Χλωρεξιδίνη είναι αντισηπτικό. Έχει εκτεταμένα αντιβακτηριακά αποτελέσματα και χρησιμοποιείται κυρίως στην οδοντιατρική.
Τι είναι η χλωρεξιδίνη;
Χλωρεξιδίνη ανήκει στην ομάδα των πολυγουανιδίων. Είναι αντιβακτηριακός παράγοντας. Δεδομένου ότι δεν διαλύεται καλά στο νερό, δεν είναι κατάλληλο ως διάλυμα έκπλυσης.
Στο εμπόριο προσφέρεται κυρίως ως χλωριούχο ή οξικό. Διατίθεται κυρίως με τη μορφή γλυκονικού για ιατρικές εφαρμογές. Σε αυτήν την κατάσταση επιτυγχάνει το ίδιο αποτέλεσμα με τη χλωρεξιδίνη. Σε ένα ουδέτερο υδατικό διάλυμα, το μόριο έχει διπλό θετικό φορτίο. Είναι συμμετρικό gel-gel και έχει δύο δακτυλίους βενζολίου.
Το φάρμακο αποδεικνύεται εύκολα διαλυτό σε οργανικούς διαλύτες όπως διχλωρομεθάνιο. Διατίθεται με τη μορφή κρεμών, πηκτωμάτων, αλοιφών ή λύσεων για μεμονωμένες ιατρικές εφαρμογές. Στα φαρμακεία διατίθενται φάρμακα που περιέχουν χλωρεξιδίνη.
Φαρμακολογική επίδραση
Χλωρεξιδίνη έχει εκτεταμένες αντιβακτηριακές ιδιότητες. Λόγω του θετικού του φορτίου, προσελκύει βακτήρια με το αρνητικό του φορτίο.
Συμμορφώνεται επίσης για μεγάλο χρονικό διάστημα στην περιοχή του σώματος που έχει υποστεί αγωγή, έτσι ώστε να δείχνει μια μακροχρόνια και βιώσιμη επίδραση αποθήκης. Η αντισηπτική αποτελεσματικότητα εμφανίζεται επειδή το δραστικό συστατικό εισάγεται στις κυτταρικές μεμβράνες των βακτηρίων και έτσι τα καταστρέφει. Οι λεπτομέρειες του μηχανισμού δράσης βρίσκονται ακόμη υπό έρευνα. Η αντοχή στην ουσία δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί για κανένα είδος παθογόνου.
Με τους περιτυλιγμένους ιούς, το φάρμακο εμφανίζει μια μικρή επίδραση, χωρίς κανέναν μη τυλιγμένο ιό. Δεν απορροφάται από το σώμα μέσω των βλεννογόνων. Σχεδόν εκατό τοις εκατό της χλωρεξιδίνης απεκκρίνεται και δεν υπάρχει μεταβολισμός.
Ιατρική εφαρμογή & χρήση
Χλωρεξιδίνη αρχικά χρησιμοποιήθηκε κυρίως για δερματικές λοιμώξεις. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως στην οδοντιατρική, u. ένα. για απολύμανση πριν και μετά την επέμβαση.
Για παράδειγμα, μετά την εισαγωγή οδοντικού εμφυτεύματος, η μετεγχειρητική φροντίδα με το δραστικό συστατικό μειώνει τον κίνδυνο φλεγμονής στο εμφύτευμα. Το φάρμακο χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία της βακτηριακής ουλίτιδας, της περιοδοντίτιδας και της κακής αναπνοής. Η συγκέντρωση των διαλυμάτων που χρησιμοποιούνται στην οδοντιατρική κυμαίνεται μεταξύ 0,03 και 2 τοις εκατό. Για να αποφευχθεί η φθορά των δοντιών, συνιστάται να χτυπήσετε τα δόντια με κατάλληλο τζελ ή να το εφαρμόσετε με τη βοήθεια νάρθηκα. Το φάρμακο διατίθεται επίσης ως βερνίκι που εφαρμόζεται στα δόντια.
Λόγω της μεγάλης πρόσφυσης, το δραστικό συστατικό απελευθερώνεται συνεχώς για τρεις έως τέσσερις μήνες. Διατίθενται επίσης σπρέι, τζελ και μάρκες. Το δραστικό συστατικό χρησιμοποιείται επίσης ως συστατικό σε διαλύματα στοματικής πλύσης στο πλαίσιο της στοματικής υγιεινής. Συγκριτικές μελέτες με την επίδραση των αντιβακτηριακών διαλυμάτων δείχνουν ότι αυτές οι λύσεις είναι ανώτερες από άλλα προϊόντα.
Κατά τον καθαρισμό των οδοντικών προθέσεων, έχει αποδειχθεί επίσης επωφελές να αποθηκεύετε τακτικά την οδοντική πρόθεση σε διάλυμα διγλυκονικής χλωρεξιδίνης σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα τη νύχτα. Με αυτόν τον τρόπο, τα μικρόβια που προκαλούν φλεγμονή των βλεννογόνων που σχετίζονται με την πρόσθεση μειώνονται. Το δραστικό συστατικό έχει άλλες χρήσεις στον τομέα της φροντίδας των πληγών. Σοβάδες, αλοιφές και θεραπευτική σκόνη προσφέρονται με το δραστικό συστατικό για την απολύμανση. Η χλωρεξιδίνη χρησιμοποιείται επίσης για βακτηριακές λοιμώξεις του λαιμού.
Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ
➔ Φάρμακα για πονόδοντοΚίνδυνοι και παρενέργειες
Η παρατεταμένη χρήση του Χλωρεξιδίνη μπορεί να οδηγήσει σε λίγες παρενέργειες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, αυτά τα φαινόμενα αποδεικνύονται εντελώς αναστρέψιμα. Τα ακόλουθα μπορεί να εμφανιστούν ως παρενέργειες: διαταραχές αίσθησης γεύσης, καστανόχρωμες εναποθέσεις στα δόντια και στην στοματική κοιλότητα.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, η επούλωση τραυμάτων καθυστερεί ή το επιθηλιακό στρώμα ξεφλουδίζει. Εάν ένα διάλυμα στοματικού διαλύματος που περιέχει χλωρεξιδίνη χρησιμοποιείται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, μπορεί να συνιστάται η εναλλαγή του με άλλο παρασκεύασμα σε εβδομαδιαία βάση, προκειμένου να αποφευχθούν οι καστανόχρωμες εναποθέσεις στα δόντια και τη γλώσσα.
Όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με ορισμένες ουσίες, το αντισηπτικό απενεργοποιείται. Η χρήση λαουρυλ θειικού νατρίου, για παράδειγμα, οδηγεί σε απώλεια λειτουργίας. Για το λόγο αυτό, το δραστικό συστατικό πρέπει να λαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη χρήση οδοντόκρεμας που περιέχει λαυρυλοθειικό νάτριο ή διάλυμα έκπλυσης στο στόμα. Το ιώδιο και η τρικλοζάνη είναι επίσης δραστικά συστατικά που απενεργοποιούν τη χλωρεξιδίνη.
.jpg)
