Κάταγμα της πυέλου

Οπως και Κάταγμα της πυέλου, ιατρική Κάταγμα της πυέλου, είναι ένας τραυματισμός στη συσκευή του οστού πυελικού δακτυλίου που προκαλείται από εξωτερική δύναμη. Τα κατάγματα της πυέλου συνήθως θεραπεύονται καλά στο πλαίσιο κατάλληλων θεραπευτικών μέτρων και έχουν καλή πρόγνωση.

Τι είναι το πυελικό κάταγμα;

Ένα πυελικό κάταγμα συμβαίνει όταν τμήματα της συσκευής του πυελικού οστού έχουν υποστεί ζημιά. Η ανθρώπινη πυελική συσκευή περιλαμβάνει τις λεπίδες του λαγόνιου οστού, το ηβικό οστό (εμπρόσθιο μέρος) και το ισχίο (κάτω μέρος) καθώς και τον ιερό, ο οποίος κλείνει τη λεκάνη στο πίσω μέρος και στηρίζει τη σπονδυλική στήλη.

Αυτά τα στοιχεία της συσκευής των οστών σχηματίζουν έναν συνεκτικό πυελικό δακτύλιο που προστατεύει τα εσωτερικά όργανα. Σε περίπτωση κατάγματος της λεκάνης, αυτός ο προστατευτικός πυελικός δακτύλιος έχει υποστεί ζημιά από κάταγμα, γίνεται διάκριση μεταξύ ασταθών και σταθερών πυελικών καταγμάτων.

Ενώ ο πυελικός δακτύλιος παραμένει άθικτος παρά το κάταγμα, κυρίως του ηβικού ή του πυελικού οστού, στην περίπτωση σταθερού πυελικού κατάγματος που εμφανίζεται συχνότερα, ο δακτυλιοειδής δεσμός σπάει στην περίπτωση ασταθούς κατάγματος. Ένα ασταθές πυελικό κάταγμα μπορεί επίσης να επηρεάσει τα εσωτερικά όργανα.

αιτίες

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα σταθερά πυελικά κατάγματα οφείλονται σε πτώση (π.χ. από μαύρο πάγο). Συγκεκριμένα, οι ηλικιωμένοι που ήδη πάσχουν από οστεοπόρωση που σχετίζεται με την ηλικία (αφαλάτωση των οστών, απώλεια οστών) κινδυνεύουν από την αστάθεια των οστών τους.

Ως εκ τούτου, οι ηλικιωμένοι συχνά βιώνουν επιπλέον τραυματισμούς (συνήθως κάταγμα μηριαίου λαιμού) σε συνδυασμό με πυελικό κάταγμα. Τα ασταθή πυελικά κατάγματα προκαλούνται στις περισσότερες περιπτώσεις από σοβαρά εξωτερικά τραύματα, όπως αυτοκινητιστικά ατυχήματα ή πτώσεις από μεγάλο ύψος και δεν είναι ασυνήθιστο να επηρεάσουν αρκετά οστά του πυελικού δακτυλίου (πολλαπλό τραύμα).

Σε πολλές περιπτώσεις, τα εσωτερικά όργανα όπως η ουροδόχος κύστη, η εντερική περιοχή, τα αιμοφόρα αγγεία ή τα νεύρα τραυματίζονται επίσης, με κατάγματα της πυέλου που περιλαμβάνουν την ουροδόχο κύστη να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα.

Συμπτώματα, ασθένειες και σημεία

Ένα τυπικό σύμπτωμα που μπορεί να υποδεικνύει ένα πυελικό κάταγμα είναι ο έντονος πόνος στην πυελική περιοχή, μερικές φορές πρήξιμο στο σημείο του κατάγματος ή μώλωπες. Ένα ασταθές κάταγμα προκαλεί συνήθως περισσότερο πόνο από ένα σταθερό. Αυτός είναι ο λόγος που ένα σταθερό διάλειμμα μερικές φορές δεν θεωρείται καν ως διάλειμμα στην αρχή.

Το κάταγμα δημιουργεί μια ασταθή αίσθηση σε όλη τη λεκάνη, η οποία μπορεί πιθανώς να οδηγήσει σε πυελική κλίση και διαφορά στο μήκος των ποδιών. Εάν εσωτερικά όργανα, τα οποία υποτίθεται ότι προστατεύει η λεκάνη, τραυματίζονται επίσης κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, μπορεί να προκληθεί αιμορραγία των γεννητικών οργάνων ή του πρωκτού, ειδικά εάν τραυματιστούν η ουροδόχος κύστη, τα έντερα ή τα εσωτερικά γεννητικά όργανα. Εάν τα νεύρα τραυματιστούν ή επηρεαστούν από το διάλειμμα, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αισθητηριακές διαταραχές ή προβλήματα με κινητικές ικανότητες.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα κάταγμα της λεκάνης περιορίζει επίσης την κίνηση στα πόδια. Σε χειρότερες περιπτώσεις, εάν τα εσωτερικά όργανα τραυματίστηκαν στο κάταγμα, οι άνθρωποι μπορεί να αντιμετωπίσουν ωχρό χλωμό, να έχουν γρήγορο παλμό, να υποφέρουν από άγχος ή ακόμη και να χάσουν συνείδηση. Εάν αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται σε σχέση με πτώση, ένας γιατρός θα πρέπει να καλείται αμέσως.

Διάγνωση & πορεία

Ένα πυελικό κάταγμα διαγιγνώσκεται βάσει των χαρακτηριστικών συμπτωμάτων όπως πόνος, πρήξιμο και πιθανώς έλλειψη σταθερότητας του πυελικού δακτυλίου, αποχρωματισμός ή κακή ευθυγράμμιση και αποφράξεις στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου ως μέρος μιας φυσικής εξέτασης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα πυελικό κάταγμα μπορεί να προκαλέσει την κίνηση των οστών της πυέλου ελαφρά μεταξύ τους. Στη διαφορική διάγνωση, τα σταθερά πυελικά κατάγματα μπορούν να διακριθούν από τα ασταθή λόγω του λιγότερο έντονου πόνου. Τα αιματηρά ούρα μπορεί να υποδηλώνουν εμπλοκή της ουροδόχου κύστης, της ουρήθρας και / ή του ουρητήρα.

Η διάγνωση επιβεβαιώνεται από μια εξέταση ακτινογραφίας, η οποία επιτρέπει να γίνονται δηλώσεις σχετικά με τη θέση και την πορεία του πυελικού κατάγματος, καθώς και με διαδικασίες απεικόνισης (υπερηχογραφία, τομογραφία υπολογιστή), οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προσδιοριστεί εάν τα εσωτερικά όργανα έχουν υποστεί βλάβη.

Η πορεία και η πρόγνωση εξαρτώνται από την έκταση του πυελικού κατάγματος και από το εάν εμπλέκονται τα εσωτερικά όργανα. Κατά κανόνα, τα κατάγματα της πυέλου θεραπεύονται εύκολα με κατάλληλα θεραπευτικά μέτρα.

Επιπλοκές

Διάφορες επιπλοκές μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα καταγμάτων της πυέλου. Η ρήξη μπορεί να τραυματίσει τις φλέβες ή να βλάψει την ουροδόχο κύστη, την ουρήθρα, τον κόλπο ή τον πρωκτό. Οι νευρικές βλάβες και η προσωρινή παράλυση είναι επίσης κοινές συνέπειες ενός πυελικού κατάγματος. Η αιμορραγία, η οποία συχνά επιδεινώνεται από αντιφλεγμονώδη φάρμακα, είναι μια από τις πιο συχνές και πιο επικίνδυνες επιπλοκές.

Μπορεί επίσης να εμφανιστούν διαφράγματα, μυϊκοί τραυματισμοί και φλεβική θρόμβωση. Εάν η κοτύλη είναι σπασμένη, υπάρχουν συχνά άλλα προβλήματα όπως η μετατραυματική οστεοαρθρίτιδα ή η ετεροτροπική οστεοποίηση. Ιδιαίτερα έντονο τραύμα μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο της μακρινής κεφαλής. Η συνέπεια ενός κατάγματος μπορεί επίσης να οδηγήσει σε απώλεια μυών, αύξηση βάρους και άλλα δευτερεύοντα προβλήματα, τα οποία, ωστόσο, μπορούν να προληφθούν με επαρκή θεραπεία.

Κατά τη θεραπεία μιας πυελικής κήλης, οι επιπλοκές όπως οι διαταραχές επούλωσης πληγών, η αιμορραγία και οι λοιμώξεις είναι οι κύριες επιπλοκές. Ένα κάταγμα της λεκάνης σπάνια οδηγεί σε ακράτεια και σε σεξουαλική λειτουργία. Με συνεχή διαβούλευση με τον γιατρό και παρατηρώντας τα προειδοποιητικά σήματα του ίδιου του σώματος, οι επιπλοκές που οφείλονται σε κάταγμα της πυέλου μπορούν σχεδόν πάντα να αποφεύγονται.

Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;

Σε περίπτωση σπασμένης λεκάνης, πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό. Σε οξείες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ή αμέσως μετά από ατύχημα ή μετά από τραυματισμό, μπορείτε να επισκεφθείτε το νοσοκομείο ή να καλέσετε απευθείας τον γιατρό έκτακτης ανάγκης. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να αποφευχθεί περαιτέρω και μη αναστρέψιμη επακόλουθη ζημιά. Εάν δεν βλέπετε γιατρό, ενδέχεται να αντιμετωπίσετε προβλήματα όταν τα οστά μεγαλώνουν μαζί.

Επομένως, πρέπει να ζητηθεί η γνώμη ενός γιατρού εάν ένα κάταγμα των οστών είναι σαφώς ορατό και εάν οι πληγείσες περιοχές του σώματος είναι σοβαρά πρησμένες. Δεν είναι ασυνήθιστο για τους ασθενείς να υποφέρουν από σοβαρό πόνο και μώλωπες. Επιπλέον, τα αιματηρά ούρα είναι ένα σαφές σημάδι ενός κατάγματος της πυέλου και πρέπει επομένως να εξεταστεί από γιατρό.

Οι ασθενείς περιορίζονται σημαντικά στην κίνηση τους, οπότε ιδανικά δεν πρέπει να κινούνται για να αποφευχθούν περαιτέρω ζημιές. Ακόμα κι αν ο ενδιαφερόμενος χάσει τη συνείδησή του, είναι απαραίτητο να επισκεφτείτε έναν γιατρό. Η γρήγορη και έγκαιρη θεραπεία μπορεί να αποτρέψει διάφορες επιπλοκές.

Γιατροί & θεραπευτές στην περιοχή σας

Θεραπεία & Θεραπεία

Τα σταθερά πυελικά κατάγματα συνήθως επουλώνονται χωρίς επιπλοκές ή χειρουργική επέμβαση. Εντούτοις, ενδείκνυνται λίγες ημέρες ανάπαυσης στο κρεβάτι ακολουθούμενες από πρόωρη κινητοποίηση υπό την καθοδήγηση ενός φυσιοθεραπευτικού ειδικού.

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τα ασταθή πυελικά κατάγματα πρέπει πρώτα να στερεωθούν από έξω με ένα σταθεροποιητή (εξωτερικό σταθεροποιητή) ή πυελική λαβίδα προκειμένου να σταθεροποιηθεί ο πυελικός δακτύλιος και να σταματήσει η εσωτερική αιμορραγία. Αφού σταματήσει η αιμορραγία, ο πυελικός δακτύλιος μπορεί να ανοίξει ως μέρος μιας χειρουργικής διαδικασίας και τα χαλαρά άκρα του κατάγματος που προκαλούνται από το πυελικό κάταγμα μπορούν να στερεωθούν με βίδες ή πλάκες.

Η επιλεγμένη χειρουργική επέμβαση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την παρουσία περαιτέρω τραυματισμών. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ανάλογα με την επιλεγμένη χειρουργική μέθοδο, ενδείκνυται ανάπαυση δύο μηνών στο κρεβάτι, με την οποία τα παθητικά μέτρα κινητοποίησης με έναν φυσιοθεραπευτή θα πρέπει να ξεκινήσουν το συντομότερο δυνατό.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, επιπλοκές όπως αιμορραγία, διαταραχές επούλωσης πληγών και λοιμώξεις πρέπει να αντιμετωπίζονται επιπλέον. Επιπλέον, εάν εμπλέκονται τα νεύρα, μπορεί να εμφανιστούν μακροπρόθεσμες συνέπειες όπως η ακράτεια ή η βλάβη των σεξουαλικών λειτουργιών σε άνδρες ασθενείς με κάταγμα της πυέλου, οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα. Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της θεραπείας, εκείνοι που πάσχουν από κάταγμα της πυέλου συνήθως είναι σε θέση να αντέξουν το φυσιολογικό στρες και να κάνουν καθημερινές κινήσεις.

Προοπτικές και προβλέψεις

Εάν εμφανιστεί κάταγμα της πυέλου, οι πιθανότητες ανάρρωσης εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την έκταση του τραυματισμού. Με ένα σταθερό πυελικό κάταγμα, οι πιθανότητες είναι καλές ότι θα επουλωθεί χωρίς επιπλοκές και ότι δεν θα παραμείνει επακόλουθη ζημιά. Ένα ασταθές πυελικό κάταγμα μπορεί επίσης να επουλωθεί καλά εάν αντιμετωπιστεί σωστά.

Σπάνια εμφανίζονται προβλήματα με επούλωση πληγών, δευτερογενή αιμορραγία και λοιμώξεις. Περιστασιακά, τα νεύρα που τροφοδοτούν την ουροδόχο κύστη και τα έντερα μπορεί να διαταραχθούν, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα ακράτειας, και στους άνδρες, η σεξουαλική λειτουργία μπορεί να επηρεαστεί.

Εκτός από τον βαθμό τραυματισμού, η πρόγνωση εξαρτάται επίσης από το πόσο χρονών είναι ο ασθενής, ποια είναι η κατάσταση της υγείας του και από πού βρίσκεται το κάταγμα. Ο χρόνος επούλωσης για ένα σταθερό πυελικό κάταγμα είναι μεταξύ 4 και 8 εβδομάδων. Αλλά ο πόνος μπορεί να συμβεί ακόμα και μετά από αυτό το διάστημα.

Η ανάπαυση στο κρεβάτι πρέπει να παρακολουθείται για τις πρώτες εβδομάδες για την προώθηση της επούλωσης. Με ένα πλήρες πυελικό κάταγμα, οι ασθενείς δεν μπορούν να αποφύγουν τη χειρουργική επέμβαση, ειδικά εάν επηρεάζεται επίσης η άρθρωση του ισχίου. Απαιτείται ανάπαυση στο κρεβάτι μετά τη χειρουργική επέμβαση · σε περίπτωση περίπλοκου πυελικού κατάγματος, μπορεί να χρειαστούν ακόμη και αρκετοί μήνες για να μπορέσουν τα πόδια να επανέλθουν στο βάρος.

πρόληψη

Ένα πυελικό κάταγμα μπορεί να προληφθεί λαμβάνοντας τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα για την προστασία από πτώσεις. Οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο από οστεοπόρωση που σχετίζεται με την ηλικία και που έχουν ήδη βλάβες στο μυοσκελετικό σύστημα, πρέπει να χρησιμοποιούν βοηθήματα πεζοπορίας, όπως πεζοπόρους και ανθεκτικά παπούτσια, για να προστατευθούν από τα κατάγματα της πυέλου για ασφαλές περπάτημα.

Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας

Ένα πυελικό κάταγμα συνήθως πρέπει να αντιμετωπίζεται χειρουργικά. Μόνο με ένα σταθερό πυελικό τραύμα τύπου Α μπορεί το κάταγμα να αντιμετωπιστεί ανεξάρτητα μέσω ασκήσεων ανάπαυσης στο κρεβάτι και κινητικότητας. Μαζί με έναν φυσιοθεραπευτή, το κάταγμα μπορεί επίσης να επουλωθεί χωρίς χειρουργική επέμβαση. Ο πυελικός τραυματισμός τύπου Β ή τύπου C πρέπει να θεραπευτεί υπό την επίβλεψη ιατρού.

Ταυτόχρονα, η διαδικασία επούλωσης μπορεί να επιταχυνθεί με κάποια αυτο-μέτρα και θεραπείες στο σπίτι. Τις πρώτες ημέρες μετά τον τραυματισμό, θα πρέπει να αποφεύγονται διεγερτικά όπως η νικοτίνη και το αλκοόλ. Μια γρήγορη επούλωση του κατάγματος μπορεί να επιτευχθεί μέσω προστασίας. Μετά από μερικές ημέρες έως εβδομάδες, η ελαφριά άσκηση και η γιόγκα μπορούν να βοηθήσουν στην οικοδόμηση οστών. Πάνω απ 'όλα, οι γύρω αρθρώσεις θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ξανά στην καθημερινή ζωή το συντομότερο δυνατό, προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω καταστροφή των οστών και των μυών.

Μια αποδεδειγμένη φυσική θεραπεία για τα σπασμένα οστά είναι η μαύρη ρίζα. Το φυτό ενισχύει το τραυματισμένο οστό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε ως συμπίεση είτε ως πάστα. Γενικά, μια διατροφή πλούσια σε μέταλλα συνιστάται για κατάγματα οστών. Γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, καθώς και αποξηραμένα φρούτα, σύκα, σκόρδο, κρεμμύδια ή μπανάνες είναι κατάλληλα. Το μαγνήσιο και το κάλιο μπορούν να διατεθούν στο σώμα μέσω πλιγούρι βρώμης, σπαράγγια, όσπρια ή δαμάσκηνα.