Χρόνια φλεγμονή του στομάχου (γαστρίτιδα)

Πιθανότατα ο καθένας από μας έχει νιώσει τις δυσάρεστες αισθήσεις που προκαλεί ένα κακό στομάχι στο σώμα μας. Ξαφνική αίσθηση πίεσης και πληρότητας στην επιγαστρική περιοχή, ναυτία, ναυτία και τελικά έμετος που οδηγεί σε ανακούφιση είναι τα σημάδια που υποδηλώνουν οξεία γαστρική βλεννογόνο φλεγμονή. Μια περίσσεια φαγητού ή λανθασμένα πιάτα είναι συνήθως οι αιτίες αυτού του κακού.

Πώς λειτουργεί το στομάχι

Ωστόσο, βραχυπρόθεσμη νηστεία τσαγιού, παξιμάδια και η εφαρμογή θερμότητας στην περιοχή του στομάχου εξομαλύνουν σύντομα αυτά τα κύματα. Ωστόσο, εάν τα περιγραφόμενα συμπτώματα επιμείνουν και εμφανιστούν επιπλοκές όπως διάρροια και πυρετός, ο γιατρός πρέπει να συμβουλευτεί αμέσως, καθώς τα συμπτώματα μπορεί να αποκρύψουν βακτηριακές ασθένειες, σοβαρές μεταβολικές διαταραχές ή διάφορους τύπους δηλητηρίασης.

Το στομάχι, ένα μυϊκό κοίλο όργανο, χρησιμοποιείται για την απορρόφηση της τροφής που έχει ήδη συνθλιβεί στο στόμα και αναμιγνύεται με το ζυμωμένο σάλιο. Επιπλέον, οι γαστρικοί βλεννογόνοι αδένες εκκρίνουν τον πεπτικό γαστρικό χυμό, ο οποίος αποτελείται από υδροχλωρικό οξύ, πεψίνη και άλλα σημαντικά ζυμώματα. Εάν η έντονη μυϊκή εργασία του τοιχώματος του στομάχου έχει οδηγήσει σε καλή ανάμιξη της τροφής με το γαστρικό χυμό και την πιθανή προ-πέψη μέσα στο στομάχι, το υγρό υγρό αδειάζεται στο δωδεκαδάκτυλο σε τμήματα μέσω του μυός του αχθοφόρου στην έξοδο του στομάχου.

Ένα σύστημα ζύμωσης προειδοποιεί τους κύριους πεπτικούς αδένες, το ήπαρ και το πάγκρεας, και χύνουν τις εκκρίσεις, τη χολή και το πάγκρεας στο δωδεκαδάκτυλο μέσω του χυμού. Η γαστρική βλεννογόνος μεμβράνη είναι κανονικά ικανή να προστατευθεί αποτελεσματικά από την αυτο-πέψη μέσω της ισχυρής παραγωγής βλέννας από τον όξινο, εξαιρετικά ζυμωτικό γαστρικό χυμό. Οι διάφορες φυσιολογικές πεπτικές διαδικασίες του στομάχου ελέγχονται από το βλαστικό μέρος του νευρικού συστήματος, το οποίο βρίσκεται σε συνεχή σχέση με τον εγκεφαλικό φλοιό.

Η λειτουργία του στομάχου είναι επομένως στο επίκεντρο όλων των πεπτικών διεργασιών, και είναι προφανές ότι μπορεί να προκύψουν διάφορες διαταραχές κατά τη διάρκεια αυτών των περίπλοκων διαδικασιών. Σε αντίθεση με την οξεία φλεγμονώδη γαστρική νόσο, υπάρχει φλεγμονή των βλεννογόνων με χρόνια τάση, η οποία φέρει σοβαρό κίνδυνο για την υγεία. Ο κύριος κίνδυνος είναι ότι πολλοί άρρωστοι συνεχίζουν να αναβάλλουν την ιατρική εξέταση λόγω των υποσυνείδητων αλλά επίμονων καταγγελιών.

Δυστυχώς, ο ανεκτός πόνος αντέχει για πολύ καιρό, καθώς μπορεί να συνδυαστεί με τις καθημερινές εργασίες. Όταν ρωτήθηκε από το γιατρό, οι ασθενείς που έχουν εκδηλώσει στομαχικές παθήσεις γράφουν συχνά: "Στην πραγματικότητα είχα προβλήματα στομάχου για πολλά χρόνια!"

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Η χρόνια γαστρίτιδα ή η χρόνια γαστρική καταρροή είναι μια επίμονη ασθένεια του βλεννογόνου του στομάχου με μειωμένη πεπτική απόδοση. Η χρόνια γαστρίτιδα αναπτύσσεται αργά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και δεν προκαλεί συμπτώματα ή δυσφορία στην αρχή. Τα τυπικά σημεία είναι παρόμοια με αυτά της οξείας γαστρίτιδας.

Οι ασθενείς παραπονιούνται για επίμονη πίεση και αίσθημα πληρότητας στην άνω κοιλιακή χώρα, ειδικά μετά το φαγητό, για την απροθυμία να τρώνε το πόνο που προκαλεί τον πόνο, την οξυγόνωση, την επικαλυμμένη γλώσσα και μερικές φορές την καούρα. Το περιβάλλον του ασθενούς πλήττεται από τη χλωμό του, την κατάθλιψη και τη μυρωδιά του στόματος.

Ο ίδιος είναι απρόθυμος να εργαστεί επειδή η απόδοσή του είναι μειωμένη και δεν είναι ποτέ χωρίς συμπτώματα. Μετά από μια μακρά περίοδο ασθένειας υπάρχει απώλεια βάρους, σε σοβαρές περιπτώσεις έμετος, που μπορεί ακόμη και να είναι αιματηρή.Αυτές οι καταγγελίες δεν είναι συνεχείς, αλλά εμφανίζονται περιοδικά.

Οι μορφές γαστρίτιδας χωρίζονται σε τρεις τύπους: Η γαστρίτιδα τύπου Α προκαλεί ανεπάρκεια βιταμίνης Β12, η ​​οποία εκδηλώνεται ως σημάδια αναιμίας. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, η γαστρίτιδα τύπου μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο του στομάχου. Στη γαστρίτιδα τύπου Β, μπορεί να εμφανιστούν ταυτόχρονες ασθένειες όπως έλκος δωδεκαδακτύλου, λέμφωμα MALT ή καρκίνος του στομάχου, καθένας από τους οποίους σχετίζεται με πόνο, αισθήματα πίεσης στην πληγείσα περιοχή και αυξανόμενη δυσφορία.

Η γαστρίτιδα τύπου Γ εκδηλώνεται κυρίως ως ένα αυξανόμενο αίσθημα ασθένειας. Αυτό συνοδεύεται από τα συμπτώματα ενός ευερέθιστου στομάχου, δηλαδή συχνό κοιλιακό άλγος, ευαισθησία σε κρύα, ζεστά ή πικάντικα τρόφιμα, καθώς και επαναλαμβανόμενα αέρια και διάρροια. Γενικά, τα συμπτώματα της χρόνιας γαστρίτιδας αυξάνονται σε ένταση κατά τη διάρκεια των μηνών ή ακόμη και ετών και συνήθως προκαλούν δευτερογενείς ασθένειες του γαστρεντερικού σωλήνα.

Για να εξακριβωθεί η διάγνωση, ο γαστρικός χυμός λαμβάνεται μέσω ενός λεπτού στομαχικού σωλήνα και η οξύτητά του προσδιορίζεται χημικά. Μπορεί να αυξηθεί, μειωθεί, αλλά και φυσιολογικό. Η εξέταση ακτινογραφίας του στομάχου, η οποία πρέπει πάντα να πραγματοποιείται, χρησιμοποιείται κυρίως για τη διάκρισή της από γαστρικό έλκος ή καρκίνο του στομάχου.

Επιπλοκές

Οι διαφορετικοί τύποι χρόνιας γαστρικής βλεννογόνου φλεγμονής μπορεί να έχουν διαφορετικές επιπλοκές. Με χρόνια γαστρίτιδα τύπου Α υπάρχει αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του στομάχου. Η αυξημένη έκκριση της γαστρίνης μπορεί επίσης να οδηγήσει στο σχηματισμό κακοήθων όγκων του στομάχου.

Η μειωμένη πρόσληψη βιταμίνης Β12 μπορεί να οδηγήσει σε κακοήθη αναιμία, μια μορφή αναιμίας. Στον τύπο Β, μια κοινή επιπλοκή είναι η ανάπτυξη γαστρικών και δωδεκαδακτυλικών ελκών. Αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε γαστρίτιδα Helicobacter pylori, η οποία αλλάζει την επένδυση του στομάχου και αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του στομάχου.

Επίσης, σπάνια αναπτύσσονται τα λεγόμενα λεμφώματα MALT, κακοήθεις αναπτύξεις στον λεμφικό ιστό που μπορούν να εξαπλωθούν στους πνεύμονες, τους σιελογόνους αδένες ή τον θυρεοειδή αδένα. Η χρόνια γαστρίτιδα Ty-C έχει επίσης αυξημένο κίνδυνο κακοήθων αλλαγών στην κοιλιά. Επιπλέον, η χρόνια φλεγμονή του γαστρικού βλεννογόνου σχετίζεται συχνά με αιμορραγία και σοβαρό πόνο.

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, τα γύρω όργανα μπορεί να φλεγμονή, οδηγώντας σε σοβαρές λοιμώξεις και ανεπάρκεια οργάνων. Στη θεραπεία της γαστρίτιδας, οι κίνδυνοι προέρχονται κυρίως από το συνταγογραφούμενο φάρμακο, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αλλεργίες και, λόγω του συνδυασμού διαφορετικών παρασκευασμάτων, επίσης και σε σοβαρές παρενέργειες.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Ο πόνος στο στομάχι που επαναλαμβάνεται ή διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς εμφανή αιτία θα πρέπει να διευκρινιστεί από γιατρό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν υπάρχουν άλλα συμπτώματα όπως απώλεια όρεξης, ναυτία, έμετος ή συνεχής κόπωση. Το πρώτο σημείο επαφής είναι ο οικογενειακός γιατρός: Εάν, βάσει των συμπτωμάτων και της κλινικής εξέτασης, υπάρχει υποψία για χρόνια φλεγμονή του γαστρικού βλεννογόνου, αυτός ή αυτή θα παραγγείλει μια γαστροσκόπηση να πραγματοποιηθεί από τον παθολόγο.

Ο οικογενειακός γιατρός θα πρέπει επίσης να συμβουλευτεί εάν ο πόνος στο στομάχι μπορεί να οφείλεται στη χρήση ορισμένων φαρμάκων. Σε αυτήν την περίπτωση, ο γιατρός θα αλλάξει, εάν είναι δυνατόν, σε καλύτερα ανεκτά φάρμακα ή θα συνταγογραφήσει δισκία για την προστασία του στομάχου. Συνιστάται επειγόντως μια επίσκεψη γιατρού εάν η χρόνια φλεγμονή του γαστρικού βλεννογόνου σχετίζεται με ταχεία απώλεια βάρους. Μαύρα κόπρανα, έμετος αίματος και σοβαρές, ξαφνικές κράμπες στο στομάχι είναι επίσης προειδοποιητικά σημάδια που απαιτούν άμεση θεραπεία από γιατρό ή νοσοκομείο.

Εάν η χρόνια γαστρίτιδα προκαλείται από ψυχική υπερφόρτωση, μια συνομιλία με ψυχοθεραπευτή μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη αντιμετώπιση του στρες και των προβλημάτων. Ακόμα κι αν η χρόνια φλεγμονή του γαστρικού βλεννογόνου είναι σε μεγάλο βαθμό χωρίς συμπτώματα, συνιστάται τακτικός έλεγχος εάν είναι γνωστή η ασθένεια: Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να εντοπιστούν και να αντιμετωπιστούν εγκαίρως επιπλοκές όπως γαστρικό έλκος ή αναιμία. Επιπλέον, οποιαδήποτε ανεξήγητη επιδείνωση της γενικής κατάστασης θα πρέπει αμέσως να οδηγήσει σε επίσκεψη γιατρού.

Γιατροί και θεραπευτές στην περιοχή σας

Θεραπεία & Θεραπεία

Η διάγνωση της γαστρίτιδας μπορεί να θεωρηθεί μόνο ακτινολογικά, αλλά δεν γίνεται με βεβαιότητα. Η λήψη γαστρικού βλεννογόνου και η εξέταση του κάτω από το μικροσκόπιο καθώς και η εξέταση της γαστροσκόπησης απευθείας στο γαστρικό βλεννογόνο παρέχει πολύ καλύτερες πληροφορίες. Οι χρόνιες φλεγμονώδεις αλλαγές στον γαστρικό βλεννογόνο μπορούν να οδηγήσουν σε ανάπτυξη και ισοπέδωση.

Οι κίνδυνοι της χρόνιας γαστρίτιδας είναι ότι ένα γαστρικό έλκος (απώλεια ουσίας στο τοίχωμα του στομάχου) και, με την πάροδο των ετών, ο καρκίνος (αύξηση της ουσίας λόγω μη φυσιολογικού κυτταρικού πολλαπλασιασμού) μπορεί να αναπτυχθεί βάσει ενός τέτοιου μόνιμου ερεθισμού του γαστρικού βλεννογόνου με αυξημένη κυτταρική αναδιάρθρωση.

Ποιες αιτίες οδηγούν σε χρόνια φλεγμονή του στομάχου (γαστρίτιδα); Ανεπαρκές μάσημα, φαγητό πολύ βιαστικά, φαγητό που είναι πολύ ζεστό ή πολύ κρύο, κατεστραμμένα δόντια, πυώδεις ασθένειες του ρινοφάρυγγα και των κόλπων του. Η ανεπάρκεια βιταμινών και, κυρίως, η χρόνια κατάχρηση αλκοόλ και νικοτίνης, η χρόνια κατανάλωση αλκοόλ, ειδικά με άδειο στομάχι, μπορούν να συμβάλουν στην καταστροφή του γαστρικού βλεννογόνου και στην αποξήρανση των εκκρίσεων οξέος.

Ο βακτηριακός αποικισμός που αυτό καθιστά δυνατό διατηρεί τη χρόνια γαστρίτιδα. Επιπλέον, υπάρχουν επίμονες ψυχικές καταστάσεις έντασης λόγω επαγγελματικών και οικογενειακών διαφορών. Υπερβολικές απαιτήσεις όσον αφορά την απόδοση, ανεπαρκή φάση ανάκτησης και κακή ύπνο, ειδικά σε συνδυασμό με τους παράγοντες που αναφέρονται παραπάνω, μπορούν να παρατηρηθούν ως οι αιτίες της χρόνιας γαστρίτιδας.

Μια πολλά υποσχόμενη θεραπεία απαιτεί υπομονή από τον γιατρό και τον ασθενή, μια διεξοδική διερεύνηση των αιτιών που υπάρχουν στο άτομο, τη συνέπεια και την κατανόηση των αναγκών, δηλαδή, ο δυνητικός πρέπει να αποφύγει ό, τι είναι επιβλαβές για αυτόν, ειδικά το αλκοόλ και η νικοτίνη. Πρέπει να ακολουθήσει την προβλεπόμενη ελαφριά διατροφή, να κάνει θερμικές θεραπείες, να έχει αφαιρεθεί τα κακά δόντια και οι εστίες του πύου και πρέπει να δημιουργήσει τάξη στον τρόπο ζωής και εργασίας του. Η οξίνιση του στομάχου ή η έλλειψη υδροχλωρικού οξέος απαιτούν ιατρικό έλεγχο.

Πολλοί άρρωστοι μπορούν να θεραπευτούν με αυτά τα μέτρα χωρίς άδεια ασθενείας, αλλά υπάρχουν επίσης περιπτώσεις στις οποίες απαιτείται αυστηρή θεραπεία σε εσωτερικούς ασθενείς σε ιατρική κλινική. Ο ασθενής πρέπει να είναι πρόθυμος να αφήσει τον θεράποντα ιατρό του να τον καθοδηγήσει ψυχολογικά και να εγκαταλείψει όλες τις επιβλαβείς συνήθειες. Ίσως είναι απαραίτητη μια αλλαγή εργασίας.

Προοπτικές και προβλέψεις

Η πορεία της χρόνιας γαστρίτιδας εξαρτάται από την αιτία και τη μορφή της. Δεδομένου ότι μια φλεγμονή των γαστρικών βλεννογόνων μεμβρανών συχνά δεν παρατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να έχει ήδη συμβεί μόνιμη βλάβη, η οποία μπορεί να διαρκέσει για μια ζωή παρά την εκτεταμένη θεραπεία. Δεν υπάρχει θεραπεία για αυτοάνοση γαστρίτιδα. Ωστόσο, δεν μειώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής και προχωρά αργά μόνο με την κατάλληλη θεραπεία. Οι τακτικοί ενδοσκοπικοί έλεγχοι μπορούν να διαγνώσουν και να θεραπεύσουν τυχόν δευτερογενείς ασθένειες όπως ο καρκίνος του στομάχου σε πρώιμο στάδιο.

Η χρόνια φλεγμονή του γαστρικού βλεννογόνου τύπου Β μπορεί να θεραπευτεί σε 90% των περιπτώσεων. Εάν η θεραπεία με αντιβιοτικά ξεκινήσει νωρίς, η ασθένεια συνήθως εκκαθαρίζεται εντός έξι έως οκτώ εβδομάδων. Οι υποτροπές και τα δευτερογενή συμπτώματα είναι απίθανο με αυτήν τη μορφή γαστρίτιδας.

Η χρόνια γαστρίτιδα τύπου C συνήθως θεραπεύεται χωρίς επακόλουθα ή υποτροπή, υπό την προϋπόθεση ότι ο γιατρός μπορεί να προσδιορίσει τη χημική αιτία της φλεγμονής και να την εξαλείψει. Εάν η σκανδάλη δεν μπορεί να προσδιοριστεί, είναι δυνατή η συμπτωματική θεραπεία. Ωστόσο, η ίδια η χρόνια γαστρίτιδα παραμένει και προκαλεί επανειλημμένα παράπονα που απαιτούν ατομική θεραπεία.

πρόληψη

Γνωρίζοντας την αιτιώδη σημασία της χρόνιας ατροφικής γαστρίτιδας για την εμφάνιση καρκίνου του στομάχου, η ζήτηση ιατρικής επιστήμης θα καθιερωθεί ολοένα και περισσότερο ότι οι χρόνιοι γαστρικοί ασθενείς πρέπει να εξετάζονται τακτικά ως μέρος της προληπτικής φροντίδας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αναγνωρίσετε τον κακοήθη εκφυλισμό σε πρώιμο στάδιο και να τον αφαιρέσετε με επιτυχία μέσω χειρουργικής διαδικασίας. Άρρωστα άτομα με κακοήθη αναιμία (μια μορφή αναιμίας (αναιμία) που βασίζεται σε έλλειψη βιταμίνης Β12), τα οποία είναι πολύ πιο πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο του στομάχου από τους υγιείς συγκριτές, πρέπει επίσης να συμπεριληφθούν στην ομάδα των ατόμων που κινδυνεύουν.

Ο γαστρικός ασθενής πρέπει να είναι ανοιχτόμυαλος και να κατανοεί αυτά τα προφυλακτικά μέτρα, ακόμη και αν η κατάποση ενός γαστρικού σωλήνα ή μιας γαστροσκόπησης συχνά θεωρείται δυσάρεστη. Δεδομένου ότι αυτό το δοκιμασμένο διαγνωστικό μέτρο, ειδικά για την απόκτηση και εξέταση κυτταρικού υλικού από το εσωτερικό του στομάχου, δύσκολα μπορεί να διανεμηθεί, δεν πρέπει να αναφερθεί ότι διεξάγονται εργασίες σχετικά με μεθόδους διευκόλυνσης.

Όπως αναφέρθηκε, η χρόνια φλεγμονή του γαστρικού βλεννογόνου είναι μόνο ένα σύμπτωμα μιας γενικής ασθένειας που εκδηλώνεται μόνο στο στομάχι. Μια τακτική καθημερινή ρουτίνα, μια καλά αναλογική σχέση μεταξύ άγχους και χαλάρωσης, αποφεύγοντας τις επιβλαβείς επιδράσεις και τακτική κατανάλωση εύπεπτων τροφίμων μπορεί να προστατεύσει το στομάχι σας από σοβαρές βλάβες.

Μετέπειτα φροντίδα

Η παρακολούθηση της χρόνιας γαστρίτιδας εξαρτάται κυρίως από την αιτία της φλεγμονής που έχει αναπτυχθεί. Η γαστρίτιδα τύπου Β που προκαλείται από το βακτήριο Helicobacter pylori είναι μακράν η πιο κοινή μορφή χρόνιας γαστρικής βλεννογόνου φλεγμονής και απαιτεί έλεγχο επιτυχίας μετά την πραγματοποίηση της θεραπείας. Ο στόχος εδώ είναι να διασφαλιστεί ότι τα βακτήρια έχουν απομακρυνθεί επαρκώς με τη χορήγηση φαρμάκων.

Αυτή η φροντίδα παρακολούθησης μπορεί συνήθως να πραγματοποιείται χωρίς επεμβατικό έλεγχο με κόπρανα ή αναπνοή. Εάν, ωστόσο, υπήρχε εκτεταμένη βλάβη στη βλεννογόνο ή στο γαστρικό έλκος κατά τη στιγμή της διάγνωσης, πρέπει να πραγματοποιηθεί ξανά γαστροσκόπηση και δειγματοληψία προκειμένου να εκτιμηθεί η έκταση της βλάβης. Ο ασθενής θα πρέπει να το αποφασίσει ξεχωριστά με τον θεράποντα ιατρό του.

Η αυτοάνοση που σχετίζεται με γαστρίτιδα τύπου Α απαιτεί επίσης τακτική παρακολούθηση, καθώς η αυτοάνοση αντίδραση μπορεί να προκαλέσει εκφυλισμό. Προκειμένου να εντοπιστούν τυχόν κακοήθη κύτταρα στο στομάχι όσο το δυνατόν νωρίτερα, πρέπει επίσης να πραγματοποιηθεί ενδοσκοπικός έλεγχος με γαστροσκόπηση. Κάθε ασθενής με χρόνια γαστρίτιδα πρέπει να συζητήσει με τον οικογενειακό γιατρό του εάν πρέπει να κάνει ορισμένες διατροφικές αλλαγές.

Επιπλέον, συμπτώματα όπως συχνή καούρα, πόνους στο στομάχι ή εμετός αίματος πρέπει να συνδέονται με το προηγούμενο ιστορικό και να αποσαφηνίζονται στο μέλλον. Συνιστάται η λήψη προστατευτικών οξέων όπως η ομεπραζόλη ή παρόμοια για την προστασία του στομάχου όταν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα. Ωστόσο, αυτό πρέπει να συζητηθεί με το γιατρό.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Τα μέτρα που μπορούν να ληφθούν ακόμη και με χρόνια γαστρίτιδα εξαρτώνται από την αιτία αυτής της φλεγμονώδους νόσου. Στην περίπτωση αποδεδειγμένης βακτηριακής προσβολής, οι φυσικές ουσίες μπορούν επίσης να βοηθήσουν εκτός από τη θεραπεία με αντιβιοτικά. Το λάδι από τους σπόρους γκρέιπφρουτ δρα σαν φυσικό αντιβιοτικό και σκοτώνει τα μικρόβια στο στομάχι. Εκτός από τη συμβατική θεραπεία, συνιστάται επίσης η λήψη υγιών εντερικών βακτηρίων. Αυτά υποστηρίζουν ολόκληρο το ανοσοποιητικό σύστημα και σε περίπτωση βακτηριακής προσβολής ή αντιβίωσης, το έντερο είναι επίσης συνήθως κατεστραμμένο.

Γενικά, ο έλεγχος της δικής σας διατροφής είναι το πρώτο βήμα στην αυτοθεραπεία. Ερεθιστικά τρόφιμα και ποτά (πικάντικα, ζεστά, λιπαρά, αλκοολούχα) πρέπει να αποφεύγονται, θα πρέπει να διασφαλίζεται επαρκής πρόσληψη υγρών (ακόμα μεταλλικά νερά, τσάι από βότανα χωρίς ζάχαρη) και αρκετά μικρά γεύματα που απλώνονται όλη την ημέρα ανακουφίζουν το στομάχι.

Το καλό μάσημα βοηθά επίσης το στομάχι να λειτουργεί. Μια διατροφή πλούσια σε ζωτικά και μέταλλα ενισχύει ολόκληρο τον οργανισμό. Εάν τα φάρμακα ερεθίζουν τον γαστρικό βλεννογόνο, σας συνιστούμε να συμβουλευτείτε τον θεράποντα ιατρό και να ανταλλάξετε το παρασκεύασμα.

Η χρόνια φλεγμονή του γαστρικού βλεννογόνου δεν είναι σπάνια αποτέλεσμα υπερβολικής πίεσης στην καθημερινή ζωή. Μικρά διαλείμματα - ακόμη και κατά τις εργάσιμες ώρες - και βόλτες στον καθαρό αέρα βοηθούν εδώ. Τα αθλήματα αντοχής στο φως, όπως κολύμπι ή τζόκινγκ, είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος επίτευξης σωματικής και πνευματικής ισορροπίας.