Χειροπρακτική

ο Χειροπρακτική εφευρέθηκε από τον Καναδά Ντέιβιντ Πάλμερ, ο οποίος προσπάθησε τον 19ο αιώνα να διορθώσει τις μετακινήσεις στις αρθρώσεις χρησιμοποιώντας μια ειδική τεχνική λαβής. Η χειροπρακτική είναι μια μορφή χειροκίνητης θεραπείας που οι γιατροί και οι μη ιατροί μπορούν τώρα να μάθουν σε πρόσθετη εκπαίδευση. Πολλοί ορθοπεδικοί χειρουργοί έχουν επιπρόσθετη εκπαίδευση στη χειροπρακτική θεραπεία, η οποία συμπληρώνει την τρέχουσα χειροκίνητη ορθοπεδική θεραπεία, αν και δεν έχει ακόμη αποδειχθεί επιστημονικά αν οι ισχυρισμοί που έγιναν από χειροπρακτική ότι οι εσφαλμένες ευθυγραμμίσεις των αρθρώσεων και της σπονδυλικής στήλης έχουν στην πραγματικότητα επίδραση ανατροφοδότησης στα όργανα αντιστοιχεί στην αλήθεια.

Τι είναι η Χειροπρακτική;

Χειροκίνητες θεραπείες της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων πραγματοποιήθηκαν ήδη στην αρχαία Αίγυπτο και στην αρχαία Ελλάδα. ο Χειροπρακτική πήρε το όνομά του από τον Καναδά David Palmer (1845-1913), ο οποίος αρχικά πιθανώς έμαθε τη μέθοδο από τον Jim Atkinson από το Davenport της Αϊόβα.

Ο όρος χειροπρακτική προέρχεται από τα ελληνικά και έχει την αρχική έννοια «να κάνεις με το χέρι». Στην ορθοπεδική, οι χειροκίνητες θεραπείες χρησιμοποιούνται πάντοτε για την αντιστάθμιση της απόπειρας εσφαλμένης ευθυγράμμισης της κίνησης και της συγκράτησης των συσκευών χρησιμοποιώντας ειδικές τεχνικές λαβής.

Ο Ντέιβιντ Πάλμερ, από την άλλη πλευρά, ήταν ο πρώτος που κυκλοφόρησε χειροπρακτική σε μια μορφή που ισχυρίστηκε ότι οι μη ορθοπεδικές ασθένειες θα μπορούσαν επίσης να προκληθούν από αυτές τις εσφαλμένες ευθυγραμμίσεις και θα μπορούσαν να διορθωθούν μέσω χειροπρακτικής θεραπείας.

Στη Γερμανία, η χειροπρακτική μπορεί να πραγματοποιηθεί από naturopaths και γιατρούς με πρόσθετη εκπαίδευση στη χειροπρακτική θεραπεία.

Λειτουργία, αποτέλεσμα, θεραπείες και στόχοι

ο Χειροπρακτική κυρίως για λειτουργικά προβλήματα αρθρώσεων στη σπονδυλική στήλη. Οι εκτοπισμένοι σπόνδυλοι λόγω έντασης ή μυϊκών σπασμών μπορούν, αφενός, να περιορίσουν την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης και, αφετέρου, να είναι υπεύθυνοι για τον πόνο στην πλάτη, πιέζοντας τα νεύρα ή ακόμη και τσιμπώντας τους. Η αιτία αυτής της έντασης είναι συχνά εσφαλμένες ακολουθίες κίνησης ή πρήξιμο και φλεγμονή στην περιοχή του συνδετικού ιστού.

Πριν από την πραγματική χειρωνακτική θεραπεία, ο θεραπευτής παίρνει μια ανάμνηση. Ο ασθενής ερωτάται λεπτομερώς και μετά υποβάλλεται σε φυσική εξέταση, για την οποία ο ασθενής συνήθως πρέπει να γδύνεται. Ολόκληρη η συσκευή κίνησης και συγκράτησης παρατηρείται και εξετάζεται ενώ στέκεται, περπατά και ξαπλώνει, καθώς οι εσφαλμένες ευθυγραμμίσεις των μεμονωμένων αρθρώσεων μπορούν συχνά να έχουν αιτία σε άλλα μέρη του σώματος.

Στη συνέχεια, ο χειροπράκτης προσπαθεί να απελευθερώσει τα μπλοκαρίσματα στην περιοχή των αρθρώσεων χρησιμοποιώντας ειδικές τεχνικές χειρισμού. Συχνά αυτό συμβαίνει με μια τρελή κίνηση, η οποία οδηγεί στον τυπικό θόρυβο ρωγμών, ο οποίος ωστόσο παρερμηνεύεται συχνά. Η ρωγμή προκαλείται από την κατάρρευση μικρών φυσαλίδων αερίου που έχουν σχηματιστεί στο αρθρικό υγρό λόγω της εσφαλμένης ευθυγράμμισης και είναι εντελώς ακίνδυνο.

Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται από τους χειροπρακτικούς χρήστες ποικίλλουν και συχνά εξαρτώνται από την ενσυναίσθηση του χειροπράκτη και την ικανότητά του να τοποθετεί τις επιφάνειες των αρθρώσεων με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να γλιστρήσουν πίσω στη σωστή θέση.

Η θεραπεία δεν πραγματοποιείται πάντα άστατα, αλλά μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί απαλά και με επαναλαμβανόμενο τέντωμα. Βασικά, αυτές οι δύο τεχνικές διαφοροποιούνται μεταξύ τους σε χειροπρακτική. Η αργή μέθοδος ονομάζεται κινητοποίηση, η σπασμωδική μέθοδος είναι η χειραγώγηση.

Η χειραγωγική τεχνική λέγεται ότι μπορεί να αποκαταστήσει την κινητικότητα των αρθρώσεων γρηγορότερα και σε πληρέστερη έκταση. Εξαρτάται από τον χειροπρακτικό χρήστη ποια από τις τεχνικές χρησιμοποιείται.

Επιπλέον, χρησιμοποιούνται άλλες τεχνικές, οι οποίες αποσκοπούν στην ανακούφιση των αρθρώσεων και των συνδέσμων, καθώς και των νωτιαίων νεύρων, και έτσι να επαναφέρει την άρθρωση στην αρχική της θέση.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Κίνδυνοι, παρενέργειες & κίνδυνοι

Πριν ξεκινήσετε μια χειροπρακτική θεραπεία, πρέπει να χρησιμοποιείτε πάντα μια διαδικασία απεικόνισης, όπως μια αξονική τομογραφία, μια μαγνητική τομογραφία ή μια απλή εξέταση ακτίνων Χ, για να προσδιορίσετε εάν κάτι μιλάει κατά της θεραπείας.

Οι αντενδείξεις μπορεί να είναι όγκοι ή κήλη, καθώς και προβλήματα στην περιοχή της καρωτιδικής αρτηρίας, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τραυματισμό. Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι θρόμβοι αίματος μπορούν να αναπτυχθούν με αυτόν τον τρόπο, ο οποίος στη συνέχεια θα μπορούσε να προκαλέσει εγκεφαλικό επεισόδιο εμποδίζοντας ένα αγγείο στον εγκέφαλο.

Η βλάβη των νεύρων μπορεί επίσης να προκύψει ως αποτέλεσμα της ακατάλληλης χρήσης χειροπρακτικής, η οποία μπορεί να εκφραστεί από μια μεταβαλλόμενη αίσθηση ή από παράλυση.

Γενικά, μπορεί να ειπωθεί ότι οι επιπλοκές στη χειροπρακτική είναι εξαιρετικά σπάνιες εάν η μέθοδος εκτελείται από εκπαιδευμένο χειροπράκτη και αποκλείονται εκ των προτέρων πιθανοί παράγοντες κινδύνου.