Αντιφρινολυτικά

Σύμφωνα με τον όρο Αντιφρινολυτικά Στη φαρμακολογία και την ανθρώπινη ιατρική, συνδυάζονται διάφορες δραστικές ουσίες που οδηγούν στη διάλυση της ινώδους. Κατ 'αυτόν τον τρόπο, τα αντιιφινολυτικά αποτρέπουν την αιμορραγία, γι' αυτό είναι επίσης γνωστά ως αιμορραγία ή αναστολείς της πλασμίνης.

Τι είναι τα αντιϊβρινολυτικά;

Η κατηγορία δραστικών συστατικών των αντιφιμπρολυτικών αποτελείται από τα δραστικά συστατικά τρανεξαμικό οξύ και απροτινίνη. Ενώ το τελευταίο είναι αναστολέας της πλασμίνης, το πρώτο είναι ένα αμινοξύ. Αυτό που έχουν και τα δύο είναι ότι αναστέλλουν την αιμορραγία. Τα αντιφιβρινολυτικά θεωρούνται επομένως επίσης αναστολείς της πλασμίνης ή αναστολείς αιμορραγίας. Προκαλούν την αναστολή της ινώδους, έτσι ώστε οι θρόμβοι του αίματος πιο έντονα. Τα πιο γνωστά αντιφρινολυτικά περιλαμβάνουν τα παρασκευάσματα Cyklokapron® και Trasylol®.

Τα αντιφιβρινολυτικά λαμβάνονται συνήθως από το στόμα. Η ενδοφλέβια χορήγηση είναι επίσης δυνατή. Υπόκεινται σε απαιτήσεις φαρμακείου και συνταγογράφησης, επομένως μπορούν να ληφθούν μόνο από εξουσιοδοτημένο φαρμακείο βάσει προηγούμενης ιατρικής συνταγής.

Φαρμακολογική επίδραση στο σώμα και τα όργανα

Ο μηχανισμός δράσης όλων των αντιϊβρινολυτικών βασίζεται στην επιρροή της ινώδους του σώματος. Αυτή είναι η ενεργοποιημένη, διασυνδεδεμένη πρωτεΐνη που είναι υπεύθυνη για την πλασματική πήξη του ανθρώπινου αίματος.

Τα αντιφιβρινολυτικά αναστέλλουν την πλασμίνη μετά την κατάποση. Αυτή είναι η ουσία που είναι υπεύθυνη για τη διάλυση της ινώδους. Λόγω της χαμηλότερης διάλυσης της ινώδους, η περιεκτικότητα της πρωτεΐνης στο αίμα αυξάνεται. Αυτό μειώνει την απώλεια αίματος. Τα αντιφιβρινολυτικά επιτυγχάνουν την καταστολή της ινωδόλυσης με φαρμακολογικό τρόπο.

Ιατρική εφαρμογή & χρήση για θεραπεία & πρόληψη

Τα αντιφιβρινολυτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν προληπτικά για θεραπευτικούς σκοπούς καθώς και στο πλαίσιο της προφύλαξης. Ο σκοπός του βραβείου είναι πάντοτε η θεραπεία της αιμορραγίας που προκύπτει ως αποτέλεσμα της υπερ-ινωδόλυσης. Η υπερφιμπρόλυση συμβαίνει όταν η ενζυματική διάσπαση της ινώδους πρωτεΐνης του ίδιου του σώματος (ινωδόλυση) αυξάνεται παθογόνα.

Μερικά αντιϊβρινολυτικά όπως Β. Το τρανεξαμικό οξύ είναι επίσης κατάλληλο για χρήση ως αντίδοτο. Τα αντίδοτα είναι ουσίες που απενεργοποιούν τις επιδράσεις μιας τοξικής ουσίας ή τουλάχιστον μειώνουν ή μετριάζουν τις επιπτώσεις της. Η περιοχή χρήσης ως αντίδοτο, ωστόσο, παραμένει περιορισμένη στη θεραπεία της αιμορραγίας που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ινωδολυτικής θεραπείας.

Τα αντιφιμπρινολυτικά χρησιμοποιούνται επίσης στη μαιευτική. Εδώ θα βελτιώσουν την πήξη στην αιμορραγία μετά τον τοκετό. Υπάρχει επίσης ένδειξη για οδοντικές παρεμβάσεις και χειρουργικά μέτρα με αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας (π.χ. κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων στον προστάτη ή στο γαστρεντερικό σωλήνα). Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα αντιϊβρινολυτικά χορηγούνται ως προφυλακτικοί παράγοντες.

Άλλοι τομείς εφαρμογής για αντι-ινωδολυτικά είναι η επίμονη ρινορραγία, το κληρονομικό αγγειονευρωτικό οίδημα, η χορήγηση ινωδογόνου και ιδιαίτερα έντονη εμμηνορροϊκή αιμορραγία (υπεμηνόρροια).

Τα αντιφιβρινολυτικά μπορούν να χορηγηθούν ή να ληφθούν ενδοφλεβίως ή από του στόματος (ως αναβράζοντα ή επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία). Όλοι οι εκπρόσωποι αυτής της κατηγορίας δραστικών συστατικών υπόκεινται στις απαιτήσεις φαρμακείου και συνταγογράφησης.

Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ

Κίνδυνοι και παρενέργειες

Τα αντιφιμπρινολυτικά - όπως και άλλες ιατρικά δραστικές ουσίες - μπορούν να οδηγήσουν σε ανεπιθύμητες παρενέργειες μετά την κατάποση. Πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να ελεγχθεί εάν είναι γνωστή μια αλλεργία στα αντιϊβρινολυτικά. Εάν συμβαίνει αυτό, είναι επιτακτική ανάγκη να μην το πάρετε, καθώς υπάρχει αντένδειξη. Αυτό περιγράφει ότι υπάρχει ιατρική αντένδειξη που απαγορεύει τη θεραπεία από ιατρική άποψη.

Υπάρχει επίσης μια αντένδειξη κατά τη διάρκεια του θηλασμού, καθώς τα αντιιβρινολυτικά μπορούν να εισέλθουν στο μητρικό γάλα. Ακόμη και οι ασθενείς που πάσχουν από θρόμβωση ή που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο θρόμβωσης δεν πρέπει να λαμβάνουν αντι-ινωδολυτικά. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πρέπει να διενεργηθεί ολοκληρωμένη εκτίμηση κινδύνου από τον γιατρό.

Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν δερματικές αντιδράσεις (κνησμός, εξανθήματα, ερυθρότητα), κολπική μαρμαρυγή και οπτικές διαταραχές. Για ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο θρόμβωσης, υπάρχει επίσης ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου, καρδιακής προσβολής ή πνευμονικής εμβολής.

Όταν χρησιμοποιούνται αντιιβρινολυτικά για τη θεραπεία της αιμορραγίας των ούρων, μπορούν επίσης να σχηματιστούν θρόμβοι, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω κινδύνους.Συνεπώς, πρέπει να πραγματοποιηθεί μια ολοκληρωμένη εκτίμηση επικινδυνότητας πριν από τη λήψη, καθώς μπορεί να υπάρχει αντένδειξη.