Candida famata

Το γένος Candida περιλαμβάνει πολλές ζύμες που οι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιήσουν βιοτεχνολογικά. Ακούστηκε έτσι Candida famata στην ομάδα αυτών των μυκήτων που, εκτός από την πρόκληση επικίνδυνων λοιμώξεων, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή χρήσιμων προϊόντων όπως η ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β). Συνήθως, ωστόσο, είναι ένας κοινός, σύντροφος ανθρώπων και άλλων ζωντανών όντων, που ζει σχετικά λιτά σε υποπροϊόντα και απόβλητα του μεταβολισμού.

Τι είναι το Candida famata;

Το γένος Candida είναι μια από τις αληθινές ζύμες της τάξης Saccharomycetes και μπορεί να αποδοθεί στους σάκους μύκητες. Ωστόσο, δεν σχηματίζει καρποφόρα σώματα, αλλά υπάρχει ως μια ασεξουαλική μορφή διαίρεσης που αλλάζει μόνο σε μορφή σεξουαλικής ανάπτυξης (teleomorph) υπό ορισμένες περιβαλλοντικές συνθήκες.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η C. famata καταχωρίστηκε ως η αναμορφική (ασσεξική μορφή) μιας ζύμης που ονομάζεται Debaryomyces hansenii και έγινε διάκριση μεταξύ των δύο ποικιλιών C. famata var flareri και C. famata var famata. Αυτά, ωστόσο, θα μπορούσαν να αποδοθούν γενετικά σε ξεχωριστά είδη, έτσι ώστε το C. famata var flareri να μπορεί τώρα να αποδοθεί στη ζύμη Debaryomyces subglobosus ως Candida flareri. Λόγω αυτού του διαχωρισμού, πρέπει να ελεγχθεί εάν όλες οι προηγούμενες ερευνητικές δηλώσεις σχετικά με το C. famata έγιναν πραγματικά για αυτό το είδος και όχι για τα αδερφή είδη.

Το είδος είναι πολύ ανθεκτικό σε αλάτι και αναπτύσσεται σε μέσα έως 2,5 Μ NaCl. Επιπλέον, έχει την ικανότητα να παράγει ριβοφλαβίνη σε περίπτωση έλλειψης σιδήρου (φλαβονογόνος μαγιά).

Εμφάνιση, διανομή και ιδιότητες

ΝΤΟ.Τα famata είναι κοινά στο περιβάλλον και λαμβάνονται ευκολότερα από μεταποιημένα τρόφιμα, ειδικά Τυρί και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα. Μπορεί επίσης να βρεθεί σε κλινικό πλαίσιο, όπου βρίσκεται κυρίως συνδεδεμένο με το δέρμα.

Η μαγιά σχηματίζει στρογγυλές αποικίες λευκού έως κρεμ χρώματος με λεία επιφάνεια στο άγαρ. Τα κύτταρα είναι ωοειδή (2,0-3,5 χ 3,5-5,0 μΜ) και δεν σχηματίζουν ψευδοφυφές. Αντ 'αυτού, πολλαπλασιάζονται μέσω εκκολαπτόμενων ή βλαστοκονιδίων.

Είναι σε θέση να μεταβολίσει τη γλυκόζη, τη γαλακτόζη, τη μαλτόζη, τη σακχαρόζη, την τρεαλόζη, την ϋ-ξυλόζη, τη μελεζιτόζη, τη γλυκερόλη, τη ραφινόζη, την κυτταρίτιδα, την L-αραβινόζη και τις αλκοόλες σακχάρου. Υπάρχουν αρνητικές δοκιμές αφομοίωσης για νιτρικό κάλιο και ινοσιτόλη.

Μια λοίμωξη με την κλασική έννοια δεν συμβαίνει εάν εμφανιστεί λοίμωξη με C. famata. Αντίθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις η μαγιά αναπτύσσεται εντελώς διακριτικά στο δέρμα των υγιών ανθρώπων. Μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί μπορεί να συμβεί μια επικίνδυνη αύξηση, η οποία μπορεί στη συνέχεια να εξαπλωθεί στο αίμα και σε άλλα όργανα των προσβεβλημένων.

Σημασία & λειτουργία

Το γεγονός ότι το C. famata παράγει αυξημένες ποσότητες ριβοφλαβίνης σε έλλειψη σιδήρου μπορεί να εξηγηθεί από ένα πλεονέκτημα επιβίωσης. Η ζύμη πιθανώς χρησιμοποιεί αυτήν την ουσία ως δότη ηλεκτρονίων για τη μείωση του σιδήρου ή απευθείας ως συμπαράγοντας για επιπλέον και ενδοκυτταρικά ένζυμα.

Η οσμωτική ανοχή / αλογόφιλος αυτού του είδους μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί με καλλιέργεια υπό συνθήκες υψηλού άλατος. Αυτό επιτρέπει στους ανταγωνιζόμενους μικροοργανισμούς που μπορούν να ανεχθούν μόνο χαμηλότερα επίπεδα άλατος να μετατοπιστούν. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να καθιερωθεί μια σχεδόν αποστειρωμένη κουλτούρα. Δεδομένου ότι η αποστειρωμένη τεχνολογία είναι ένας σημαντικός παράγοντας κόστους για τις βιοτεχνολογικές διεργασίες, αυτό αυξάνει την αποτελεσματικότητα κατά τη χρήση του C. famata.

Η χρήση αυτής της ζύμης για παραγωγή ριβοφλαβίνης είναι προφανής, η οποία έχει επίσης βελτιστοποιηθεί περαιτέρω με γενετική μηχανική (ειδικά υπερέκφραση των ενζύμων που εμπλέκονται στην παραγωγή ριβοφλαβίνης). Άλλες πιθανές χρήσεις είναι στη σύνθεση του μονοπυρηνικού φλαβίνης (FMN) και του δινουκλεοτιδίου (FAD).

Ασθένειες και παθήσεις

Οι λοιμώξεις με C. famata συνήθως ακολουθούν το πρότυπο της κλασικής καντιντίασης, δηλαδή το δέρμα και οι βλεννογόνοι (π.χ. στο στόμα / στο πεπτικό σύστημα ή στην περιοχή των γεννητικών οργάνων) αποικίζονται συνήθως. Ελαφρύτερες μορφές μόνο επιφανειακής καντιντίασης συχνά παρατηρούνται ως αποτέλεσμα αλλαγών στο δέρμα ή την εντερική χλωρίδα, π.χ. μετά από αντιβιοτικές θεραπείες.

Υγιεινές ελλείψεις ή εσφαλμένη χρήση καλλυντικών που ερεθίζουν το δέρμα μπορούν επίσης να προωθήσουν αυτή τη μορφή μόλυνσης. Επιπλέον, οι εγκυμοσύνες ή τα ορμονικά αντισυλληπτικά μπορούν να επηρεάσουν ειδικά το κολπικό περιβάλλον και να μειώσουν την οξύτητά του, γεγονός που οδηγεί σε λιγότερη προστασία έναντι της ανάπτυξης ζυμών.

Επειδή είναι ένα προγνωστικό παθογόνο, προηγούνται πολύ σοβαρές λοιμώξεις από μια ισχυρή αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος από άλλες ασθένειες όπως HIV, διαβήτης, καρκίνος, σήψη ή ανοσοκατασταλτική θεραπεία με π.χ. Κυτταροστατικά ή κορτιζόνη.

Το C. famata μπορεί επίσης να διεισδύσει στην κυκλοφορία του αίματος και από εκεί να προσβάλει άλλα συστήματα οργάνων μέχρι το κεντρικό νευρικό σύστημα. Περαιτέρω περιγραφόμενες λοιμώξεις προέκυψαν από συστημική καντιντίαση που μεταδίδεται από καθετήρα, περιτονίτιδα, μεσοαστίτιδα και οξεία ζώνη απόκρυψης [[αμφιβληστροειδοπάθεια] n.

Η διάγνωση γίνεται συνήθως μικροσκοπικά από επίχρισμα ή καλλιέργεια από αίμα, ούρα ή ποτό. Έχει αποδειχθεί ότι είναι προβληματικό εδώ ότι η συνήθης μορφολογική / φαινοτυπική ταυτοποίηση των καλλιεργειών που λαμβάνονται από μολυσματικό υλικό μερικές φορές οδηγεί σε λανθασμένους προσδιορισμούς. Σε αυτήν την περίπτωση, το C. famata βρέθηκε συχνά παρόλο που το εν λόγω παθογόνο ήταν ένα διαφορετικό είδος Candida. Λόγω της διαφορετικής ευαισθησίας στα αντιμυκητιασικά, αυτό οδηγεί σε υποβέλτιστες θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Χρησιμοποιούνται διαφορετικές θεραπείες ανάλογα με τη θέση της λοίμωξης: απολύμανση αλοιφών και σπρέι καθώς και μυκοστατικά αποτελεσματικά παρασκευάσματα αργύρου μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην επιφάνεια του δέρματος. Επιπλέον, μπορείτε να αντιμετωπίσετε τη μαγιά όπως οποιαδήποτε άλλη μυκητιακή λοίμωξη με αντιμυκητιασικά. Τοπικά, κυρίως Χρησιμοποιούνται αζόλες όπως κλοτριμαζόλη ή ισοκοναζόλη, για συστηματική θεραπεία που χρησιμοποιεί π.χ. Κετοκοναζόλη, φλουκοναζόλη ή νυστατίνη. Ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις οργανικών λοιμώξεων μπορούν να αντιμετωπιστούν με εγχύσεις 5-φθοροκυτοσίνης ή αμφοτερικίνης Β.

Η πρόληψη μιας μόλυνσης από C. famata πραγματοποιείται με τον ίδιο τρόπο όπως όλες οι άλλες καντιντίζες: Τα αντιμυκητιασικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν προφυλακτικά σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς. Στην οικεία περιοχή, μπορεί να είναι δυνατό να βελτιωθεί το μικροκλίμα φορώντας εσώρουχα που υγραίνουν υγρασία - αυτό ισχύει επίσης για βρέφη με τάση για καντιντίαση της πάνας.