Aspergillus

Σύμφωνα με τον όρο Aspergillus Συνοψίζονται περίπου 350 τύποι καλουπιού, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από φορείς σπορίων που θυμίζουν Aspergillus. Καλούπια αυτού του τύπου σχηματίζουν συχνά τα λεγόμενα μυκητιακά γκαζόν με διαφορετικά χρώματα από γαλακτώδες-λευκό έως πρασινωπό-γκρι, κόκκινο, καφέ και κιτρινωπό έως μαύρο. Μερικά από τα παγκοσμίως διαδεδομένα και σχεδόν πανταχού παρόντα είδη Aspergillus παράγουν μυκοτοξίνες που είναι πολύ τοξικές για τον άνθρωπο ή προκαλούν τη λεγόμενη ασπεργίλλωση.

Τι είναι το Aspergillus;

Ο Ασπεργίλλος επίσης Το πότισμα μπορεί να σχηματιστεί ονομάζεται, περιλαμβάνει περίπου 350 διαφορετικούς τύπους μούχλας. Το όνομά του προέρχεται από το Aspergill, τη λιθουργική συσκευή με την οποία ψεκάζεται ιερό νερό στην Καθολική Εκκλησία. Η ονομασία καλούπι ποτίσματος προέρχεται επίσης από το σχήμα του ακροφυσίου ενός δοχείου ποτίσματος, επειδή κάτω από το μικροσκόπιο φωτός οι φορείς κονιδίων (conidiophores) τυπικοί του είδους Aspergillus θυμίζουν το Aspergillus και το ακροφύσιο ποτιστήρι.

Τα κονίδια σχηματίζονται με φυτικό τρόπο, αλλά τώρα αναγνωρίζεται ότι πολλά είδη Aspergillus έχουν επίσης έναν τύπο σεξουαλικής αναπαραγωγής και ότι η σεξουαλική και ασεξουαλική αναπαραγωγή μπορεί να εναλλάσσεται. Όπως και οι περισσότεροι άλλοι τύποι μύκητα, το πότισμα μπορεί να ζει καλούπια ως σαπόβια σε νεκρή οργανική ύλη. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι να εκκρίνουν οξέα και ένζυμα που μπορούν να διαλύσουν μακρομόρια του νεκρού οργανικού υλικού. Μόνο τότε παίρνουν τις ουσίες που έχουν ήδη αναλυθεί, π.χ. Β. Πεπτίδια, αμινοξέα και λιπίδια, με τις υφές τους. Τα μόρια μακράς αλυσίδας χωρίζονται πρακτικά πριν απορροφηθούν από τις υφές.

Ενώ μερικοί τύποι παράγουν πολύ δηλητηριώδεις μυκοτοξίνες και άλλοι τύποι μπορούν να προκαλέσουν ασπεργίλλωση ως παθογόνα μικρόβια, υπάρχουν επίσης ορισμένοι τύποι που, ως ευγενή καλούπια, συμβάλλουν θετικά και σημαντικά στην παραγωγή τροφίμων.

Εμφάνιση, διανομή και ιδιότητες

Η συντριπτική πλειοψηφία των 350 γνωστών ειδών Aspergillus ζει εντελώς ασυμβίβαστα ως saprobionts και συμβάλλει σημαντικά στη χρήση νεκρού οργανικού υλικού που μεταβολίζουν. Η περιοχή διανομής των μανιταριών ποτιστήρι είναι σχεδόν πανταχού παρούσα.

Ένα πρόβλημα όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία υπάρχει με μερικά είδη που ανταγωνίζονται πρακτικά με τα τρόφιμα και μπορούν να αποικίσουν, να χαλάσουν και να δηλητηριάσουν ανθρώπινα (οργανικά) τρόφιμα. Οι θερμοί και υγροί βιότοποι διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο.

Το είδος Aspergillus flavus και Aspergillus niger, επίσης γνωστό ως μαύρο καλούπι, για παράδειγμα, παράγει εξαιρετικά τοξικές αφλατοξίνες και μπορεί να προκαλέσει ασπεργίλλωση εάν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ασθενές. Στην περίπτωση του Aspergillus niger, μπορεί να επηρεαστούν διάφορα όργανα όπως το δέρμα και τα νύχια. Υπάρχει πάντα υψηλότερος κίνδυνος μόλυνσης σε όργανα που έχουν μικρές, ουλές κοιλότητες, για παράδειγμα από προηγούμενες ασθένειες, στις οποίες μπορεί να εμφυτευτεί το Aspergillus.

Το Aspergillus fumigatus, το οποίο συχνά εμπλέκεται στην πρόκληση ασπεργίλλωσης, έχει επίσης αποδειχθεί ότι είναι μολυσματικό. Τα άτομα με ανοσοκαταστολή και μολυσμένα από τον HIV διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο, καθώς μπορούν να εξουδετερώσουν τη μυκητιακή μόλυνση μόνο με τη δική τους άμυνα. Η επεμβατική ασπεργίλλωση, η οποία μπορεί επίσης να επηρεάσει το κεντρικό νευρικό σύστημα, έχει συνήθως πολύ κακή πρόγνωση.

Αυτά τα είδη Aspergillus που σχετίζονται με τη σύνθεση των μυκοτοξινών είναι επίσης γνωστό ότι είναι πιθανό να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις.

Σημασία & λειτουργία

Δεν είναι όλα τα παθογόνα είδη Aspergillus επιβλαβή αποκλειστικά για τον άνθρωπο. Το Aspergillus niger, το οποίο μπορεί να αναγνωριστεί στην εμφάνισή του από τα μαύρα σπόρια του και, με τη μορφή ασπεργίλλωσης, μπορεί ακόμη και να επηρεάσει τα μαλλιά και τα νύχια, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί θετικά. Οι χημικές και φαρμακευτικές βιομηχανίες χρησιμοποιούν τη μεταβολική ικανότητα του μαύρου καλουπιού σε φυτά μεγάλης κλίμακας για την παραγωγή ορισμένων ενζύμων και οργανικών οξέων όπως το κιτρικό οξύ και το τρυγικό οξύ. Το Aspergillus melleus "εκτρέφεται" από τη φαρμακευτική βιομηχανία για την παραγωγή μεγάλης κλίμακας μιας ευρείας ποικιλίας ενζύμων όπως πρωτεϊνασών, ακυλάσες και υδρολάσες.

Μια άλλη ομάδα ποτιστήρι μανιταριών και ορισμένοι τύποι πενικιλλίνης δεν είναι παθογόνοι, αλλά εκτιμώνται και χρειάζονται ως εξευγενιστές τροφίμων. Είναι γνωστοί οι διάφοροι τύποι μπλε τυριών όπως το Roquefort, το Gorgonzola και το Stilton. Απαιτούνται επίσης καλλιέργειες βρώσιμων μανιταριών για την παραγωγή διαφόρων τύπων λουκάνικων και ζαμπόν. Τα ευγενή μανιτάρια δίνουν στο φαγητό την επιθυμητή γεύση και κρατούν μακριά "ξένα" καλούπια που θα χαλάσουν το φαγητό. Τα χρήσιμα καλούπια επομένως όχι μόνο απαιτούνται για τη βελτίωση της γεύσης μέσω ενζύμων και άλλων μετατροπών υλικών, αλλά επίσης χρησιμεύουν για τη διατήρηση της τροφής. Για παράδειγμα, το Aspergillus oryzae χρησιμοποιείται για την παρασκευή σάλτσας σόγιας.

Ασθένειες και παθήσεις

Είναι εύκολο να προστατευτείτε από τις τοξίνες ορισμένων τυπικών ειδών Aspergillus, καθώς η προσβεβλημένη τροφή μπορεί ήδη να αναγνωριστεί από τη μούχλα, τη σήψη ή τη δυσάρεστη μυρωδιά της. Εάν η μούχλα είναι ήδη ορατή, μπορεί να υποτεθεί ότι μεγάλα μέρη της μούχλας τροφής έχουν ήδη διαπεραστεί από μύκητες υφές, καθώς η διαδικασία της εξάπλωσης λαμβάνει χώρα πριν τα οπωροφόρα σώματα και τα κονίδια ή τα σπόρια τους είναι ορατά. Για παράδειγμα, η μαρμελάδα που βρίσκεται σε ένα βάζο και εμφανίζει ορατό καλούπι στην επιφάνεια δεν είναι πλέον κατάλληλη για κατανάλωση για λόγους ασφαλείας.

Ενώ μπορείτε να προστατευθείτε από τις τοξίνες και τις αλλεργιογόνες ουσίες του ποτίσματος, μπορείτε να μυκητίσετε παρακολουθώντας και ακολουθώντας μερικά προληπτικά μέτρα, η αποτελεσματική προστασία από την εισπνοή σπόρων ή κόνιδων μυκήτων είναι πρακτικά αδύνατη, καθώς τα μικροσκοπικά σπόρια είναι σχεδόν πανταχού παρόντα στον κανονικό αέρα .

Κανονικά, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για ένα άθικτο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, επειδή υπάρχουν αρκετοί αμυντικοί μηχανισμοί για να διατηρούν τα παθογόνα μικρόβια υπό έλεγχο. Ωστόσο, ο κίνδυνος εμφάνισης ασπεργίλλωσης ή αλλεργικών αντιδράσεων από εισπνεόμενα σπόρια Aspergillus αυξάνεται σημαντικά εάν το ανοσοποιητικό σύστημα επηρεάζεται από μια υποκείμενη ασθένεια όπως το AIDS, η τεχνητή ανοσοκαταστολή ή η γρίπη.