ο Cranio-Corpo-Graphics είναι μια μέθοδος μέτρησης για τον προσδιορισμό, ανάλυση και τεκμηρίωση της δυσλειτουργίας ισορροπίας.
Η διαδικασία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1968 και χρησιμοποιείται για την αντικειμενική και τυποποιημένη τεκμηρίωση των αποτελεσμάτων ορισμένων διαδικασιών εξέτασης, όπως το Unterberger-Tretversuch, το Rombergversuch και ορισμένες άλλες γενικά αναγνωρισμένες διαγνωστικές διαδικασίες. ο CCG είναι μια διαδικασία εξέτασης που αναγνωρίζεται από τον επαγγελματικό σύλλογο σύμφωνα με την οδηγία G-41 (εργασία με κίνδυνο πτώσης).
Τι είναι το Cranio-Corpo-Graphie;
Το Cranio-Corpo-Graphie (CCG) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1968 από τον Γερμανό νευρολόγο Claus-Frenz Claussen. Το CCG δεν περιλαμβάνει τη δική του διαδικασία εξέτασης, αλλά χρησιμεύει για τη βελτίωση και την αντικειμενικοποίηση της τεκμηρίωσης των αναγνωρισμένων μεθόδων εξέτασης για τους τομείς ικανότητας ισορροπίας και διαταραχών ισορροπίας.
Η διαδικασία υποστηρίζεται από υπολογιστή και οι ενσωματωμένοι αλγόριθμοι επιτρέπουν άμεσες αναλύσεις. Η διαδικασία χρησιμοποιείται κυρίως στην επαγγελματική ιατρική για να συμμορφώνεται με την επαγγελματική ένωση G-41 για εργασία σε χώρους εργασίας όπου υπάρχει κίνδυνος πτώσης και χρησιμοποιείται κυρίως για την απόδειξη της καταλληλότητας για εργασία σε χώρους εργασίας που κινδυνεύουν να πέσουν. Επιπλέον, το CCG χρησιμοποιείται για την εξέταση όλων των ειδών διαταραχών ισορροπίας, ακόμη και σε "φυσιολογικούς ασθενείς".
Για να σηματοδοτήσει τις κινήσεις του κεφαλιού και του ώμου, το άτομο δοκιμής φοράει κράνος με δύο λαμπτήρες και δύο ακόμη λαμπτήρες στους ώμους. Τα μοτίβα κίνησης καταγράφονται από μια άμεση κάμερα, η οποία βρίσκεται πάνω από το θέμα της δοκιμής. Από το 1993 υπάρχει μια περαιτέρω αναπτυγμένη διαδικασία κατά την οποία οι δείκτες επισήμανσης αντικαθίστανται από δείκτες υπερήχων.
Λειτουργία, αποτέλεσμα και στόχοι
Ένας από τους κύριους τομείς εφαρμογής του Cranio-Corpo-Graphie είναι ο προσδιορισμός της καταλληλότητας για εργασία σε χώρους εργασίας με κίνδυνο πτώσης σύμφωνα με την οδηγία επαγγελματικής ένωσης G-41. Η καταλληλότητα μπορεί π.χ. Β. Μπορεί να αποδειχθεί με τη μόνιμη δοκιμή Romberg και τη δοκιμή βημάτων σύμφωνα με την Unterberger.
Για να πραγματοποιήσει το πείραμα Romberg, το άτομο δοκιμής ή ο ασθενής στέκεται όρθια και στα δύο πόδια σε κλειστή θέση με τα χέρια τεντωμένα και τα μάτια κλειστά. Είναι σημαντικό να μην υπάρχουν οπτικές ή ακουστικές επιλογές για προσανατολισμό, όπως ένα έντονο φως σε ένα σημείο στο δωμάτιο ή μια πηγή ήχου (π.χ. ρολόι). Κατά τη διάρκεια της διαρκούς δοκιμής, οι αντισταθμιστικές κινήσεις του σώματος καταγράφονται χρησιμοποιώντας τους δείκτες φωτός ή υπερήχου και στη συνέχεια αξιολογούνται.
Το πείραμα μπορεί να διεξαχθεί κάτω από κάπως πιο δύσκολες συνθήκες πιέζοντας απαλά το σώμα. Εάν οι αντισταθμιστικές κινήσεις του σώματος υπερβούν ένα ορισμένο επίπεδο και εντατικοποιηθούν κατά τη διάρκεια του πειράματος, ή εάν το πείραμα πρέπει να σταματήσει λόγω του κινδύνου πτώσης, υπάρχει πολύ πιθανό ένα πρόβλημα συντονισμού που προκαλείται νευρωνικά. Η τάση να πέφτει σε μια συγκεκριμένη πλευρά υποδηλώνει διαταραχή ενός από τα όργανα της ωχράς κηλίδας (ιερός ή μήτρας), τα οποία είναι υπεύθυνα για την καταγραφή γραμμικών επιταχύνσεων εντός του αιθουσαίου συστήματος (όργανα ισορροπίας).
Η προσπάθεια ενίσχυσης του Unterberger αφορά τον έλεγχο των μονοπατιών αντανακλαστικών μεταξύ των κέντρων ισορροπίας στον εγκέφαλο και του νωτιαίου μυελού (αιθουσαία κοιλιακά αντανακλαστικά). Η προσπάθεια βημάτων πήρε το όνομά της από τον αυστριακό γιατρό Siegfried Unterberger και συνίσταται στο να πας ομοιόμορφα στο σημείο με τα μάτια σου κλειστά. Ισχύουν οι ίδιες προϋποθέσεις όπως και για το πείραμα Romberg. Εάν ο εξεταζόμενος ή ο ασθενής έχει γυρίσει ακούσια και ασυνείδητα πάνω από 45 μοίρες μετά από 50 βήματα, το αποτέλεσμα θεωρείται μη φυσιολογικό. Η ακούσια περιστροφή άνω των 45 μοιρών εντός 50 βημάτων υποδηλώνει βλάβη σε μια συγκεκριμένη περιοχή της παρεγκεφαλίδας ή υποδηλώνει πρόβλημα με το αιθουσαίο σύστημα.
Η διαδικασία CCG υποστηρίζει επίσης εξειδικευμένες μεθόδους εξέτασης, όπως οι δοκιμές LOLAVHESLIT, NEFERT και WOFEC. Το LOLAVHESLIT είναι ένα ακρωνύμιο που αποτελείται από τους όρους διαμήκη, πλευρικό και κατακόρυφο, ολισθαίνον κεφάλι-τεστ. Καθώς κάθεται, ο ασθενής εκτελεί τις περιστροφές της κεφαλής και τις κινήσεις της κεφαλής η μια μετά την άλλη και επαναλαμβανόμενα, οι οποίες καταγράφονται χρησιμοποιώντας CCG και αξιολογούνται αμέσως. Η δοκιμή επιτρέπει την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τις διαταραχές της κίνησης στον αυχένα και εντοπίζει ασθένειες που σχετίζονται με τους αυχενικούς σπονδύλους και τον νωτιαίο μυελό.
Το NEFERT (Neck Flex Rotation Test) μπορεί να ανιχνεύσει διάστρεμμα και δυσκαμψία του αυχένα, καθώς και τυχόν τραυματισμούς στο μαστίγιο. Η διαδικασία εισήχθη το 1998. Μια πρόσθετη μέθοδος δοκιμής για την ανίχνευση της αταξίας βάδισης είναι η λεγόμενη δοκιμή WOFEC (Walk on Floor Eyes Closed), τα αποτελέσματα της οποίας μπορούν επίσης να τεκμηριωθούν, να ερμηνευθούν και να αποθηκευτούν χρησιμοποιώντας CCG.
Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ
➔ Φάρμακα για διαταραχές ισορροπίας και ζάληΚίνδυνοι, παρενέργειες & κίνδυνοι
Το Cranio-Corpo-Graphie είναι μια μη επεμβατική διαδικασία εγγραφής και διάγνωσης που δεν μπορεί να συσχετιστεί με κινδύνους ή παρενέργειες.
Ωστόσο, εάν υπάρχει οξεία υποψία εγκεφαλικού εμφράγματος ή εγκεφαλικού στελέχους, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μέθοδοι διαγνωστικής απεικόνισης όπως απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI), υπολογιστική τομογραφία (CT) ή λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) για ταχύτερες και ακριβέστερες διαγνώσεις. Από αυτή την άποψη, η υποψία για ένα εγκεφαλικό στέλεχος ή ένα παρεγκεφαλικό έμφραγμα μπορεί να κατανοηθεί ως αντένδειξη για τη χρήση ενός CCG.
Ο Γερμανικός Νόμος για την Ασφάλεια και την Υγεία της Εργασίας (ArbSchG) εφαρμόζει τις δεσμευτικές οδηγίες της ΕΕ για την επαγγελματική ασφάλεια και απευθύνεται τόσο στους εργοδότες όσο και στους εργαζομένους. Η εργασία με κίνδυνο πτώσης δεν αναφέρεται ρητά στον Νόμο για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία, αλλά οι εργοδότες υποχρεούνται όχι μόνο να παρέχουν στους υπαλλήλους τους που ασκούν δραστηριότητα με κίνδυνο πτώσης, αλλά και να απαιτούν από αυτούς να παρέχουν απόδειξη υγείας σύμφωνα με την οδηγία επαγγελματικής ένωσης G-41.
Η απόδειξη της ικανότητας εξισορρόπησης και η πλήρης λειτουργικότητα του μυοσκελετικού συστήματος αποτελούν μέρος του απαιτούμενου υγειονομικού πιστοποιητικού. Εάν είστε κάτω των 25 ετών, το υγειονομικό πιστοποιητικό πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 36 μήνες, μεταξύ των ηλικιών των 25 και κάτω των 50 ετών κάθε 24 έως 36 μηνών και από την ηλικία των 50 ετών κάθε 12 έως 18 μηνών.
.jpg)
.jpg)
