Σύμφωνα με το Το σύνδρομο της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων κατανοείται ένα σύμπλεγμα νευρολογικών συμπτωμάτων που σχετίζεται με μια διαταραγμένη αντίληψη του περιβάλλοντος και / ή του ατόμου. Το σύνδρομο Alice in Wonderland συνήθως προσβάλλει ασθενείς με ημικρανία και επιληψία και μικρά παιδιά.
Τι είναι το σύνδρομο της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων;
Το σύνδρομο Alice in Wonderland είναι μια διαστρεβλωμένη αντίληψη για το περιβάλλον ή / και για τον εαυτό του, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις αποδίδεται σε διάφορες υποκείμενες ασθένειες όπως ημικρανίες, επιληψία, λοιμώξεις με ορισμένους ιούς (ιός Epstein-Barr) ή κατάχρηση ουσιών μπορώ.
Ένα σύνδρομο Alice in Wonderland, το οποίο δεν θεωρείται ανεξάρτητη ασθένεια, συνήθως εκδηλώνεται σε μια μεταμορφοψία, μέσω της οποίας τα αντικείμενα διευρύνονται (μακροψία) ή μειώνονται (μικροψία), πιο μακριά (τελοψία, ποροψία) ή πιο κοντά (πελοψία ), παραμορφωμένο, παραμορφωμένο, χωρικά μετατοπισμένο (ανεστραμμένο, ανάποδα) ή τροποποιημένο με χρώμα.
Επιπλέον, ένα σύνδρομο Alice in Wonderland μπορεί να εκδηλωθεί μέσω διαταραχών της εμπειρίας του εγώ (αποπροσωποποίηση, διάσπαση ψυχής και σώματος), διαταραγμένη αίσθηση χρόνου, στάχτες (διαταραχές του σχήματος σώματος), καθώς και συναισθήματα αιωρήματος και διαταραχές της αίσθησης της ακοής και της τακτικής. Οι καταστάσεις άγχους και πανικού, έντονη κόπωση και πονοκέφαλοι, ζάλη, έμετος και ναυτία μπορεί να αντιπροσωπεύουν περαιτέρω συμπτώματα του συνδρόμου Alice in Wonderland.
αιτίες
Τα αίτια του συνδρόμου Alice in Wonderland δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί πλήρως. Με βάση τα χαρακτηριστικά συμπτώματα, οργανικές ή / και λειτουργικές δυσπλασίες του κροταφικού λοβού (lobus temporalis), του πρωτεύοντος ακουστικού φλοιού, του αισθητηρίου γλωσσικού κέντρου (κέντρο Wernicke), της οπτικής μνήμης εργασίας και των νεοκορτικών συσχετιστικών περιοχών (επεξεργασία σύνθετων μη χωρικών περιοχών) θεωρείται ότι προκαλούν το σύνδρομο ακουστικά και οπτικά ερεθίσματα).
Οι βλάβες σε αυτήν την περιοχή, ειδικά ο συσχετισμένος κροταφικός φλοιός, μπορούν να οδηγήσουν σε διάφορα ακουστικά και οπτικά ελλείμματα (αγνόσια), όπως διάγνωση αντικειμένων, προπαγνησία (τύφλωση του προσώπου), αμουσία (μειωμένη αντίληψη των ήχων) ή αφασία (διαταραχές του λόγου).
Επιπλέον, η επιληψία σχετίζεται με διαταραχές του κροταφικού λοβού (επιληψία κροταφικού λοβού). Εκτός από τις επιληπτικές κρίσεις, το σύνδρομο Alice in Wonderland εμφανίζεται σε σχέση με ημικρανίες, ιογενείς λοιμώξεις (ιός Epstein-Barr), κατάχρηση ναρκωτικών (κατάχρηση ναρκωτικών) και στις φάσεις μεταξύ αφύπνισης και ύπνου (υπναγωγικές και υπνωπικές καταστάσεις).
Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ
➔ Φάρμακα για την ηρεμία και την ενίσχυση των νεύρωνΣυμπτώματα, ασθένειες και σημεία
Ένα σύνδρομο Alice in Wonderland αρχικά εκφράζεται από οξείες ή βαθμιαίες αλλαγές στην αντίληψη για το δικό του περιβάλλον. Επιπλέον, υπάρχουν συνήθως συνοδευτικά συμπτώματα όπως κόπωση και εξάντληση ή πονοκεφάλους. Οι πληγέντες συχνά αισθάνονται σύγχυση ή υποφέρουν από αόριστο φόβο.
Μπορεί επίσης να εμφανιστούν ψευδαισθήσεις και ευαισθησία στο φως και τον ήχο. Μερικά άτομα που επηρεάζονται έχουν μια αλλαγή αίσθησης του χρόνου ή μια ασυνήθιστη αίσθηση αφής για σύντομο ή μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένα τυπικό συναίσθημα είναι ότι όλα θεωρούνται μειωμένα ή μεγεθυμένα. Αυτή η μικροψία ή μακροψία συχνά οδηγεί σε ζάλη και διαταραχές βάδισης - όσοι πάσχουν δεν μπορούν πλέον να βρουν το δρόμο τους στο οικείο περιβάλλον τους.
Εάν είναι σοβαρή, μπορεί να εμφανιστούν νευρολογικές αποτυχίες. Στη συνέχεια, το παιδί αντιλαμβάνεται «φανταστικές εικόνες» ή πάσχει από επιληπτικές κρίσεις. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως στην παιδική ηλικία, αλλά μπορούν να συνεχιστούν έως την ενηλικίωση και μπορεί να παραμείνουν καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής.
Οι ασυνήθιστες αισθήσεις και τα σωματικά ή διανοητικά παράπονα είναι ιδιαίτερα κοινά κατά τη διάρκεια των φάσεων ύπνου και αφύπνισης. Το άγχος που δημιουργεί μπορεί να οδηγήσει σε συνοδευτικά συμπτώματα όπως κοιλιακό άλγος, ημικρανίες, αϋπνία, κατάθλιψη και αλλαγές προσωπικότητας.
Διάγνωση & πορεία
Το σύνδρομο Alice in Wonderland διαγιγνώσκεται βάσει των συμπτωμάτων που περιγράφονται στην αναισθησία του ασθενούς, ιδίως των αντιληπτικών διαταραχών που χαρακτηρίζουν το σύνδρομο.
Ένα σύνδρομο Alice in Wonderland μπορεί να θεωρηθεί εδώ εάν είναι δυνατόν να αποκλειστούν άλλες φυσιολογικές διαταραχές εκτός από τις τυπικές υποκείμενες ασθένειες για την εκδήλωση του συνδρόμου. Η συγκεκριμένη ασθένεια που προκαλεί το σύνδρομο (ημικρανία, επιληψία ή ιογενής λοίμωξη) πρέπει να προσδιοριστεί με διαφορική διάγνωση.
Ενώ οι διαδικασίες διαγνωστικής απεικόνισης όπως η υπολογιστική τομογραφία (CT), η μαγνητική τομογραφία (MRT), η EEG ή η ηχογραφία Doppler μπορούν να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με μια υποκείμενη επιληψία ή ημικρανία, ιικές μολυσματικές ασθένειες (ιός Epstein-Barr) ανιχνεύονται με αναλύσεις αίματος.
Το σύνδρομο Alice in Wonderland συχνά διαγιγνώσκεται στην παιδική ηλικία. Αν και σε πολλές περιπτώσεις το σύνδρομο επιλύεται μόνο του κατά την εφηβεία, το σύνδρομο Alice in Wonderland επηρεάζει ορισμένα από αυτά που επηρεάζονται για τη ζωή, ειδικά κατά τη διάρκεια των φάσεων ύπνου και αφύπνισης.
Επιπλοκές
Το σύνδρομο Alice in Wonderland είναι συχνό σε παιδιά που μπορεί να έχουν κοινωνικά προβλήματα λόγω των συμπτωμάτων. Άλλα παιδιά μπορεί να φοβούνται το σύνδρομο και να αποσυρθούν από το προσβεβλημένο παιδί. Μπορεί επίσης να αντιδράσουν με κοροϊδία και κακία, που μπορεί να επεκταθούν σε εκφοβισμό.
Το άγχος που δημιουργεί μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές για το προσβεβλημένο παιδί - για παράδειγμα επιδείνωση της γενικής κατάστασης της υγείας, κοιλιακό άλγος, κεφαλαλγία ή ψυχολογικές διαταραχές όπως διαταραχές άγχους, κατάθλιψη και διαταραχές του ύπνου. Οι ενήλικες μπορούν επίσης να υποφέρουν από τις κοινωνικές και ψυχολογικές επιπλοκές του συνδρόμου.
Οι διαταραχές προσανατολισμού που εμφανίζονται στο πλαίσιο του συνδρόμου Alice in Wonderland μπορεί να οδηγήσουν σε χαμένη ή χαμένη εμφάνιση τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι έφηβοι και οι ενήλικες μπορεί να κατηγορηθούν για χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών. Ο αποπροσανατολισμός μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμούς στην καθημερινή ζωή.
Για παράδειγμα, εάν εμφανιστεί ένα οξύ επεισόδιο στο δρόμο για ένα σημαντικό ραντεβού, το άτομο μπορεί να είναι αργά ή να είναι τόσο αποπροσανατολισμένο που δεν θα θυμούνται πώς έφτασαν σε ένα μέρος αργότερα. Συγκεκριμένα, η χρόνια μορφή του συνδρόμου Alice in Wonderland μπορεί να οδηγήσει σε εκτεταμένους περιορισμούς στον τρόπο ζωής. Άλλες επιπλοκές μπορούν επίσης να εμφανιστούν και εξαρτώνται κυρίως από την υποκείμενη ασθένεια που προκαλεί το σύνδρομο.
Πότε πρέπει να πάτε στο γιατρό;
Εάν υπάρχει υποψία για σύνδρομο Alice in Wonderland, ένας γιατρός πρέπει να διευκρινίσει την αιτία και να το αντιμετωπίσει εάν είναι απαραίτητο. Οι ιατρικές συμβουλές είναι ιδιαίτερα σημαντικές όταν υπάρχουν συχνές παρανοήσεις που δεν μπορούν να εντοπιστούν σε κάποια συγκεκριμένη αιτία και που περιορίζουν τον ενδιαφερόμενο στην καθημερινή ζωή.
Εάν αυτές οι αλλαγές στην αντίληψη και τις ψευδαισθήσεις έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη γενική ευημερία, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό ή ψυχολόγο με το ενδιαφερόμενο παιδί. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν συμβεί ατυχήματα ή πτώσεις κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης.
Εάν ένα προσβεβλημένο παιδί περιγράφει «φανταστικές εικόνες» ή / και αντιλαμβάνεται ότι ορισμένα μέρη του σώματος είναι μεγαλύτερα ή μικρότερα, το σύνδρομο θα πρέπει να διευκρινιστεί αμέσως. Τις περισσότερες φορές, το σύνδρομο Alice in Wonderland βασίζεται σε μια σχετικά ακίνδυνη υποκείμενη κατάσταση όπως η ημικρανία, η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς προβλήματα.
Εάν η αιτία παραμείνει χωρίς θεραπεία, το σύνδρομο Alice in Wonderland μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρές ψυχικές διαταραχές. Επιπλέον, οι επιληπτικές κρίσεις μπορούν να οδηγήσουν σε αποκλεισμό στην καθημερινή ζωή. Το αργότερο όταν οι γονείς παρατηρήσουν αλλαγές στο παιδί τους και τα αναφερόμενα συμπτώματα, θα πρέπει να μιλήσουν με έναν κατάλληλο ειδικό.
Γιατροί & θεραπευτές στην περιοχή σας
Θεραπεία & Θεραπεία
Δεδομένου ότι το σύνδρομο Alice in Wonderland είναι ένα σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητο σύμπλεγμα νευρολογικών συμπτωμάτων με παθογένεση και αιτιολογία που δεν είναι πλήρως κατανοητή, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αιτιώδη.
Κατά συνέπεια, τα θεραπευτικά μέτρα στην περίπτωση του συνδρόμου Alice in Wonderland ξεκινούν συνήθως με τις διαγνωσμένες υποκείμενες ασθένειες. Εκτός από τη σύσταση για αυστηρή ανάπαυση κατά τη διάρκεια των επιληπτικών φάσεων, χρησιμοποιούνται μέτρα για την προφύλαξη από ημικρανίες. Τα αντικαταθλιπτικά (αμιτριπτυλίνη), τα αντισπασμωδικά, οι ανταγωνιστές ασβεστίου ή οι αναστολείς διαύλων ασβεστίου, τα αναλγητικά και τα παυσίπονα ΜΣΑΦ χρησιμοποιούνται ως φάρμακα.
Στην περίπτωση πολύ έντονων επιληπτικών κρίσεων, τα ηρεμιστικά (ηρεμιστικά) μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να μειώσουν τα συμπτώματα. Επιπλέον, συνιστάται μια ειδική δίαιτα ημικρανίας που περιλαμβάνει την αποφυγή σοκολάτας, μια δίαιτα με υπερβολική περιεκτικότητα σε κρέας, τα εκλεπτυσμένα σάκχαρα και την πλειονότητα των μετουσιωμένων τροφίμων.
Εάν το σύνδρομο Alice in Wonderland βασίζεται στην επιληψία, αυτό συνήθως αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή χρησιμοποιώντας αντισπασμωδικά ή τα λεγόμενα «αποκλειστές επιληπτικών κρίσεων» (συμπεριλαμβανομένων καρβαμαζεπίνης, οξικής εσλικαρβαζεπίνης, οξκαρβαζεπίνης, βαλπροϊκού οξέος, βενζοδιαζεπινών, ζονισαμίδης, φαινοβαρβιτάλης). Εάν οι πάσχοντες είναι ανθεκτικοί στη φαρμακευτική θεραπεία, μπορεί να εξεταστεί η χειρουργική επέμβαση (χειρουργική επέμβαση επιληψίας), στην οποία η περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τις επιληπτικές κρίσεις μπορεί να αφαιρεθεί εάν είναι απαραίτητο.
Επιπλέον, προτείνονται διατροφικά μέτρα που συνοδεύουν τη θεραπεία (κετογονική δίαιτα). Εάν το σύνδρομο της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων μπορεί να εντοπιστεί από την κατάχρηση αλκοόλ, τότε αποδεικνύεται η αποχή από το αλκοόλ. Επιπλέον, τα ψυχοθεραπευτικά μέτρα υποστηρίζουν όσους επηρεάζονται όχι μόνο όσον αφορά την αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου, αλλά και όσον αφορά το σύνδρομο Alice in Wonderland.
Προοπτικές και προβλέψεις
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το σύνδρομο Alice in Wonderland οδηγεί σε μια σοβαρά διαταραγμένη αντίληψη του ασθενούς. Διάφορα ερεθίσματα και πληροφορίες δεν μπορούν να επεξεργαστούν ή να αντιστοιχιστούν σωστά, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικούς περιορισμούς και προβλήματα στην καθημερινή ζωή του ασθενούς. Οι περισσότεροι ασθενείς αντιμετωπίζουν ζάλη ή φόβο. Υπάρχει επίσης αυξημένη ευαισθησία στο φως και οι επιληπτικές κρίσεις δεν είναι ασυνήθιστες. Εμφανίζονται επίσης επιθέσεις ημικρανίας και μπορεί να συνοδεύονται από σύγχυση.
Επιπλέον, οι ασθενείς μπορεί να υποφέρουν από ψευδαισθήσεις, γεγονός που μειώνει επίσης την ποιότητα ζωής. Τα συμπτώματα προκαλούν συχνά διαταραχές του ύπνου.Οι ψυχικές διαθέσεις ή η κατάθλιψη μπορούν επίσης να περιπλέξουν τη ζωή του ασθενούς. Συχνά, οι ασθενείς βασίζονται στη βοήθεια άλλων ανθρώπων στη ζωή τους.
Η θεραπεία του συνδρόμου Alice in Wonderland μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια θεραπειών και φαρμάκων. Κατά κανόνα, δεν μπορεί να προβλεφθεί καθολικά εάν αυτό θα οδηγήσει σε θετική πορεία της νόσου. Η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί επίσης να έχει αρνητική επίδραση στο σύνδρομο ή ακόμη και να το επιδεινώσει. Το προσδόκιμο ζωής μπορεί επίσης να μειωθεί.
Μπορείτε να βρείτε το φάρμακό σας εδώ
➔ Φάρμακα για την ηρεμία και την ενίσχυση των νεύρωνπρόληψη
Δεδομένου ότι η ακριβής παθογένεση και αιτιολογία του συνδρόμου Alice-in-Wonderland δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί οριστικά, δεν μπορεί να προληφθεί άμεσα. Ωστόσο, τα θεραπευτικά μέτρα για τη συγκεκριμένη υποκείμενη ασθένεια πρέπει να ακολουθούνται με συνέπεια για την πρόληψη πιθανών επιληπτικών κρίσεων και συνεπώς ενός συνδρόμου Alice in Wonderland.
Μετέπειτα φροντίδα
Το σύνδρομο Alice in Wonderland συχνά απαιτεί εκτεταμένη παρακολούθηση. Ο λόγος για αυτό το εύρημα έγκειται στο σύνθετο μείγμα με άλλες ψυχολογικές ανωμαλίες. Ενώ το σύνδρομο Alice in Wonderland στα παιδιά συχνά πηγαίνει από μόνο του στην εφηβεία, αυτό συνήθως δεν συμβαίνει σε εφήβους και ενήλικες.
Και οι δύο σωματικές και ψυχικές διαταραχές σε συνδυασμό με το σύνδρομο Alice in Wonderland μπορούν να εμφανιστούν εδώ. Αυτά μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες όπως επιληψία, εγκεφαλικές βλάβες ή σοβαρές ιογενείς λοιμώξεις. Αυτά χρειάζονται θεραπεία. Χρειάζονται επίσης μακροχρόνια ιατρική παρακολούθηση.
Τα μέτρα μετά τη φροντίδα για το σύνδρομο Alice in Wonderland πρέπει να βασίζονται στα συμπτώματα και τις δευτερογενείς ασθένειες που εμφανίζονται. Εκείνοι που πάσχουν συχνά υποφέρουν από σοβαρές γνωστικές διαταραχές όπως κρίσεις πανικού ή ψευδαισθήσεις. Η αντίληψη του χώρου ή του χρόνου μπορεί επίσης να αλλάξει. Αυτό αναστατώνει πολύ τους πληγέντες. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για το σύνδρομο Alice in Wonderland. Κατά συνέπεια, η μετεπεξεργασία πάσχει επίσης από μια εννοιολογική έλλειψη αποτελεσματικών αρχών θεραπείας.
Τα μέτρα θεραπείας και φροντίδας αρχικά αφιερώνονται στα υποκείμενα Ασθένειες ή σοβαρές δευτερογενείς ασθένειες. Διαφορετικά, η παρακολούθηση μπορεί να είναι μόνο συμπτωματική. Γίνεται με ναρκωτικά. Η παρακολούθηση της φροντίδας των παιδιών είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Είναι λίγο παρηγοριά που το προσβεβλημένο παιδί βιώνει συχνά την αυθόρμητη εξαφάνιση των αγχωτικών διαταραχών κατά την εφηβεία.
Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας
Μέχρι σήμερα, η ακριβής παθογένεση και αιτιολογία του συνδρόμου Alice-in-Wonderland δεν έχει τεκμηριωθεί σαφώς. Ως εκ τούτου, οι γιατροί δεν μπορούν να δώσουν συγκεκριμένες συμβουλές για το πώς οι ασθενείς μπορούν να αποτρέψουν αποτελεσματικά το σύνδρομο.
Ωστόσο, σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων, τουλάχιστον οι υπεύθυνες αιτίες μπορούν να αντιμετωπιστούν προληπτικά. Το επίκεντρο είναι επομένως η θεραπεία της υποκείμενης νόσου. Προκειμένου να αποφευχθούν πιθανές επιληπτικές κρίσεις, το άτομο που επηρεάζεται πρέπει να ακολουθεί με συνέπεια θεραπευτικά μέτρα για το άτομο που υποφέρει από ασθένεια.
Όσον αφορά την πρόληψη, πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ ή ναρκωτικών. Μια αλλαγή στη διατροφή θεωρείται επίσης εξαιρετικά σημαντική. Για να αποφευχθεί η εμφάνιση του συνδρόμου, το συνταγογραφούμενο φάρμακο πρέπει να λαμβάνεται στον καθορισμένο κύκλο.
Εάν τα συμπτώματα είναι σοβαρά και οξεία, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να μετακινηθεί σε ένα οικείο και οικείο περιβάλλον και, εάν είναι δυνατόν, να επιτρέψει στον εαυτό του να καθησυχάσει από ένα οικείο άτομο. Εάν δεν υπάρχει βελτίωση ή εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν, ένας γιατρός μπορεί να χορηγήσει σύντομα ένα ηρεμιστικό για να ανακουφίσει την επίθεση ή να το αφήσει να υποχωρήσει.
.jpg)
