυξη σύγχρονων αντιβιοτικών, είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική και πολύ επικίνδυνη βακτηριακή μολυσματική ασθένεια. Εάν υπάρχει υποψία διφθερίτιδας, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό. Αυτό ισχύει επίσης επειδή η ασθένεια είναι γνωστή στη Γερμανία. Οι θεράποντες ιατροί πρέπει να αναφέρουν ύποπτα περιστατικά καθώς και πραγματικές ασθένειες και θανάτους που προκαλούνται από την ασθένεια στο τμήμα υγείας.
Η διφθερίτιδα επηρεάζει κυρίως τα παιδιά που μολύνονται στο νηπιαγωγείο ή στο σχολείο. Δεδομένου ότι τα επιθετικά παθογόνα μεταδίδονται ήδη μέσω βήχα ή φτάρνισμα, η μόλυνση μπορεί να συμβεί πολύ γρήγορα εάν το παιδί δεν έχει εμβολιαστεί. Επειδή τα βακτήρια που προκαλούν διφθερίτιδα παράγουν επικίνδυνες τοξίνες που μπορούν να βλάψουν τα εσωτερικά όργανα εάν δεν ληφθεί αμέσως κατάλληλη θεραπεία, οι γονείς ή οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δράσουν γρήγορα.
Ωστόσο, η νόσος του πρώιμου σταδίου, η οποία είναι πλέον σπάνια στη Γερμανία, συχνά συγχέεται με μια συγκριτικά ακίνδυνη αμυγδαλίτιδα, καθώς λευκοκίτρινες ψευδομεμβράνες σχηματίζονται στις αμυγδαλές στη διφθερίτιδα. Επιπλέον, συνήθως υπάρχει πυρετός, βήχας, βραχνάδα και τεμπέλης αναπνοή, κάτι που επίσης δεν είναι ασυνήθιστο για την αμυγδαλίτιδα. Δεδομένου ότι μια παρεξηγημένη διφθερίτιδα μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή, οι γονείς θα πρέπει πάντα να συμβουλεύονται αμέσως έναν γιατρό εάν έχουν συμπτώματα. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένας λόγος πανικού, καθώς η ασθένεια τώρα εμφανίζεται πολύ σπάνια.
Γιατροί και θεραπευτές στην περιοχή σας
Θεραπεία & Θεραπεία
Η απλή υποψία διφθερίτιδας πρέπει να ωθήσει τον θεράποντα ιατρό να ξεκινήσει μια κατάλληλη μορφή θεραπείας. Διατίθενται διάφορες μορφές θεραπείας, όπως η απομόνωση του άρρωστου ασθενούς. Η θεραπεία πραγματοποιείται επίσης με αντίδοτο, την αντιτοξίνη διφθερίτιδας, η οποία πρέπει να χορηγείται εάν υπάρχει υποψία.
Η θεραπεία με αντιβιοτικά είναι απολύτως απαραίτητη εάν οι προηγούμενες μορφές θεραπείας δεν λειτουργούν πλέον. Αντιμετωπίζεται συνήθως με πενικιλίνη ή με ερυθρομυκίνη, αυτά τα φάρμακα υποτίθεται ότι σκοτώνουν τα παθογόνα και αποτρέπουν το σχηματισμό τοξινών. Εάν ο αγωγός είναι πολύ πρησμένος ως αποτέλεσμα του οξέος σχηματισμού βλέννας, η αναπνοή του ασθενούς περιορίζεται σοβαρά και χρησιμοποιείται μηχανικός αερισμός εδώ.
Ωστόσο, για να γίνει αυτό, ο ασθενής πρέπει να τοποθετηθεί σε τεχνητό κώμα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σταματήσει πολύ νωρίς οποιαδήποτε μορφή θεραπείας. Ο κανόνας εδώ ισχύει ότι η θεραπεία της διφθερίτιδας δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 50 ημέρες. Οι θεράποντα ιατροί δίνουν πάντα ιδιαίτερη προσοχή στην καρδιά, η οποία παρακολουθείται ιδιαίτερα καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Αυτή η συνεχής παρακολούθηση είναι απαραίτητη διότι, παρά την έγκαιρη θεραπεία, το ποσοστό θνησιμότητας εξακολουθεί να κυμαίνεται μεταξύ πέντε και δέκα τοις εκατό αυτών που πλήττονται.
Προοπτικές και προβλέψεις
Ειδικά στις βιομηχανικές χώρες, η διφθερίτιδα έχει γίνει σπάνια λόγω του διαθέσιμου εμβολίου. Συνήθως επηρεάζονται μόνο εκείνοι που αρνούνται να εμβολιαστούν. Το αποφασιστικό για την πρόγνωση και την πορεία της διφθερίτιδας είναι αφενός ο χρόνος κατά τον οποίο γίνεται η διάγνωση και αφετέρου η γενική υγεία του πάσχοντος. Όσο νωρίτερα η ασθένεια διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά, τόσο υψηλότερες είναι οι πιθανότητες ανάρρωσης.
Με την έγκαιρη θεραπεία, η διφθερίτιδα μπορεί να επουλωθεί χωρίς συνέπειες. Χωρίς θεραπεία, οι πιθανότητες επιβίωσης για διφθερίτιδα είναι χαμηλές. Σε γενικές γραμμές, περίπου 5-10% των ατόμων με διφθερίτιδα πεθαίνουν παρά τη θεραπεία. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο κατά τη διάρκεια της νόσου εάν υπάρχουν επιπλοκές. Η απόφραξη των αεραγωγών μπορεί να οδηγήσει σε ασφυξία εάν ένας τεχνητός αεραγωγός δεν δημιουργηθεί χειρουργικά εγκαίρως.
Η εξάπλωση των βακτηριακών τοξινών μπορεί επίσης να οδηγήσει σε φλεγμονή στον καρδιακό μυ, μεταξύ άλλων. Ως αποτέλεσμα, ακόμη και μετά τη θεραπεία της διφθερίτιδας, μπορεί να εμφανιστούν καρδιακές αρρυθμίες έως και καρδιαγγειακή ανακοπή. Ένας άλλος κίνδυνος απειλεί από βλάβη των νεύρων σε σημαντικά κρανιακά νεύρα. Πιο σπάνια, μόνιμη βλάβη μπορεί να προκληθεί από βλάβη στα νεφρά, φλεγμονή του εγκεφάλου ή εγκεφαλικά επεισόδια.
Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ
➔ Φάρμακα για δύσπνοια και πνευμονικά προβλήματαΜετέπειτα φροντίδα
Τα μέτρα παρακολούθησης για τη διφθερίτιδα είναι πολύ λίγα στις περισσότερες περιπτώσεις. Με αυτήν την ασθένεια, η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία της νόσου βρίσκεται στο προσκήνιο, έτσι ώστε να μην υπάρχουν περαιτέρω παράπονα, επιπλοκές και, στη χειρότερη περίπτωση, ο θάνατος του ενδιαφερόμενου. Όσο νωρίτερα ανιχνευθεί διφθερίτιδα, τόσο καλύτερη είναι η περαιτέρω πορεία της νόσου.
Για να αποφευχθεί η επανεμφάνιση της διφθερίτιδας, θα πρέπει να δοθεί εμβολιασμός κατά αυτής της νόσου εάν είναι δυνατόν. Μετά τη λήξη του εμβολιασμού, πρέπει να ανανεωθεί ξανά. Η διφθερίτιδα αντιμετωπίζεται συνήθως με τη βοήθεια φαρμάκων, κυρίως αντιβιοτικών. Κατά τη λήψη αντιβιοτικών, ακολουθήστε τις οδηγίες του γιατρού, ώστε να μην προκύψουν επιπλοκές.
Δεν πρέπει να λαμβάνονται μαζί με αλκοόλ, διαφορετικά η επίδρασή τους θα μειωθεί σημαντικά. Σε περίπτωση αμφιβολίας ή εάν κάτι είναι ασαφές, θα πρέπει πάντα να επικοινωνείτε με έναν γιατρό. Ακόμα και μετά την επιτυχή υποχώρηση των συμπτωμάτων της διφθερίτιδας, η θεραπεία πρέπει να συνεχιστεί. Ακόμα και μετά τη θεραπεία, είναι συνήθως χρήσιμες περαιτέρω τακτικές εξετάσεις του σώματος.
Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας
Μόνο ο εμβολιασμός μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της διφθερίτιδας. Περιέχει την εξασθενημένη μορφή του δηλητηρίου της διφθερίτιδας ως δραστικό συστατικό. Ακόμα κι αν η ασθένεια έχει γίνει σπάνια, υπάρχει ο κίνδυνος τα παθογόνα να προέρχονται από ενδημικές περιοχές και να οδηγήσουν στην ασθένεια ή να εξαπλωθεί.
Επομένως, οι περισσότεροι γονείς έχουν στα παιδιά τους βασική ανοσοποίηση ήδη από την παιδική ηλικία. Τα διαστήματα αναφέρονται στο ημερολόγιο εμβολιασμού. Οι εμβολιασμοί ξεκινούν τον τρίτο μήνα της ζωής του παιδιού και συνεχίζονται τον τέταρτο, πέμπτο, καθώς και τον 12ο και 15ο μήνα. Στο 5ο / 6ο Ο πρώτος αναμνηστικός εμβολιασμός αναμένεται για χρόνια.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει υποχρεωτικός εμβολιασμός στη Γερμανία, η Μόνιμη Επιτροπή Εμβολιασμών STIKO συνιστά έναν νέο ενισχυτικό εμβολιασμό για νέους ηλικίας 9-17 ετών. Οι ενήλικες πρέπει να κάνουν τους αναμνηστικούς εμβολιασμούς τους κάθε 10 χρόνια. Πολλοί το παραμελούν στην ενήλικη ζωή. Η ανανέωση της προστασίας είναι απαραίτητη, ωστόσο, καθώς τα αντισώματα που υπάρχουν στο αίμα μειώνονται με την πάροδο των ετών.
Το ανοσοποιητικό σύστημα δεν μπορεί πλέον να ανταποκρίνεται επαρκώς στα παθογόνα. Εκείνοι που έχουν εμβολιασθεί από τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους προστατεύουν επίσης παιδιά που δεν μπορούν να ανεχθούν τους εμβολιασμούς ή τα οποία δεν επιτρέπεται να τα λάβουν από ιατρική άποψη. Αυτό τους εμποδίζει να μολυνθούν από άρρωστα άτομα, ειδικά σε δημόσιες εγκαταστάσεις.
Δεν είναι δυνατή η λήψη μέτρων αυτοβοήθειας για τη διφθερίτιδα. Εάν υπάρχει υποψία ασθένειας, πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό και πρέπει επίσης να αντιμετωπίσετε τους υπεύθυνους επικοινωνίας.
.jpg)
